Deel dit artikel
-

Column: Opgroeien

“Honestly man, this is the internet. If people have holy cows they aren’t supposed to be in this industry.”

Ik skype nog even met mijn oud-marketing manager van Respectance in Frisco. Ik lig thuis in bed, zij is net haar dag begonnen. We lachen nog wat over het vorige stukje dat ik had geschreven over de leegte in Second Life. Het blijkt dat er echt fans zijn van deze ruimtes. En ze zijn niet blij met minder positieve opmerkingen van de boze buitenwereld.

Het is voorspelbaar dat als ik in Amerika iets zeg over hun land, dit snel felle reacties oproept. In het minste geval ben ik voor altijd verdacht en zal mijn ‘European’ accent dat van een verrader zijn en niet van een charmante trofee. Het is een mooi avontuur. De kunst van het loslaten begin ik al aardig onder de knie te krijgen. Eerst heb ik mijn relatie opgegeven om naar Amerika te kunnen en te start-uppen. Nu zit ik twee jaar later weer helemaal terug in Amsterdam. En alleen. Maar ik heb veel geleerd, ook over de United ‘Stats’ of America.

Een startup runnen is als het laten opgroeien van een baby. Je kan moeilijk het kind van moeders buik grissen bij de geboorte en het leren piano spelen. Of leren voetballen, in het geval van mijn vader. De site groeit zelf, in zijn eigen tempo. Je moet blijven voeden, je moet blijven waken en aandacht geven. Maar de baby kan niet in een jaar tijd een volwassen persoon zijn. Die verwachting hebben we bijgesteld. Maar de potentie van het kind, want het is geboren in openbaarheid, is nog steeds overweldigend.

Het is ons gelukt om de markt in beroering te brengen. Van de twee grootste concurrenten, weten we dat ze nog steeds aan het zoeken zijn hoe ons product bij te benen. En wij zijn pas een jaar bezig. De grootste concurrent al meer dan tien jaar. Ze hadden nog nooit noodzaak gehad om iets te doen aan hun sites. Sinds wij er zijn, liggen in één keer hun zenuwen en zwakke plekken bloot.

Misschien is dat ook iets wat een kind doet bij ouders. Opeens gaat papa voorzichtiger autorijden. Doet liever geen al te gekke dingen meer. Ouders voelen zich verantwoordelijk en worden met zichzelf geconfronteerd. En van hun kleine kind hebben ze allemaal de verwachting, stiekem, dat het ooit een beroemde wetenschapper, president of popster zal worden. Of voetballer, in het geval van mijn vader.

Het wonderbaarlijke is dat als het voor de buitenwereld lijkt dat je steeds minder hebt, je zelf weet dat het tegenovergesteld is. Ik ben terug voor een reden. De wereld is de markt. En ons kind gaat al op jonge leeftijd talen leren.

Inderdaad, de heilige koeien zijn op het eerste gezicht meer aanwezig in dit platte land. Als ik uit het NS- dubbeldekkertreinraampje kijk, zijn ze overal. Nergens wordt de witte melk die ze voortbrengen zoveel ingenomen als in het holle land. En toch weet ik dat de jeugd in dit land de kunst verstaat om zelfstandig een weg te kiezen. Zich weinig aan te trekken van hun ouders. Zo gaat ook ons kind groot worden. Net zo groot als de stats van de gemiddelde Nederlander.

Deel dit bericht

13 Reacties

marwinius

"eerst heb ik mijn relatie opgegeven om naar amerika te kunnen" Wow, wat een zielige actie!Maar klinkt natuurlijk wel veel flinker dan : ik werd aan de kant gezet!Verbreek de 'relatie' met emerce ook maar gauw, voordat je vanwege dit soort pathetische stukjes, weer wordt gedumpt. p.s. Om nog even te reageren op "de leegte van Second Life":zorg maar voor wat leegte in je hoofd, de rommel die er nu in zit is het niet waard hersens genoemd te worden. (een SL liefhebber) ;-)  

Kay Leigh

euh..ja! Wat hij zei…!LOLAch,mensen afbranden is te makkelijk en ik leer het zelfs mijn kids AF.En stoer dat je in Amerika zit zeg,CAO valt best tegen daar he?

Emax

goed stuk zeg…dat gezwam over hoe goed je wel niet bezig bent, levert leuke stof voor onderzoekers die zich bezighouden met narcisme. in de schrijver van bovenstaand broddelwerk tref je het levend voorbeeld van de teloorgang van kwaliteit uit de pen van collumnisten? 

flutstuk

Kazaa was vast een leuke episode in je leven Richard, maar de eigengeilerij in deze column kan gemist worden.

kabouter plof

zitten kern van waarheden in en gezien de reacties zitten er mensen onder de lezers die niet waarderen dat iemand voor zijn succes gaat en wellicht wil delen (doen collumnisten) met anderen. wellicht steek je er iets van op, wellicht niet.

kabouter plof

en ik vind dat iedereen zijn mening moet kunnen geven

Yolanda

Inderdaad moet iedereen zijn mening kunnen geven, dus ook degenen die gereageerd hebben op de column… ;-)Mijn mening: veel te veel eer dat hier nog op gereageerd wordt.Maar ja, da's ook een reactie he…. ingewikkeld zeg! Weet je wat: ik kan blijkbaar heel goed uit m'n nek zwammen. Ik ga COLUMNS SCHRIJVEN!!!

kabouter plof

een column is een serieus iets. een "ding", gedachten en/of ervaring die je in een bepaalde geschreven context wilt delen met lezers. Het moet stof tot nadenken hebben en oproepen tot reacties. Per saldo hoeft niemand er mee eens te zijn, maar zich wel geroepen voelen om een mening te vormen. Dit is "ons" gedachtengoed en het wordt pas duidelijk als iemand een beetje "duwt en trekt".

Flapdrol

m.a.w. klets maar wat raak, maakt niet uit wat je zwamt je doet goed werk omdat het reacties uitlokt. schei toch uit met die luchtbel

willy

gaap………wat een geklets pigmeetje……..dus, zwets maar wat raak maar omdat je reacties uitlokt ben je goed bezig. het is al heel lang niet meer: waar gaan we heen, maar waar zijn we beland.

Erik Klijn

"Het is ons gelukt om de markt in beroering te brengen. Van de twee grootste concurrenten, weten we dat ze nog steeds aan het zoeken zijn hoe ons product bij te benen." Wie zijn je concurrenten dan? Zelf geloof ik niet in respectance.com, al heb ik bewondering voor je ondernemerschap. Maar wie heeft er nu filmpjes van zijn opa klaar liggen om te uploaden?

kabouter plof

vrijheid van mening werkt twee kanten op. Als schrijver en als reageerder. Echter, ik ga er nog steeds vanuit dat een schrijver niet zomaar wordt gevraagd en dat deze nadenkt over hetgeen dat hij/zij gaat schrijven. Het reageren gaat natuurlijk makkelijker. Snel en spugend op elke zins-opbouw en eventuele promotie van de werkzaamheden van de schrijver. Hoe moet je dan schrijven? je schrijft uit ervaring en door middel van kennis die je opbouwt. Of je bedrijf een succes wordt of niet. Het kan leerzaam zijn voor anderen om het te lezen. Waarom worden mensen soms zo aggressief met een anoniem? waarom moeten mensen soms zo uithalen zonder enig fundament en WAAROM laat Emerce.nl dit allemaal toe?  Ook ik schrijf met een anoniem. Jarenlang het blad gelezen, lees regelmatig de site maar de titel emerce is afgezakt tot een nice-to-read site. Geen must! Zelfs de reacties van reaguurders op geenstijl zijn 10x leuker.  Hoever moet emerce gaan om dit soort proza toe te laten?? hieronder twee voorbeelden. let op dit zijn vaste lezers. kijk naar de tijdstippen. s'avonds laat (heb je niets te doen??) en 's ochtend zeer vroeg (heb je kids of zit je op je saaie baan om te files te ontwijken). Leuk voor adverteerders om eens goed naar te kijken. doelgroep 20-49 kanslozen. gemiddeld salaris. trefzekere sites die deze bezoekers ook bekijken; weekendjeweg.nl en anwb.nl (file info).  Als reacties niets meer toevoegen dan alleen maar jaloezie, afkraken en gallen, stop dan met de sectie reacties. scheelt vele geinteresseerde bezoekers weer een zinloze klik, hetgeen de user experience ook ten goede komt…en dus de aantal unieken per maand afneemt, maar wel kwalitatief blijft voor adverteerders. Natuurlijk kun je veel over mij zeggen, maar ik vertel je dit; ik werk op een kantoor en online media is mijn ding. ik bezoek 212's en andere events om geinformeerd te blijven. emerce zou mij info moeten geven die goed is. Vraag is; doet emerce dat? wie roept? Emaxdonderdag 18 september 2008 (22:09)goed stuk zeg…dat gezwam over hoe goed je wel niet bezig bent, levert leuke stof voor onderzoekers die zich bezighouden met narcisme. in de schrijver van bovenstaand broddelwerk tref je het levend voorbeeld van de teloorgang van kwaliteit uit de pen van collumnisten?  flutstukvrijdag 19 september 2008 (7:05)Kazaa was vast een leuke episode in je leven Richard, maar de eigengeilerij in deze column kan gemist worden.

Erwin van Asselt

Veel ophef over een stuk dat naar mijn idee wel leuk en interessant is om te lezen. Niets zo ingewikkeld als het begeleiden van een startup. Het is juist aardig om te lezen hoe anderen zich staande weten te houden in dit proces.

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond