Hoe zit het nou echt met dat horloge van Apple?

Het regende deze week weer geruchten over de zogenoemde iWatch van Apple. Die zou honderd ontwikkelaars en ontwerpers aan het apparaat hebben werken. Maar intussen wordt Apple al links en rechts ingehaald.

‘i’m Watch’, staat er op de uitnodiging voor journalisten die eind deze maand naar Barcelona trekken voor het jaarlijkse mekka van de mobiele industrie, Mobile World Congress. Voor 349 euro haal je een slim horloge in huis dat alles doet wat Apple iWatch straks ook moet kunnen, en wellicht meer. Hij communiceert met je smartphone, kan gesprekken aannemen en email weergeven, net als foto’s, games en muziek, ‘direct van je pols’.

De Italiaanse uitvinders Manuel Zanella en Massimiliano Bertolini, afkomstig van welgestelde families, stellen dat zij de eerste zijn met een werkelijk slim horloge. Want die werkt ook nog eens, via Bluetooth, met allerlei externe sensoren. Facebook, Twitter en Instagram zitten ingebouwd. Wat wil je nog meer?

De slimme horloges vliegen je om de oren. Al eerder dit jaar werd de Pebble gelanceerd, een Kickstarterproject. Pebble werkt met iPhone en Android en gebruikt Bluetooth om berichten van de smartphone naar het horloge te sturen. Onder de motorkap zitten onder meer een versnellingsmeter, een kompas en een Bluetooth 4.0-chip. Pebble kan SMS, e-mail en berichten via iMessage en Google Talk ontvangen. Ondersteuning voor RunKeeper wordt later geboden.

Maar ere wie ere toekomt: de enige echte uitvinder van de Smart Watch (afgezien van Dick Tracy) was enkele jaren terug Microsoft. Die werkte samen met Fossil, Suunto, Swatch en zelfs Tissot om onder meer een achthonderd dollar kostende premiumhorloge te ontwikkelen. De SPOT-technologie werd reeds in 2004 geïntroduceerd, ver voor de komst van smartphones, en was dus te vroeg. In 2008, een jaar na de lancering van Apples eerste iPhone, werd het project alweer afgeblazen.

Over de iWatch van Apple is momenteel weinig meer bekend dat het van gebogen glas is gemaakt en ‘geringe smartphone functionaliteit’ krijgt. Dat klinkt verre van revolutionair. Een ding staat vast: de iWatch zal zo goed als zeker alleen werken met de iPhone. We gokken op minimaal iPhone 6.

Maar voorziet het in een behoefte? Wellicht zal het horloge appelleren aan dragers van luxehorloges, maar het typische techpubliek dat iPhones koopt is veelal horlogeloos. De enige markt waar een slim horloge aantoonbaar voordeel biedt is die van sporters. Een hardloper laat de iPhone liever in zijn zak zitten, terwijl hij toch bepaalde gegevens zou willen raadplegen, mogelijkheden die een app als Runkeeper al langer biedt. RunKeeper wordt door veertien miljoen mensen gebruikt.

Eerder ging Apple al een samenwerking aan met Nike. Plaats de sensor in je Nike+-schoen, in de speciaal daarvoor ontworpen ruimte onder de binnenzool, en tijdens het lopen informeert je iPod of iPhone je over je tijd, afstand, tempo en aantal verbrande calorieën. Zou handig zijn als je niet telkens je iPhone uit de zak hoeft te halen.

Maar helaas. De Italianen van i’m Watch lijken Apple echter ook op dit gebied te verslaan. In Barcelona wordt een heel nieuw concept uitgerold, i’m Sport, ‘the first device ever that allows you to play sports, time your work-out sessions and exercises while you pick up  a phone call, read a SMS or a tweet or listen to good music.’