Deel dit artikel
-

Cap Gemini: Groeien moet via eigen cashflow

Bedrijven moeten zien te groeien, maar dienen dit te doen in een tijd van kapitaalschaarste en grote financiële beperkingen. Het stelt hen voor een nieuwe uitdaging; kapitaal komt niet langer van buiten, bedrijven dienen te groeien met behulp van de eigen casflow. Dat is één van de conclusies van Cap Gemini Ernst & Young , dat bedrijven op het gebied van telecommunicatie, media en entertainment, en technologie doorlichtte.

Geconfronteerd met een financiële terugslag na het optimisme van beleggers en het excessieve uitgavenpatroon in de industrie gedurende het einde van de jaren negentig van de vorige eeuw en het begin van 2000, moeten deze leidinggevenden, volgens het onderzoek, nu balanceren op het evenwichtskoord en het hoofd bieden aan de uitdagingen van een voortschrijdende integratie van industrieën en technologische transformatie zonder het voordeel van extra financiering van buitenaf.

De hand blijft dus op de knip in het bedrijfsleven. Cashflow is de nieuwe katalysator voor veranderingen. Bedrijven moeten nu hun groei bekostigen uit de eigen cashflow. Ook concluderen de onderzoekers dat bezuinigingen over de hele linie ter verbetering van de winstmarges sommige bedrijven duur zal komen te staan. "Telecommunicatie-, media en entertainment-, en technologiebedrijven zagen zich genoodzaakt vrijwel onmiddellijk een antwoord te vinden op het probleem van winstgevendheid en cashflow, zonder de noodzaak uit het oog te verliezen van doorlopende bedrijfsinnovatie als nieuwe impuls voor groei", aldus Frank van den Ende, partner en voorzitter van Ernst & Young, marktgroep Technology Communications & Entertainment.

Hoe de economische situatie is veranderd, wordt alleen al geïllustreerd door het investeringsklimaat: Amerikaanse durfinvesteerders verhoogden hun investeringen in de genoemde sectoren tussen 1998 en 2000 van twintig miljard dollar naar honderd miljard dollar. In Europa betaalden bedrijven in de mobiele telecommunicatiesector 52 miljard euro voor 3G-licenties in Duitsland en 36 miljard euro in het Verenigd Koninkrijk. Tegelijkertijd verhoogden media en entertainmentbedrijven eveneens hun schuldenlast in een fusie- en overnameoorlog

Financiële directeuren zijn het erover eens dat telecommunicatie-, technologie- en, in mindere mate, media en entertainment-bedrijven momenteel allemaal de prijs betalen van het "go-go" tijdperk van bovenmatige uitgaven. Het onderzoek geeft aan dat zowel beleggers als het management de financiële en zakelijke realiteit uit het oog hadden verloren. Ondanks vele bewijzen van het tegendeel, hebben zij bijvoorbeeld de kosten van de levering van nieuwe diensten onderschat, en, nog belangrijker, de tijd die het kost voordat klanten de nieuwe technologie en diensten op grote schaal accepteren.

Deel dit bericht

8 Reacties

Joost Becking

Typisch een advies van een beroepsadviseur: "groeien op je cashflow". De onderzoekers kijken alleen naar de status quo, waarin te weinig durfkapitaal voorhanden is en een stukje terug, waarin teveel durfkapitaal ter beschikking werd gesteld. Iedere ondernemer weet dat vernieuwinf juist niet uit de cahsflow gefinancierd kan worden. De cashflow is nodig om het bedrijf draaiende te houden en een gezonde reserve op te bouwen. Als je technologisch wilt vernieuwen moet je dat niet ten koste van je andere activiteiten laten gaan. Externe geldbronnen dus: de bank, VC's, maakt niet uit. Als je in deze branche niet voortdurend innoveert, is het zo gebeurd. Het advies van Cap Gemini E&Y, "innoveren vanuit je cashflow", is volgens mij een niet haalbaar en te korte termijn advies zonder visie. Geld binnenhalen zonder goed ondernemerschap werkt niet, maar ondernemen zonder risico's delen met anderen ook niet.

