Kennismanagement voor debielen
Er zijn wijze lessen die je nooit meer vergeet. Zo heb ik in mijn agenda een aantal jaren geleden een citaat geplakt dat te maken heeft met de keiharde recessie die de reclamewereld begin jaren negentig in Engeland trof. Mensen werden met bakken uit het raam gegooid. Iedereen kon de volgende zijn. Van hem is het stukje wat ik na lange tijd weer eens teruglas.
Een veelgebruikt middel om de crisis te bezweren is: mensen ontslaan. Serge Steijn, mede-oprichter van {Capital-e; http://www.capital-e.nl}, kent een beter middel: mensen in dienst houden, zodat er voldoende kennis en daardoor macht in huis is wanneer er betere tijden aanbreken.
Dit is wat hij zei: "Ik vind dat je mensen niet brodeloos kunt maken alleen om je winst op peil te houden. Dus heb ik de City gevraagd de winst voor een paar jaar te bevriezen. Daar had ik nog een ander argument voor. Als je zoals wij gedurende een aantal jaren een bundeling van talent hebt opgebouwd, moet je dat niet zomaar weggooien. Ik heb de beleggers uitgelegd dat we bij een economische opleving op volle sterkte zouden zijn en daarvan de vruchten kunnen plukken. Een bijkomend geluk was dat we in die tijd relatief veel nieuwe klanten binnenhaalden, juist omd�t we op volle sterkte waren. Een campagne ontwikkelen blijft immers hetzelfde werk."
Zijn dit de woorden van iemand die het contact met de werkelijkheid kwijt was? Iemand die met gesloten ogen zijn ondergang tegemoet ging? Niets is minder waar. Dit citaat is van David Abbot, de oprichter van een van de meest succesvolle reclamebureau's aller tijden: AMV/BBDO in Londen. Een wijze les voor al die internetbedrijven die de afgelopen jaren tientallen miljoenen investeerden om goede mensen binnen te halen. Die alle congressen afliepen om te praten over HRM en kennismanagement. En die nu het 'even' tegenzit, onder druk van de aandeelhouders, direct zo rigoreus in hun mensen snijden dat er van hun bedrijf niets overblijft.
De cultuur van een bedrijf kan in ��n dag omslaan. De beste mensen, als het goed is zijn dat degenen die mochten blijven, gaan dan alsnog weg. En de mensen die daarna overblijven zijn jaloers op degenen die zijn vertrokken en gooien hun kont tegen de krib. Grootschalige kennisvernietiging voelt op korte termijn misschien als een opluchting. Maar daarna komt de bekende 'kind met het badwater' vergelijking. Als het tij keert zijn de bedrijven nergens. Ze missen de kennis en talenten om projecten binnen te halen en verliezen hun huidige klanten omdat die geen reden meer hebben om te blijven.
Stop er dan maar helemaal mee zou ik zeggen. Of beter nog, was er maar nooit aan begonnen. In moeilijke tijden weet je wie je vrienden zijn. Of beter gezegd, in moeilijke tijden weet je wie je investeerders zijn. David Abbot wist zijn beleggers te overtuigen van de waarde van de opgebouwde kennis van zijn bedrijf op de middellange termijn,en van het concurrentievoordeel dat dit in de toekomst op zou leveren. Dat zijn geen idealistische motieven maar keiharde bedrijfseconomische overwegingen. Pal tegen de heersende wind in. Het heeft hem geen windeieren gelegd overigens. Bij AMV/BBDO werken oudgedienden met een Ferrari of Range Rover van de zaak. En maken ze inmiddels weer vrachtvagens vol winst. Als je weet wat mensen waard zijn ben je ook niet bang om in ze te investeren. Kennis is macht.
