D66: omslag naar kenniseconomie nodig

Nederland moet de omslag naar de kenniseconomie maken en op kwaliteit in plaats van op prijs gaan concurreren. Dat zegt D66-kamerlid Bert Bakker. De sociaal-liberalen reserveren 2,4 miljard euro voor onderwijs en de kenniseconomie. Tot aan de Tweede Kamer-verkiezingen ondervraagt Emerce dagelijks een partij over haar plannen voor ICT en kenniseconomie.

D66 heeft als enige van de grotere politieke partijen de omslag naar een kenniseconomie centraal staan in zijn programma. "We zijn in Nederland te afhankelijk van lage lonen-productie en prijsconcurrentie", meent D66-kamerlid Bert Bakker . "We moeten toe naar kwaliteitsconcurrentie en productie op toegevoegde waarde."

De sociaal-liberalen reserveren in totaal 2,4 miljard euro voor onderwijs en de kenniseconomie. Dat geld is bestemd voor het verkleinen van de klassen, maar ook voor hoger onderwijs en wetenschapsbeleid. Zo moet er 100 miljoen naar kenniswerkers gaan.

"Nederland vergrijst, telt daardoor minder studenten en nog minder mensen die kiezen voor een technische studie", aldus Bakker. Hij maakt zich zorgen over de dreiging dat Nederlandse bedrijven, die nu al een groeiend deel van hun onderzoekers uit landen als China halen, er wel eens toe over kunnen gaan al hun R&D naar het buitenland te verplaatsen.

Het partijprogramma van D66 benadrukt het belang van ICT voor "de doelmatigheid van de overheid en de kwaliteit van de dienstverlening". Schrijnend voorbeeld van het tegendeel, zo vertelt Bakker, is het feit dat het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport niet in twee á drie jaar de wachtlijsten in de gezondheidszorg met IT wist te inventariseren en een landelijk dagblad in een half jaar wel. Bakker ziet met name "onbekendheid met IT, versnippering en gehechtheid aan bestaande bureaucratische systemen" als grootste hindernissen voor een efficiënt gebruik van IT door de overheid.

De sociaal-liberalen willen ook dat de komende vier jaar "heel Nederland voor aanvaardbare kosten" over breedband beschikt. De overheid moet de witte plekken – van arme randstedelijke gebieden tot dunbevolkte delen van het platteland – inventariseren en daar op inspringen. Bakker denkt daarbij aan subsidies of zelf investeren, maar wil de markt in beginsel het werk laten doen.