Frauderen doe je zo

Frauderen met creditcards is kinderlijk eenvoudig. Dat vertelde Eva Elbers van de Politie Haaglanden gisteren op het Risk Event in Amsterdam. Haar team arresteerde vorig jaar een jongen die door een Zembla-documentaire over creditcardfraude geïnspireerd raakte. Al googelend leerde hij het vak.

De jongen wilde na zijn arrestatie voluit praten, maar ontliep daarmee niet zijn straf. Wel verkreeg de politie inzicht in zijn werkwijze.

Nadat de jongen een documentaire van VARA’s Zembla had gezien, besloot hij meer te weten te komen over creditcardfraude. Dat bleek niet zo moeilijk te zijn. In forums en op verschillende webpagina’s was volop informatie te vinden en ook kwam hij op deze manier in contact met hackers die gestolen creditcardgegevens gebruikten om goederen bij webwinkels te bestellen.

De jongen fungeerde vervolgens als een soort ‘muilezel’ voor de hackers. Zij bestelden goederen die bij de woning van de jongen werden afgegeven. Hij moest de spullen – overwegend elektronica, vooral Apple producten – verkopen op Marktplaats of doorsturen naar adressen in andere landen.

Via ICQ kreeg hij van de hackers te horen welke pakketjes hij kon verwachten. De verkoop moest snel gebeuren, bij voorkeur binnen 24 uur, anders werd de zending stopgezet. Dat gebeurde bijvoorbeeld toen de jongen voor een vergrijp werd aangehouden en enige dagen vastzat.

De hackers leerde hij kennen via Cardmarket.su, en later bij Zion-network.net. Daar kom je niet zomaar binnen, vertelde de jongen, je moet door veel pakketjes te versturen het vertrouwen winnen. Vervolgens word je toegelaten tot een ander forum met intimi. “Ik heb nooit iemand van mijn contacten in levende lijve gezien”, verklaarde de jongen tegenover het politieteam.

De jongen mocht tien procent van de verkoopprijs houden. De rest maakte hij over aan de hackers. Eerst met behulp van PaySave-kaarten, later via Ukash. Ook (Russische) betaalsites als Wenmz en Liberty Reserve werden vaak gebruikt.

Voor verzending werd gewoon DHL Express ingeschakeld die betaald werd met gestolen creditcards. Sommige pakjes moesten helemaal naar Rusland, Vietnam of Thailand. In Duitsland konden de geadresseerden de verzendingen makkelijk (anoniem) afhalen bij zogenoemde Packstations.

De hackers letten bij bestellingen vooral op de beveiliging van websites. Sommige sites zoals Redcoon waren een makkelijk doelwit. Nederlandse websites zijn over het algemeen goed beveiligd en dus weinig favoriet bij creditcardhackers, in de VS en Duitsland kan daarentegen vaak zonder problemen met gestolen creditcards worden besteld.

Hoeveel geld de jongen met deze activiteiten heeft verdiend is niet duidelijk geworden. “We kwamen aan 55.000 euro aan bestelde goederen”, vertelde Eva Elbers.