“Online fraude gezamenlijk aanpakken”

Webwinkels hebben een grote behoefte aan een landelijke database met online fraudeurs, maar vanwege de privacy-wetgeving is dat niet mogelijk. Dat zegt Ivo Nienhaus van Ogone, specialist op het gebied van fraudepreventie en -detectie.

Op het Online Betaal Congres heeft Thuiswinkel.org in een Position Paper een gezamenlijke aanpak van internetfraude bepleit. Onderzocht moet worden in hoeverre fraudepreventie en -bestrijding gezamenlijk door thuiswinkeliers, financiële instellingen, justitie en dienstverleners kan worden aangepakt.

Online fraude neemt nog altijd sterk toe en de fraudeurs worden steeds professioneler. Niet zelden maken ze gebruik van gestolen credit kaarten dan wel eigen gegenereerde credit card nummers. Nienhaus: "Sommige webwinkels zijn tamelijk naïef als het gaat om het versturen van bestelde artikelen naar landen die bij voorbaat al verdacht zijn, zoals Nigeria. Veel bedrijven zijn onder de indruk van het succes van Bol.com, maar zijn niet voorzichtig genoeg met hun verzendingen."

Toch zijn fraudeurs vaak wel te herkennen. In veel gevallen komt het bezorgadres niet overeen met het IP nummer. Opgegeven telefoonnummers blijken niet te corresponderen met het opgegeven adres. Al eerder adviseerde creditmanagementspecialist Lindorff webwinkeliers om de betaling van klanten met een Hotmail-adres beter te controleren. Hotmail-gebruikers blijken zeven keer zo vaak niet op tijd hun rekening te betalen als een vergelijkbare klant met een betaalde mailadres van een internetprovider.

Grote bedrijven als Philips en Wehkamp kijken gedetailleerd naar de gegevens van de bestellers voordat de artikelen worden bezorgd. Philips houdt een database bij van verdachte wijken in Europese steden. Soms laten fraudeurs artikelen bezorgen bij bejaardenoorden, zodat ze moeilijk te traceren zijn. Ook die verdachte adressen zijn makkelijk te achterhalen.

Volgens Ronald ten Pas van Wehkamp Finance zijn fraudeurs te herkennen aan vaste patronen: ze bestellen vaak dezelfde artikelen, ook nadat eerdere pogingen zijn mislukt, en gebruiken een vaste combinatie van namen of emailadressen. "Soms proberen ze een dienst eerst uit, dan wordt er keurig betaald," zegt Nienhaus. "Tenzij het om gestolen credit cards gaan, dan wordt grote haast met de bestellingen gemaakt."

Volgens Nienhaus zouden zijn klanten graag een landelijke register met fraudeurs willen aanleggen, maar de privacy-wetgeving staat zo’n initiatief niet toe. "We hebben er uitgebreid naar gekeken, maar zien geen mogelijkheden om de wetgeving te omzeilen."