-

RUG organiseert testcase e-logistiek voor verhoogd aflevergemak

Is de logistieke sector klaar voor het nieuwe innoveren, inclusief crowdsourcing en de fail-faster-learn-faster mentaliteit van startups? Met die vraag als uitgangspunt wordt half april vanuit de Rijksuniversiteit Groningen een live testcase gelanceerd voor professionals, werknemers en jong business- en IT talent uit de e-commerce en logistiek.

Op congressen, seminars en in artikelen en blogs wordt langzaam maar zeker steeds vaker gesproken over de noodzaak van een cultuuromslag in de logistiek en e-commerce. Startups als Uber, die uit het niets lijken te komen en binnen no-time wereldwijd een enorme schare gebruikers achter zich weten, spelen daar een grote rol in. Zij zijn in staat in korte tijd de kracht van internet, slimme algoritmen, ICT en sociale media in optima forma te bundelen.

Die snelheid van innoveren komt voor een groot deel voort uit een mentaliteit van leren door te doen: fail-faster-learn-faster. Daar als logistieke sector van leren én bij aanhaken vraagt om een zelfde mindset; de veranderende wereld niet van de zijlijn blijven bekijken, maar er juist middenin staan.

Aan de hand van een live testcase en bijbehorende blogs willen we vanuit de Rijksuniversiteit Groningen de logistieke en e-commerce sector een mogelijkheid bieden om van dichtbij het nieuwe innoveren mee te maken. Managers, werknemers en IT-talent kunnen door mee te lezen, maar vooral ook mee te denken, actief deelgenoot worden van dit initiatief.

Het idee

Kernidee van het initiatief is een afleverapplicatie voor e-commerce dat moet bijdragen aan verhoogd consumentengemak en aan een duurzamere logistieke organisatie van de snel groeiende stroom pakketten. In een eerste fase door betere afstemming en communicatie tussen de pakketbezorger en consument.

Een innovatie begint vrijwel altijd met een algemene frustratie, een probleem waar je in het dagelijks leven tegen aan loopt. Zo ook ons initiatief, dat voorkomt uit de kleine frustratie die we onder de snel groeiende groep webshoppers menen te zien; de frustratie van een pakketje dat niet afgeleverd kan worden omdat je onverhoopt niet thuis bent. Dat is overigens zowel frustratie voor de consument en de pakketbezorger. Die pakketbezorger krijgt immers in de meeste gevallen pas betaald wanneer het pakketje daadwerkelijk is afgeleverd. En natuurlijk is het niet geheel efficiënt, effectief en duurzaam om voor één pakketje vaker langs dezelfde deur te moeten.

Het volgende ingrediënt is een op het oog eenvoudig basis-oplossing voor die kleine frustratie. En die oplossing komt in de meeste gevallen neer op het verbinden van mensen, diensten en producten. Bij Uber het verbinden van een persoon die een taxi nodig heeft aan beschikbare mobiliteit (in de breedste zin van het woord, inclusief twijfelachtige ethische standaard bij het inzetten van particuliere auto’s als taxi). Onze basisoplossing draait kort gezegd om het volgende:

Wanneer de pakketbezorger accurate informatie paraat heeft over hoe jij je pakketje wil, waar en hoe laat én vooraf al weet wat er moet gebeuren als je onverhoopt toch niet thuis bent, stijgt de kans dat een pakketje in minder stappen bij de consument is.

Wat is daarvoor nodig? In eerste instantie een applicatie waarin de consument voor (uiteindelijk) alle webshops zijn of haar logistieke voorkeuren kan aangeven. Naast een lijst met een of meerdere gewenste afleveradressen, contactgegevens, eventuele zoekinstructies voor de bezorger en een priorisering vooraf wat de bezorger mag doen bij ‘niet thuis’ (alternatief afleveradressen, bij de buren links wel, rechts niet of toch liever het dichtstbijzijnde afhaalpunt). Een applicatie dus waarin de consument zijn of haar bezorging kan afstemmen met de pakketbezorger.

Eigenlijk wordt het een soort communicatie-applicatie rondom een afleverpaspoort, met alle ‘default’ aflevervoorkeuren van de consument op een rij. Uiteraard kunnen per situatie, per webaankoop, de aflevervoorkeuren eenvoudig worden gewijzigd. Al deze informatie hoeft dus niet meer per verschillende webshop opnieuw ingevuld te worden. En bij verhuizing hoeven de nieuwe adresgegevens maar op één centrale plek, namelijk de app, aangepast te worden. Interessant is dat er, op nationaal en Europees niveau, meerdere initiatieven zijn voor een persoonlijk E-ID. Daar zou een dergelijk afleverpaspoort op termijn mooi op aan kunnen sluiten.

Tijd voor een andere innovatieroute

Bovenstaande eerste schetsen zijn ontstaan binnen een groot onderzoeksproject naar Internetlogistiek, die we vanuit de Rijksuniversiteit Groningen inmiddels al bijna 4,5 jaar coördineren. Samen met onder andere logistiek dienstverleners en retailers wordt daarin gewerkt aan allerlei van dit soort nieuwe logistieke concepten voor de e-commerce supply chain.

Denk mee!!!

Nu vragen we iedereen vanuit de e-commerce supply chain én jong business- en IT-talent om met ons mee te denken. Wat rammelt er aan het idee? Wat is wel haalbaar, wat niet? Wat zou je als consument wel aan informatie opgeven in de app, in termen van privacy? Niet onbelangrijk; wat vinden retailers van dit idee? Zien zij het als een handige tool die het check-out proces kan versoepelen of is het juist een ongewenste hobbel in de check-out-funnel?

We hebben voor deze discussie een domeinnaam geregistreerd en een simpele blog-site gelanceerd: dubistr.nl. Daarnaast zal het concept in het weekend van 17 april als case worden geïntroduceerd tijdens Nederlands’ eerste Hackaton e-logistiek. Ontwikkelaars, ontwerpers, business-en techtalent en studenten Econometrie en Operations Research krijgen dan de kans bovenstaande eerste schetsen om te zetten in een eerste proof-of-concept.

Doelen

Wij denken dat het idee van een consumentgedreven en gedragen afleverapp startup-waardig zou kunnen zijn. Maar bovenal denken we veel te kunnen leren van het proces. Daarom gaan we er vanaf het prille begin open en transparant over bloggen. Dat doen we ook om als Rijksuniversiteit Groningen actief met innovatie om te gaan: Onderzoek, kennisdeling en valorisatie aan de universiteit, nieuwe stijl.

Daarnaast hopen we met talentvolle, creatieve mensen samen te gaan werken. De focus ligt daarbij niet alleen op slimmer algoritmes. Zoals Ricardo Semler in februari in VPRO Tegenlicht stelde: Te veel intelligentie bij elkaar kan nooit wijs worden. Oftewel, een toekomstbestendige organisatie vraagt om het bij elkaar brengen van een afspiegeling van je omringende cultuur en daarmee samen werken.

We hebben hopelijk een redelijke voorzet gegeven. Het is nu aan de online gemeenschap. Is dit iets wat we als community open-source kunnen oppakken? En als de reacties en verkeer op die site achterblijft, weten wij dat er onvoldoende behoefte is. En ook dat is een leerzaam resultaat. Fail-faster-learn-faster! Goh, en als blijkt dat we op termijn samen een disruptieve innovatie in handen hebben, is dat mooi meegenomen toch? Dan is het teruglezen van onze blog een interessant naslagwerk.

Deel dit bericht

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond