‘Cookiewet kraakt juridisch gezien aan alle kanten’

Kijk, daar hebben we wat aan, juristen die hier eens goed naar kijken. Dat het level playing field niet alleen een ideaal is maar ook een europees-juridische basis heeft is, dat weten zulke mensen dan weer.

Twee zaken zijn nieuw in dit artikel en had ik me niet gerealiseerd: 1) omgekeerde bewijslast, wat in Nederland zover ik weet alleen bij belastingheffing voorkomt. 2) dat de toch al heel ruime wet Wet Bescherming Persoonsgegevens wordt uitvergroot tot een Wet Overheidscontrole Op Zoveel Mogelijk Internet Gegevens (WOOZMIG).

Daardoor bedacht ik mij nog iets, wat ik in eerdere bijdragen heb weggelaten zijnde minder relevant: Elke internet-server ter wereld houdt logbestanden bij, en die zijn vaak uiterst gedetailleerd. En de overheid is daar heel blij mee, want als iemand via internet een ander bedreigt, afperst of probeert afspraakjes met jongetjes te maken in een donker park, dan heb je bewijs nodig en daar zijn die logbestanden perfect voor. Ooit is Samir A. mede vanwege gedetailleerde loggegevens op onze servers gearresteerd voor het bedreigen van Ayaan Hirsi Ali. Fijn dat we ze hadden, die logs, ook al heeft de burger er niks aan.

Volgens deze wet vallen in sommige gevallen dus ook logbestanden onder de Wet Bescherming Persoonsgegevens en zou je daar toestemming voor moeten vragen. Met andere woorden, de “cookiewet” zegt: alles is verboden en u moet de overheid en de rechtspraak vertrouwen dat zij alleen datgene bestraffen wat “echt fout” is.

Het deze wet is volstrekt ingegeven door partijpolitiek en oppositievoeren, en doet niets voor het beschermen van de burger.
Mijn hoop is gevestigd op de Eerste Kamer.