Deel dit artikel
-

Column: Schizo-social

Oh my God! Het simultaan leven aan twee kanten van de grote plas is vast niet hoe de Grote Maker het moet hebben bedoeld. Waar moet ik mijn belastingen betalen? Wie zijn mijn vrienden? En in welke kast hangt dat ene leuke shirt nou ook alweer, in de VS of in Amsterdam?

Moet ik vooral mijn best doen om de waanzinnige holle gebeurtenissen tussen Obama en Hillary te volgen? Hoe moet ik anders in San Fransisco meepraten? Bij de lokale koffieshop bestel ik bij mijn Venti Latte maar zo af en toe een Obama en Hillary-cookie. Een grote ronde koek met over de ene helft chocolade glazuur en de andere helft roomwitte vanille. Politiek correct? Ik weet het niet, het wordt hier in ieder geval erg gewaardeerd.

In Nederland hield een nog niet uitgezonden film de natie maandenlang in zijn greep. Wat waren de consequenties nou helemaal? Plots kreeg het internet een belangrijke rol toebedeeld in deze hele affaire. En zonder dat het iemand opviel, heeft internet zijn ware democratische aard getoond. De hoog geëerde Hilversumse omroepen weigerden Wilders’ film uit te zenden en dus koos Wilders voor het www. En toen was opeens de hele wereld zijn publiek. Een gemiste kans voor de tv.

Het internet is nu echt het enige medium gebleken waar vrijheid van meningsuiting geldt. Alles kan, alles mag. Natuurlijk zijn er landen die proberen het internet te blokkeren. En sommige providers censureren zichzelf op verzoek van de staat, zoals Google in China. Maar een totale blokkade zoals Hilversum Wilders’ film toebedeelde is niet te realiseren voor het hele internet.

Het koekje tussen mijn warme vingers gaat voorbij aan alle conventies. De bruine glazuur van Obama is een beetje over Hillary heengedropen. Hoe verdeel je je tijd tussen twee continenten en twee totaal verschillende denkwerelden? Het enige wat blijft binden is onze gezamenlijke geschiedenis of doel. Ondertussen vergader ik met collega’s in vier verschillende landen via Skype, keuvel ik bij met mijn VS-vrienden via MySpace en Facebook, en krabbel ik mijn Nederlandse vrienden op Hyves.

Mijn familie is door de jaren uitgewaaierd van Australië tot Nederland en Amerika. Maar deze zomer houdt mijn familie een reünie. Een super testcase voor onze site Picalily.com eigenlijk, deze reünie. Op internet bouwt mijn familie een echte social familytree. We zijn uit elkaar gegroeid, maar doorgegaan met onze levens. Er zijn baby’s geboren en huwelijken gesloten. De familiestamboom is een flinke eik geworden. Toen mijn oma vorig jaar overleed, hielden wij haar geëmigreerde broers en zussen in Australië op de hoogte via Respectance.com. Nu kunnen we de hele familie bij elkaar brengen en elkaars levensverhaal en familiehistorie opbouwen. Misschien ben ik zelf niet alleen verscheurd tussen twee werelden, maar is mijn hele familie schizo-social. Zo omschrijf ik mezelf tegenwoordig maar. Dan ben ik meteen verexcuseerd voor mijn onberekenbare levensstijl.

Deel dit bericht

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond