Handhaving nieuwe spam-wet volstrekt onduidelijk
De richtlijn tegen spam, die op 31 oktober ingaat, stelt dat niemand ongevraagde commerciële e-mail mag versturen. Nederland zal deze richtlijn opnemen in de herziene Telecommunicatiewet. Op dit moment is het echter nog zeer onduidelijk hoe deze regels gehandhaafd moeten worden, en staan diverse belanghebbenden lijnrecht tegenover elkaar in de oplossing van het probleem.
In juli 2002 stemde het Europees parlement in met een richtlijn die het versturen van ongewenste commerciële boodschappen via elektronische middelen (SMS, MMS, e-mail) aan banden moet leggen. Ontvangers moeten voortaan toestemming geven ("opt-in") aan verzenders voor commerciële mail.
Nederland neemt deze richtlijn op in de herziene Telecommunicatiewet , die eind dit jaar van kracht zou moeten worden. Actiegroepen, belangenverenigingen en brancheorganisaties wijzen op de onduidelijkheid in het wetsvoorstel over de handhaving van de nieuwe regels. Onder meer over deze kwestie wordt op 28 augustus een hoorzitting gehouden in de vaste kamercommissie voor Economische Zaken.
De OPTA en het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) zijn aangewezen als toezichthouder op de herziene Telecommunicatiewet. Minister Brinkhorst verklaarde in de 'nota n.a.v. het verslag 28851, nr. 7' van 11 juni dat er "in voorkomende gevallen sprake [is] van een overlap in bevoegdheden van het CBP met die van het college [OPTA, red.]." Beide toezichthouders zouden hieromtrent afspraken moeten maken.
Sjoera Nas, woordvoerder van de digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom (BOF) stelt dat er één centrale toezichthouder aangewezen moet worden, die niet alleen klachten registreert en voorlichting geeft, maar ook actie kan ondernemen. Nas: "Belangrijk is ook dat er samenwerking met andere handhavers in Europa gezocht wordt, zodat internationaal opgetreden kan worden tegen spam. Een Nederlander die spam uit Frankrijk ontvangt, moet dat in Nederland kunnen melden."
Nas merkt op dat het Nederlandse wetsvoorstel impliciet uitgaat van zelfregulering van de branche, omdat niet expliciet is aangegeven hoe de regels gehandhaafd zullen worden. Maar zelfregulering werkt niet in het geval van spam, volgens Nas: "Zelfregulering werkt alleen als er een kenbaar aantal leden is in een branche. Dat is bij spam niet het geval, omdat iedereen met een internetverbinding kan spammen."
Diverse brancheorganisaties willen de handhaving juist wel via zelfregulering oplossen. Zo zegt ECP.nl , een platform voor zakelijk internet, bij monde van woordvoerder Marjolijn Duringk dat er een code voor zelfregulering moet komen. De ECP stuurt er verder op aan dat consumenten klachten kunnen indienen bij de Reclame Code Commissie.
Ook de EMMA , die de e-mailmarketingbedrijven probeert te verenigen, is voor zelfregulering. De oplossing die de EMMA voorstaat is het creëren van een zogeheten 'white list' waarop bedrijven staan die zich gecommitteerd hebben aan afspraken omtrent de handhaving van de wet. Deze lijst zou gegevens als IP-, en DNS-nummers moeten bevatten waarmee bonafide van malafide bedrijven onderscheiden kunnen worden. De internetproviders zouden aan de hand van deze lijst spammers moeten kunnen blokkeren, zegt Jan Willem des Tombe van e-mailbedrijf Veritate, een van de EMMA-initiatiefnemers.
De Branchevereniging Nederlandse Internet Providers NLIP doet echter op geen enkele manier mee aan whitelisting, zegt NLIP-directeur Hans Leemans. De contacten met de EMMA zijn zelfs helemaal opgeschort. "Wij willen een keihard regime waarbij een persoon 1 op 1 toestemming geeft aan een bedrijf voor commerciële mail. Als dan ook de afzender duidelijk herkenbaar is en er in kleine aantallen gemaild wordt, dan is er geen enkel probleem en is whitelisting niet eens nodig," aldus Leemans. "De direct-marktingbedrijven willen de regels omtrent gegevensverstrekking echter oprekken, zodat ook derden in bezit kunnen komen van een opt-in e-mail adres. Een ontvanger zal dat niet begrijpen en de provider erop aanspreken dat hij spam ontvangt. Zolang we het daar niet over eens zijn, heeft het geen zin om te praten over technische oplossingen."
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
4 Reacties
Bas van de Haterd
Altijd boeiend, discussies over e-mail marketing. Mijn gevoel: Zelfregulering werkt niet. Zoals mevrouw Nas al aangeeft: te veel potentiële aanbieders. En vergeet niet dat het te goedkoop is. Whitlisting werkt niet. Dat remt alleen maar héél veel starters af en de regels zullen opgesteld worden door partijen die dan dus op hun manier door kunnen. Er worden dan regels opgesteld die niet praktisch werken voor specifieke gevallen en…. die zijn dan de *** Probleem is dat 1 op 1 opt in geven, daar waar het mijn voorkeur heeft, ook niet in alle gevallen werkt. Immers is men momenteel zo bang van spam dat men zelfs op dit forum geen e-mail adressen achter laat. Als ik als legitime marketeer toestemming vraag om te mailen zal men snel nee zeggen, want men is bang voor een stortvloed waar je niet van af komt. En er zijn te veel grijze gebieden. Immers, als ik als onderzoeker een vragenlijst heb en die is ingevuld door een serie respondenten. En enkele daarvan mail ik vervolgens met de vraag nog wat extra vragen (voor mij of voor derden, gerelateerd of niet) in te vullen. Is dat SPAM? De één vindt van wel, de ander van niet. Probleem is dat er momenteel te snel SPAM geroepen wordt, ook bij legitieme marketeers. Omdat we er van uit gaan dat het SPAM betreft als we het even niet kennen, want we krijgen al zo veel shit binnen. Helaas ligt een oplossing niet echt voor de hand.
Pancho
De aangehaalde Europese richtlijn tegen spam bevat inderdaad een spam-bepaling, maar die wordt zoals het er nu naar uitziet niet in de Telecommunicatiewet geïmplementeerd. In april dit jaar is er reeds een amendement ingediend mbt het wetsvoorstel dat de E-commerce richtlijn implementeert in boek 3 van het Burgerlijk Wetboek (kamerstukken 28197, nr. 10). Dit amendement behelst eveneens een opt-in principe. Naar mijn mening werkt een dergelijke bepaling alleen voor 'fatsoenlijke' spammers / direct marketing bedrijven. Die zullen zich in beginsel aan de regels houden. De kans dat ordinaire en moeilijk traceerbare spammers zich iets aan zullen trekken van deze regelgeving acht ik bijzonder klein. Neveneffect van deze spam-bepaling is dat de fatsoenlijke spammers de concurrentieslag met de ordinaire spammers zullen verliezen.
Delfshaven
Piraterij en Jatwerk. Weblog is een perfect medium. Refereren aan artikelen om zo te bundelen te gek. Maar teksten jatten zonder bronvermelding of doorlink is diefstal. Nog lager dan spam!!! Zie http://bianc.web-log.nl/index.log?ID=18812
R.Wieser
Waarom krijg ik toch altijd een vieze smaak in m'n mond wanneer ik over "zelf-regulering" hoor. Men laat het woord vallen, en presto, geen problemen meer met overheden. En we weten allemaal hoe goed dat "zelf-regulering" werkt, als er geen stok achter de deur staat. Maar laten we wel zijn : hoe moet ik, als ontvanger van al die *rommel* die volgens deze mensen allemaal stuk-voor-stuk life-savers zijn, in de waarachtigheid van mensen geloven die, ondanks dat ze *bonafide* reclame-bedrijven beweren te zijn, absoluut weigeren om dit in hun berichten duidelijk te stellen. Zelfs een simpele prefix in de vorm van "adv:" in de onderwerp-regel wordt *stelselmatig geweigerd*. En opt-in ? De methode die door deze "bonafide" bedrijven wordt voorgestaan is een lachen-gieren-brullen "oplossing". Het achterlaten van een e-mail addres staat voor deze mensen gelijk aan een aanmelding, er volledig aan voorbijgaand dat het addres wel eens niet van de aanbrenger zou kunnen zijn … Een oud "grapje", waarvan het bestaan door deze "bonafide" bedrijven domweg wordt genegeerd. En dat nog buiten het probleem dat deze adressen *overal* vandaan kunnen komen, zelfs (en het meest waarschijnlijk) door pure harvesting & uitwisseling. En dan het idee dat een e-mail addres dat is afgegeven aan een organisatie/bedrijf gewoon doorgegeven mag worden aan (ongerelateerde ?) anderen. Alsof ik mijn deur opendoe voor een enkele vertegenwoordiger, en alle andere zich het recht toeeigenen om ook maar binnen te marcheren. Het geclaimde recht van deze "bonafide" bedrijven om mijn gegevens uit te wisselen maakt het voor mij ook *onmogelijk* om te controleren of het materiaal mij *onder toestemming* is toegestuurd. Ik heb *geen enkele* controle over wie zo'n derde partij dan wel mag zijn (dat is *alweer* volledig afhankelijk van de discretie van het eerste bedrijf), en zal, 10-tegen-1, geen mogelijkheid hebben te controleren wat de orgine van het gebruikt adres is … En een derde partij ? Ach, *iedereen* (buiten de gene die ik de toestemming heb gegeven) is effectief een "derde partij". Het geclaimde delings-recht maakt danook een farce van *elke* vorm van toestemming. Er bestaat een wel-bekende uitspraak : Spammers liegen. In dit geval liegen ze niet rechtuit, maar proberen nog steeds wel, doormiddel van multi-interpretabele afspraken met de wet, het hele walgelijke handeltje (waarbij de ontvanger enigerlij van (vrije) keuze wordt ontzegd) gewoon normaal door te laten gaan. Waarom mij dat niet verbaast ? Ach, ooit wel eens een reclame gelezen waarbij de waarheid *niet* geweld wordt aangedaan (in de "laagheid" van de prijs, of in het product zelf) ? Het is simpelweg het doortrekken van deze methode in hun "afspraken".