Deel dit artikel
-

Betalen voor content, maar hoe?

Een belangrijk thema op de Emerce Industry Day was geld verdienen aan online content. 'Gratis' werd op het congres definitief ten graven gedragen, zo constateerde – tot zijn zichtbare opluchting – ook Toon den Heijer van Gilde tijdens het venture capitalists-forum. Geen businessplannen meer die alleen zijn gebaseerd op e-commerce, webvertising en kickbacks van telefoontikken. De consensus is dus betaalde internetdiensten maar wat dan? Een probleem waarvoor tijdens het congres heel wat deeloplossingen werden aangedragen die bij elkaar gevoegd echter geen eenduidig antwoord vormden.

Eerst maar eens kijken hoe ze het in Amerika doen. Je hebt daar bijvoorbeeld de Wall Street Journal Online, die in maart van dit jaar 574.000 betalende abonnees had. Op het congres sprak Adrienne Crew van Salon , een online B2C-magazine. De site trekt 2,7 miljoen unieke bezoekers per maand. Een (klein) deel van die bezoekers is bereid om te betalen voor een abonnement. Volgens Crew wordt Salon daarbij voor een belangrijk deel geholpen door adverteerders. Door tegenvallen doorklikratio's wordt de manier waarop de consument op het internet wordt benaderd steeds agressiever. Adverteerders werken in toenemende mate met pop-up schermen die de internetgebruiker moet wegklikken om door te gaan met de sessie. De abonnee betaalt dertig dollar per jaar en krijgt daarvoor onbeperkt toegang tot de content van Salon, die voor de abonnee volledig advertentie-vrij is gemaakt. Ook worden er extra diensten aangeboden, zoals (geautoriseerde) MP3-bestanden en specifieke nieuws-feeds, over bijvoorbeeld George Bush. Wat Salon probeert te doen is te migreren van een situatie waarin 80 procent van de inkomsten uit advertising komen naar een verdeling van 40 procent advertising, 40 procent abonneegelden en 20 procent andere inkomsten als merchandising, e-commerce en doorverkoop van content aan derden. Salon is niet winstgevend.

Als dat op een enorme markt als de Amerikaanse al zo moeilijk is te realiseren, dan wordt dat er in Nederland natuurlijk niet makkelijker op. Dat bleek ook tijdens het forum over betaalde content. Eric van Gruijthuijsen (Het Parool) was voor de website van zijn krant pessimistisch wat betreft de mogelijkheden om er geld voor te vragen. De bezoekers haken al meteen af als ze hun e-mail adres moeten opgeven als de krant hen informatie wil toesturen. De bereidheid om voor internetdiensten te betalen is volgens Van Gruijthuijsen op dit moment helemaal afwezig. Voordat mensen voor internetdiensten gaan betalen, zullen overigens eerst systemen moeten worden ontwikkeld waardoor het mogelijk gemaakt wordt om via dit kanaal te betalen. Volgens Martijn Hovinga (Bibit) is dat nog niet zo eenvoudig. Steun van de grote spelers op de internetmarkt is daarbij onontbeerlijk. Peter de Mönnink (Reed Elsevier) onderschreef dat, maar beargumenteerde dat we er met het wegnemen van die hobbel er nog lang niet zijn. Het gaat volgens hem niet zozeer om de vraag hoe je zou moeten betalen op het internet maar om de vraag waarvoor je betaalt en waarom je daarvoor betaalt. Uit onderzoek blijkt dat het heel moeilijk is mensen duidelijk te maken dat het de moeite waard is om te betalen voor informatie die ze vooraf niet kunnen zien.

Deel dit bericht

16 Reacties

Edwin Korver [Enternet]

Het is eigenlijk te absurd voor woorden: er wordt hier serieus gediscussiëerd over het wel of niet laten betalen van diensten, waarvoor een behoorlijke inspanning is geleverd! Er is toch geen detailist te vinden, die erover peinst om zijn waren en masse gratis weg te geven?! En dat terwijl de BtoC diensten, waar we het hier toch veelal over hebben, binnen dezelfde categorie vallen. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen, dat aan het begin van mijn bescheiden carrière, toen ik nog als verkoper een boterham probeerde te verdienen, ik het 'gratis-weggeven-van-onze-duurbetaalde-diensten' eveneens gebruikte – in de stille hoop hiermee de gunst van de 'klant' te winnen. In de praktijk leverde dat in de loop van zo'n relatie zèlden nog een betaalde dienst op. Inmiddels weet ik beter.. Me dunkt dat de internet-industrie zich zal moeten herpositioneren en de ban van het 'vanzelfsprekend-gratis-zijn' moet doorbreken. Anders stevenen nog véél meer ondernemers linea-recta op hun graf af. En reken maar dat zo'n begrafenis wèl geld kost!

