Microsoft TV brengt interactieve televisie stap dichterbij

In interactieve televisie geloof ik wel. Toepassingen zoals spelletjes en de 'timeshifted kijken' optie zie ik wel als mogelijke levensvatbare toepassingen. Waar ik echter NIET in geloof is internet op de televisie. Reden: Internet is een medium welke is ontwikkeld om bekeken te worden vanaf een computer scherm. Typische kijkafstand is daarbij zo'n 50 centimeter. Televisie wordt bekeken vanaf zo'n 2 tot 3 meter. Dat verklaard ook meteen waarom teletekst zo lelijk is: anders valt er van die afstand niets meer van te maken. Daarnaast zendt een televsie 50 HALVE beelden per seconde uit. Om een lang technisch verhaal kort te maken, dat betekent dat horizontale 1-puntslijntjes (zoals op veel sites gebruikt worden, want het is een kek design onderdeeltje) ontzettend gaan flikkeren. Dat is erg irritant. ook de beschikbare resolutie is op een TV lager dan de inmiddels allom omarmde 800×600 pixels. (Daarnaast heeft vrijwel iedere tv een aantal pixels aan de zijkant die er af vallen, de zogenaamde tv-safe area). Ik denk niet dat de gebruiker bereidt is om naar een slechte variant van het 'echte' internet te gaan kijken en daarbij pijn aan de ogen op te lopen. De enige wijze waarop internet op de TV een kans van slagen heeft, is als vrijwel iedere site zich conformeert aan de beperkingen van TV. (in het kort: leesafstand, grafische weergave, resolutie). Dat zie ik echter niet snel gebeuren, want het betekent teveel water in de wijn (en te grote investering) voor een te kleine groep gebruikers die op deze wijze dus ook nooit groter zal worden.Kip en ei??

Dat internet nooit op tv zal gaan, zou ik niet zo hard durven zeggen als Bart.Films waren ook nooit bedoeld voor televisie. Waarschijnlijk hield men daar ooit hetzelfde pleidooi over beeldijnen en resolutie.Kijk niet naar de technische beperkingen van tv, maar draai het om: kijk naar de kansen. Misschien zien we straks geen webpagina's zoals we die nu kennen van het internet, maar eerder een interactiviteit die meer op de manier lijkt zoals we die van spelletjes kennen. Dus je klikt dan bijvoorbeeld op de zonnebril van Robert DeNiro in Taxidriver om te zien welk model dat is en waar je 'm kan kopen. Ik noem maar wat.Maar wat ik bedoel te zeggen is gewoon dat we weinig opschieten met mensen die roepen dat het allemaal nooit wat wordt.Kom op! Voeg iets toe!

Reactie op Arjan. Als je mijn initiele reactie goed leest, dan zie je dat ik WEL geloof in Interactieve Televisie. Jou voorbeeld over "Klikken op de bril van Robert DeNiro" vind ik daar een goed voorbeeld van. Dat daar wellicht een zelfs een online bestelmogelijkheid achter zit zie ik ook allemaal wel zitten. Mijn pleidooi richt zich op Internet in zijn huidige vorm presenteren via het apparaat dat televisie heet. Ik denk dat dat niet gaat werken door eerder genoemde technische (en gebruiks) problemen. Wat dat betreft zijn we het dus denk ik wel eens, want je zegt: "Misschien zien we straks geen webpagina's zoals we die nu kennen van het internet, maar…". Dat het huidige Internet op TV niet werkt is wel bewezen met dank aan de KPN die inmiddels die rare 'settopboxen' met stille trom uit het assortiment heeft gehaald.

De Bril van Robert de Nero? "Het is het probleem van de sweater van Jennifer Aniston", zei de Britse televisieconsultant Stuart Nolan onlangs op een lezing over interactieve televisie op het filmfestival in Rotterdam. "In principe is het technisch mogelijk om tijdens de uitzending van Friends op de sweater van Rachel te klikken en die gelijk te bestellen. Maar het probleem is dat iedereen vindt dat ze recht hebben op de winstmarge." Jennifer zelf, producent Warner Brothers, de omroep die het uitzendt, de kabelmaatschappij die de bestelling technisch mogelijk maakt, of de makers van de Tivo-videorecorder met wiens afstandsbediening de sweater is besteld. Van productiebedrijven tot televisiemakers, allemaal staan ze klaar om de pakjes, zowel in de betekenis van programma's en films als in de zin van e-commerceproducten en diensten, te verkopen. Niemand wil alleen maar voor postbode spelen.

Dat iedereen er dan wat aan wil verdienen is niet nieuw en meer dan logisch. In de reclame prijst een Huub Stapel toch ook product aan waar hij vet voor betaalt krijgt en strijkt de STER geld op voor het uitzenden ervan en het reclamebureau voor het verzinnen ervan etc.Als BMW zijn nieuwste model voor veel geld in een James Bond film krijgt zullen ze straks voor tv afdwingen dat je via een klik op hun website komt.Alle vermaak zal gewoon veel meer doordrengt worden van commercie. Als er kansen liggen in nieuwe technieken om producten te marketen zal de commercie die volop willen benutten. En wie er dan hoeveel betaalt krijgt, daar komen we wel uit.Ik snap al het gezeur niet zo over beperkingen. Juist in deze vorm gaat het internet een paar mensen weer ongelofelijk stinkend rijk maken.

iTV is geen winkel etalage! Ik citeer een defenitie van interactie: - Wanneer 2 entiteiten op inteligente wijze reageren op elkaars signalen onstaat er een vorm van interactieve communicatie. Deze stelling is opgebouwd uit een aantal delen; meerdere entiteiten, inteligentie en non-lineare communicatie. Als een van deze delen om welke reden dan ook wegvalt dan is er geen interactie meer mogelijk. - Misschien vergezocht als reactie op dit artikel, maar ipv te kijken naar hoe we oplossingen kunnen bedenken om kijkers de nieuwe bril van Robert aan te smeren. Moet er geexpirimenteert worden met gebruikersbeleving die iTV bieden kan! Bestudeer de essentie van interactie, wat het en wat het kan doen. Daarmee wil ik zeggen dat een iTV gebruiker bezig is met het meespelen in Taxidriver en helemaal geen tijd heeft om een zonnebril te willen kopen. In de eerste plaats is een iTV kijker geen kijker meer maar een gebruiker geworden. Interactie is niet alleen maar op een knopje drukken. De vormen en oplossingen voor iTV gaan momenteel nog niet verder dan 'zelfbediening', dat is nog geen echte interactie. Interactieve televisie draait om actieve beleving, dat is lastig om te sturen. De gebruiker bepaalt echt zelf wat er gebeurt. Dat is schrikken voor menige advertiser omdat hij zij dwangmatiege grip kwijtraakt op het publiek. Arjan heeft gelijk: zolang niet begrepen wordt wat echte interactie is en marketeers de essentie van een medium proberen te verdraaien zal het nooit wat worden! En wat het lezen op een beeldscherm betreft. Kop op mensen, over niet al te lange tijd zullen hogere resolutie schermen op de markt komen. Schermen van 200dpi!!! Dan kun net zo makkelijk lezen als uit een boek. Misschien een goed idee om bij die ontwikkeling eens stil te staan. Welke veranderingen in behoeftes en kijkgedrag er dan plaatvinden. Je grootste probleem bij iTV zit niet in beeldschermresoluties en het PAL kleurbereik. Interactie is het probleem! Even reeel: ik zit misschien wat meer in de toekomst te praten, maar je kan nooit vroeg genoeg beginnen. (een late reactie op dit artikel…maar dat kan geen kwaad)