468 x 60 = 0

Als internet ooit een goudmijn was, dan is die nu zeker uitgeput. Jarenlang hebben bedrijven en particulieren, jong en oud, geworsteld om de beste plekjes in het eens zo ongerepte virtuele landschap. Wat overblijft is een ongecoördineerde berg van website-eigenaren, adverteerders en verdwaalde bezoekers. Allemaal met hun eigen uitrusting; cookies, banners, pop-ups, pop-up-killers (een soort afweergeschut), databases, mailboxen, mailinglists, enzovoort.
Een enkeling keert met een (regen)ton terug naar de stad, waar het niet minder druk is, maar wel vertrouwd. Het gros blijft geïrriteerd en gedesillusioneerd achter in het tokotentenkamp waar meer wegwijzers dan wegen te vinden zijn.
Successen / excessen blijken dan ook aan de ingang van 'Het Beloofde Land' te behalen; daar waar de hobbyist vroeger gratis overzichtskaarten uitdeelde en waar nu een complete aVeNUe herrezen is (www.startpagina.nl). Voor bellend, piepend, zingend en dansend Nederland blijft internet walhalla, voor iedereen die 468 x 60 niet langer als een rekensom ziet is het huilen met de pet op.
Waarom is dit formaat banner eigenlijk zo populair geworden, vroeg ik mij af. Niet omdat het de ideale ruimte is voor reclame-uitingen, zo blijkt uit onderzoeken van o.a. Jupiter. Persoonlijk vind ik Bonzi (www.bonzi.com) ook leuker buiten de banner. Ik denk dat dit formaat het gevolg is van een machtsvacuüm dat op internet ontstaan is. Alle bewoners van het world wide web zijn afhankelijk van elkaar: adverteerders hebben klanten nodig, website-eigenaren net zo hard. Maar ook hebben zij elkaar nodig om te blijven bestaan. Tenslotte kunnen veel mensen niet meer buiten internet. Vervolgens denkt website-eigenaar X dat bezoeker Y het niet erg vind als adverteerder Z een marginaal stukje website inpikt voor de campagne van website S. ?Spottverdorie?, denkt adverteerder Z later bij het lezen van het jaarrapport. De interactie met de e-populatie loopt volledig mis. Sterker nog: het is oorlog!
De oplossing ligt voor de hand: een betere samenwerking tussen adverteerders en publishers. Daar bedoel ik niet een eenzijdig collectief in de vorm van ad- en pop-ups mee en met de trendy marketeersterm CRM heeft het evenmin iets te maken. Wat adverteerders moeten nastreven: het bereiken van de 'zwervende consument', oftewel de El Cheapo's. Zelf pleit ik vooral voor het fenomeen 'ad-integration' (waarbij de advertentie als het ware getransformeerd wordt tot content). Daarbij hoeft de publisher niet altijd objectief te blijven, denk aan de in opspraak geraakte zoekmachines. Het toenemende gebruik van nieuwsbrieven onderstreept deze trend min of meer: Nieuwsbrieven met uitsluitend nieuws zijn achterhaald.
Daarnaast is het nodig dat mediabureaus, onderzoekers en marketingmanagers hun kaders loslaten en internet omarmen als verlengstuk van de traditionele media. Wellicht zijn radio- en Tv-reclames effectiever op het gebied van branding (de eerste Omo-banner laat nog op zich wachten), voor thema- en actiereclame is het net echter het ideale medium. De hoge mate van interactiviteit ligt hieraan ten grondslag. En wat zoeken we nou eigenlijk op internet? Precies: thema's en actie! Weinig mensen zijn geïnteresseerd in het bestaan van weer een nieuwe veilingsite, liever willen we weten waar we de nieuwe Citroën C5 Break kunnen proeven, winnen of kopen. Ze moeten echter niet denken dat we deze wagen op internet kopen, webtrader of niet.
Wijzer en grijzer van diverse faillissementen lijken adverteerders langzamerhand te beseffen hoe zij beter op de behoeftes van de 'online consument' in kunnen spelen. Eindelijk wordt er wat nuttigs gedaan met de miljoenen pageviews van gratiz.nl, komen er dagelijks nieuwe aanbiedingen- en prijsvergelijkingssites bij en besluiten Lycos en Ilse om zelf maar producten te verkopen. Het gaat dus de goede kant op ? of niet?
De recente ondergang van Macropolis doet mij twijfelen. Niet over de site zelf, met het idee was namelijk niets mis. Ik twijfel over reclamemakend Nederland en hun capaciteit om bezoekers daadwerkelijk te verleiden tot kopen. Bij toepassing van de AIDA-formule op e-marketing moeten we al snel concluderen dat het proces vaak bij attention stopt. Voordat we bij action terecht komen zijn we al vier banners en duizenden euro's verder.
Als startende ondernemer en groentje op het gebied van marketing werd ik zelf met mijn neus op de virtuele feiten gedrukt. De introductie van een 234 x 234 button op een grotendeels voor e-tailers én offline verkopers gereserveerde website (www.actieweb.nl) ging alles behalve gewenst. Saillant detail: het ging hier om gratis advertentieruimte.
De goudmijn is uitgeput, dat zeker, maar wil men ooit nog harde euro's verdienen op internet dan is het wellicht geen gek idee om incubators, publishers en adverteerders in een ruimte van 468 bij 60 centimeter te stoppen en ze er pas uit te laten wanneer ze één idee hebben waar de consument volmondig 'ja' tegen zegt.
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
26 Reacties
Friso
Beste Mark, de afmeting van een banner komt voort uit de technische beperkingen van enkele jaren terug: een scherm van 640×480 pixels is gauw vol. Maar dit wist je vast wel. Het zou echter een teken voor je moeten zijn dat een dergelijke technische en obscure beperking nu nog zo'n enorm effect heeft op Internet. Hoe kunnen we jou nu genezen? Misschien helpt het als je eens stopt met denken over webgebruikers als 'consumenten' en het Internet als 'commerciële goudmijn'. Heel veel mensen Internetten niet om iets te kopen en willen zeker niet van reclamezuil naar reclamezuil geleid worden. Misschien helpt het als je ziet wat er gebeurt met populaire e-zines die ineens html-reclame in hun e-mail willen stoppen (die verliezen hun trouwste abonnees). Misschien helpt het als je weet dat de meeste webgebruikers wars zijn van 'advertorials', zoals we de door jou bepleite samenwerking al kennen. De redactie van Emerce wordt door de lezers hier vaak al op het matje geroepen bij het geringste vermoeden van partijdigheid! En we willen geen 'thema's en actie' op een simpel computerscherm (met trage Flash films en hopen eye-candy) — we hebben namelijk een modem. En we willen niet weten waar we de nieuwe Citroën C5 kunnen kopen — we willen van andere *mensen* horen hoe 'ie rijdt, wat de verborgen gebreken zijn en of hun dealer hun een beetje behoorlijk behandelde. Jammer voor jou dat we dat vaak horen op Usenet, waar traditionele reclame kan rekenen op hele kwaaie reacties. En ze hebben geeneens graphics! Eng he. We willen op een simpele hobbysite over tuinieren een antwoord vinden op een vraag over rozen. En als daar dan een e-postorderbedrijf haar tuinprodukten aanbiedt en daarmee helpt de site in de lucht te houden, dan willen we misschien best even kijken bij dat bedrijf. Wie weet bevelen we het wel aan bij anderen, als de e-winkel vriendelijk is ingericht en de afhandeling van onze bestelling naar wens verloopt zonder dat we een computerexpert hoeven zijn (kom daar maar eens om). Enne, Macropolis voorzag kennelijk niet in een behoefte. Dat heeft de markt ze duidelijk gemaakt. Maar ik begrijp nu: het was juist een geweldig idee, het zat hem in de slechte reclame! Tsja.
Vincent Smit
Als exploitant van een website merk ik op dat adverteerders steeds minder geinteresseerd zijn in de zgn. exposure (CPM) van haar aanbod middels banners. Voor naamsbekendheid is het leuk maar totaal niet interessant voor bedrijven die al een gevestigde brand hebben. Iets wat bannernetwerken maar niet door lijken te krijgen.Voor iedere onderneming, en dus ook voor adverteerders, geldt hetzelfde: Omzet genereren, kosten beperken én winst maken. Dat er een groot stuk gereserveerd wordt voor marketing is natuurlijk nodig. De invulling van die marketinggulden is belangrijk. Wat levert het nu op? De oplossing ligt echter niet voor het oprapen. Een samenwerking tussen verschillende media is al een stap in de juiste richting. Dus denk, verzin, combineer en wees creatief. Het is tijd dat de internetscene profesioneler wordt en de holle vaten eens gaat vullen. Vincent SmitSalescoordinator Uitgaansagenda.nl
radja
ugh.. reclame zich laten voordoen als content? ik wil helemaal geen reclame, en in de echte wereld (b.v. TV) is dat terecht verboden. eerst wordt ik gedwongen te betalen voor de reclame in de kosten van een product, vervolgens wordt het halve web ermee vervuild. Maar ja, als reclame onafscheidelijk met inhoud verweven wordt kan ik de boel niet meer filteren, en word ik dus dubbel lastig gevallen met reclame. Ik voorspel veel ellende voor dit soort wanpraktijken.
Mark Leenards
Beste Friso, bedankt voor je reactie. Ik moet toegeven dat er kernen van waarheid in zitten. Toch wil ik m.b.v. een simpele vergelijking een lichte nuance aanbrengen.Hiervoor gaan we even terug in de tijd, naar 1926 om precies te zijn. Rond die tijd kwamen de eerste televisietoestellen in de omloop. Hoewel het ver voor mijn tijd is kan ik je vertellen dat de eerste commercials niet veel later volgden. 75 Jaar later is het model koelkast omgeruild tegen breedbeeldbuizen of flatscreens, maar kijken we allemaal nog steeds naar Coca-Comercials en waspoedermoeders. Of je moet zo zapvaardig zijn dat je van tv-programma naar tv-programma klikt. Je hebt gelijk Friso, wij Nederlanders moeten niets van reclame hebben. Dat neemt niet weg dat er miljarden omgezet worden in een reclamemarkt die enkele decennia geleden minstens zo klein was als de huidige webvertisingmarkt.Ik pleit niet voor een morele verandering die van ons een reclameminnend volkje maakt, zoals de Turken, ik pleit alleen voor minder irritante, opdringerige en zinloze vormen van reclame die van het internet een weinig renderende warboel maken. Als je wilt weten hoe dat moet gebeuren adviseer ik je iets vaker naar 'Eigen huis en tuin' of 'GTST' te kijken. Vervolgens moet je je afvragen waarom we zo vaak doe-het-zelven bij de Praxis en ons 's avonds voleten met Dorito's. Dan laat ik programma's als 'Wannahaves' en 'Tel Sell' nog achterwege. Natuurlijk zijn er op internet meer hobbyisten en non-profit-figuren werkzaam dan op TV, toch hebben we het hier naar mijn mening over twee vergelijkbare media wat betreft uitvoerbaarheid van marketingstrategieën en doelgroepgrootte. Jij ziet webgebruikers niet als consumenten, maar hoe zit dat dan met Tv-kijkers? Onder onze dikke huid van individualisme en informatie (Usenet) blijven we toch allemaal merkgevoelige consumenten?
Christopher Willems
Banners waren enkele jaren geleden opgehemeld en aanzien als dé tool om aan advertising te doen. Door de explosieve groei van gebruikers enerzijds én van het aantal sites anderzijds begon de aura te verdwijnen. De oorspronkelijke bedoeling van een banner was om de mensen naar "externe" hoofdsites te lokken. Nu wat is de meerwaarde voor de surfer om de algemene site van bv een confituurfabriek te gaan bezoeken? Internet is altijd een middel geweest om op een "nieuwe" manier informatie over te dragen terwijl de meeste internet goeroes het internet als DOEL aanschouwden. Met als resultaat dat de gebruikers, de surfers hun relevante informatie niet terugvinden. Search engines geven "over-informatie" en portals of vortals zijn nog niet gestructureerd genoeg. Om terug te komen op onze banners: waarom zouden we de banners dan geen nieuwe functie geven? Use Case:Een Vortal site geeft informatie over alle events, manifestaties, enz weer zoals een 'city guide'. Een banner die geklikt zou worden zou dan alle relevante informatie kunnen weergeven over die adverteerder binnen de vortal zelf! Gedaan met externe browsers enz.Een klik op de banner en we krijgen bv alle verdelers terug die een bepaald merk van uurwerken verkopen. De uurwerken producent kan dan een banner huren die naar zijn verdelers verwijzen en niet naar zichzelf. Resultaat: adverteerder en gebruiker zijn tevreden. Laat ons aub relevante informatie scheiden van de nutteloze info. De sites moeten nog steeds overleven van de gebruikers, en als we die niet geven waarnaar ze op zoek zijn, wel dan zullen ze snel ofwel van de site afhaken, ofwel héél teleurgesteld zijn in de hype 'Internet'. My 2cents
Remko
Dit heeft niets met de discussie te maken maar kan iemand mij uitleggen wat een "vortal" is? En daar dan ook een paar sites bij noemen die dat zijn. Dit woord heb ik hierboven voorbij zien komen maar mij zegt het eigenlijk niets.
Friso
Beste Mark, bedankt voor je reactie. Ben blij dat je in mijn betoog enkele kernen van waarheid hebt aangetroffen. Toch is het kwartje nog niet gevallen merk ik. Ten eerste: Je uitstapje naar de televisie snap ik niet helemaal. Je wou toch niet beweren dat mensen reclames geweldig leuk vinden en waarderen? Geef iemand de keus en ik weet al wat hij/zij kiest. Reclames zijn nu eenmaal noodzakelijk om het tv-station in de lucht te houden. Tenminste, commerciële stations. Televisie betekent namelijk niet automatisch reclame. Als je wilt weten wat ik bedoel, raad ik je aan eens weg te zappen van RTL4 en SBS6 en eens naar de BBC te kijken. Tenzij je TelSell en Wannahaves ziet als geslaagde televisie. Ik niet. En wat moeten we altijd lachen als we die GTST'ers weer eens geforceerd en opzichtig een produkt zien wegslikken… en waarom rijdt de politie in Baantjer altijd in dat ene automerk en komen die auto's zo nadrukkelijk in beeld? Het is zooo doorzichtig en consumenten zijn echt niet achterlijk (meer). Punt twee: Als ik de inleiding van je originele stuk nogmaals lees, dan zie ik daar iemand die gruwt van het feit dat Internet zo'n ongecoördineerd zootje is. Welnu: dat *IS* dit medium! Voor 40 piek per maand heb je 20 megabyte om je site op te zetten (een homepage is nog goedkoper) – en dat doen duizenden mensen dus ook. Hoe trekken ze publiek? Door iets leuks, nuttigs of informatiefs te vertellen. En voor 40 piek maakt het dus niet uit of je 5 hits of 500 hits per dag hebt. En daarom kan je als 'zwervende surfer' uren zoet zijn met het lezen van andermans pagina's en het reageren op Usenet – zonder ooit op een bedrijfswebsite terecht te komen. Geen gezap op 9 Nederlandse tv-kanalen maar surfen over miljoenen sites! Iedereen kan uitgever zijn van zijn eigen tijdschrift en anderen kunnen daar onbeperkt kennis van nemen, zonder gestoord te hoeven worden door allerlei vervelende reclame. Ziedaar de populariteit van het Internet. Volgens mij hebben de meeste web-marketeers veel te weinig tijd doorgebracht op dit hobbyistische en charmante non-profit niveau van Internet, dat bestaat uit vlijtige thuisgebruikers die avonden lang ploeteren met pagina's. Wie alleen van corporate site naar corporate site surft zou inderdaad bijna denken dat het hele Web één mooi glossy magazine is. Hetgeen overigens niet wil zeggen dat webgebruikers niet consumeren; natuurlijk wel. Maar het Internet biedt (net als de echte wereld) de mogelijkheid om dat te doen als je het zelf wilt. CD'tje aanschaffen? Op naar de site. Dat jij de zwervende, content-gerichte surfers El Cheapo's noemt omdat ze niet altijd maar bezig zijn met kopen en geen zier geven om sites waar ze alleen maar twijfelachtige, zwaar gesponsorde content vinden die er uitsluitend op is gericht om hen produkten aan te smeren… dat zegt meer over jou dan over hen.
Egbert Streuer
Beste Vincent Smit, waar haal je het idee vandaan dat bannernetwerken niet door hebben dat een banner niet aantrekkelijk genoeg zou zijn voor adverteerders? Je moet verder kijken dan je neus lang is en je afvragen hoe die ruimte dan gevuld wordt. Want zijn het niet de mediaburo's etc. die die ruimte op basis van hun mediaplan in denken te moeten zetten? Daar moet nog bij gezegd worden dat juist de banner netwerken veel verder zijn dan de mediaburo's vaak willen gaan. Dus verplaats de schuld maar die richting op in plaats van zo kort door de bocht te zijn tegenover je concurrenten. Quote: "Als exploitant van een website merk ik op dat adverteerders steeds minder geinteresseerd zijn in de zgn. exposure (CPM) van haar aanbod middels banners." Exposure (CPM)? Het is wel duidelijk dat je er nog geen kaas van hebt gegeten, dus ga ik daar maar niet eens op in. Ander punt is wel dat als je constateert dt adverteerders meer willen dan banners, je ze dat ook moet kunnen bieden. En laat dat nou net iets zijn wat ik bij jullie ook niet tegenkom!
Joost
Beperkingen, beperkingen… Deze discussie bestaat ook nog steeds over TV en dagblad reclame. Waarom maar twee kleuren of dertig seconde. 468×60 is inmiddels net zo standaard als een 30 seconde film. Toch zijn er nog legio variaties op te verzinnen. Neem de commercials die uit 3x 10 seconde bestaan 🙂 Een quote uit de reclame wereld: Als je concept niet uit te leggen is in 30 seconde is hij dan wel de moeite waard? En als je concept echt goed is kan en mag alles. Zie de recente Lee (jeans) campagne. Ik denk dat het tijd wordt om op te houden met de oneindige discussie over hoe je moet advertisen en altijd de schuld te geven aan de bestaande "standaards". Je begint bij een goed en creatief idee en je zoekt er een medium bij. Als niemand je bannertje van jaja 468×60 klikt dan heb je iets niet goed gedaan. De gemiddelde efficientie van een banner zou ongeveer 1% moeten zijn. Laat dat nou precies dezelfde marge zijn voor alle andere advertising media :P Ik ben het trouwens wel helemaal eens met de opmerking over persoonlijke sites. Als je een zwembad in je tuin aanlegt wil je ook niet dat een of andere idioot er een hek omheenbouwt en je entree vraagt toch? Iedereen heeft zijn eigen motivatie om internet te gebruiken. Er zijn mensen die uitsluitend email gebruiken, maar ook mensen die zich helemaal gek surfen. Een ding is wel algemeen vast te stellen. Niemand gaat online om een avondje reclame uitingen te bekijken. Ik zap ook eerder weg van commercials dan er naartoe.
eric van bertels
Beste Mark, ik waardeer je enthousiasme maar de vergelijking met de televisie aanhalen is niet zo slim. Lees eens een keer Permission Marketing van Seth Godin en dan begrijp je volledig wat ik bedoel.Besef je dat in de begin jaren van de televisie (jaren 50) mensen nog niet zo bekogeld werden met reclame uitingen. Interuptie marketing werkte toen nog perfect. Tegenwoordig moet je 30 pogingen krijgen om een en dezelfde persoon te pakken te krijgen met een reclame uiting. Tevens dient de persoon de uiting 3 keer te hebben gezien wil hij het onthouden. Kortom interuptie marketing werkt alleen maar als je boven de massa uit kan stijgen door de frequentie van je uiting omhoog te gooien. Dit kost echter zeer veel geld op televisie en andere traditionele media. Iemand 1 keer bereiken is dus duur. Iemand 2 keer bereiken kost 2X zoveel want je moet opnieuw beginnen omdat je niet weet waar de persoon is gebleven en je hem niet 123 opnieuw aan zijn jasje kan trekken. Het internet lost dit probleem op (iets wat vele internetbedrijven niet hebben begrepen).Hoe dan: Verkoop niet meteen iets aan iemand maar vraag toestemming bij de eerste interruptie om hem vaker aan zijn jasje te trekken met een gegronde reden (het bieden van leuke informatie, gratis monstertje, etc…). Wanneer je de persoon een 2-de keer dus wil bereiken kost je dat alleen maar het opstellen van wat leuke informatie en hem dit per e-mail toezenden of per post. En dus zijn we aanbeland bij het algemene gegeven…. Je kunt beter een plantje 10X water geven dan. 10 plantjes 1 X water geven. En aangezien de overige 9 X water geven bijna niets kost omdat het plantje staat te genieten op je vensterbank, kost die 9 X ook bijna niets extra. Get the point….?!
pieterjan
permission based marketing, waarbij mensen dus zelf toestemming geven voor de reclames die op hun interesses zijn afgesteld, en daarvoor beloond worden, is oneindig veel effectiever dan het neerplanten van banners op sites die niet gerelateerd zijn aan je eigen site. kijk eens bij http://www.euroclix.nl bijvoorbeeld, een bedrijf dat al een poosje bestaat, en met 150.000 leden een mooi staaltje permission based marketing laat zien. of bijvoorbeeld banneren.nl, een site die op het moment minder goed draait, maar het betaald mensen om reclame uitingen te zien. kijk hier de daadwerkelijke resultaten eens van en leer. geinteresseerde mensen zijn betere consumenten dan totaal ongeinteresseerden.
rick
Ik vraag me af waarom Mark uberhaupt deze redactionele ruimte bij Emerce vult? Wie is hij, en waaraan ontleent hij de pretentie om algemene wijsheden over adverteren op het internet te uiten?
K. de Wildt
Hoi Rick, het lijkt me toch duidelijk dat de E-merce met Mark iemand te pakken heeft die leuke discussies op gang kan zwengelen door zijn ongenuanceerde uitspraken en verhalen. Geen beter verhaal dan een verhaal waar het gros van de mensen zich aan ergert en het gaat kriebelen om daar even een korte reactie op te geven. Wat moet je immers met een verhaal waarvan iedereen zegt: 'tsja, goed onderzocht, goed onderbouwd, daar heeft hij een punt' en vervolgens instemmend knikt en doorklikt naar het volgende artikel. dat is totaal niet leuk voor een discussieforum…
Menno Vos
Als ik dit soort artikelen en reacties lees, ben ik erg blij met de creatieve programmeurs van bijvoorbeeld WebWasher die ervoor zorgen dat ik het Internet weer schoon kan bekijken. Geen banners meer, alle pop-ups en pop-unders zijn verdwenen, pagina's laden veel sneller en zien er weer uit zoals ze door de ontwerpers bedoeld zijn: zonder bannervervuiling dus. De banner is allang dood, laten we hem nou eindelijk eens begraven.
peter
Menno, Hoeveel betaal jij om al die mooie sites van je te kunnen bekijken? Geen (banner)advertenties = geen inkomsten, maar ik neem aan dat ook creatieve programmeurs brood op de plank willen.
Menno Vos
Peter, Hoeveel ik betaal om al dat moois te kunnen zien? Gewoon een normaal Internetabonnement bij een normale provider, net zoals ik kabelgeld betaal om televisie te kunnen kijken. Wat die vraag met de inkomsten van een willekeurige site die geld moet verdienen te maken heeft, geen idee. De tweede zin in je antwoord is wat dat betreft veelzeggender: geen (banner)advertenties = geen inkomsten. Dat is precies het probleem in de denkwijze van veel mensen. Sites die voor hun inkomsten nu nog steeds geheel of voor het grooste deel van bannerinkomsten afhankelijk zijn, maken het niet lang meer. Er zullen nieuwe manieren bedacht moeten worden om geld te verdienen op of met het Internet: de banner, pop-up of pop-under werken niet. En als ik die banners niet wil zien, zie ik ze ook niet dankzij die creatieve programmeurs. En ik ben zelfs bereid voor dat soort programma's een shareware bijdrage te betalen… (In het geval van het programma dat ik bedoelde is dat niet eens nodig, het is gratis.)
Peter
Menno, Helaas dragen ISP's/kabelaars geen deel van hun inkomsten af aan de leveranciers van al die fraaie content (integendeel). Ik ben het helemaal met je eens dat sites goed moeten nadenken over alternatieve inkomstenbronnen, maar ik denk dat bezoekers/gebruikers van sites zich ook zolangzamerhand moeten realiseren dat de huidige Free Ride niet lang meer kan doorgaan. Ofwel reclame voor lief nemen (net als op TV) of abonnementsgeld gaan betalen (net als voor de krant/tijdschrift). Daarmee wil ik het internet niet per definitie aan deze twee media gelijk stellen, behalve dat deze twee een indirecte of directe bijdrage vragen van de consument, dus waarom dan ook niet bij internet? En dan nog iets, als banners/pop-ups niet werken, waarom zie je er dan nog zoveel (in ieder geval voldoende om bij jou een flinke portie ergernis op te roepen)?
Menno Vos
Peter, Ik grijp even terug op mijn allereerste reactie want ik denk dat ik even duidelijk moet maken dat ik mij niet perse aan banners erger. Ik heb me er wel aan geergerd, zozeer zelfs dat ik nu maatregelen heb genomen waardoor ik ze niet meer zie. In eerste instantie was de reden hiervoor dat ik met mijn toen nog analoge modem veel te veel tijd kwijt was om allerlei pagina's met banners binnen te halen waar ik niet op zat te wachten. Inmiddels ben ik zo gewend aan bannerlozer pagina's dat ik niet meer terug zou willen, ook al heb ik nu breedband. Ik ben blij dat ISP's en kabelaars niet betalen aan de leveranciers van content. Waarom zouden ze? Het is niet de taak van een ISP c.q. kabelaar om dat te doen. De postbode betaalt toch ook niet aan de afzender van en brief om die te mogen bezorgen? En waarin is een ISP of kabelaar in wezen anders dan een postbode? Als sites geld willen zien voor hun content, moet hun content wel uniek zijn en geld WAARD zijn. Want waarom zou ik gaan betalen voor bijvoorbeeld een krantensite als ik dat nieuws elders gratis (en vaak ook nog sneller) kan halen? Niemand MOET op Internet om daar zo nodig content neer te zetten, als je het als bedrijf niet aan kan een gezond financieel model te vinden, gebruik het Internet dan niet. Of verzin een manier waarop je wel geld verdient.
Friso
Ik vind die reacties van Peter bijzonder veelzeggend en tegelijkertijd verbijsterend. Alsof ik als surfer iemand iets verschuldigd ben omdat hij of zij zo nodig een openbare website wil opzetten waar ik vervolgens naar kom kijken… Laten we zeggen dat een openbare, niet bedrijfsgebonden website in de basis lijkt op een straatartiest: Je vertoont je kunsten in de digitale openbare ruimte. We komen hopelijk massaal kijken, en als het bevalt dan gooien we een muntje in de vioolkist. Het is alleen jammer dat je op Internet nog zo moeilijk muntjes kan gooien. Ik denk dat je versteld zou staan wat een leuke website kan verdienen als het zo makkelijk zou zijn. Maar dat schijnt erg ingewikkeld te wezen allemaal, waardoor de drempel zo hoog wordt dat we niet meer willen gooien. Dat is het kernprobleem van geld verdienen met sites. Dus je krijgt geen muntjes. Als je je als straatartiest dan maar laat sponsoren en je optreden gaat onderbreken door reclameslogans te roepen, moet je niet raar kijken als mensen weg gaan lopen. Als je denkt dat je goed genoeg bent om geld te vragen *voordat* men naar je kunstjes mag kijken, dan moet je een bekende naam hebben omdat er anders niemand komt kijken. Eigenlijk wil ik dat muntjes gooien nou wel eens gerealiseerd zien… iemand nieuwe ideeën?
Friso
Ik vind die reacties van Peter bijzonder veelzeggend en tegelijkertijd verbijsterend. Alsof ik als surfer iemand iets verschuldigd ben omdat hij of zij zo nodig een openbare website wil opzetten waar ik vervolgens naar kom kijken… Laten we zeggen dat een openbare, niet bedrijfsgebonden website in de basis lijkt op een straatartiest: Je vertoont je kunsten in de digitale openbare ruimte. We komen hopelijk massaal kijken, en als het bevalt dan gooien we een muntje in de vioolkist. Het is alleen jammer dat je op Internet nog zo moeilijk muntjes kan gooien. Ik denk dat je versteld zou staan wat een leuke website kan verdienen als het zo makkelijk zou zijn. Maar dat schijnt erg ingewikkeld te wezen allemaal, waardoor de drempel zo hoog wordt dat we niet meer willen gooien. Dat is het kernprobleem van geld verdienen met sites. Dus je krijgt geen muntjes. Als je je als straatartiest dan maar laat sponsoren en je optreden gaat onderbreken door reclameslogans te roepen, moet je niet raar kijken als mensen weg gaan lopen. Als je denkt dat je goed genoeg bent om geld te vragen *voordat* men naar je kunstjes mag kijken, dan moet je een bekende naam hebben omdat er anders niemand komt kijken. Eigenlijk wil ik dat muntjes gooien nou wel eens gerealiseerd zien… iemand nieuwe ideeën?
Peter
Menno, Natuurlijk hoeven ISP's/kabelaars niet aan contentleveranciers te betalen. Jij gaf echter aan dat je vond dat je op die manier betaalde voor al het moois dat je zag. Mijn punt was enkel dat de site-eigenaar (nogmaals, terecht) van dat geld in ieder geval niets ziet.Ik ben het weer met je eens dat alleen die sites die de gebruikers een bepaalde meerwaarde bieden daarvoor van de gebruiker iets terug mogen/kunnen vragen. Dat kan direct (abonnement) en/of indirect (advertenties op de site).Er zijn sites die een gezond financieel model kunnen hebben op basis van bannerinkomsten. Ik denk ook dat van gebruikers/bezoekers van die sites verwacht mag worden dat ze inzien dat die advertenties er (mede) voor zorgen dat die content voor ze beschikbaar is. Het is heel simpel: Als die content voor jou niet interessant is, kom je er niet meer (zie http://www.en.nl). Als die content voor jou daarentegen wel interessant is (dus meerwaarde heeft), dan is het van de leverancier toch niet onredelijk om daar van jou een bepaalde tegenprestatie van te verwachten? In dit geval, banners. En zo'n drama is dat volgens mij niet. Principevraagje:) Zou je voor toegang tot emerce.nl geld overhebben?
radja
>Ofwel reclame voor lief nemen (net als op TV) of abonnementsgeld gaan betalen (net als voor de krant/tijdschrift). ik neem die reclame, net als op tv, voor lief. op tv zap ik of ga naar de wc, op internet filter ik. En dat is iets waar reclame makers aan zullen moeten wennen. //rdj
Menno Vos
Peter en Friso, Even maar beide tegelijk: Peter in antwoord op jouw vraag of ik in principe zou willen betalen voor de content van emerce.nl? Da's een goeie, dat hangt er denk ik vanaf in welke vorm dat zou gebeuren. Een soort van abonnement voor zeg f4,95 per maand lijkt me niks. Als ik zo begin loopt het binnen de kortste keren de spuigaten uit. Maar als ik dat combineer met de muntjes die Friso wil gooien kan ik wel iets leuks bedenken. Mijn (en alle andere ISP's) verhogen de tarieven met 5 gulden. Die 5 gulden bestaat uit 100 stuivers die ik in een virtueel potje beheer. Op elke, voorlopig maar even Nederlandse website staat een button waarmee ik een stuiver uit dat potje kan doneren, op basis van vrijwilligheid uiteraard. Als ik dus tevreden ben over of verrast ben met de content, doneer ik een stuiver.ISP's gaan dan als een soort vrijwillige BUMA/STEMRA werken. Sites worden aangemoedigd originele content te produceren enzovoort. Ik zou dus best een stuiver willen betalen als ik een poos op de emerce site heb zitten lezen ja.
Peter
Menno, Ik denk dat de uitwerking van je idee nog aardig wat haken en ogen bevat, maar ik vind het een heel aardige suggestie. Meer?
Friso
Menno, precies, dat is wat ik bedoel. Jammer dat we dan dus de ISP's met de administratie opzadelen, waardoor ons abonnementsgeld nog verder omhoog moet. Waarom vragen we niet direct of de BUMA/STEMRA dit wil oppakken, die hebben er de infrastructuur al voor toch? En hoe lossen we het technisch op? Misschien aardig artikel voor Emerce? Over betalen voor Emerce op Internet trouwens: ik kan me voorstellen dat veel mensen voor het discussiestuk net zo lief het gratis alternatief Usenet zouden gebruiken, maar Emerce heeft natuurlijk een duidelijke troef: haar eigen publiek. Als ze wat meer zouden doen om dat publiek te binden zitten ze op goud. En ikzelf zou zeker één of twee euro hebben gedoneerd na het lezen van alle reacties onder 'Site reviews'. Zelden zo gelachen op Internet.
Peter
Menno, Friso, Op {WebWereld; http://www.webwereld.nl/nieuws/8863.phtml } vindt momenteel een gelijksoortige discussie plaats. Komt er op neer dat Internetters niet willen betalen voor content.