YmmY / Carl Mangold

Volgens een eeuwenoude economische regel leveren schaarse dingen meer op dan ruim voorradige. En in een 'information overloaded world' zal het simpelweg aanbieden van nog meer content dus niet snel geld opleveren. Ook graan is ruim voorradig en levert nauwelijks wat op. Maar op lekkere taartjes maak je best veel winst.

Kasper Spiro

het probleem met betalen voor content is tweeledig. Aan de ane kant heb je een technisch probleem om kleine bedragen af te rekenen, maar het gaat natuurlijk vooral om de bereidheid om te betalen. feitelijk is het heel simpel, een gebruiker wil pas betalen als een site of dienst een toegevoegde waarde heeft. De toegevoegde waarde van veel site is marginaal en bovendien zijn er eigenlijk altijd wel sites die een vergelijkbare dienst gratis gratis aanbeiden. De oplossing is dus, creeer een unieke dienst met toegevoegde waarde en de consument zal daar dan voor willen betalen, de technische problemen zijn secondair. Kort samengevat is het dus niet dat de consument niet wil betalen voor internetdiensten, maar dat onze internetdiensten nog niet volwassen genoeg zijn.

Arjen Ketelaar

Tijdens de Industry Days werden nog een drietal andere belangrijke conclusies getrokken:  – de B2C verschilt van de B2B wereld. In de B2B wereld is men wel bereid te betalen en worden de gebruikelijke betalingsmethoden gehanteerd (rekening sturen per post) ipv bijvoorbeeld credit cards  – in de B2C markt zijn consumenten wel bereid te betalen voor het zenden van Content maar niet voor het ontvangen van Content. Voorbeeld: het witte haar van Martin Krabbe in de postcode-show leverde duizenden telefoontjes op a 1,50 per minuut  – bij het realiseren van betalingen is er het probleem van micropayments. Pre-paid zou een oplossing kunnen bieden; er is echter een sterke brand name voor nodig om een consument ervan te overtuigen dat een bedrag vooruit te laten betalen.

Koen Kam

1. Het belangrijkste voorbeeld van betaalde content is te vinden in de 'adult content'.Niets is zo eenvoudig te copieren als pornografie, en toch zijn sites te vinden die zeer winstgevend zijn. Kijk bijvoorbeeld maar eens op het nasdaq-genoteerde fonds van de Private media groep, http://www.pvrt.comDie draaien volgens mij een slordige 7 miljoen dollar revenue alleen al op hun betalende leden.Over de reden waarom 40.000 mensen elke maand 30 dollar betalen voor vieze plaatjes, kan alleen maar gegist worden (uiteraard doet niemand dat, he). Het model voor betaalde content zal ten dele de pornoindustrie volgen. 2. Belangrijk voor het laten slagen van betalen voor content is DRM technologie. DRM zal het mogelijk maken dat copieren moeilijker wordt gemaakt.Met DRM is het mogelijk om muziek, tekst, beeldmateriaal, video en software relatief goed beveiligd te distribueren.

radja

er wordt al betaald voor content, overal staat reclame. Zit niemand op te wachten, heeft niemand om gevraagd maar nemen we op de koop toe. content wordt dus allang betaalt met aandacht, hoewel minimaal. sites die te veel vragen (=te veel reclame bevatten) scoren slechter dan gratis sites. //rdj

Bas van de Haterd

Op de industry day was vooral de incompetentie van Het Parool / PCM overduidelijk. Ook de man van Elsevier wist niet echt waar hij het over had en de moderator was iets beter, maar ook niet van bijzonder hoog niveau. Ik was bij deze discussie, en ik heb me redelijk rot gelachen. Net als de man van Ilse Media, die naast mij zat. Vooral toen van Gruijthuijsen zei: nu.nl maakt geen winst en zal dit ook nooit doen. Net als kranten.com. Sorry do disappoint you sir. Maar de staf van dergelijke bedrijven is zoveel kleiner dat het wel heel makkelijk kan. En volgens de man van Ilse maakt nu.nl al winst. Van kranten.com weet ik ook bijna zeker dat die genoeg verdienen om minimaal break even te draaien. Maar wat wil je? Ooit de gebouwen van PCM gezien? Natuurlijk maak je zo nooit winst. Zo'n gigantische gebouwen. Zo'n enorme hoeveelheden personeelsleden. Dat zijn me nog een kosten. Kom je op een gevoelig onderwerp. Als PCM enige vorm van bedrijfseconomische principes zou hanteren, zou men gewoon 1 redactie hebben voor alle kranten. Dan heb je 1/4 van de kosten, dat komt een stuk voordeliger uit… Verder gaf van Gruijthuijsen toe dat er GEEN businessplan achter en.nl zit. Waarom zet je het dan op? En hij verwachte ook nooit geld te verdienen aan parool.nl. Hef het dan op. Als je er niks mee verdient, er niks mee verwacht te verdienen en het wel inhakt op je andere inkomsten, moet je het gewoon OPHEFFEN. Heel eenvoudig. En de vrijgekomen advertentiebudgetten die nu aan parool.nl wordne uitgegeven, die worden dan vanzelf over andere sites verspreid. Verder blijft men hameren op nieuws. Nieuws, nieuws nieuws. Maar nieuws is iets generieks. Niet iets unieks. Je hoefd geen gigantisch gebouw te hebben en geen 100en mensen personeel om nieuws te brengen. Je leest geen krant voor de nieuws items. Die lees ik real time op nu.nl. Je leest een krant voor de achtergronden. De investigative reporting. De extra's. En die content kan je WEL doorverkopen aan partijen die WEL weten hoe je geld op het internet kan verdienen! PCM en PIM lieten weer zien geen enkel verstand van zaken te hebben op dit forum. Elsevier ook niet echt, maar die hebben een machtspositie. Dat heeft ze tot nu toe nog gered, maar die krijgen nog problemen op het moment dat die markt wordt opengebroken (en dat zal gebeuren). Content blijft gratis. Nagenoeg alle content. En dat kan ook makkelijk, want er zijn genoeg andere verdienmodellen. Echter moet je deze wel zien en goed kunnen brengen.

