De online gokmarkt in kaart gebracht

De online gokmarkt, wettelijk gezien momenteel nog illegaal, bedraagt momenteel in Nederland 296 miljoen euro, gemeten in bruto spelresultaat (inleg minus prijzen). De omvang van de markt is sterk gegroeid in de periode 2003 tot 2015, zo blijkt uit de nieuwste marktscan van de Kansspelautoriteit.

Al enkele jaren staan diverse partijen zich langs de kantlijn warm te trappen om legaal de Nederlandse gokmarkt te betreden. Het probleem is dat de wedstrijd nog altijd niet is begonnen. Aanvankelijk zou dit jaar al met online gokken zijn begonnen, maar de politiek lijkt verdeeld over de juiste aanpak. De verwachting is niettemin dat de Kamer dit jaar de knoop doorhakt.

In vergelijking met andere Europese landen is de Nederlandse gokker op dit moment middenmoter qua aantal bestede euro’s. Met name in Scandinavische landen, Ierland en het Verenigd Koninkrijk wordt het meest online gegokt, maar die kennen dan ook een langere aanloopgeschiedenis.

De schattingen van het aantal Nederlandse online spelers variëren aanzienlijk. De meest recente schatting gaat uit van ongeveer 437 duizend online spelers (3,1 procent van de Nederlandse bevolking van 16 jaar of ouder). Het aandeel online spelers is vergelijkbaar of lager dan dat in Noorwegen, Italië, het Verenigd Koninkrijk en Denemarken. De Nederlandse spelers zijn veelal mannen, hoogopgeleid en in de leeftijdscategorie van 20 tot 35 vaker actief met kansspelen.

Veel online kansspelers spelen niet slechts één, maar meerdere kansspelen. De meerderheid (67%) speelt ook landgebonden en 42% speelt niet één maar meerdere online spellen. De meest gespeelde online kansspelen zijn sportweddenschappen (49%) en poker (40%), gevolgd door kansspelautomaten (24%) casinospelen (20%) en bingo (14%).

In 2009 kwam ruim de helft van de online spelers op een website terecht via advertenties of links die zij op internet hebben gezien. Bijna de helft geeft aan dat zij door vrienden of bekenden geattendeerd zijn op online kansspelwebsites. Advertenties die niet op het internet staan werden slechts zelden genoemd als reden voor deelname aan online kansspelen.

Het kabinetsdoel is nog altijd om drie jaar na legalisering 80 procent kanalisatie te realiseren, dat wil zeggen dat de spelers gebruik maken van legaal aanbod. De prognose is dat bij liberalisering per 2017 de kanalisatie in 2020 op ruim 76 procent uitkomt. De doelstelling van kanalisatie wordt in de meeste Europese landen pas na vijf jaar (of langer) bereikt.

Vrijwel alle Europese landen maakten voorafgaande aan legalisering een stormachtige groei van het (illegaal) online kansspelaanbod door. Deze groei is in vrijwel alle landen al voor 2006 ingezet en is voornamelijk technologie-gedreven, zij het dat er ook specifieke factoren (internetgebruik, koopkracht, omvang landgebonden kansspelen) een rol spelen.

Welke partijen gaan online gokken aanbieden? Volgens de Kansspelautoriteit ten eerste zelfstandige B2C aanbieders. Deze sites hebben hun eigen spelsoftware. Een zelfstandige aanbieder heeft meestal een eigen supportafdeling en deelt geen chatroom met andere aanbieders. Een zelfstandige aanbieder beschikt over de spelgegevens van de eigen klanten en analyseert deze zelfstandig.

Ten tweede zijn er grote B2C aanbieders die spelsoftware licenties kopen bij onafhankelijke spelontwikkelaars, die deze spelsoftware ook aan andere sites leveren. Dit wordt in de sector aangeduid als software licensing modellen. Deze sites bieden geen unieke spellen, maar als de aanbieder groot genoeg is, kan hij beschikken over speciale spelopties.

De derde categorie betreft kleine B2C aanbieders, de zogenaamde white label aanbieder, ook wel skins genoemd. De eigenaar van een skin gebruikt een generiek basis- en spelplatform inclusief klantenservice, betalingsverkeer enzovoorts.

Het voordeel van skins is dat de toetredingskosten beperkt zijn. Zo is er onmiddellijk voldoende liquiditeit (spelers van de skin spelen tegen die van andere skins), product- en marketingexpertise zijn verzekerd en infrastructuurkosten zijn minimaal. Hierdoor is het mogelijk om snel een nieuw merk op de markt te brengen. De concurrentie is dan ook groot en de winstmarges zijn laag op de B2C markt. Tegelijkertijd is er een aantal grote B2B aanbieders die in sommige gevallen helemaal niet actief zijn op de B2C segment en in geen enkel land een kansspelvergunning hebben.

Zes van de Top-10 (William Hill, Paddy Power, Betfair Group, Bettson, Unibet en Bwin) waren van oorsprong aanbieders van sportweddenschappen. Tegenwoordig bieden zij allemaal ook casinospellen en poker aan. Amaya/Pokerstars is van oorsprong aanbieder van poker, maar ook zij heeft het aanbod verbreed naar vrijwel alle andere B2C segmenten. 888 Holdings was oorsprong aanbieder van casinospelen en ook dit bedrijf biedt inmiddels poker en sportweddenschappen aan. Op de lijst van grootste aanbieders staan ook twee grote spelontwikkelaars: B2B-aanbieders Playtech en Net Entertainment. Een groot deel van deze spelers zal zich op de Nederlandse markt gaan richten.

Het volledige rapport is hier in te zien.