Deel dit artikel
-

Smoke them out of their holes

'Let's smoke them out of their holes', moet Howard Berman hebben gedacht toen hij zijn wetsvoorstel indiende. Het gaat de Amerikaanse afgevaardigde niet om aanhangers van het Al Qaeda-netwerk, maar om consumenten. De muziek- en filmindustrie hebben de democraat uit Californië zover gekregen een wetsvoorstel in te dienen op grond waarvan de industrie maatregelen mag treffen tegen gebruikers van peer-to-peer netwerken. Auteursrechthebbenden zouden het recht krijgen de computers van internetgebruikers te controleren op inbreukmakend materiaal en, indien aanwezig, dit materiaal te vernietigen.

Het wetsvoorstel heeft een hoog 'only in America'-gehalte, maar illustreert op een fraaie wijze tegelijkertijd de wanhoop en de macht van de content-industrie. Eerder had de Amerikaanse particuliere auteursrechtpolitie RIAA al aangegeven dat ze individuele peer-to-peer gebruikers voor de rechter zouden gaan slepen. Het dilemma is dat door internet en peer-to-peer technologieën de consument is veranderd van passieve ontvanger van beschermd materiaal tot actieve verspreider daarvan. In de analoge wereld is de consument nauwelijks betrokken bij de exploitatie van auteursrechtelijk beschermd materiaal. De consument leest, luistert en bekijkt slechts.

De handelingen die in een analoge wereld op centraal niveau plaatsvinden en daardoor controleerbaar zijn, vinden in de digitale wereld echter in de beslotenheid van de huiskamer van miljoenen consumenten plaats. De exploitatie van auteursrechtelijk beschermd materiaal wordt daardoor oncontroleerbaar, hetgeen handhavingsproblemen tot gevolg heeft. Interessant is dat de opvatting van onze minister van Justitie lijnrecht tegenover die van Berman staat. In een recent wetsvoorstel tot wijziging van de Auteurswet schrijft hij: "Ik hecht aan een zekere vrijstelling voor privé-gebruik, aangezien het auteursrecht slechts in beperkte mate rechtstreeks op het handelen van de individuele consument van toepassing moet zijn." Dat betekent dat Nederlandse peer-to-peer gebruikers nog wel even ongestoord hun gang kunnen blijven gaan. Indien een Amerikaanse rechthebbende zou gaan snuffelen in Nederlandse pc's en daarop aanwezige bestanden zou vernietigen, zou hij zich blootstellen aan straf- en civielrechtelijke vervolging.

In België is de muziekindustrie indertijd al lelijk op de vingers getikt vanwege ongeoorloofde controle van Napster-gebruikers. De branche-organisatie IFPI kondigde begin 2001 aan dat ze gegevens van Napsteraars had overgedragen aan de Belgische Justitie. Volgens IFPI konden honderden Belgen binnenkort een inval van de politie verwachten. Minister van Justitie Verwilghen haastte zich te verklaren dat dit onjuist was. Ook gelastte hij een onderzoek naar de handelwijze van IFPI. De Belgische Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer kwam tot de slotsom dat IFPI door haar controle de persoonlijke levenssfeer van de Napster-gebruikers heeft geschonden.

Om consumenten te vrijwaren van auteursrechtelijke claims introduceert onze minister van Justitie in zijn recente wetsvoorstel een uitgebreid systeem van heffingen. De consument zal in de toekomst voor zijn kopieerlust moeten gaan betalen door onzichtbare heffingen op zijn computer en allerhande andere digitale opslagsystemen. Ook krijgen rechthebbenden ruim baan om hun content technologisch te beveiligen. Het kind wordt zijn speeltje dus gewoon afgenomen.

Dit zijn lapmiddelen voor het werkelijke probleem: de maatschappelijke legitimatie van het auteursrecht. Meer dan een miljoen Nederlandse peer-to-peer gebruikers vertonen crimineel gedrag waar een gevangenisstraf van een jaar opstaat. De maatschappelijke aanvaarding van het auteursrecht is daarmee tot een absoluut dieptepunt gedaald. Wordt het niet tijd dat we ons afvragen of we het auteursrecht wel in zijn huidige vorm willen handhaven? Controle in de huiskamer zou een uitstekend middel zijn om een maatschappelijk debat over de reikwijdte van het auteursrecht op gang te laten komen. Alom wordt geklaagd over de prijs van cd's. Het geklaag zou pas goed losbarsten indien consumenten zich zouden realiseren hoe vaak zij al onzichtbare auteursrechtbelasting betalen. Het auteursrecht moet drastisch worden gewijzigd. Dat kan alleen als de consument tegen de content industrie in opstand komt: 'let´s smoke them out of their holes.'

Deel dit bericht

8 Reacties

Wouter Mooij

En heeft u ook ideeën hoe we dit moeten doen?

chefren

Wouter Mooij schreef precies op wat ik ook meteen dacht. Als het er om gaat om het huidige gedrag van die 1 miljoen mensen in Nederland als zodanig te legitimeren dan lijkt me dat een heilloos streven. Zoals al werd gesteld overtreden deze burgers de wet zelfs individueel gezien op grove wijze. Ik heb inmiddels jaren geleden toen we dit zagen aankomen wel eens "auteursrechtbelasting" voorgesteld. Dat houdt in dat als je een audiokaart hebt dat je per jaar x betaalt voor audio, als je een videokaart hebt betaal je y voor video, en verder maakt het niet uit. Misschien zijn er ook nog lagere tarieven mogelijk voor gezinnen en bedrijven en 2e systemen, je hebt tenslotte maar 1 stel oren en ogen. De hoogte van de belasting wordt democratisch bepaald. Wij bepalen met zijn allen wat we voor de content over hebben en de contentindustrie moet maar zien dat zo efficient mogelijk uit te geven. Wat de verdeling betreft zijn er 2 mogelijkheden, de industrie vindt een verdeelsleutel en is tevreden of ook dat wordt door de overheid gedaan. Het lijkt mij overigens dat we bij de opzet van een nieuw systeem uit moeten gaan van de situatie over een paar jaar, als iedereen en alles on-line is en alle gebruik direct meetbaar is. Dat maakt een zeer eerlijke verdeling van de gelden mogelijk. Daarmee komt meteen het utopische aspect naar voren: Het kan zijn dat tegen die tijd de beveiliging tegen kopieeren zodanig is geevolueerd dat er geen probeem meer zijn, het kan ook zo zijn dat er dan in verband met andere vormen van criminaliteit die van dezelfde mogelijkheden gebruik maakt toch een nadere controle van de burger gerechtvaardigd is en plaatsvindt. Dat onze maatschappij de beschreven vrijplaats voor criminaliteit niet op deze schaal kan laten bestaan staat als een paal boven water. Ik vind het auteursrechtbelasting-idee overigens op zich niet zo'n goed idee, het berooft auteursrechthebbenden van het zelfbeschikkingsrecht te vragen wat ze willen voor hun schepping. Ik vind dat 1 artiest voor een enkele uitvoering of een miljoen kopieeen van een werk werkelijk mag vragen wat zhij wil en dat een "communistisch" standaard tarief volstrekt ongepast is, ook al zijn de kopieen om te maken nagenoeg gratis.

J..

Auteursrechtenbelasting is een buitengewoon slecht idee, niet alleen vanwege het probleem wat Chefren zelf ook al schetst. Het werkt ook andersom. De consument heeft ook geen keus meer. Of je betaalt de volle mep, of je krijgt helemaal niets meer. Dat vind ik chantage. Waarom moet ik voor slechte muziek betalen als ik alleen goede wil kopen? Bovendien gaat chefren er vanuit dat dingen democratisch geregeld moeten worden. Recentelijke ontwikkelingen in de VS hebben al aangetoond dat er van democratie weinig over is gebleven en dat senatoren gewoon te koop zijn. Dit heeft misschien een hoog alleen-in-de-USA-gehalte, maar denk eens na. Hoeveel invloed heeft de Europese kiezer op de Europese politiek? En hoeveel invloed hebben rijke lobbygroepen zoals de muziekindustrie? Het grootschalig illegaal kopieeren is niet alleen een probleem, het is ook een symptoom, een logisch gevolg van het feit dat de muziekindustrie al jaren lang een kartel is met volledige controle over productie, distributie, marketing (media) en verkoop van muziek. De consument is er al jaren lang de dupe van, en nu moet opeens alles en iedereen wijken om wetgeving te creeren die dit kartel in stand kan houden. Ik gebruik zelf bewust geen KaZaa e.d. omdat ik dat fout vind, maar wat er nu gebeurt symptoombestrijding. Het echte probleem zit hem in het feit dat de muziekindustrie door en door rot is. Zorg dat artiesten weer de baas zijn over hun eigen creaties (ipv de platenmaatschappijen), zodat ze zelf kunnen kiezen hoeveel geld ze willen steken in marketing, zodat ze zelf de prijs van hun cd's kunnen bepalen. Dan zul je zien dat muziek opeens een stuk goedkoper wordt en dan verdwijnt het filesharing probleem ook als sneeuw voor de zon.

radja

>Dan zul je zien dat muziek opeens een stuk goedkoper wordt en dan verdwijnt het filesharing probleem ook als sneeuw voor de zon. Zolang er mensen zijn, zal er gedeeld worden door mensen. Delen is goed en dient gestimuleerd te worden, het verlaagt kosten aan alle kanten. Hij die mensen het delen probeert te verbieden is uitermate asociaal bezig, en dient gestopt te worden. DRM houdt delen tegen, en veel platen- en software maatschappijen zijn absoluut tegen delen. want als mensen hun spullen delen, dan kost hen dat omzet, maar da's normaal ondernemersrisico. Tel daarbij op de auteursrechtheffing op bandjes die ik jarenlang te veel betaalde (veel bandjes met eigen spul) omdat ik betaalde voor content die ik niet kreeg, en ik voel mij absoluut niet schuldig als ik muziek deel, of dat nu is met een bandje, een video, dvd of muziekbestand.

Paul van Egmond

De discussie dwaalt af! Niet de vraag of de muziekindustrie corrupt is staat centraal, maar de vraag of, en zo ja, het probleem van het file-sharen aangepakt moet worden. De maatschappelijke discussie hierover spitst zich toe op muziek maar het gaat verder dan dat: software, films en documenten worden ook op grote schaal illegaal verspreid. Het illegaal downloaden van data is precies dat: illegaal. Op het moment is het zo dat het recht op een beschermde privé-sfeer zwaarder weegt dan het recht van de belanghebbenden om hun business te beschermen. (Raar eigenlijk dat het wat betreft spam precies andersom is, maar dat terzijde). Het slaat nergens op om te roepen dat je al zoveel bandjes of brandbare CD's hebt gekocht waar heffingen op zitten, terwijl je ze toch echt alleen maar gebruikt voor het opnemen van eigen materiaal of het back-uppen van je harde schijf. Moeten mensen illegaal downloaden worden vervolgd? Eigenlijk wel ja. Moeten de entertainment- en software industrieën met een waardig, legaal alternatief voor Kazaa & Co. komen? Lijkt me erg handig. Hoe? Dat mogen slimmere mensen dan ik verzinnen. Voor wat de potentiële oplossingen betreft: Zelf denk ik niet dat meer onzichtbare heffingen een goed idee zijn: op die manier wordt het extra lastig om de daarmee verkregen gelden via een verdeelsleutel bij de rechthebbenden te bezorgen. Immers, de hoeveelheid officieel verkochte informatiedragers vormt de basis voor die verdeelsleutel en die basis wordt alsmaar kleiner. De muziekindustrie wordt al jaren beschuldigd van kartelvorming. Ik wil ze in plaats daarvan beschuldigen van slecht zakendoen: waarom houdt de gemiddelde platenmaatschappij haar artiesten angstvallig voor zichzelf? Het niet benutten van nieuwe technolgieën en voor het oprapen liggende revenue-modellen kost hun, maar vooral ook hun stal, veel geld. Het zou toch mogelijk moeten zijn om één of meerdere online systemen te verzinnen waaraan alle platenmaatschappijen meedoen? Stel je hits beschikbaar/brandbaar op een internetzuiltje in de Albert Heijn, op de markt of bij mij thuis. Als de consument het liedje wil, dan worden er netjes gelden afgedragen. Wil de consument de hele CD kopen, dan kan zij alsnog naar de platenboer.

