Prijs voor Publieke Sociologie naar onderzoek over technologische ontwikkelingen

Antropologe Dorien Zandbergen ontving de prijs voor haar benadering van het onderwerp digitale samenleving en smart city. Ze discussieerde met ondernemers, beleidsmakers, hackers en burgers in heel Nederland over technologische ontwikkelingen en wat deze betekenen voor hen en hun omgeving.

Technologische ontwikkelingen worden verondersteld de stad schoner en slimmer te maken en burgers zelfredzamer. Zandbergen vroeg zich af waar dit op is gebaseerd en hoe mensen hier zelf over denken. Zijn de snelle technologische ontwikkelingen niet juist steeds moeilijker te volgen en begrijpen? En begrijpen we daardoor niet steeds minder van onze omgeving? Ze ging daarover in gesprek en maakte een film samen met filmmaker Sara Blom.

De documentaire Smart City
De documentaire Smart City wordt nu ook gebruikt in het onderwijs en is zo een middel geworden om met een grote verscheidenheid aan mensen in gesprek te raken.

Oordeel van de jury van de Prijs voor Publieke Sociologie
De jury van de prijs oordeelde: “De winnaar heeft de afgelopen jaren de discussie over de digitale samenleving, en vooral over de smart city, naar een hoger plan getild. Dat deed ze met publicaties maar vooral via andere wegen. Ze maakte een originele, geestige en toch diepzinnige film. Daarin toont ze zich een bijzondere publieke socioloog: ze gaat wetenschappelijk te werk, zonder hautain te zijn; ze stelt gericht vragen, maar laat haar publiek zelf denken en ook terugpraten.”

Over Dorien Zandbergen
Dorien Zandbergen is antropoloog en onderzoeker van digitale cultuur. Ze wil een bijdrage leveren aan een digitale samenleving die transparant, sociaal gelijkwaardig en inclusief is. Zandbergen is tevens oprichter van Stichting Grip welke de democratisering van de digitale samenleving wil bevorderen. Ze gaf computerles in buurtcentra aan mensen die moeite hebben de technologische ontwikkelingen bij te benen. Deze ervaringen deelt ze in workshops en lezingen waarin ze met deelnemers bespreekt hoe zij om kunnen gaan met omgevingen die steeds meer doortrokken zijn van sensors en datastromen.