Interview: Sebastian Monteban (CEO WorldTicketShop)

De concertmarkt is flink in beweging. Artiesten toeren vaker, omdat aan de albumverkoop niets is te verdienen. En dus komen er meer tickets in omloop. Tijd voor een gesprek met Sebastian Monteban, CEO van WorldTicketShop, de grootste marktplaats voor tweedehands toegangskaartjes. 

Sinds de komst van de Ziggo Dome in Amsterdam doet geen grote artiest de Rotterdamse Ahoy nog aan. En dat is niet de enige verandering in de toch al roerige muziekmarkt. Omdat artiesten steeds minder verdienen aan de verkoop van albums, toeren ze ook vaker. “Het gevolg is dat geen concert meer uitverkocht raakt. Tegelijkertijd worden de kaartjes alsmaar duurder. Zo vroegen The Rolling Stones laatst nog vierhonderd euro per kaartje, Madonna zit gemiddeld al op 180 euro. Dat gaat de verkeerde kant op, ik denk dat consumenten het niet meer gaan accepteren”, aldus Monteban, die we spreken in het Conservatoriumhotel in Amsterdam, zijn tweede woonplaats na Groningen.

De hogere concertfrequentie lijkt op het eerste gezicht goed nieuws voor zijn bedrijf WorldTicketShop, met tweedehands kaartjes voor concerten, sportevenementen en theatervoorstellingen. Maar dat is het niet. “Wij moeten het juist hebben van schaarste. Door deze ontwikkelingen blijft onze omzet hooguit stabiel. Daar zou ik niet over moeten klagen, maar als ondernemer wil je toch ieder jaar vooruitgang boeken.”

Monteban begon zijn bedrijf in 2006 tijdens zijn studietijd in Groningen. Het idee was om een betrouwbare omgeving te creëren voor de handel in toegangskaarten. Gemiddeld wordt twee tot vijf procent van de beschikbare kaarten weer in de verkoop gedaan, en dat is ook nu nog zo. Zelf koopt zijn bedrijf geen kaarten in. Het is een onlinemarktplaats waar vraag en aanbod van handelaren of individuele concertgangers op elkaar worden afgestemd.

Om te zorgen dat het spel eerlijk wordt gespeeld, moeten aanbieders van kaartjes een geldig creditcardnummer opgeven, en krijgen kopers een niet-goed-geld-teruggarantie. Tot wel hondertwintig procent, benadrukt Monteban. WorldTicketShop rekent alleen een commissie (12,5 procent) over de verkoop.

Marketingkracht
Inmiddels is Monteban en zijn team (van twintig fte’s) actief in veertien Europese landen. “Je zou denken dat als het platform eenmaal werkt je er weinig aan hoeft te doen, maar wij hebben zestigduizend bezoekers per dag, daar komt technisch meer bij kijken dan menigeen denkt.” Voor de meeste landen heeft hij afzonderlijke managers in dienst, meestal native speakers, die klachten en vragen kunnen afhandelen en tevens de marketing in de diverse landen verzorgen. Daar heeft hij dan ook geen aparte kantoren. “Dat is het mooie van Groningen. Door de universiteit daar kan ik makkelijk aan buitenlandse mensen komen. En die blijven ons over het algemeen trouw. Hier in de Randstad veranderen mensen al van baan als ze elders tweehonderd euro meer kunnen verdienen. In Groningen hebben we een gentleman’s agreement dat we geen personeel van elkaar afpikken.”

Zijn bedrijf, ooit begonnen in een studentenkamer, is grotendeels organisch gegroeid en tegenwoordig gevestigd in een kantoor op steenworp afstand van de Grote Markt en de Martinitoren. Monteban had het geluk dat er gelijk inkomsten waren waarmee volgende uitbreidingen konden worden gefinancierd. “Van huis uit ben ik wel voorzichtig. Ik zal niet snel met geld gaan smijten of mijn kantoor overdreven mooi inrichten.”

Ambities zijn er nog steeds. Zo sluit de ondernemer verdere uitbreiding naar Oost-Europa of Turkije niet uit. “Het moeten in elk geval landen zijn waar veel concerten of evenementen plaatsvinden. Daarom vind je ons in Noord-Europa bijvoorbeeld alleen in Zweden. Maar in het Oosten zien we steeds meer activiteit op dit gebied.”

Als relatief kleine speler met jaarlijks twaalf miljoen euro omzet moet hij zich de concurrentie van grote internationale spelers laten welgevallen. Zijn grootste rivalen Seatwave en Viagogo uit Engeland zijn gespekt met flink wat risicogeld, in de orde van 55 tot 65 miljoen euro, en hebben zich letterlijk in de markt gevochten, inmiddels ook in Nederland. Ook concertorganisatie Mojo is actief op de secundaire ticketmarkt en houdt hierdoor vaak kaarten achter om deze vervolgens tegen premiumprijzen te verkopen, meestal in combinatie met uitrijkaarten en andere privileges. Allemaal partijen met enorme marketingkracht. Monteban: “Het heeft geen zin om de Amerikaanse markt te betreden. Onze Amerikaanse tegenhanger StubHub doet daar namelijk al snel 1,8 miljard dollar omzet per jaar.”

Angst
Zelf heeft hij overigens al enige tijd geen operationele bemoeienis meer met het bedrijf. Voor de dagelijkse leiding is enkele jaren terug een operationeel directeur aangetrokken. Monteban richt zich graag op nieuwe uitdagingen. Zo begon hij in 2007 een affiliate netwerk, genaamd Cleafs.nl, dat hij afgelopen zomer voor een niet nader genoemd bedrag aan het Duitse Affilinet heeft verkocht. Een interessant proces om mee te maken, aldus de ondernemer. “We waren de vierde speler op dit gebied in Nederland. Ik ben toch wel trots dat we dat van de grond hebben kunnen tillen.” En dus was er geld voor nieuwe initiatieven, zoals Moho Internet Concepts, dat sites als Horloges.nl, Zonnebrillen.net, Sieraden.com en Sunnywatches.nl exploiteert. Daarvan is vooral eerstgenoemde, met een aanbod van zesduizend horloges, in het middensegment succesvol. Het is niet eens een hobby, biecht hij op. “Zelf draag ik geen horloges of sieraden, maar ik vond het een conservatieve markt die kansen liet liggen op het gebied van e-commerce. Zoals ik nog steeds mogelijkheden zie voor ‘clicks & bricks’. Ook een markt waar de angst regeert.”

Bij alle ontwikkelingen wordt mobiel steeds belangrijker, ook bij ticketverkoop. “We zien dat klanten steeds vaker via smartphones of tablets op onze site komen, maar dan niets kunnen doen, omdat er geen goede mobiele betaalmogelijkheden zijn. Die moeten dan ’s avonds thuis inloggen om een bestelling te doen. Dat kost ons omzet. Wat dat betreft, moeten de Nederlandse banken nu echt haast gaan maken met de invoering van mobiel iDEAL.”

*) Dit artikel verscheen in het februarinummer van Emerce magazine (#119)