Pauline van Dongen op eFashion: Het lichaam als interface

Mode-ontwerpster Pauline van Dongen start in september een PhD in Mode & Technologie aan de TU/Eindhoven. Daarmee is ze de eerste modeontwerper in Nederland die een dergelijk onderzoek zal gaan doen. Donderdag spreekt zij op Emerce eFashion. Drie vragen.

Een PhD in Mode & Technologie, dat hebben we nog niet eerder gezien. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?
“Het initiatief is ontstaan vanuit José Teunissen (Lector Modevormgeving Artez) en Oscar Tomico (assistent professor TU/e). Zij hebben mij in de zomer van 2012 benaderd over deze mogelijkheid. Ik specialiseer me in de combinatie van mode en technologie en vind het interessant om door middel van nieuwe materialen en technieken de grenzen van mode te verkennen en waar mogelijk te verleggen. Naast mijn fascinatie voor het menselijk lichaam, heb ik een enorme drang naar vernieuwing en raak ik geïnspireerd door natuurwetenschappen. Het liefst werk ik als een onderzoeker, vandaar dat deze PhD erg bij me past. Tot op heden bestond een dergelijk onderzoek nog niet . Ik zal dus de eerste modeontwerpster in Nederland zijn die een vierjarig onderzoek zal doen op het gebied van mode en technologie.”
“We hopen mode en technologie meer en beter met elkaar te integreren. De bedoeling is dat er niet alleen aan prototypes gewerkt zal worden maar dat de producten ook hun weg naar de markt zullen vinden en commercieel toepasbaar zullen zijn. Om dit te bereiken, is een onderzoeksgroep bij elkaar gebracht vanuit verschillende disciplines waaronder mode, technologie, industrie en wetenschap. In het eerste jaar zal het onderzoeksgebied nog vrij breed zijn, waarna ik me vervolgens ga verdiepen in meer specifieke thema’s.”

Hoe staat het eigenlijk met innovatie in mode?
“Mode gaat om vernieuwing, maar het systeem zelf is lang niet zo vernieuwend. De processen binnen het systeem veranderen niet snel genoeg mee. De manier waarop kleding geproduceerd wordt is al decennia lang hetzelfde. Gelukkig staan er steeds meer ontwerpers op die die de grenzen verleggen met revolutionaire ideeën. Ik denk dat de wetenschap, biologie, scheikunde en bijvoorbeeld nanotechnologie van grote invloed zullen zijn op de toekomstige ontwikkelingen binnen de mode. De focus ligt op materiaal en de eigenschappen ervan. Denk bijvoorbeeld aan het programmeren van bacteriën om producten te groeien of het creëren van stoffen die zich aanpassen aan de omgeving. Er zullen veranderingen plaatsvinden in processen, zowel aan de ontwerp kant als op het gebied van ontwikkeling en productie. Donderdag zal ik ter illustratie werk van de kunstenaar Stelarc tonen, maar ook van modeontwerpers als Anouk Wipprecht. Daarnaast vertel ik over de manier waarop het lichaam en onze kleding steeds meer samensmelt met technologie, denk aan elektronische tatoeages. Hoe het lichaam een interface kan zijn en daarmee een nieuw medium vormt.”

Wat is er voor nodig om deze vrij traditionele sector te veranderen?
“Mensen moeten eigenlijk vooral de potentie en de mogelijkheden inzien van nieuwe technologieën. De ‘wearable technology business’ om het zo maar even te noemen, is erg breed en zal op allerlei terreinen invloed gaan uitoefenen. Niet alleen in high fashion, maar ook in bijvoorbeeld e-commerce, communicatie-, healthcare- en sportswearsector. Het gaat om het delen van kennis en het zoeken van verbindingen met andere vakgebieden. Ik zie het delen van kennis als een enorm groot goed, iets wat een centrale rol speelt in de huidige maatschappij en met name op het gebied van innovatie.”