YmmY / Carl Mangold

Nou, Bas, dat is dan erg knap van NL.nl. Om winst te draaien met een site waarop blijkbaar nog niet 1/3 van de advertentieruimte wordt verkocht…

Bas van de Haterd

Het zijn niet mijn woorden, maar die van hem. En misschien dat ze nog geen winst maken (ik heb er geen inzicht in, ik kan alleen zeggen wat ik hoor), maar ze zullen zeker winst gaan maken. Overigens is 30% helemaal niet zo slecht. Een krant heeft ook veel en veel meer advertentieruimte dan wordt verkocht. Je kan een krant namelijk 100% vullen met advertenties. Dus ik ben benieuwd waarom mensen op het internet altijd zo lopen te zeuren om percentages.

YmmY / Carl Mangold

Is 30% van twee advertentieplekken per pagina niet eens zo slecht?!? Deze Emerce-pagina bevat niet minder dan 15 verkochte advertentieplekken!

Bas van de Haterd

Ja, en als je gaat meten naar de mogelijke hoeveelheid zie je dat er makkelijk 45 kunnen staan. Dus dat is ook 30%. Het is zo afhankelijk van hoe je meet, dat die percentages totaal niet relevant zijn. Je kan hier in de linkerkolom nog tientallen buttons kwijt. Emerce heeft 1, misschien 2 advertenties in haar e-mail, theoretisch kunnen dat er makkelijk 5 zijn, etc. In andere woorden: percetanges zijn Onzin. Ga kijken naar kosten en opbrengsten.

radja

er zijn op TV regels voor de verhouding reclame/programma. Het is hoog tijd dat dit ook op het web gebeurt. maximaal 10% per pagina lijkt mij RUIM genoeg (eigenlijk is voor mij elke reclame er 1 te veel) percentages zeggen wel degelijk erg veel.. want hoe meer reclame, hoe meer ergernis. //rdj

niek van dijk

Mensen willen niet betalen voor wat ze niet eerst kunnen zien? Porno-sites bewijzen het tegendeel. Als je maar genoeg in de etalage zet komen de klanten (net als op de echte wallen) wel binnen. Voor andere content leveranciers geldt gewoon hetzelfde. Laat de essentie weg, maar laat voldoende zien om de klanten lekker te maken. Zorgen dat de betaling achteraf niet wordt teruggedraaid is een hel ander probleem: bij porno-sites kun je net als in de echte wereld ontkennen er ooit geweest te zijn. En net als in de echte wereld kun je dan ook je betaling, mits gedaan met een creditcard, terugdraaien.Dat biedt kansen voor prepaid systemen als de [ingekort, red.] of wallets zoals Rabo en ABN/AMRO hebben. Mits natuurlijk de transaction fees laag genoeg zijn om ook micropayments rendabel te maken.

niek van dijk

En dan nog wat: dat potentiele betalende klanten van PCM afhaken als ze hun email adres moeten ingeven toont allleen hun vrees dat PCM daar misbruik van gaat maken. Als PCM er voor zorgt dat hun klanten kunnen betalen maar toch anoniem kunnen blijven, geef ik ze wat meer kans. Ook daarvoor is een prepaid systeem de enige oplossing.

niek van dijk

Nog een keer: waarom wordt het woord ****** [vervangen door *, red.] gecensureerd (want het is geen inkorten) terwijl ik wel de namen van Rabo en ABN/AMRO mag gebruiken? naschrift redactie:Het is niet de bedoeling van dit forum om reclame voor het eigen bedrijf te maken.

X2001

Wie praat hier over digital rights management? Ik denk dat veel content geld gaat kosten. Zie partijen als InterTrust, DMDSecure, Reciprocal, iRights etc. Kwestie van tijd.

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond