Deel dit artikel
-

Bedrogen website woedend op Bibit

De jonge website FreshCotton, die voor tienduizenden euro's is getild door een Aziatische creditcard-bende, is woedend op payment-provider Bibit. Op grond van de contracten krijgt FreshCotton geen cent terug voor een groot aantal geleverde, maar nooit betaalde T-shirts. Bibit, dat betalingen op internet afhandelt, meldt echter in een reactie dat de eigenaren van de site die "beter dicht hadden moeten timmeren".

FreshCotton , dat sinds begin dit jaar online T-shirts verkoopt, dreigt naar eigen zeggen 34.000 euro te verliezen aan de bende. De jonge webwinkel heeft de helft van het geld nodig om uit de kosten te komen en dreigt anders failliet te gaan, zo legt financier en mede-eigenaar Jesse Smit uit. Woensdag heeft FreshCotton Bibit daarover een brief gestuurd. Maar payment-provider Bibit weigert op grond van het contract met FreshCotton de webwinkel de bestelling te verrekenen. Tot nader order kan er bij FreshCotton niet met creditcard worden gewinkeld.

De onbekende bende, waarschijnlijk opererend vanuit Indonesië, bestelde vanaf februari omvangrijke aantallen T-shirts. Het ging volgens Pieter van der Does van Bibit om "een bestelling met tien keer de grootte van een gemiddelde transactie" van het bedrijf. Dat gebeurde met gegevens van een in de VS uitgegeven creditcard van Eurocard/Mastercard, vanuit een Nederlands IP-adres en met een adres in de Indonesische hoofdstad Jakarta als verzendadres.

Waarschijnlijk zijn nummer en vervaldatum van de creditcard via internet gehackt. "We waren wel achterdochtig door de omvangrijke bestelling, maar kregen groen licht van Bibit en stuurden dus de T-shirts naar Azië", zegt Smit van FreshCotton. Maar toen bleek dat er sprake was van fraude werd de bestelling ongedaan gemaakt en kon de webwinkel naar zijn geld fluiten.

Smit: "Bibit is hier in gespecialiseerd en heeft zijn goedkeuring verleend, dan is het toch niet rechtvaardig dat wij schade lijden?" Bovendien stond volgens hem in het contract met Bibit niet duidelijk omschreven dat in zo'n geval de winkelier niet schadeloos wordt gesteld.

"Ik betreur wat er gebeurd is, maar deze mensen hebben niet goed ingeschat wat ze aan het doen zijn", stelt Van der Does van Bibit. "Zij hebben hun winkel niet goed beveiligd en betalen nu duur leergeld." Wanneer de creditcard-informatie klopt en er nog voldoende saldo op de kaart aanwezig is, laat iedere payment-provider de transactie doorgaan, benadrukt Van der Does. Wanneer een consument achteraf een transactie betwist – een zogeheten charge-back – kan die binnen een bepaalde termijn worden teruggedraaid en draait de verkopende partij voor de kosten op. Die is alleen hiertegen verzekerd als de creditcard (bij aflevering van goederen) door de consument wordt getoond.

Daarom moet een webwinkelier, zo stelt Van der Does, dergelijke fraude voorkomen. Hij verbaast zich er over dat bij FreshCotton "geen lichtje is gaan branden" toen bleek dat adres van de creditcard-houder, het IP-adres en het verzendadres zo van elkaar verschilden. De eigenaren van de site hebben volgens Van der Does alleen een mailtje naar Bibit gestuurd met het verzoek hen terug te bellen. Ze hebben de transactie echter gewoon doorgezet. "Hadden ze ons gebeld dan hadden we hen op de risico's kunnen wijzen." Het is overigens in kleine kring bekend dat veel credicard-bendes uit Oost-Europa en Indonesië afkomstig zijn.

Van der Does wijst er ook op dat de winkel de risk-management module van Bibit niet heeft afgenomen. Die omvat een set checks en maatregelen om de risico's van transacties goed af te wegen. Een webwinkel moet bijvoorbeeld extra attent zijn wanneer geprobeerd wordt met verschillende kaarten te betalen, als het afleveradres in een risicoland is of als er in opvallend grote hoeveelheden wordt besteld. In sommige gevallen is het dan beter telefonisch contact opgenomen met de klant, aldus Van der Does.

Een belangrijke concurrent van Bibit, Interpay, wil in de loop van dit jaar met een nieuwe methode komen die het aantal charge-backs drastisch moet verminderen. De zogeheten Unique Card Authentication Field (UCAF) moet het gebruikelijke SET-protocol vervangen. Dan wordt volgens Interpay de bewijslast omgekeerd en heeft de verkopende partij het bewijs in handen dat de koper is wie hij zegt te zijn.

Deel dit bericht

44 Reacties

Sebastiaan

BIBIT is een waardeloze organisatie. Wij hebben de afgelopen maanden verschillende problemen aan hen doorgegeven, maar de toegezegde reactie van hun kant moet nog steeds komen of de problemen worden ontkent. Incasso faxen van klanten verdwenen in de prullebak en RABO transacties zijn een wonder als ze lukken. Onze account manager zou het een en ander uitzoeken, maar is ons kennelijk vergeten. Navraag hoe wij het contract kunnen opzeggen, leert ons dat de telefoniste/sales-assistente niet eens interesse heeft in het waarom wij dit dan wel willen doen. Snappen deze mensen wel wie bepaalt hoe de klant kan betalen? Liever niet via BIBIT dus! Maar is Interpay wel beter?

anoniem

Ook bij Belgische veiligheidsfirma's is het armoede troef wat bescherming van de verkoper betreft. Klant is altijd koning. Maar ik weet uit ervaring dat heel wat Belgische firma's de kaarten die ze denken die vals zijn gewoon debiteren en géén goederen opsturen. Komt er dan alsnog een klacht van de mogelijke fraudeur, dan zijn ze al maanden verder als er al een klacht komt.

Martijn

Dit is nu typisch voor creditcard betalingen. Creditcards zijn zo lek als een mandje. Het is een koud kunstje een online shop te hacken. De meesten slaan hun creditcard gegevens gewoon in de database op. Nu komt er een hacker langs, pikt alle gegevens en gaat vervolgens zelf shoppen. De creditcard bedrijven proberen dit tegen te gaan door een extra nummer op de achterkant van de kaart te vragen. Hierdoor wordt het onmogelijk (bijna) kaartnummers te genereren. Echter, deze 'extra' nummers worden bij de e-shop ook in de database gezet dus dit systeem werkt niet. BiBit is naar mijn mening deels schuldig hieraan. Ze laten mensen wel cards accepteren maar begeleiden ze niet goed en de klant wordt niet op de risicos gewezen. Eigenlijk kan men alle credit card systemen afschrijven. Ze zijn duur, gevaarlijk en ALTIJD probleematisch. Het is beter in zo'n geval te kiezen voor een systeem als e-gold of goldmoney. Dan zijn er in ieder geval geen chargebacks en had de cotton club in kwestie zonder problemen te shirts kunnen versturen.

Anoniem

Ik vind de bovenstaande reacties nou niet echt to-the-point. Vooral Martijn lijkt hier weinig kaas van te hebben gegeten. "Echter, deze 'extra' nummers worden bij de e-shop ook in de database gezet dus dit systeem werkt niet. BiBit is naar mijn mening deels schuldig hieraan." Het mooie van Bibit is juist dat de betaler naar Bibit wordt gebracht voor het voltooien van zijn transactie. Bij de shop komt dus geen enkel nummer in de database. Ik heb geen banden met Bibit, maar in dit geval staan ze geheel in hun recht. Naar mijn mening is FreshCotton zeer naief en iets te happig geweest op de 'mega-orders'. Bovendien behoort iedere cc-accepterende winkel op de hoogte te zijn van de chargeback-regelingen. Iets wat een veel groter probleem is, want hoe haal je je spullen terug als de koper zijn betaling laat annuleren?

Remi van Oosten

Wij als internetbedrijf hebben al verschillende 'soaps' achter de rug met BIBIT en Interpay. Bibit leverde de mooiste aansluiting op onze programmeertaal, maar is relatief duur voor een beginnende internetwinkel. Interpay daarintegen liet het al afweten op kennis op het gebied van PHP, dat is iets waar wij niet bij kunnen. Ik stem voor een fatsoenlijk systeem ontwikkeld door de banken zelf en niet allemaal losse programma's. Internetverkopen blijven stijgen en uiteindelijk is er een sterke behoefte aan een goed systeem.

Anoniem

Ik vind het schandalig dat Bibit nu met een verwijt in de richting van een van haar klanten komt! Wat denken ze wel? Dat hun klanten niets anders aan hun hoofd hebben? Die hebben niets voor niets een bedrijf in de arm genomen dat meent gespecialiseerd te zijn in het afwikkelen van betalingen via het net. Kijk maar eens op de website van Bibit, mooie verkooppraatjes hebben ze zeker. Kennelijk heerst er bij Bibit een sfeer van 'de klant mag blij zijn dat-ie gebruik kan maken van onze diensten – maar meer dan dat hebben wij ook niet te bieden'. Nogmaals: schandalig!

John Goedschalk

Beste redactie en lezers, Ik zou graag wat verder ophelderende informatie willen verschaffen in reaktie op de door Bibit gegeven informatie. Er zijn namelijk drie punten in het antwoord van Bibit die naar mijn inziens niet op waarheid berusten: I. Er wordt aangegeven dat wij Bibit "even" hadden moeten bellen. Maar Bibit voert het beleid dat telefonisch contact alleen maar mogelijk is in het geval van de meest dringende technische storingen en dat alle andere contact/informatie verzoeken, via email moeten gaan. II. Er wordt geinsinueerd dat wij geen contact met de klant zouden hebben gehad, terwijl dit zeer zeker wel het geval is. Er is herhaaldelijk contact opgenomen met de klanten. III. Er wordt aangegeven dat ""geen lichtje is gaan branden" toen bleek dat adres van de creditcard-houder, het IP-adres en het verzendadres zo van elkaar verschilden". Hierop heb ik aan te geven dat deze informatie niet beschikbaar was voor ons. Mogelijk heeft Bibit die informatie wel beschikbaar, en mogelijk ook via andere modules, maar wij hadden geen toegang tot die informatie en kon er dus ook "geen lichtje branden". Dat is in het kort de verheldering die ik wel wilde aangeven. John GoedschalkFreshCotton Crew

Sebastiaan

Van de BIBIT website: New initiatives, such as 3D SET or CVC2, are monitored and adopted as they gain market relevance. That aside, a range of fraud protection functionalities embedded in the Bibit Payment Service process reduces the risk of non-collection or charge-back. Furthermore, an extensive Risk Management Module, identifying possibly fraudulent payment attempts, is available as an add-on option. Volgens mij voegen zij namelijk helemaal niets meer toe, dan de het stukje hardware dat de gemiddelde winkelier op de toonbank heeft staan! Ze nemen de gegevens van de kaart via een beveiligde server in, geven dat aan de bank door en wachten de reactie af. Als de gegevens niet juist zijn, dan verhalen ze het bedrag op de winkelier en als de gegevens wel juist zijn, dan pakken zij hun marge. Wellicht kan Emerce eens een interview houden met de directie van BIBIT over deze "fraud protections functionalities" en het proces dat "reduces the risk of non-collection or charge-back". Ik ben nieuwsgierig of BIBIT hier op in wil gaan en uit wil leggen wat zij hier precies mee bedoelen!

jw

Reeds in juni 2001 was fraude via creditcards bekend op {Emerce; http://www.emerce.nl/archives/nieuws/Industrie/12618.html }. Overigens ligt het probleem niet bij BIBIT maar bij de creditcard maatschappijen die geld terug vorderen van BIBIT! Creditcard maatschappijne willen wel fikse fees en rente op hun uitgegeven kaarten ontvangen, maar zodra er problemen ontstaan is de winkelier de dupe! Dit geldt zowel voor online als voor reguliere offline creditcard betalingen! Reden temeer om als winkelier altijd de risicos van creditcard betalingen onder de loep te nemen. En niet zonder meer denken dat lost een externe partij wel op voor 100 EUR per maand!

Mark

Wat is er nieuw? Het zal niet het eerste bedrijf zijn dat door het creditcardsysteem gedupeerd worden. En de BIBITs, TripleDeals, TWYPs, en alle anderen die zich reeds in deze markt hebben verdiept of die dat nog willen gaan doen, weten heel goed hoe ze klanten moeten misleiden. Er is geen enkel gebrek aan verantwoordelijkheidsbesef bij deze instanties. Een e-winkelier komt bij hen terecht omdat de winkelier de financiele transacties niet zelf af wil handelen omdat dit moeilijke business is. Klopt helemaal. Zou je dan mogen verwachten van de BIBITs dat ze enige expertise op dit gebied hebben, en aan voorlichting doen hierbij middels een inhoudelijk klantencontact? Ik dacht het wel. In de praktijk (dit is gesproken uit ervaring) blijken de medewerkers ook niet te weten waar ze mee bezig zijn, en komen ze achteraf met opmerkingen als "je had toch kunnen weten dat creditcardtransacties uit azie vaak frauduleus zijn?" of "je moet (als e-winkelier!) de kaarthouders natuurlijk wel controleren" — ehm; wie handelt de financiele transactie af en is in staat om het creditcardnummer met een copie van een creditcard te controleren? Tot zover de experts. Kortom, wat is de toegevoegde waarde van de BIBITs of Paypals? Een database die creditcardnummers opslaat? Die kun je goedkoper krijgen, en dan weet je tenminste waar je aan toe bent, in plaats van BIBITs onterecht vertrouwen. Tip van de dag is: winkeliers, accepteer *nooit* creditcards online; consumenten: gebruik *altijd* creditcards online. Als de kaarthouder de spullen niet ontvangen heeft (lees: er is geen bewijs dat de kaarthouder de spullen heeft ontvangen) kun je als kaarthouder de transactie ongedaan maken. Ook kun je altijd zeggen dat je zoon of je broer je kaart heeft gebruikt; dat mag een winkelier namelijk niet accepteren. Wow! en ze gebeuren echt, creditcardbetalingen op Internet? Het systeem werkt namelijk zo dat de winkelier moet bewijzen dat de creditcardtransactie door de kaarthouder is uitgevoerd. Voel je m al? Dat kan helemaal niet op internet! UCAF is dan het toverwoord. Hoelang zou het duren voordat je op je creditcardnota afschriften ziet die je nooit gedaan hebt, maar waarvoor je ineens *wel* moet betalen, en anders moet kunnen bewijzen dat je ze nooit gedaan hebt? Net als de PIN-pas: 100% veilig totdat iemand op het idee komt om een magneetstrip te copieren en de pas gewoon na te maken. Maar nu moet ik niet op de feiten vooruit lopen. Dit is materiaal voor over een jaartje of 2-3 😉 Creditcards zijn voor de gemiddelde kwaadwillende ziel een geldmaakmachine.

Arjan_C

Allereerst is creditcardfraude altijd heel vervelend. Toch heb ik het gevoel dat in dit geval er – gezien de omvang van de order en het bestemmingsland – een grote rode lamp had moeten gaan branden. Ongeacht partijen als Bibit en Interpay, ligt er een héél grote verantwoordelijkheid bij de verkoper. Je moet constant op je hoede zijn. Orders uit Oost-Europese landen en Indonesië zijn overigens – zoals toch redelijk bekend geacht mag worden – per definitie verdacht. Dat is heel vervelend voor eerlijke klanten, maar bij ons is er toch echt bij zo'n 80% van de orders uit Indonesië iets mis. Daarom willen wij ook zelf de creditcardgegevens (nummer, vervaldatum, naam en CVC-code) ontvangen. Aan de hand van het nummer is namelijk eenvoudig te controleren of het bij het bestemmingsland hoort. Bij orders uit Indonesië controleren we gewoon standaard of het kaartnummer bij een bank uit dat land hoort. Zo nee, wordt de order meteen geannuleerd en melden we de fraude. Zo ja, dan voeren we nog een aantal controles uit. Pas daarna wordt de transactie naar de creditcardmaatschappij gestuurd. Het is rot, maar je moet hierbij toch echt immer van het slechtste uitgaan :o(

Alexander

"Het systeem werkt namelijk zo dat de winkelier moet bewijzen dat de creditcardtransactie door de kaarthouder is uitgevoerd. Voel je m al? Dat kan helemaal niet op internet!" Je zou om te beginnen je klanten kunnen laten tekenen voor ontvangst..Voel je hem al? Beetje legitimeren enzo.

ronnie jens

initiatieven als 3d secure verleggen de liability naar de issuer, dwz dat de issuer de kaart moet controleren voordat er een authorisatie op gegeven kan worden. Indien er toch een chargeback op zo'n transactie gedaan wordt, heeft de issuer gefaald bij het identificeren van de consument. In deze gevallen zal het geld dus ook niet bij de merchant terug gevorderd worden, maar is de issuer verantwoordelijk.UCAF werkt met pseudo kaart nummers, deze worden in principe eenmalig gebruikt. beide technieken zijn 'veiliger' voor de merchant vergeleken met de standaard creditcard methoden. Partijen als Bibit bieden de merchant juist de keuze om betaal methoden te accepteren/te weigeren. Het is uiteraard de keuze van de merchant welk risico zij zelf willen dragen.Veel merchants denken helemaal niet aan de risico's die web betalingen met zich meebrengen, en zijn daardoor niet bereid extra te betalen voor een duidlijker klant profiel. Dit is een bewuste keuze van de merchant, minder kosten => minder mogelijkheden.

Koos Koets

Wat me opvalt is dat niemand iets zegt over de creditcard maatschappijen, ze pakken dikke marges van 5 a 7 procent, voor dat bedrag mag je toch wel enigzins coulant om gaan met de winkels, lijkt me dat dit bedrijf voldoende maatregelen heeft genomen om fraude tegen te gaan. En voor de marge die ze pakken kunnen ze best wel wat uittrekken om fraude gevallen te dekken.

Alexander

Koos, Als jij 7 procent betaalt moet je heel snel een andere payment service provider kiezen, maar dat terzijde. Verder vind ik dat sommige winkeliers in deze discussie wel een beetje boter op hun hoofd hebben. Aan het accepteren van credit card betalingen zijn risico's verbonden, dat behoeft geen betoog. Maar hoe zou de omzet van een gemiddeld e-commerce bedrijf eruit zien als er geen maatschappijen bestonden die bereid waren om de hele handel voor te financieren? (Tuurlijk, ze pakken een marge, wat verwacht je dan? American Filantropic?) Ondernemen = GECALCULEERD risico nemen! Dat calculeren moet een ondernemer zelf doen.

GP

Goh waar hebben we dit eerder gehoord? Zegt megapool u bijvoorbeeld nog iets? Overigens stelt Bibit: "Bibit biedt sinds enkele weken webwinkels de mogelijkheid om afleveradres, ip-adres (de locatie van de internetter) en het adres waar de creditcard is uitgegeven met elkaar te vergelijken. Aan deze dienst zijn geen extra kosten verbonden, aldus {Hovinga; http://www.emerce.nl/archives/nieuws/Industrie/12618.html }". In dit artikel wordt gesproken over: "Van der Does wijst er ook op dat de winkel de risk-management module van Bibit niet heeft afgenomen." Hoe zit dit nu? Is deze dienst nou gratis? Misschien een tip voor de merchants. Ik las trouwens een ander {artikel; http://www.chvgroup.caspers.nl/publications/nyenrode/betalen/ }": "Daarom is het vooral in het belang van de winkelier om zaken als fraudepreventie, de opslagbeveiliging van creditcardgegevens en het ondersteunen van alternatieve betaalmethoden in zijn website op te nemen. Maar niet altijd zijn zulke geavanceerde oplossingen noodzakelijk; een automatisch mailtje naar de winkelier voor hoge orderbedragen kan ook wonderen doen. (c) J. Caspers (Bibit) Verstuurt Bibit deze mailtjes ook daadwerkelijk? Of dit {artikel; http://www.chvgroup.caspers.nl/publications/adfoweb/betalingen-op-internet/ }" van dezelfde heer Caspers van Bibit: "Een Internetwinkel is al gauw 3% van de omzet kwijt aan transactiekosten, indien er creditcards worden gebruikt voor de betalingen. Met dit percentage worden de kosten van het geldverkeer betaald, maar ook geldt het als risicodekking: de creditcardmaatschappij schiet het bedrag immers voor en incasseert het pas later van de kaarthouder. " Risicodekking? Volgens mij wordt al het risico doorgeschoven naar de merchant. Zowel de consument als de CC maatschappij of een tussenpartij (Bibit) worden schadeloos gesteld. Ik snap best dat Bibit zoveel mogelijk probeerd hun kosten door te schuiven… Een tweede is of dat een goede zaak is. -iemand die ook nog wacht een een makkelijke en betrouwbare CC oplossing-

Frank

Wat mooi is dat Bibit een "risk management module" heeft ontwikkeld die eigenlijk het volgende doet: De inkomende transactie wordt nagecheckt op het land van oorsprong op twee factoren, nl. het IP address van de customer en de herkomst van de creditcard. Als deze twee niet gelijk zijn kan je kiezen om de transactie niet te laten doorgaan – ook kan je bepaalde landen blokkeren – dit alles gebeurd in realtime. Het minder mooie is dat Bibit voor deze extra functionaliteit een toch redelijk hoog maandelijks abbonement vereist *bovenop* de gewone maandelijkse abbonnementskosten. Een kleine situatieschets: Bibit is eigenlijk enkel tussenpersoon is voor internetwinkels en banken. In America en Europa is het eigenlijk de bedoeling om rechtstreeks agreements af te sluiten met de verschillende credit card firma's. Dit brengt heel wat extra papierwerk en kosten teweeg, en kan door Bibit lager aangeboden worden door het gecombineerde volume van alle webwinkels. Nu, *zeer* belangrijk is dat de extra module van Bibit eigenlijk niet aangekocht zou moeten worden door de klant maar dat dit STANDAARD zou moeten zijn voor alle accounts. Het is namelijk zo dat als Bibit teveel charge backs krijgt, zij hun account kunnen verliezen bij de credit card firma's. Wat in de eerste plaats hun interne systeem zou moeten zijn, proberen ze af te schuiven op klanten en er nog ineens wat extra geld op te verdienen.

Marc

Ik heb het idee dat er maar een paar mensen weten waar ze over praten. En ik kan er ook een paar noemen: natuurlijk de mensen van FreshCotton, Mark en ikke! Wij hebben het ook meegemaakt, zelfde verhaal, zelfde land, alleen een andere, niet nader te noemen nederlandse payment-provider. En allemaal zijn we afgegaan op de kennis van zaken van de payment-provider. En als die zeggen: 'het is save, dus je kunt sturen, dan doet een e winkel dat ook. En reactie van: die willen omzet maken, tja waar werk jij dan voor, voor de lol? nee, de meeste van die een reactie geplaatst hebben weten niet waar ze over lullen.

Sebastiaan

Reactie op Alexander: Heb je mijn stukje wel gelezen met de quotes van de website van BIBIT? Geloof mij nu maar; de payment providers halen de e-shops binnen met mooie woorden, maar vergeten het verhaal erbij te vertellen dat ze alleen maar nummers doorsluisen en geen enkele check of fraude kunnen doen. Die jongens van FreshCotton zijn t-shirt freaks en geen fraude-experts. Je kunt van hen niet verwachten dat zij een systeem opzetten, waarbij de alle ip-nummers, banken, landen en paspoorten gaan checken. Dat is juist waarvoor ze BIBIT inschakelen. Overigens kun je als merchant de gegevens van de BIBIT transactie niet inzien! Je krijgt alleen een akkoord of geen-akkoord, pas veel later krijg je het bedrag op je rekening en veel later krijg je misschien te horen dat je het weer terug moet storten. Dat is waarom je een enorme borg moet storten bij BIBIT. De dubbele check van nummers werkt ook niet, omdat de fraudeur makkelijk een ander nummer via BIBIT kan invoeren, dan via de shop van de merchant. Daarnaast verzenden de meeste shops met een externe-vervoerder, waar je altijd moet tekenen voor ontvangst. In de praktijk controleren de chauffeurs de identiteit van de ontvangers niet. Allemaal mooie woorden over dat het risico bij de winkelier ligt, maar leg mij dan eens uit hoe die "fraud protection functionalities" van BIBIT werken?

Joost Zuurbier

Waar het om draait in de wereld van online betalen is de identificatie van de gebruiker achter de computer. Da's het grootste probleem. Sjaak, Harry en Klaas kunnen allemaal een creditcard nummer verzinnen, een adres verzinnen, een CVC nummer verzinnen (de 3 cijferige code op de achterkant van de kaart). Hoe meer informatie, hoe beter, maarhelaas is dat door geen enkele payment service provider te checken. Vooraf: Bibit is onze 'concurrentie'. Wij zijn een Payment Service Provider (PSP) voor 35,000 websites, wereldwijd (voornamelijk in de Verenigde Staten). Weliswaar concurrentie, maar we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Status op dit moment: de merchant is volledig aansprakelijk. In de huidige markt is het onduidelijk wie de merchant is: is het de PSP of is het degene die de feitelijke produkt/dienst levert? De PSP verlegt meestal zijn chargeback aansprakelijkheid naar de feitelijke leverancier, zoals in dit geval ook gedaan is. Controlemogelijkheden op dit moment: schrik niet: alleen het credit card nummer en de CVC code kan electronisch worden gecheckt met de bank van de kaarthouder. De expiration date doet in 80% van de authorizaties niet ter zake. Deze datum moet gewoon in de toekomst liggen. Wij bij Verza hebben een database aangelegd van alle straten, postcodes, plaatsen, IP adressen en creditcard nummerreeksen in 39 landen waarmee we vooraf de gegevens op feitelijke onjuistheden kunnen controleren. Zaken doen met Indonesië is een no-no: relatief weinig koopkrachtige mensen en veel fraude. Discriminatie? Nee, zelfbescherming van de PSP c.q. merchant. Nieuwe technologie: wij hebben sinds drie weken nieuwe technologie ontwikkeld om een PC op het internet uniek te identificeren. Dat betekent dat als er op die computer wordt gefraudeert, diezelfde computer nooit meer een transactie mag doen bij één van onze 35,000 websites. Dat is een aanvullende service als PSP. Toekomst: in de toekomst wordt de aansprakelijkheid verschoven naar de kaartuitgevende instantie. Het zal dan mogelijk zijn om meer informatie te verstrekken aan de PSP, zoals naam, adres, en zelfs rijbewijs nummer of paspoort nummer, of een controle getal van bijvoorbeeld een Rabobank Digipas. De kaartuitgevende bank maakt dan de beslissing, aan de hand van de aangeleverde gegevens, of het de transactie zal accepteren of niet. Als er acceptatie volgt, dan is de kaartuitgevende bank aansprakelijk en zal er nooit meer een chargeback mogelijk zijn. Implementatie is al in volle gang. Alle banken zouden over moeten gaan op 1 april 2003 (maar met de 'technologie' van banken zal dit nog wel wat extra tijd kosten). De werkelijke toekomst: als de aansprakelijkheid verschoven wordt zal je zien dat er heel weinig banken 'klaar' zijn om de aansprakelijkheid te nemen c.q. om de geleverde informatie te controleren met hun eigen databases. Er zal dus een afname (of in ieder geval: geen groei meer) zijn van het aantal credit card transacties in de beginjaren na de aansprakelijkheids-shift. Ik verwacht dat in 2006 of 2007 de markt weer normaal is en er dan eigenlijk geen reden meer is om een bedrijf als Bibit te gebruiken puur vanwege de credit card acceptatie. Wel vanwege de kennis van 'koppeling' aan een betaalplatform. Mede daarom is een bedrijf als de onze zich aan het specialiseren in andere betalingscomponenten op het Internet: automatische incasso met electronische handtekening via de mobiele telefoon, 900-betalingen, een eigen debit card, etc. Er gaat nog heel wat veranderen in de wereld van online betalen!

Ron

Het blijft natuurlijk wel de vraag of de consument al zijn persoonlijke gegevens wel kwijt wil. wanneer iemand rijbewijs/passpoort nummer moet opgeven om op internet iets te kunen kopen, laat dan maar. Bovendien zijn addresverificatei/credit scoring zaken die verschillende partijen als afzonderlijke dienst aan bieden. In alle gevallen blijft het natuurlijk slechts een risico inschatting. De vraag is of dit bij betaal service bedrijven ligt. Wanneer iemand in een 'echte' winkel met creditcard betaalt, kan de winkelier ook 'cash' eisen omdat deze de klant niet 100% vertrouwd (zelfs al geeft de creditcard maatschappie een 'akkoord'). Ook in de 'echte' wereld vraagt niemand zich af waarom interpay transacties door laat gaan, terwijl de handtekening toch echt vals is. juist in dit geval wordt de identificate van de klant in de winkel gedaan, de winkelier maakt een inschatting van debetrouwbaarheid van de klant. Een betaalprovider handelt, mits de winkelier de risico's acceptabel vindt, de betaling voor de winkel af. Het feit dat sommige betaal service providers als EXTRA dienst het de winkelier MAKKELIJK maken om ongewone partonen te herkennen, is mooi meegekomen, maar wanneer winkeliers hier geen behoefte aan hebben, moeten ze ook niet achteraf komen klagen. Overigens is het duidelijk dat hiervoor extra geld gevraagd wordt, het is een hele aparte service! Om het voorbeeld van de auto aan te halen, inderdaad zitten er standaard remmen op, maar voor de airbags moet je in vele gevallen extra betalen!

Teleurgestelde BIBIT klant

Tsja, Bibit stelt zich helaas nog steeds op alsaof zij monopolist zijn. De ervaring die ik heb met Bibit voor mijn webwinkel zijn bedroevend. Telefonisch heb ik een aantal vragen neergelegd, aangezien ik specifieke wensen had ten aanzien van de transactieverwerking. Mij is toegezegd dat dat geen probleem is. Vervolgens heb ik het contract met Bibit getekend. In de testfase kwam ik er achter dat de gewenste functionaliteiten niet geleverd werden. Na herhaaldelijk bellen heb ik uiteindelijk een email gestuurd en kreeg te horen dat de gewenste faciliteiten niet geleverd hoeven worden aangezien dat niet in het contract staat vermeld. Bewijs dan maar eens dat ze dat telefonisch hebben toegezegd. Dan maar het contract opzeggen. Uiteraard beroept Bibit zich dan op de opzegtermijn. Oftewel: ik zit een jaar met een Bibit account van ruim 250 euro per maand waar ik geen gebruik van maak en voel me enorm genaaid en ook nog eens onbeschoft behandeld. Op elke brief of email die ik stuur krijg ik een soort 'standaard' antwoord wat niet eens op mijn argumenten ingaat. Ik ken geen enkel bedrijf dat met zo'n arrogantie met haar klanten omgaat. Het devies: zoek een andere partij, er zijn inmiddels ongeveer 7 gewaardeerde concurrenten die wel normaal de telefoon opnemen en fatsoenlijk met klanten om kunnen gaan.

Billy Boy

Gedeelde verantwoordelijkheid lijkt me in deze situatie veel beter. Ten eerste had de Merchant (de t-shirt jongens) duidelijker naar de voorwaarden moeten kijken. Als je een contract gaat tekenen over een financieel product zoals creditcard verwerking, lijkt me het logisch dat je goed kijkt waar verantwoordelijkheis en aansprakelijkheid ligt. Verkopers hebben vaak mooie praatjes, daar moet je als klant door heen prikken.Ten tweede had de PSP (Bibit) veel duidelijker moeten zijn wat er kan gebeuren aangaande het terugdraaien (charge-back) van creditcards. Het risico moet mijn inziens toch uit te leggen zijn aan de Merchant. Volgens het contract zal uiteindelijk de aansprakelijkheid wel bij de Merchant liggen, net als bij andere contracten over financieele producten. Maar het is wel weer een duidelijk voorbeeld dat er nog veel gedaan moet worden aan het voorkomen van deze relatief simpele CC-fraude op Internet. Zolang de banken en CC-maatschappijen betalen van Card-Holder-NOT-present accepteren moeten ze ook (deels) verantwoordelijkheid nemen. Voor de T-shirt jongens nog dit: er zijn ook PSP's die een chargeback-verzekering aanbieden, waardoor de Merchant tot een x-bedrag per maand zijn risico kan afwenden!

Jan Krediet

Billy Boy, welke PSP's ken jij dan die een charge back verzekering aanbieden en wat betaal je dan voor zo'n verzekering?

Gerard

Wat is een creditkaart waard? Voor iemand die fraude wil plegen een zegen, voor de creditmaatschappijen geen zorgen, voor de kaartccepterende bedrijven een molensteen. Hoe is het mogelijk dat wanneer je een order via internet binnen krijgt met naam en adres van de bestellende klant die ook op de kaart wordt vermeld , je toch nog de klos bent.? Dat is ons en met ons zo velen overkomen. De creditmaatschappij verlangt voor een autorisatie naam adres en land met het kaartnummer en 3-cijferige code van de achterkant. Hiermee kunnen ze als ze het goed doen kijken of de kaart gestolen is of misbruikt wordt. Nee, wat gebeurt er werkelijk? Ze kijken alleen of deze kaart een bedrag vertegenwoordigd waar je een betaling voor vraagt. Waarom dan toch een adres invullen met naam en toenaam? Wanneer dit bedrag van deze kaart wordt afgeboekt bij de kaarthouder en deze tot 6 maanden na afboeking alsnog reageert met 'Het is niet door mij gekocht', moet het kaartaccepterende bedrijf kunnen aantonen wie er besteld heeft en een bewijs van aflvering. Stuur je je gegevens op en de klant zegt alsnog dit is niet van mij , dan wordt het bedrag zonder pardon weer belast bij het kaartaccepterende bedrijf zonder vermelding wie deze persoon is en door het kaartaccepterende bedrijf geen stappen kunnen worden ondernomen. Bel je deze maatschappijen op en wil je een gesprek, wordt het afgedaan met de woorden 'U moet beter controleren het blijft uw risico en u heeft pech. Met andere woorden weg levering weg geld met ruggesteun van een creditmaatschappij Hoe een fraudeur spekken? Ga in zee met een creditcardmaatschappij en je krijgt alle faciliteiten die je maar wenst. Waarom wordt er niet door de creditmaatschappij werkelijk contact gezocht met deze kaarthouder of er een transactie is geweest. Van alle kaarthouders zijn de adressen en telefoons bekend bij deze organisaties. Nee want bij fraude halen ze het wel bij de kaartaccepterende bedrijven terug. Daarom mijn vraag als gedupeerde. Is een creditkaart nog wel van deze tijd? Aktie na aktie om iedereen aan de creditkaart te krijgen maar een verantwoording hiervoor dragen nee ho maar. [ingekort door de redactie]

Simon Lelieveldt

Ik weet niet helemaal of de woede van de winkel terecht is. Dat is ook moeilijk te beoordelen op afstand. Feit is wel dat met de publicatie van het {rapport Betalen via Internet 2; http://www.simonl.org/betalen2.pdf } (geschreven door ondergetekende en het Electronic Commerce Platform Nederland) geprobeerd is om zoveel mogelijk duidelijkheid te geven over met name dit onderwerp. Het thema van de charge-backs is besproken in paragraaf 2.6. De passage is op mijn {weblog; http://www.simonl.org/blogger.htm } of in het rapport (p. 24) te lezen.

Guido

Ik zie het al ontstaan. De New Business voor BIBIT. We hebben het over (ondernemers)risico. We hebben het over geld (charge backs). Dit lijkt mij prima te verzekeren. Als BIBIT als tussenpersoon zoals gesteld nu toegevoegde waard aan haar intermediaire positie wil toevoegen is het toch ideaal als de lacune die de creditcardmaatschappijen laten liggen invullen middels een charge back verzekering (mits bepaalde credit check en risk modules afgenomen worden uiteraard). De verzekeraars zullen vast smullen van een dergelijke markt (ergens 90 miljoen genoemd, is dat enkel NL?). De actuarissen staan al klaar om te gaan rekenen, en ik weet wel waar ze zitten. BIBIT, interesse?

Roelof Foppen

Ik vind het ook nogal amateuristisch van FreshCotton. Iedere verkoper is op de hoogte van fraude en charge back mogelijkheden. Grote orders doe je daarom nooit per creditcard. Met de huidige telebank mogelijkheden, SWIFT transfers, tegen lage kosten (minder dan de 3-4% die je aan een creditcard mij. betaald), doe je grote transacties altijd nog via prepayment op je bankrekening. Wie dat niet doet heeft weinig van internationale handel begrepen. En van Bibit hoef je niets te verwachten, gezien de regen van klachten die al jaren gaande is.

Eend

Een interessante discussie, het enige wat ik mis zijn de alternatieven. Welke partijen zijn naast Bibit interessant? Bibit heeft een (redelijk) laag abonnement, de transactiekosten kunnen wel aardig oplopen met chargebacks e.d. Veel kleine partijen (het inmiddels terzielen gegaande OTS) geven je naast de Bibit risico's ook nog extra risico's. Als partij leun je toch aardig op je betaalpartner. Het nadeel van grote partijen zoals Global Collect is simpel, je bent vaak te klein. Dit soort partijen willen 100.000+ transacties per maand. Dat staat mooi in je Bizplan maar haalbaar binnen korte termijn? Zelf gebruik ik Bibit met minder risico, chargebacks zijn er maar onder de 1.5% maar doordat wij virtuele diensten leveren maakt dat minder uit. De klant gebruikt dan alleen de dienst voor X dagen onbetaald. Bij het versturen van goederen ligt dat natuurlijk anders. Wat ik wel gemerkt heb is dat wij zelf fraude detectie systemen ontwikkeld hebben. Natuurlijk niet waterdicht maar het kan wel. En daarnaast gewoon (gefilterde) menselijke controle, dat werkt het beste.

Eric van Hall

Beste "Eend", je vraagt welke alternatieven er zijn. Wij zijn voor onze klanten aan het overstappen van Bibit naar {Ogone; http://www.ogone.be }. Deze payment provider uit België is ook in Nederland vertegenwoordigd en biedt een mooi product. Onze ervaring met Bibit is niet anders als die van veel andere kleinere klanten: wanneer je support nodig hebt, is het antwoord steevast dat je de documentatie er maar op moet naslaan. En die is gewoon niet toereikend voor de meesten. Dat je shop het dan niet doet, boeit hen totaal niet. Ogone doet het in ieder geval op het gebied van support stukken beter en de documentatie is ook veel beter dan die van Bibit. Verder sluit je contracten direct met de creditcard maatschappijen, zodat de provider daar niet tussen zit en dat verhoogt in mijn ogen de kans dat je beter beschermd bent tegen charge-backs, al moet de praktijk dat in ons geval nog uitwijzen.

Fred van Liempt

Wat mij altijd zo verbaast is dat de veiligheid van creditcards altijd pas een groot probleem wordt als het internet erbij betrokken is. Mensen roepen maar dat je nooit via internet moet betalen met je creditcard, want het zou zo onveilig zijn. Natuurlijk zijn er risico's aan verbonden, de risicio's voor de consument worden echter sterk overdreven in die zin, dat als ik op mijn overzicht een in mijn ogen dubieuze afboeking zie, ik daartegen kan reclameren. Ik krijg in eerste instantie mijn geld terug en de bewijslast ligt bij de creditcard company. En diezelfde mensen die klagen over de veiligheid van betalen met een credit card via Internet, zijn waarschijnlijk precies dezelde mensen die met hetzelfe gemak hun creditcard aan de Italiaanse ober op Sicilie meegeven om er hun zojuist met groot genoegen verorberde copieueze maaltijd mee te betalen. Koud kunstje voor de ober om even de vervaldatum op te schrijven. Waarschijnlijk is dit nog iets minder veilig dan een transactie via internet. En ja, ik weet dat het artikel ging over de relatie tussen de (r)e-tailer en de instantie die de betalingen faciliteert, maar ik reageer dan ook meer op een aantal hierboven geplaatste reacties. Ik had gehoopt dat we zo langzamerhand het tijdperk voorbij waren waarin we elkaar naroepen dat Internet het Sodom en Gomorra van heden is en dat er nooit wat goeds van kan komen. De in het artikel beschreven problemen hebben een "toevallig" internet aspect eraan zitten, maar hadden ook in het "oude" zaken doen boven water kunnen kopen. Of is er hier iemand die wil beweren dat creditcard fraude iets nieuws is?

PSP

Zelf bijzonder goede ervaringen met {Tripledeal; http://www.tripledeal.com }. Nederlands bedrijf, persoonlijke service en heeft al een indrukwekkende klantenlijst. Doen trouwens ook accept giro's en machtigingen als je credit cards niet ziet zitten.

piet van der tollen

Ik vind het vreemd dat de fraude controle niet in het standaard pakket van Bibit zit. Ik heb al reeds vele payment providers uitgeprobeerd en bij allen is het gewoon dat de creditcard order als "possible fraud" wordt bestempeld wanneer het ip/email adress niet overeenkomt met het aflever- of creditcard adres. Sterker nog, de meeste payment providers accepteren geen creditcard orders uit indonesie. Er zit blijkbaar geen enkele "normale" controle op creditcard betalingen bij Bibit (mits je natuurlijk die extra module aanschaft). Toch vreemd dat Bibit creditcard betalingen afhandelt zonder dat er fatsoenlijke controle aanwezig is in het standaard pakket.

billyboy

Wat mij nu nog steeds vreemd overkomt, is dat ondanks alle minder positieve publiciteit omtrent Bibit, het deze jongens blijkbaar toch lukt om klanten te behouden. Volgens hun site sluiten ze zelfs nog nieuwe aan. Als alle bedrijven met klachten dit kenbaar zouden maken, dan zullen vooral de kleinere bedrijven merken dat ook Bibit er niet meer is voor de kleintjes. Mijn negatieve ervaringen met Bibit hebben mij gelukkig geen geld gekost, als ik de arbeidsuren niet mee tel, maar blijkbaar doen ze toch nog iets goed. Anders zou de rest toch ook weglopen? De Bibit-mensen geven hoog op van hun ICT achtergrond en mogelijkheden, maar goede info, service en hulp zijn blijkbaar menselijke factoren en dat gaat ze niet zo goed af.

B2B

Billy Boy, evenals Jan Krediet ben ik benieuwd welke PSP's jij kent die een charge back verzekering aanbieden en wat je betaalt voor zo'n verzekering.

Gilbert Stokman

Probleem met online winkels is niet anders dan bij "echte" bedrijven. Je levert iets en daar moet voor betaald worden. Als je wel levert maar geen geld ontvangt ben je de pineut. Enige verschil met online winkels is dat je bij een "echt" bedrijf een handtekening kan vragen aan een klant die met de creditcard betaald. Hiermee kan de klant dan niet meer terug. Klant moet dan ook fysiek aanwezig zijn en fysiek een pasje tonen. Maar alle betalingen waarbij bijvoorbeeld met acceptgiro, overboeking etc gewerkt wordt zijn net zo "problematisch" in het echt als online. Wat doe je dan? Juist, je wacht tot je geld binnen is voordat je levert! En dit kan ook met een creditcard trouwens. Bij Triple Deal (onze partner) wordt er duidelijk gewezen op de verschillende risico's met name het charge-back gebeuren. De afnemer is dan zelf verantwoordelijk wat hij/zij dan voor kiest. Zoals al eerder is vermeld kan je bij TD ook kiezen voor online acceptgiro of overboeking. Als geld binnen is dan wordt betaling op ok gezet en dan kan je gaan leveren. Maar waarschijnlijk is het probleem meer de gretigheid van de verkoper. Die wil zoveel en zo snel mogelijk verkopen dus accepteert dan de risico's totdat het misgaat. Het is natuurlijk fijn voor de klant om zo snel mogelijk de spullen te krijgen maar de meeste "echte" klanten begrijpen best dat de kost voor de baat uitgaat. Tenslotte nog even over de kosten. TD is een van de weinige die geen maandelijkse kosten in rekening brengt.Je betaald een instapbedrag en daarna alleen per transactie. In vergelijking met Bibit bijvoorbeeld ben je dan na een jaar al goedkoper uit.

David

Gilbert Stokman maakt een belangrijke punt dat de basis van bovenstaande discussie is dat verkopers al gaan leveren voordat de centen binnen zijn. Echter, dat de verkoper gretig is aan daarom een dergelijke risico neemt ben ik het absoluut niet mee eens! Een klant wil niet wachten tot dat het geld bij de winkelier binnen is voordat hij zijn bestelde goederen zal ontvangen. Ook al heeft een "echte" klant hiervoor begrip, de keuze is snel gemaakt als een concurrent (website) wel binnen 1 dag kan leveren.. Gilbert, ik denk overigens dat jij ook eens de voorwaarden van Tripledeal goed moet nakijken. Het is ons namelijk overkomen dat VISA na 5 maanden (!) een chargeback deed vanwege het feit dat de betreffende kaarthouder beweerde dat hij nooit de bestelling gedaan heeft. Ondanks een handtekening welke bij aflevering gegeven was, verwees VISA naar zijn algemene voorwaarde met de vermelding dat ze ten alle tijden een chargeback kunnen doen. De betreffende bestelling zou volgens VISA niet door de kaarthouder gedaan zijn gedaan, maar iemand anders.. Ik meen dat er in de voorwaarde van VISA een termijn van 6 maanden gegeven wordt dat ze een chargeback mogen uitvoeren. Ik ga ervan uit dat het niet de intentie van Gilbert is om een klant 6 maanden te laten wachten.. 🙂 Wat veel webwinkels dwars zit is dat er relatief hoge comissies betaald moeten worden en dat je daarvoor geen enkele zekerheid terug krijgt. Creditcard instellingen hebben een product bedacht dat zo lek is als een mandje, waarbij hoge comissies in rekening worden gebracht en waarbij alle risico wordt afgeschoven op de acceptant! De nieuwste algemene voorwaarden van VISA deed daar nog een schepje bovenop door in hun voorwaarde te hebben opgenomen dat ze bij een acceptant waar meer dan 2,5% chargebacks in 1 maand plaatsvindt een boete kunnen opleggen. Of ze dat in de praktijk doen denk ik niet, maar ze hebben het wel opgenomen. Voor alle ellende is echter 1 simpele oplossing.. Zoals Gilbert ons liet weten heb je 100% zekerheid als je pas na betaling de goederen zou opsturen. En dan bedoel ik betaling waarbij het e.e.a. niet zomaar kan worden teruggedraaid. Een overboeking per bank voldoet prima, alleen duurt dat nog altijd enkele dagen i.v.m. het feit dat banken rente willen trekken. Als daar een simpele oplossing voor wordt verzonnen, bijvoorbeeld dat de storting direct bij de verkoper zichtbaar is, of dat de rente dat ze zouden trekken als bankkosten in rekening gebracht werd, dan zou betalingsverkeer voor veel webwinkels simpeler worden.. Als banken telebankieren gratis maken met in hun achterhoofd dat het hen ook kapitalen scheelt aan envelopjes met afschriften versturen dan wordt het allemaal al veel simpeler.

BillyBoy

De Visa regels zijn slechts ten dele van belang, immers nationaal recht gaat boven de voorwaarden van Visa. In Engeland bijvoorbeeld staat in de wet dat een consument te allen tijde een chargeback moet kunnen uitvoeren, dus ook later dan na 6 maanden van de aankoop via een creditcard. In zo'n geval zal Visa de chargeback ook gewoon (moeten en doen ze ook!) uitvoeren, soms met een verzoek vooraf (request for information) vaak zullen ze echter direct de bankrekening crediteren. Visa legt inderdaad boete's op. En wel bij een combinatie van a) meer dan 2,5% chargeback in 1 kalendermaand, de maand waarin de chargeback binnenkomt is de maand waarin deze mee telt b) totaal bedrag van alle cb's is boven de 2,500 USD c) aantal cb's in de kalendermaand is meer dan 100 stuks. Boete begint bij 100 usd per chargeback x 100 stuks is dus 10,000 usd. Vaak echter kan met argumenten Visa op andere gedachte gebracht worden, maar dat is geen zekerheid. Overigens is bij MC/EC de grens maar (officieel) 1%!

BillyBoy

Ik zo graag willen weten van FreshCotton (of evt van Bibit) of de partijen al een (gezamelijke) oplossing hebben gemaakt. En wat nu de uiteindelijke afhandeling van dit probleem is geworden.

David

BillyBoy, als je even op hun website (freshcotton) gaat kijken dan krijg ik een sterk vermoeden dat ze zijn gestopt met Bibit en met {Multipay; http://www.multipay.nl } verder zijn gegaan. Geen slechte keus, hun tarieven zijn in ieder geval veel beter dan Bibit. Echter, ik zou nog altijd ervoor kiezen om betalingen in eigen beheer te houden. Ik zal John Goedschalk van Freshcotton een email sturen of hij nog een reactie op jou vraag kan plaatsen, ik durf mijn hand echter ervoor in de vuur te steken dat FreshCotton naar zijn centen kan fluiten en dat ze daarom uit ongenoegen na Multipay zijn overgestapt. Ondanks dat ik vind dat Bibit als zogenaamde payment specialist zich diep moet schamen, moet je toch EuroCard/Mastercard (en VISA) de schuld geven. Dit zijn de bedrijven (zoals ik eerder aangaf) welke een product hebben bedacht die zo lek is als een mandje en als het niet goed gaat alle schade op de acceptant gaat verhalen. (Inclusief de mogelijkheid om een boete op te leggen!) Hoewel Freshcotton (terecht) boos is op Bibit vind ik daarom dat EuroCard/Mastercard alle blaam behoort te krijgen.

Sebastiaan

David, ik heb John een aantal tips per e-mail gegeven, maar een bedankje kan er niet vanaf. Ondertussen wel zielig doen op Emerce, omdat de creditcard van de Indonesische klanten niet juist blijkt te zijn. Welke gek stuurt er nu t-shirts van Nederland naar Azie? Ik vindt nog steeds dat BIBIT hier fout zit, maar het klinkt alsof ze bij FreshCotton redelijk naief zijn en vooral niet communicatief? T-shirt bedrukken is toch wat anders dan een zaak opbouwen met behulp van de nieuwste technologie.

Frans Wiersma

Ik wil niet zeggen dat de schuld alleen bij Bibit ligt maar ik vindt het ronduit belachelijk dat je voor de risk management module van Bibit extra moet betalen. In plaats daarvan zouden ze hun klanten goed moeten voorlichten over het herkennen van credit card fraude. Het lijkt handig om je betalingen via een tussenpersoon te laten lopen maar bij ons is de credit card fraude zeer sterk terug gelopen sinds wij rechtstreeks met de banken kunnen communiceren. (En de betalingskosten zijn ook nog eens sterk teruggebracht)

Jos

Ik sta op het punt om met Bibit in zee te gaan. Sta niet echt te popelen maar er zijn volgens mij weinig alternatieven. Heb Ogone geprobeerd maar die nemen niet eens de moeite om te reageren.Heeft iemand een tip?

Sacha Prins

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond