NS en Schiphol moeten zich schamen voor hun slechte WiFi

Mobiel internet is niet meer weg te denken. Hotels, restaurants en winkelcentra zonder worden gemeden. Des te schrijnender is het dunne straaltje internet dat Schiphol en NS hun reizigers aanbieden.

Kort geleden hebben alle belangrijke Spaanse luchthavens gratis WiFi gekregen. Wie de hoogste snelheid wenst moet extra betalen, maar de normale WiFi verbinding is alleszins redelijk. Om niet te zeggen gewoon goed. In het algemeen hebben alle Europese luchthavens goede faciliteiten voor mobiel internet, is mijn ervaring. Behalve Schiphol. Daar is het mobiele internet niet vooruit te branden.

Schiphol vermeldt gratis WiFi als ‘100 procent beschikbaar’, maar in de praktijk komt daar niet veel van terecht. Al jaren niet, trouwens. Dat er niet massaal over wordt geklaagd, zal wel zijn omdat we WiFi daar vooral gebruiken in afwachting van een vlucht. En als het dan niet werkt, is er altijd nog de smartphone.

Maar Schiphol maakt met technische partner KPN wel een enorm slechte indruk met internetsnelheden uit het jaar nul. De pagina’s sijpelen binnen, als ze al opkomen. En die indruk is niet gebaseerd op een enkel bezoek aan Schiphol. Het is bijna standaard zo, ongeacht welke gate.

Kan het nog erger? Jawel. Vorig jaar beloofde NS dat draadloos internet in de treinen sneller zou worden. Daarvoor was de capaciteit al helemaal dichtgeslibd, zo erkende het spoorbedrijf zelf ook.

De intercity’s kregen in de zomer toegang tot 4G-verbindingen van T-Mobile. De maximumsnelheid van de verbinding zou overigens wel worden gelimiteerd tot 150KB/s. Want het was niet de bedoeling dat we met zijn allen YouTubes gingen zitten kijken.

Het probleem is nog niet eens die 150 Kbps, al is dat wel erg magertjes voor breedbandinternet, doch de door NS veel te zuinig ingekochte capaciteit. De pagina met reizigersinformatie komt namelijk heel vlot op. Maar het 4G signaal moet van buiten komen. Wie in de trein van internet wil genieten moet in een bijna lege coupe gaan zitten, en dan maar hopen dan de medepassagiers even een krantje gaan lezen. In de praktijk is dat zelden het geval: als je pakweg 37,5 Mbit/s tracht te verdelen over een stuk of 50 reizigers blijft er weinig van over.

Dat de omstandigheden van mobiel internet niet ideaal zijn in een rijdend voertuig is nog te billijken. Dat 4G ruimer beschikbaar in stedelijke omgevingen dan op het platteland is algemeen bekend. Maar deze auteur heeft in buitenlandse bussen gezeten waarvan de WiFi zo snel was dat je livestreams kon kijken. Zonder haperingen.

Of Hollandse zuinigheid ten grondslag ligt aan dit beleid laten we maar in het midden, maar het is een gemiste kans van NS om niet een volwassen internetproduct aan te bieden. Dat kost inderdaad een paar centen, maar het trekt ook extra klandizie aan, die voor een substantiële omzetverhoging zou kunnen zorgen.