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
4 Reacties
Johan Notenboom
Hoi Serge,Ik onderschrijf je artikel volledig; bedrijven die zich blijven ontwikkelen (mensen, kennis, produkten), verdienen ook in mindere tijden het vertrouwen van beleggers. Kijk naar bv ASM Lithograpy dat een tiental jaren terug alleen maar deed aan produktontwikkeling van wafer steppers en leefde bij de gratie/investeringen van Philips. Nu zijn ze wereldmarktleider. Een voorbeeld van nu is CMG dat ondanks een verminderde vraag naar b.v. vernieuwde SMS technologie toch doorgaat met de geplande investeringen van 60 mln Euro in hun telecom activiteiten. Dit wordt niet gewaardeerd door de beleggers, maar op termijn moet dit wat opleveren.Het blijft een kat en muis spel. Beleggers en investeerders worden zenuwachtig als het rendement omlaag gaat en bij de buurman op peil blijft.Ik heb echter mijn twijfels of jouw artikel kan worden doorgetrokken in de Internet branche. Vaak ontbreekt het bij de meeste Internetbedrijven toch aan concreetheid in toekomstige omzet- en winstcijfers. m. vr. gr. JohanIntelli Solutions
M. B. Manteigas
Misschien wel een goede opvatting voor als je goeie reserves hebt en je die mensen in dienst kan houden tot dat het beter gaat. Maar dat geldt niet voor iedereen. Ik ben het wel eens met je dat je zulke mensen beter kan behouden, aangezien je dan kennis zou weg gooien.Maar niet iedereen heeft zoveel reserves achter de hand. Kijk maar naar Truelogix, uit Rotterdam. Nieuw Internet bedrijfje, 15 man in dienst, maar er kwamen geen grote orders binnen en al de inkomsten ging op aan de salarissen. De man in kwestie heeft niemand ontslagen, pas toen het echt niet meer kon. De vraag rijst dan, of ontslaan voor de doorgang van het bedrijf of vast houden aan je principes. De man koos voor het laatste en zit met een schuld van misschien wel een half miljoen. Ik had voor ontslaan en doorgang van het bedrijf gekozen. Aannemen kan je later altijd wel, alhoewel de arbeidsmarkt wel beperkt is. Maar er is altijd wel volk. Greetz, M. B. Manteiga
Pepita
Het behouden van kennis voor de organisatie is wat mij betreft wezenlijk anders dan het behouden van mensen voor de organisatie. Die twee kunnen gescheiden worden. Maar wellicht is dat kennismanagement voor gevorderden. Ik ben het wel eens met Serge dat het ontslaan van mensen snel als oplossing wordt gezien voor een probleem dat ook op andere manieren opgelost kan worden. Een aardig artikel daarover stond in de April issue 2001 van Fast Company: Masters of disaster. (www.fastcompany.com).
Jeroen
Ik weet niet zoveel van reclamebureaus, maar klopt de vergelijking wel die hier wordt getrokken? Volgens mij was het genoemde reclamebureau helemaal geen start-up op het moment dat de reclame-recessie toesloeg. Het was klaarblijkelijk zelfs een bedrijf dat al eerder winst had gemaakt. Dus waarom wordt dat bedrijf vergeleken met internetbedrijven?Ik vind het overigens wel een nobel streven om te stellen dat je iedereen aan boord moet houden, maar als dat zou leiden tot faillissement, dan moet je toch wel ontslaan? Anders zit iedereen een paar weken later zonder werk.Volgens mij ligt het probleem niet zozeer bij het ontslaan van mensen, maar veel meer bij het aannemen van mensen. Vroeger werden mensen aangenomen op het moment dat er werk voor was of snel zou komen. Bij veel internetbedrijven zijn er klakkeloos mensen aangenomen zonder dat er een goed idee bestond waarvoor ze zouden worden ingezet. Daarom zie je nu zoveel ontslagen bij de e-consultants. Dat aannamebeleid is deels te verklaren doordat de bedrijven tot voor kort teveel werden gewaardeerd op basis van het aantal mensen dat in dienst was. Het stuk is wel een geruststellende gedachte voor de mensen bij capital-e. Daar ben je voor de rest van je leven verzekerd van een baan. Ook in een zware recessie.