Dyflexis: vergrijzing dwingt tot andere strategie voor personeelsplanning

Nederland vergrijst snel: inmiddels is meer dan één op de vier werknemers 55-plus. Dat aandeel stijgt verder, terwijl veel organisaties nog steeds plannen op beschikbaarheid in plaats van belastbaarheid. Het gevolg is dat teams sneller leeglopen dan vacatures kunnen worden ingevuld. Volgens Bastiaan Schoonhoven, COO bij Dyflexis, moeten organisaties daarom anders naar roosteren kijken.

Cijfers van het CBS laten zien dat het aandeel 55-plussers in tien jaar tijd is gestegen van 20 naar 27 procent. Die groei komt door de stijgende levensverwachting en het langer doorwerken. Het wordt daardoor steeds belangrijker om professionals duurzaam inzetbaar te houden.

Van aanwezig zijn naar inzetbaar blijven
Roosteren is daarmee niet alleen een planningsvraag meer, maar ook een strategisch vraagstuk over belasting, herstel en kennisbehoud. De focus verschuift daarbij van kosten en beschikbaarheid naar inzetbaarheid, kennisborging en gezondheid. Een vast patroon volstaat daarbij niet meer: planning wordt maatwerk. Dyflexis onderscheidt vijf principes die organisaties in de nabije toekomst helpen vooruit te plannen in plaats van achteraf te corrigeren:

1. Energie-gestuurd plannen
Voor senior medewerkers is een voorspelbaar werkritme geen luxe, maar een randvoorwaarde om fit te blijven. Late diensten, zware fysieke taken en lange aaneengesloten diensten zijn minder geschikt naarmate de leeftijd stijgt. Door werk- en bioritme op elkaar af te stemmen, gaan organisaties uitval voorkomen en ervaren krachten langer gezond en productief houden. Kort gezegd: energiegericht plannen gaat ervoor zorgen dat mensen langer inzetbaar zijn.

2. Andere taakverdeling
Teams worden ingericht op basis van rol en kracht, niet alleen op functie. Ervaren medewerkers draaien minder zware diensten en krijgen vaker rollen waarin kennis, kwaliteit en begeleiding centraal staan. Zo blijft hun expertise actief in het team en wordt fysieke belasting verminderd.

Een praktisch voorbeeld: waar een senior magazijnmedewerker vroeger volledige pick- en pack-shifts draaide, kan hij of zij nu worden ingezet als kwaliteitscoach of mentor voor nieuwe collega’s.

3. Mentor- en coachroosters
Kennisoverdracht krijgt een vaste plek in het rooster. Bedrijven plannen bijvoorbeeld ochtendblokken waarin ervaren krachten nieuwe medewerkers begeleiden. Vakmanschap blijft zo behouden, zonder dat het ten koste gaat van productiviteit of werkdruk. Leren wordt onderdeel van het werk, niet iets wat erbij komt.

4. Anticiperen in plaats van reageren
Met een ouder wordende beroepsgroep is datagedreven planning essentieel. Organisaties kunnen niet langer alleen vertrouwen op beschikbaarheid, ze moeten weten wanneer iemand op zijn best inzetbaar is. Moderne planningssoftware gaat patronen herkennen zoals herstelmomenten, uitvalperiodes en structureel zware diensten. Die informatie wordt automatisch vertaald in roosteradviezen.

Volgens Schoonhoven gaat technologie geen planners vervangen, maar versterkt ze hen. “AI en datagedreven roosters nemen het giswerk weg en geven planners de ruimte om in gesprek te blijven met teams en werk echt mensgericht te organiseren.”

5. Continuïteit en voorspelbaarheid in teamsamenstelling
Naast fysieke belastbaarheid speelt bij senior medewerkers een minder zichtbaar aspect een steeds grotere rol: ritme-vastheid en teamcontinuïteit. Waar jongere medewerkers vaak makkelijker schakelen tussen verschillende teams, rollen en leidinggevenden, gedijen ervaren medewerkers beter in een stabiele werkomgeving.

Dat betekent dat organisaties ook teamstructuren zorgvuldig moeten plannen. Door vaste samenwerkingen en terugkerende teamindelingen in te bouwen, voorkom je operationele ruis, leercurves en onnodige stress bij senior krachten. In zo’n omgeving kunnen zij hun expertise optimaal benutten, kennis gefaseerd overdragen en collega’s gericht begeleiden zonder telkens opnieuw te moeten investeren in groepsdynamiek.

Vooruitdenken staat centraal
Met deze verschuiving verandert de rol van planners en leidinggevenden fundamenteel. Roosters worden geen uitvoerend HR- of operationeel proces meer, maar een strategisch instrument voor duurzame inzetbaarheid. Daarbij ontstaat een nieuwe maatstaf: niet alleen bemensen wat nodig is, maar organiseren wat werkt voor mens én organisatie.

“We staan aan het begin van een omslag”, stelt Schoonhoven. “Wie straks succesvol wil zijn, moet vooruitdenken in plaats van opvullen.” Volgens hem wordt technologie hierbij geen vervanger van menselijk oordeel, maar een versterker ervan: “AI en datagedreven roosters nemen het giswerk weg. Ze geven planners de ruimte om te doen wat het verschil maakt: in gesprek blijven met teams, talent laten groeien en werk echt mensgericht organiseren.”

Kortom, vergrijzing vraagt om vooruitdenken en strategisch plannen op belastbaarheid. Organisaties die daar vandaag al op inspelen, bouwen aan teams die gezond, gemotiveerd en toekomstbestendig blijven.