Wanneer is bluecasting spam?

Na wegbereider SBS volgden in rap tempo Ford, Autotrack, The Society Shop en een aantal winkeliers in Emmen met Bluetooth-reclame: bluecasting. De juristen waren er als de kippen bij. Hun meningen verschillen over de vraag of bluecasting als spam moet worden aangemerkt.
Column door: Menno Heerma van Voss (advocaat bij SOLV Advocaten)

De argumenten zijn voornamelijk formeel. Nee, het is geen spam,want het ongevraagde bericht wordt niet verstuurd door een abonnee van een openbare elektronische communicatiedienst. Daartegen wordt gesteld dat het wel in strijd is met de geest van de spamwetgeving. Een ander niet-spamargument is dat in het eerste bericht toestemming wordt gevraagd om het echte reclamebericht te sturen (de opt-in). Dit argument snijdt zeker geen hout,want het eerste bericht is al ongevraagd.

De Opta liet weten dat zij haar definitieve mening zal geven zodra er een klacht binnenkomt. Oftewel: eerst moet men last hebben en dan pas wordt er geoordeeld. Een verstandige houding, omdat het daadwerkelijk draait om de mate van hinder die men van bluecasting ondervindt. Die mate zal hopelijk mede bepalend zijn voor de vraag of het als spam moet worden aangemerkt en zonodig wordt de huidige wetgeving dan aangepast.

Maar wij – met name juristen – moeten nu niet gelijk gaan roepen dat bluecasting spam is en de ontwikkeling daarvan in de kiem smoren.Wij moeten wél de markt informeren dat als het publiek het als hinderlijk ervaart, het vrijwel zeker zal worden gereguleerd.

Dus bluecastaanbieders: bedenk iets waardoor het publiek het niet als hinderlijk ervaart en/of zelf kan kiezen: een soort van digitale ja/nee-Bluetooth-sticker of op z’n minst een duidelijk leesbare waarschuwing bij de abri, zodat ik mijn Bluetooth-functie op mijn handheld bijtijds kan uitzetten als ik geen bluecasting wil onvangen. Vandaag de dag zal nog niet snel sprake zijn van hinder, maar als het aantal bluecastingmogelijkheden in hetzelfde rappe tempo toeneemt, dan is dat moment niet ver meer.