Verslag van LeWeb3 in Parijs

Loic le Meur heeft tijdens de vierde editie van Le Web 3 in Parijs zijn excuses aangeboden voor de onaangekondigde speeches van Franse politici vorig jaar. Dit jaar is het congres wederom groter en bijna mainstream geworden.

Le Web 3-organisator Loïc le Meur (foto) heeft er spijt van dat hij vorig jaar niet aan de bezoekers heeft gevraagd of ze het leuk zouden vinden als er politici zouden langskomen. Tijdens de derde editie van Le Web 3 in december 2006, vlak voor de Franse verkiezingen, werd het programma onderbroken voor toespraken van Simon Peres, Francois Bayrou en Nicolas Sarkozy . Le Meur was fanatiek aanhanger van Sarkozy. Het publiek wist de actie niet te waarderen. Het gevoel overheerste dat Le Meur puur uit eigenbelang handelde. "Ik heb er geen spijt van dat ik ze heb uitgenodigd, maar ik had het jullie moeten voorleggen."

De vierde editie van Le Web 3 in Parijs is opnieuw groter en flitsender dan voorgaande jaren. Sprekers worden als sterren onthaald met dreunende muziek en knipperende lampen. De ruim 2000 deelnemers zijn bovendien een stuk minder geeky dan de bezoekers van eerdere edities. Nog steeds zitten veel mensen met laptop op schoot druk te bloggen, maar de meerderheid luistert gewoon. Le Web 3 is mainstream geworden.

Dat was vooral tijdens de eerste dag ook inhoudelijk goed te merken. Hoogtepunt was de presentatie van topdesigner Philippe Starck, die in leren broek en met een onwaarschijnlijk sterk Frans accent een heuse karaktershow verzorgde.

Slachtoffers
Ook vermakelijk was de discussie tussen Andrew Keen, schrijver van The Cult of the Amateur en Emely Bell van The Guardian over de vraag of sociale media de maatschappij om zeep helpen. Keen constateert dat door de opkomst van sociale media journalisten hun baan verliezen, platenmaatschappijen failliet gaan en consumenten het normaal vinden dat content gratis verkrijgbaar is. En hij vraagt zich af of we daar wel zo blij mee moeten zijn. Bell vindt dat de voordelen van sociale media op lange termijn opwegen tegen deze nadelige effecten. "Dat er slachtoffers vallen is onvermijdelijk", zei ze. Waarop Keen reageerde: "Slachtoffers zijn onvermijdelijk? Dat klinkt net als Stalin! We staan zelf aan het roer, het is aan ons zelf om de vereanderingen in goede banen te leiden."

Joi Ito, chairman van Creative Commons en fanatiek World of Warcraft-speler, brak een lans voor gaming. "Gamen wordt nog steeds vaak als een masturbatie-achtige activiteit gezien", mopperde hij, waarna hij uitgebreid liet zien hoeveel bloed, zweet en tranen het kost om met een groep van veertig mensen een draak te verslaan. "Het vergt sterk leiderschap om al die mensen steeds opnieuw op dezelfde tijd online te krijgen om voor een gevecht te trainen, soms maanden achtereen." Ook toonde hij allerlei ad-ons: handige tools voor de game-interface die spelers zelf ontwikkelen.

Goojet
De tweede dag begon echter sterk met een toelichting van Ari Virtanen van Nokia op Ovi, de onlangs gelanceerde portaalsite waar internetgebruikers hun digitale online media kunnen beheren, landkaarten en muziek kunnen downloaden en spelletjes kunnen kopen of huren.

Verder vond de uitreiking plaatst van de start-up competitie, die dinsdag parallel aan de keynote sessies plaatsvond. Maar eerst maakten de juryleden gehakt van het niveau van de pitches van de starters. Ze mochten zeven minuten spreken en moesten in die tijd een paar vragen beantwoorden. De meerderheid slaagden er echter niet in aan die eisen te voldoen. Daarbij was er te weinig focus op de consument: zit die wel op het product te wachten? Ook bleek het voor velen lastig om een sexy verhaal te vertellen en hun beoogde markt te schetsen. De basale vragen werden kortom niet beantwoord. Winnaar was Goojet, volgens TechCrunch ‘een nieuwe open ruimte waar web en de mobiele wereld samenkomen.’

Milieu?
Blogger en RSS-pionier Dave Winer toonde een rss-tool voor foto’s waarmee het mogelijk is foto’s van bijvoorbeeld persbureaus te laden op je screensaver. Zijn droom is dat de tool uitgroeit tot een soort screensaver voor flatscreen HDtv, als versiering van de woonkamer als de televise uit staat. De vraag uit het publiek of de ontwikkeling van dat soort applicaties voor apparaten die ‘uit’ staan uit milieuoogpunt wel wenselijk zijn, sloeg Winer totaal uit het lood. "Eh ja, eh, anders zit je tegen zo’n zwart scherm aan te kijken, dus… Je hoeft het niet te gebruiken. Wat bedoel je eigenlijk? Laten we van onderwerp veranderen." Tja, voor sommige mensen uit de blogosfeer is een confrontatie met de echte wereld kennelijk heel verwarrend.