Dorpsstraat, Ons Dorp

De afgelopen jaren heeft een stevige fusiegolf de wereldeconomie overspoeld. De ene na de andere overname werd een feit en het kon allemaal niet op. Soms kreeg ik wel eens de gedachte dat de bedrijven, de halve conglomeraten, die werden gecreëerd, bijkans niet meer te managen zijn. Zo groot en veelomvattend zijn ze geworden.

Je kon je ook afvragen of big inderdaad beautiful was en er niet simpelweg gefuseerd werd omdat de concurrentie het ook deed en men niet achter wilde blijven. Of omdat iedereen stiekem monopolist wilde worden. 'There can be only oneÉ' Dat gevoel bekroop me, soms gepaard gaande met visioenen van bedrijven die opgesplitst werden en in onderdelen verkocht. Want elke beweging heeft een tegenbeweging en wellicht zien we binnen enkele jaren dat de gefuseerde entiteiten worden opgedeeld in kleinere eenheden.

Hoe valt deze uitbreiding van activiteiten trouwens te rijmen met de 'back to basics' ideologie? Het gekke is namelijk dat veel bedrijven zich tijdens deze fusiegolf meer en meer begonnen te concentreren op hun core business. Aan de andere kant onderneemt een bedrijf dat wordt overgenomen, vaak ook activiteiten die de overnemende partij niet zo interessant vindt. Soms zijn dit aanverwante activiteiten, maar de match is niet altijd even goed. De keuze is dan om onderdelen af te stoten of de strategie te veranderen. De fusiekoorts stimuleert bedrijven om zich niet meer te focussen op een echte core business, of om hun core business(es) te herdefiniëren.

Er is een groot verschil tussen de huidige ontwikkelingen en processen rond economische (de)concentratie uit het verleden. We staan aan de vooravond van de introductie van de euro. Dit is een enorme operatie met veel gevolgen op monetair-economisch gebied en dus op de maatschappij. Nog nooit is er in de moderne economie een dergelijke grootschalige standaardisering geweest. Ondanks de ongetwijfeld goed bedoelde campagnes van de overheden en de vele theoretische discussies tussen de economische techneuten, is het effect hiervan op de Europese economie nauwelijks in te schatten. Uitgaande van de vrije markt gedachte zullen de effecten op de langere termijn waarschijnlijk positief zijn. Meer doorzichtigheid zorgt immers voor een betere marktwerking.

Bovenstaande ontwikkelingen spelen zich bijna gelijktijdig af met de snelle opkomst van het internet. Niet toevallig dat het nu juist een medium is dat snelle, interactieve communicatie over grote afstanden mogelijk maakt. Zonder internet zou de ontwikkeling van de 'global village' onmogelijk zijn. Het zijn dus niet alleen de Blairs, Koks en Schröders, maar zeker ook E-mail en FTP die de het wereldwijde dorp vormgeven.

Het is dan ook vreemd dat juist deze industrie het niet goed doet op het moment. We staan immers aan de vooravond van een sociaal maatschappelijke ontwikkeling waarin een cruciale rol is weggelegd voor het internet. Met de fusiegolf lijkt het bedrijfsleven zich al voor te bereiden op het bedienen van grotere markten en de invoering van de euro speelt daar een faciliterende rol in.

Je zou dan ook verwachten dat juist bedrijven die zich met internet bezig houden, het heel goed doen. Of werkt de Europese markt al zo goed dat de verwachtingen voor deze nabije toekomst nu al zijn verwerkt in de ontwikkelingen van bedrijven en de koersen en verwacht men door de euro een korte termijn terugval die nu al op de koersen drukt? Het maakt eigenlijk niet veel uit. Want al horen we steeds vaker het 'r (ecessie)' woord, de marktontwikkelingen zijn niet te ontkennen. Ik ben er zeker van dat de implementatie van de 'global village', samen met de kracht van het internet voor een wereldwijde 'Gouden Eeuw' kunnen gaan zorgen.

Job Franken is internet adviseur