Aankoop virtuele accessoires in online games is vooral status

Mensen zijn bereid om geld te spenderen aan virtuele accessoires in online games zoals kleren en versieringen om zich sociaal te onderscheiden. Het is een vorm van zelfexpressie. Dat blijkt uit onderzoek naar de consumptiegewoonten van social gamers van de Universiteit Gent.

De afgelopen jaren zijn games die je gratis kan spelen op sociale netwerksites zoals Facebook erg populair geworden. Zynga heeft alleen al tweehonderd miljoen maandelijkse bezoekers.

De meeste van deze spellen werken op basis van het ‘freemium’ zakenmodel. Deelname is gratis, maar voor leuke extra’s zoals een nieuwe outfit voor je virtuele personage, speelkameraadjes voor je virtuele huisdier of zwaardere wapens voor je ‘maffiabende’ moet je betalen.

Maar hoe komt het dat mensen willen betalen voor goederen die eigenlijk niet meer zijn dan een verzameling pixels?

Social games zijn niet in dezelfde mate competitief of avontuurlijk als ‘core’ games (het type games dat je in de winkel koopt), maar laten spelers wel toe om de spelwereld naar hun hand te zetten. Zij kunnen aan de slag met de voorziene gratis items om hun virtuele wereld of personages aan te kleden.

Vaak vertegenwoordigen deze virtuele goederen een bepaalde status. Net als in de echte wereld, zeggen virtuele consumptiekeuzes volgens de onderzoekers iets over de identiteit van de spelers. Zo zullen zij zich proberen te onderscheiden van anderen door de aanschaf van exclusieve items waar gratis spelers niet aan kunnen tippen.

Een andere motivatie om virtueel te consumeren is ongeduld. Social games zijn vaak zo ontworpen dat je ze niet kunt uitspelen en dat je slechts een bepaald aantal zaken per uur of per dag gedaan krijgt. Koop je extra energie of goud, dan kom je veel sneller vooruit.