SxSW: Responsive webdesign is boring

Ik zit met 400 user experience designers en developers opgehokt in de indrukwekkende BC Ballroom in het Austin Convention Center in Austin Texas. We zijn hier naartoe gekomen om het laatste nieuws over responsive webdesign te horen. De techniek waarmee websites zich automatisch aanpassen aan de schermgrootte van je computer, mobiele telefoon of tablet.

Na een opfrissertje over de verschillende stappen in het ideale responsive design proces stelt Steve Fisher, panelvoorzitter en Director of User Experience bij Yellow Pencil de zaal een vraag: Wie heeft er wel eens een responsive website ontwikkeld? Net zoals ik steekt iedereen zijn hand op. Kijk, een publiek met niveau. Dit wordt leuk!

De volgende vraag komt er direct overheen: wie vindt responsive design saai? In een impuls steek ik mijn hand op. Ik kijk om me heen. 399 handen blijven omlaag.

Ik sta vol in de schijnwerpers. The odd one out. De man die the next big thing in webdesign niet op waarde kan schatten. Ook Steve kijkt verbaasd. Dit had hij niet verwacht. Snel laat ik mijn arm zakken en duik wat in elkaar. Het gaat vast wel voorbij.

Steve twijfelt wat hij zal doen. Hij pakt zijn verhaallijn weer op, maar vraagt dan ineens: “Could the gentleman that said he thinks responsive design is boring come to the microphone in the front and tell us why he thinks responsive design is boring?”

Ik besluit om me niet te laten kennen. Terwijl ik naar de microfoon loop probeer ik koortsachtig mijn gedachten op orde te brengen.

Waarom vind ik responsive design saai?

Bij responsive webdesign pas je content en menu’s aan voor desktops, mobiele telefoons en tablets. Zodat je als gebruiker de informatie van de website optimaal kunt bekijken. Daarnaast heeft het grote voordelen voor je SEO en contentmanagement. Al je content staat op één url en je hoeft geen dubbele content te creëren. Geen speld tussen te krijgen.

Maar het gaat te vaak fout in de uitvoering. Klanten denken dat responsive hun bestaande website tegen lage kosten gebruiksvriendelijk kan maken voor alle devices. Bureaus gaan daarin mee, strooien met wat javascript klatergoud, verschuiven wat paginaonderdelen en voilà, de website is responsive.

Daarmee sla je echter een paar heel belangrijke stappen over die bij ‘gewoon’ app- en websiteontwerp essentieel zijn. Informatie-architectuur en User Experience design. De iPhone is mede groot geworden doordat elke developer zich conformeert aan de iPhone-navigatiepatronen. Want daar zijn gebruikers aan gewend. Ook voor websites bestaan beproefde patronen die werken. User Experience designers kennen deze patronen en steken al hun tijd in het optimaliseren van de content en de interface voor verschillende devices. Als je zonder onderzoek je websiteonderdelen herschikt voor mobiele telefoons en tablets wek je al snel frustratie bij je publiek op. Je bezoekers willen consistentie zien. Dat is niet eenvoudig te realiseren.

Er zijn ook mensen die vinden dat websites helemaal niet per device moeten verschillen. Het merendeel van smartphone bezitters gebruiken hun telefoon thuis of op het werk om dezelfde informatie te bekijken als achter de lap- of desktop. Dit herken ik wel. Ik word soms gek van al die responsive websites met die rare mobiele pagina’s. Geef mij dan maar de gewone website en dan zoom ik wel in.

Kortom, je moet voor alle devices een duidelijke strategie ontwikkelen. Wat zijn je doelen per device? Wie is je publiek? Wanneer willen ze wat zien? Welke gevoelens komen daarbij kijken? En hoe kun je daar zo goed mogelijk een positieve bijdrage aan leveren?

Beproefde stappen. Mensenwerk. Geen magic bullets. In dat licht vind ik de meeste responsive websites niet gebruiksvriendelijk en dus nogal saai.

Inmiddels ben ik bij de microfoon aangekomen. Ik pak hem uit zijn statief en kijk naar het panel en de zaal. Mijn mond gaat open en ineens voel ik dat het helemaal niet goed komt. Mijn keel is dichtgeknepen, ik adem heel oppervlakkig en in mijn hoofd is het leeg. In een waas hoor ik mezelf in steenkolenengels zeggen: “I think it is boring because often they just reorder the page elements from desktop on mobiles.” Ik word met onbegrip aangekeken. Paniek.

“Responsive design is no different than normal web design“, probeer ik. Het klinkt niet zoals ik het bedoel. Stilte. Een laatste poging: “All devices are unique and need special attention”. Geen enkele reactie.

Ik draai me om en loop terug naar mijn plek. Ik krijg een applausje voor getoonde moed. Op mijn plek aangekomen schieten me duizend mooie, snedige en kristalheldere zinnen te binnen. Te laat.

Dan opeens krijg ik bijval van een dame uit het publiek. Ze heet Molly en werkt al twintig jaar in het vak. Ze heeft voor grote klanten als de BBC gewerkt. Ze vertelt de zaal dat ze moe is geworden van alle hypes en dus ook van deze. Dat er niets nieuws onder de zon is en er geen shortcuts naar succes zijn. Dat we onze klanten en verkoopmedewerkers beter moeten informeren over het proces dat naar een succesvolle web presence leidt. Met een goede discovery en designfase. Voor elk device.

Daar zijn Steve en de andere panelleden het helemaal mee eens. Aaron Gustafson, schrijver van het boek Adaptive Webdesign, zegt dat de kosten van het van gedachten veranderen tijdens het ontwikkelproces exponentieel groeien.

Samantha Warren, designer bij Twitter, vind dat responsive webdesign niet minder werk met zich meebrengt dan het ontwerpen voor elk afzonderlijk device.

Yesenia Perez-Cruz, designer bij Happy Cog, praat over haar artikel One size fits none waarin ze uitlegt dat elke website een eigen aanpak nodig heeft.

Na de presentatie voel ik de noodzaak om de panelleden nog even te vertellen wat ik nou precies bedoelde. Ze denken er precies zo over. Maar dat doet het niet lekker in een grote presentatie op SxSW.

Foto: Brian Fitzgerald (cc)