Cookies van eigen deeg voor het braafste jongetje

Hoera! Nederland is weer eens het braafste jongetje van de klas. Een Europese richtlijn met betrekking tot het plaatsen van cookies is blijkbaar nog niet goed genoeg en wordt strenger doorvertaald naar Nederlandse wetgeving dan noodzakelijk. Zowel internetgebruikers (lees: bijna alle Nederlanders) als de internetbranche is niet gebaat bij dit werk van overijverige ambtenaren. Wie dan wel, is de grote resterende vraag.

Cookies zijn kleine tektbestandjes die op de computer van de bezoeker van een site worden geplaatst. Dat is handig om bijvoorbeeld logingegevens te bewaren, surfers van gerichte en gepersonaliseerde informatie te voorzien of voor het verzamelen van surfgedrag. Daarmee kunnen content en advertenties gerichter en  relevanter worden gepresenteerd. Goed voor consumenten en aanbieders dus. Zonder dit gaan we terug naar het Stenen Tijdperk.

Het voorstel van de ambtenarij is om werkelijk bij elke cookie goedkeuring te vragen aan de consument. Dat is zoiets als in een winkel bij elke camera toestemming te vragen aan klanten om hen te mogen filmen. Hilarisch, en volstrekt onwerkbaar.

Alle aanbiedende bedrijven op internet zouden zich toch ook eens achter de oren moeten krabben. Wij allemaal dus. Cookies, behavioural targeting, persistente en sessie cookies: niet alleen de wetgever, maar ook de consument begrijpt er helemaal niets meer van.  Vaak is er onwetendheid: de gemiddelde surfer begrijpt niet wat cookies zijn en weet niet wat wel of niet omtrent zijn surfgedrag wordt geregistreerd. Wanneer men zich hiervan bewust wordt, is een combinatie van wantrouwen en verontwaardiging vaak het gevolg. Tegenreacties zullen dan niet uitblijven.

Behalve cookies bestaat er ook het gebruik van beïnvloedingstechnieken. Wat zouden gebruikers ervan vinden als ze zouden weten dat de voorraadposities (‘nog twee op voorraad’) worden gebruikt om een gevoel van schaarste op te wekken en dus meer verkoop te genereren? Wie controleert of dit klopt of dat zo’n getal enkel wordt gebruikt ter beïnvloeding? Wie controleert of deze misleiding in online video’s wordt toegepast? En zijn al die gebruikerswaarderingen wel zo authentiek als wordt gesuggereerd?

Alleen integriteit en openheid kan de branche vooruit helpen. Omdat iedereen die niet integer handelt zowel de consument als de branche beschadigt, is controle noodzakelijk. En openheid in de vorm van voorlichting is zeer gewenst. Het DDMA-label Privacy Waarborg is daar een goed voorbeeld van. We zullen dit soort branche-initiatieven nog hard nodig hebben, zodat ons land op internetgebied één van de beste jongetjes van de klas kan blijven.