jm

Conclusie klopt! Volgens mij is de vraag niet of er geld verdiend gaat worden aan 3G, maar wanneer. En voor telco's liever vandaag dan morgen! De hele industie (van handsetvendor tot softwareontwikkelaars en operators) is de drijvende kracht achter deze ontwikkelingen. Binnekort zijn er alleen maar mobieltjes te koop met kleurenscherm, content en apps. Door vervangingsaankopen migreren eindgebruikers vroeg of laat (de huidige vervangingsmarkt voor tweedehands mobieltjes kan het proces nog vertragen) toch naar geavanceerde mobieltjes die communiceren over GPRS en later UMTS. Uiteindelijk zal de consument merken dat hij / zij het gemak (e.g. e-mail) en / of genot (e.g. plaatjes, games) dat hij / zij onderhand bereik heeft gaat gebruiken, terwijl hij / zij nu het nut er nog niet van inziet. De vraag is alleen wanneer dit gebeurt?

Kees van Keulen

Ben het eens met de conclusie van Joost. Ik wil er nog iets aan toevoegen. Dat VC geld schaars is (voor slechte initiatieven) en bedrijven daarom vanuit cashflow moeten groeien en innoveren juich ik alleen maar toe. Dat VC's zoveel geld beschikbaar stelden was niet vanwege hun filantropische doelstellingen. Er moest rendement tegenover staan, of (ondernemings)waarde. In de tijd van overvoed aan VC kapitaal werden mensen door zoveel reserve aan financiële middelen roekeloos, en dus werd het bedrijf roekeloos. Dit leidt niet meer tot leergeld maar tot verspilling. De ontwikkeling nu legt de nadruk op dat je bestaansrecht moet hebben, of zo je wilt, dat je dienst waardevol moet zijn voor je afnemer. Beperkte financiële middelen (cash flow financiering) zorgen er voor dat je prioriteiten stelt aan de ontwikkeling van bedrijf, priorititen aan innovatie (dat mag toch), je investeert in de onderdelen die je bestaansrecht vergroten. Ik ben er van overtuigd dat door beperkte financiën bedrijven (mensen) meer doelmatigheid zijn (ook in het innoveren) in het genereren van waarde en daar ben ik heel blij om.

Hans

Mooi onderzoek lijkt me… ahum. Lijkt me behoorlijk voor de hand liggen dat als je geen geld van buitenaf kunt aantrekken je dit via je normale bedrijfsuitoefening dient te doen. Wat is hiervan de nieuwswaarde? Ongelooflijk. Zoals ik altijd geleerd heb bij mijn vorige werkgever (een bank uiteraard): 'cash is king en profit is for scientists'. Blijkt maar weer.

Roy van Veen

Poeh! Mooie reactie van Joost B, waar ik het toch niet helemaal mee eens kan zijn. Ondernemen zonder risico's delen met een ander zou niet haalbaar zijn. Ik denk dat dit wel mogelijk is. Sterker nog, links en rechts om je heen zie je het. Hier zie ik het. Zonder een gulden durfkapitaal van derden wordt de boel hier gedraaid. Groei en investeringen gebeuren hier altijd op basis van cashflow. Dat kan niet anders, omdat er geen diepe zakken zijn. Gevolg is dat uitgaven goed worden afgewogen. We gaan dus in een Herenhuis aan de gracht van ZWOLLE zitten en niet in Amsterdam. Dit pand hebben we zelf in de weekenden opgeknapt. En het ziet er goed uit. Kom zelf kijken! Designmeubels … die hebben wij ook, maar wel of zelf gemaakt, of gekocht op een veiling (100 piek voor een stoeltje ipv. origineel 2300). Daarnaast rijden we een gekochte S40 van drie jaar oud ipv een mooie lease-boot. In 2 1/2 jaar tijd dus naar ruim 20 man, in een gezond bedrijf met ervaren programmeurs die graag in Zwolle willen werken. We hebben leuke klanten waar we een goede relatie mee hebben. Verder gaat er 20+ % van onze tijd zitten in innovatie om bij te blijven of voorop te lopen. En dat werpt vruchten af. Een hier ontwikkelde shop (eigen software) wint afgelopen maandag Goud als beste webshop van 2002 (thuiswinkelaward). Alle groten deden mee. Dat zegt toch iets? Er is altijd winst gemaakt, vanaf het begin. En dat moet ook, want anders is er geen continuïteit. En ja, dan kun je zeggen dat je met extern durfkapitaal misschien nog groter was geweest. Maar dan moet je jezelf afvragen of forse groei een kerndoelstelling moet zijn? Hier was dat het niet. 30-35 man maximale grootte, met als hoofddoelstelling het maken van kwalitatief hele goede producten. En tot op heden lukt dat redelijk. Oh ja, en niet alle centen zitten in de groei. We houden ook wat achter de hand voor tijden dat het ook hier minder zal gaan. Die tijden zullen nl. ongetwijfeld een keer komen.

Gert Beijer

Roy, waar slaat dit nou weer op? Zwolle i.p.v. Amsterdam? Waarom dan niet direct Nepal ofzo. Of Tsjechie. Nog veel goedkoper dan Zwolle! En waarom geen plastic stoelen? En waarom een S40? Waarom geen Hyundai Pony van 500 euro? En volgens mij zitten jullie niet aan de gracht. En hebben jullie geen 20 man in dienst. Niet liegen Roy…;-)

Joost Becking

Roy, ondernemen kan zeker zonder extern kapitaal, maar het levert ook een risico op. Er verdwijnen bedrijven waarvan het (achteraf) niemand verbaast dat ze verdwijnen, maar er verdwijnen ook internetbedrijven waarbij je je afvraagt waarom ze verdwijnen. Als je te weinig reserve hebt, kun je bij 3 maanden slecht draaien zomaar in de problemen komen, ook zonder gekke uitgaven. De dienstverlening kan dan in orde zijn en het product gewenst, maar dan heb je pech. Zo werkt de economie, maar had je daar een kapitaalkrachtige partij aan boord gehad, dan had je die maanden wel kunnen overbruggen. In een innovatieve branche als de internetbranche kunnen bedrijven in slechte tijden soms minder innoveren dan nodig is en komen dan in een negatieve spiraal. Ik ben zeker met je eens dat grote groei geen doel op zich is, maar je groei moet ook niet belemmerd worden door je cashflow. Dat jullie goed draaien getuigt van goed ondernemerschap, risicospreiding kan, maar hoeft niet. Het algemene advies uit het onderzoek over groei/innovatie zonder risicodeling is zelf riskant.

Michael Roosendaal

Graag haak ik in op de de voorzet van Joost. Hij geeft aan dat 'onderzoekers alleen kijken naar de status quo, waarin te weinig durfkapitaal voorhanden is en een stukje terug, waarin teveel durfkapitaal ter beschikking werd gesteld.' Ik ben het met Joost eens dat er op dit moment zeer behoudend naar investeringsvraagstukken wordt gekeken, waar men een aantal jaren gelden waarschijnlijk wat onvoorzichtig was. Wat ik echter mis in deze discussie is het standpunt van de VC of de bank als kapitaalverschaffer. Deze instellingen beheren grote sommen geld waar ze twee doelstellingen mee willen halen: ten eerste een zo hoog mogelijk rendement, en daarnaast mag dit rendement niet te veel afwijken van de prestaties van hun concurrenten. Vooral dit laatste is de drijfveer achter het kudde gedrag dat we bij kapitaalverschaffers zien. Als de kraan dicht gaat, gaat hij voor iedereen dicht, en rap ook. Knap vervelend als je net een nieuwe investeringsimpuls nodig hebt, of met een geweldig idee onder je armen loopt, maar het is niet anders (Al kun je met Het idee altijd nog bij me aankloppen). Feit blijft echter dat de ontwikkelingen die zich het laaste decennium hebben voltrokken wel doorgaan. Natuurlijk worden deze versneld of licht vertraagd door de beschikbaarheid van kapitaal. Maar zaken als acceptatie van nieuwe diensten, penetratie van technologie en het opborrelen van goede ideeen blijft gewoon doorgaan. Investeerders weten dat ook, en staan dus ook klaar om in te stappen als er weer wat meer seinen op groen gaan. Probleem is echter dat niemand graag als eerste zijn nek uit steekt. Het blijft lastig te verkopen als fondsbeheerder dat jij de sul was die te vroeg in stapte. De conclusie die in het hoofdartikel wordt getrokken is denk ik dan ook voor de meeste ondernemers oud nieuws. Zij weten al lang dat geld van buiten momenteel zeer lastig is aan te trekken. Voor hen is het veel meer van belang om in de startblokken te staan met hun goed onderbouwde plannen op het moment dat investeerders weer wat meer vertrouwen krijgen. De boksbeugel kan weer in; De volgende ronde komt er aan!

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond