‘Online privacy bestaat niet’
De aankomende rechtzaak tegen advertentieverkoper Doubleclick houdt de gemoederen flink bezig. In zijn speurtocht naar online privacy kwam computerspecialist Kirk Bailey tot verbluffende resultaten, schrijft het dagblad Sacramento Bee . Zijn complete leven lag open op het web.
Bailey had collega's gevraagd om eens te kijken of ze persoonlijke zaken uit zijn leven naar boven konden halen. De enige regels voor de onderzoekers: De wet mag niet worden overtreden en de familie van Bailey mag niet worden ondervraagd. Maar de zoektocht op het Internet bracht genoeg 'succes'; binnen afzienbare tijd wisten z'n collega's dat Bailey via een keizersnee ter wereld was gekomen en wat de waarde van zijn huis is. Op de universiteit had hij een krappe voldoende voor Engels, en ze kenden de inhoud van zijn telefoonrekeningen.
'Ik kan rustig thuis zitten en denken dat mijn privacy gegarandeerd is, maar dat is dus slechts een illusie', was de reactie van Bailey.
Met de groei van het web worden de commerciële belangen van het medium steeds groter, stelt de Amerikaanse krant. Bezoekcijfers en koopgedrag wordt in toenemende mate vastgelegd, compleet met namen, adressen en telefoonnummers. De zaak Doubleclick laat eens te meer zien dat de verzameling van gegevens niet meer anoniem verloopt.
Nu kan de verzameling van surf-gegevens natuurlijk ook voordeel opleveren voor de consument in de vorm van gerichte aanbiedingen, maar struikelblok is dat de consument niet zelf heeft gekozen voor het verstrekken van die gegevens. Abacus, het DM-bedrijf dat inmiddels door Doubleclick is ingelijfd, heeft de beschikking over de gegevens van negentig procent van de Amerikanen. Als die gekoppeld worden aan de (nu nog anonieme) ID-nummers van Doubleclick, dan beschikt het bedrijf over de grootste klantendatabase ter wereld. Zo verandert de personalisatie in een invasie van de direct marketing- en advertentiebedrijven.
Doubleclick moet komende maand verschijnen voor de Federal Trade Commission, waar het bedrijf uitleg moet geven over haar handelen. Dat kan nog een spannende sessie worden; voorlopig weigert Doubleclick de namen te noemen van websites die meewerken aan het systeem van registratie. Aan de andere kant moet het gebrek aan privacy misschien wel als voldongen feit worden aangenomen. Sun's Scott McNealy zei vorig jaar immers al: 'You have zero privacy; get over it.'
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
7 Reacties
Han de Groot
Geen privacy meer op het internet! Laten we eerlijk zijn, het is nu eenmaal zo. Veel belangrijker is echter dat de internetter wiens profiel steeds duidelijker wordt, kan meeprofiteren van de enorme waarde die zijn gegevens hebben. Er zullen allerlei tools komen die de webvalue van de consument bewaken.
Lodi de Charro
Ik ben van mening dat aan dit soort 'Big Brother'-achtige praktijken op botte wijze paal en perk dient te worden gesteld. Ik stel prijs op mijn privacy en heb er geen enkele behoefte aan om achterna gesurft te worden alsof ik honing aan mijn reet heb. De actie van xs4all, die software aan hun gebruikers geven, waarmee je anonimiteit gewaarborgd wordt waardeer ik zeer, eigenlijk zou elke ISP zijn klanten daarvan horen te voorzien, zodat de gebruiker er zelf voor kan kiezen om zich bekend te maken. Dit voorkomt praktijken die een John Edgar Hoover waardig zouden zijn!!
HF
Ik denk dat men heel goed in staat is de hoeveelheid persoonlijke informatie die men het internet opstuurt te reguleren. Bedrijven willen enig commitment als een klant iets koopt, en dit is ook logisch en redelijk. De producten worden immers tegen een gereduceerde prijs aangeboden. Bedrijven vinden extra winst in het verkopen van hun databases. Wat als vanzelfsprekend fout is, is als bedrijven deze gegevens zonder dit vooraf aan te geven verstrekken aan derden, danwel publiek beschikbaar stellen. Gelukkig wordt er hard aan gewerkt hiervoor een richtlijn op te stellen (die is er al). Dat de daadwerkelijke implementatie van deze richtlijn nog even op zich laat wachten is niet zo raar gezien e-commerce in het algemeen in Nederland nog wat op zich laat wachten. Online privacy bestaat wel, maar men heeft het zelf in de hand. Bij de Albert Heijn kan je ook niet voorkomen dat de kassier(e) je gezicht ziet, in e-commerce zoeken bedrijven naar iets anders als houvast, alleen gaan ze daar nog wel eens te ver in. HF.
YmmY / Carl Mangold
In bovenstaand artikel worden twee dingen door elkaar gehaald: het verzamelen van informatie voor service en/of marketing-doeleinden, en het – door slechte beveiliging van de gebruikte databases – open en bloot beschikbaar stellen van deze informatie.Het verbeteren van je service is vanzelfsprekend een goed plan, maar het rucksichtslos platmailen van iedereen die je maar in je database kunt vinden is bijzonder dom. En het slordig omspringen met klantgegevens (Bruna, TakeItNow, Hotmail, …) is onvergeeflijk: het schaadt niet alleen je eigen winkeltje, maar ook ieder's vertrouwen in eCommerce in het algemeen.
Jorj X. McKie, SE
Big Brother?!?Who is watching who?In the written words of Alan Moore and Dave Gibbons taken from " Watchmen":"Who watches the Watchmen?"1984 is allang voorbij.The times are a'changing.We zijn nu op weg naar een open society.Internet helpt dit alleen maar verspoedigen.Learn to live with it.Het is beter zo.Wil je privacy? Doe de gordijnen dicht!
Phusion
ja, het kan gebeuren maar komt natuurlijk ZELDEN voor dat zoveel informatie over iemand op internet te krijgen is, privacy op internet heb je wel! zorg gewoon dat je oplet met waar je je gegevens invult want die zooi wordt allemaal verkocht!
GvH
Er bestaat al jaren een gebrek aan privacy in de wereld, alleen wordt het de consument op internet nu ineens heel erg duidelijk gemaakt. Iedereen die eens geinformeerd heeft over een hypotheek bij een makelaar, die in bezit is van een klantenkaart bij de AH, die bij een videotheek staat ingeschreven, die zich ooit heeft ingeschreven bij de ECI om een mooi boekje goedkoper te krijgen en die ook nog eens een reisje geboekt heeft bij een groot nationaal reisbureau, heeft al zijn gegevens allang ter beschikking gesteld aan de commercie. Deze gegevens bij elkaar leggen en men weet: je salaris, wat je kan uitgeven aan een woning, eet gewoonten, reisvoorkeur, interesse gebieden (vb: boeken & video's)etcetera. Deze bestanden worden uiteraard ook gedeeld. Leg hier een telefoonboek naast en je bent potentieel slachtoffer van direct mail. Gebeurt dit vaak? Nee, dat valt in de praktijk wel mee. Dit is mede te danken aan regelgeving. Als het wel gebeurt geven mensen vrij snel aan als ze hier niet van gediend zijn en over het algemeen wordt dit gerespecteerd. Op het internet gaat het echter om de grote getallen! Ook is het wel heel erg makkelijk om mensen te bereiken. email gaat immers makkelijker en sneller de wereld over dan een envelopje. De vraag is of organisaties op Internet hier iets mee gaan doen. Persoonlijk denk ik dat het wel mee zal vallen. Ik denk namelijk dat door de snelheid en het grote bereik van Internet, de consument een heel krachtig middel in handen heeft om organisaties te corrigeren. Het is nu heel gemakkelijk voor individuen om zich te groeperen en een font te vormen tegen ongewenste praktijken. Makkelijker dan in de conventionele commercie, waar men zich al snel moest wenden tot de Frits Bommen van deze wereld. Uiteraard is regelgeving gewenst om te voorkomen dat iedereen alles van je weet. Maar het is ook een kwestie van hier zorgvuldig mee omgaan. Alleen een email adres en NAW gegevens afgeven als het echt nodig is omdat iets bezorgd moet worden. Maar ga niet elk vakje afvinken om aan te geven wat je interessant vindt. En af en toe een ander email adres nemen wil ook wel eens helpen.