author

Auteursrecht bestaat omdat het garandeert dat mensen die iets creatiefs verzinnen,(boek, film of muziek, software o.i.d.) het recht hebben verspreiding zonder hun toestemming tegen te gaan. Daarmee kunnen ze desgewenst afdwingen dat ze een vergoeding krijgen voor hun creatieve werk. Kortom, dit zorgt ervoor dat een schrijver, componist of uitvinder zijn brood kan verdienen met het "creatief zijn". Auteursrecht schept dus die mogelijkheid. Het afschaffen van dit recht of het verminderen van de reikwijdte ervan, heeft m.i. een direct negatief effect op het creatieve proces. Een muzikant die niet betaald krijgt, kan bij de groentenboer achter de kass gaan staan en kan dus minder tijd besteden aan zijn creatieve werk. Mensen die hun werk gratis willen verspreiden mogen dit doen, dit is hun keuze. Dat de huidige methodes van afrekening via rechtenorganisaties, labels, softwarehouses e.d. aan een revisie toe zijn, staat buiten kijf, maar het basisrecht van creatieven moet beschermd worden.

Chris H.

Ik ben het met de auteur eens. De winstmarge op een CD is m.i. net zo overmatig als Microsoft op haar OS maakt en zij moeten hiervoor nog hoge investeringen doen. De entertainmentindustrie zal zich dus moeten bezinnen op waar het geld van consument vandaan moet komen, van het verkopen van CD's, DVD's of soortgelijke gegevensdragers, zal het binnen een jaar of tien/twintig niet meer komen. Alle maatregelen, zeker vanuit de overheid in de vorm van belastingen, zullen alleen maar bijdragen tot structurele kostenverhoging en uiteindelijk kiest de consument toch voor 'waar voor het geld'; lees allerlei manieren om op betaalbare wijze te genieten van geluid en beeld. Nu even peer-to-peer maar volgend jaar vinden we vast weer wat anders maar dan via het mobieltje. Het eenvoudigweg reproduceren wordt met de dag gemakkelijker en het uitwisselen hiervan nog meer. Het feit dat onze idolen hier nog goed geld uit halen is op zich al verrassend. Laat een goede artiest zijn of haar geld maar halen uit kwalitatief goede live shows, dat zal het kaf van het koren wel scheiden, en misschien kan een live uitzending hiervan via Internet nog enige cashflow genereren.

Fred Loman

Chefren: Ik vind het auteursrechtbelasting-idee overigens op zich niet zo'n goed idee, het berooft auteursrechthebbenden van het zelfbeschikkingsrecht te vragen wat ze willen voor hun schepping. Er bestaat natuurlijk allang auteursrechtbelasting. Op ieder stukje papier van een boek zit een heffing. De uitgever heeft in de prijs van het boek verdisconteerd dat het wordt gekopieerd. Zelfde geldt voor muziek en film. J.: Het echte probleem zit hem in het feit dat de muziekindustrie door en door rot is. Helemaal mee eens! Paul: Het illegaal downloaden van data is precies dat: illegaal. Precies dat niet! Downloaden is niet illegaal. Er bestaat een uitzondering in de wet die downloaden voor prive-gebruik toestaat. Op grond van artikel 16b Auteurswet 1912 mag men enkele exemplaren van een werk maken voor eigen oefening, studie of gebruik. Dit heet een {thuiskopie; http://www.iusmentis.com/auteursrecht/nl/thuiskopie/ } . Een dergelijke kopie mag niet aan derden ter beschikking worden gesteld. Het is niet vereist dat je het origineel zelf gekocht hebt om een thuiskopie van een werk te mogen maken. author: Het afschaffen van dit recht of het verminderen van de reikwijdte ervan, heeft m.i. een direct negatief effect op het creatieve proces. Dit is nooit aangetoond. Ook toen er nog geen auteursrecht was, werd er gecreëerd. Het is in ieder geval niet zo dat meer bescherming meer creatieviteit oplevert. Kan deze author mij uitleggen waarom een CD tot 70 jaar na de dood van de muzikant beschermd moet worden? Chris H: De entertainmentindustrie zal zich dus moeten bezinnen op waar het geld van consument vandaan moet komen, van het verkopen van CD's, DVD's of soortgelijke gegevensdragers, zal het binnen een jaar of tien/twintig niet meer komen. Mee eens! Internet heeft de exploitatie van muziek wezenlijk veranderd. De industrie heeft dat niet door of wil het niet door hebben. De artiest trekt uiteindelijk aan het kortste eind.

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond