De wederopstanding van Napster
Dat het Hof in Californië afgelopen maandag Napster verbood, kwam voor weinigen als een verrassing. Zelfs de miljoenen gebruikers van de uitwisselingsdienst vreesden het ergste, getuige de vele downloads in het weekend voorafgaand aan de uitspraak. De juridische argumenten voor het behoud van de dienst waren dan ook zwak.
De ontwikkelingen rondom Napster houden niet alleen de juristen van het bedrijf Napster aan het werk. Zo beschrijft internetjurist Christiaan Alberdingk Thijm deze week hoe een gerechtelijke uitspraak over tv-programmagegevens het bedrijf en het programma Napster kan redden!
Het belangrijkste verweer van Napster was een arrest van de Supreme Court uit 1984. Toen werd videofabrikant Sony door de filmindustrie aansprakelijk gehouden voor het kopi�ren van films en televisieprogramma?s door consumenten. Het Amerikaanse Hooggerechtshof achtte Sony echter niet aansprakelijk, aangezien consumenten die een videorecorder bezitten niet per definitie inbreuk plegen op de rechten van anderen. De videorecorder kan, in de woorden van de Supreme Court, worden gebruikt voor "substantial non-infringing uses".
"In this case, the record makes it perfectly clear that there are many important producers of national and local television programs who find nothing objectionable about the enlargement in the size of the television audience that results from the practice of time-shifting for private home use."
In de Sony-uitspraak oordeelde de Supreme Court dat het kopi�ren van films en televisie voor priv�-gebruik is toegestaan. In het geval van Napster is het kopi�ren of downloaden van muziek echter maar ��n kant van medaille. De andere kant is dat de gebruikers van Napster de muziek ook openbaar maken en verspreiden, een handeling die is voorbehouden aan de auteursrechthebbende. Dan is er geen sprake meer van priv�-gebruik.
Woensdag heeft het Europese Parlement het groene licht gegeven aan een Auteursrecht-richtlijn, die het downloaden voor eigen gebruik onder bepaalde voorwaarden eveneens toestaat. Zodra gekopieerde muziek echter wordt verspreid, bijvoorbeeld via internet, kan de rechthebbende zich daartegen verzetten.
Zowel het Napster-arrest als de Auteursrecht-richtlijn werden deze week toegejuicht door de muziekindustrie. Paul Solleveld, directeur van de NVPI, de branche-organisatie van de muziekindustrie, verklaarde dat de industrie nu eindelijk rustig kan gaan nadenken over een eigen filesharing-technologie. "De uitspraak van de rechter geeft de muziekindustrie de broodnodige juridische basis tot het nog meer zelf ontwikkelen van legale filesharing en andere online activiteiten."
De rust die de muziekindustrie zichzelf gunt, zou echter wel eens van korte duur kunnen zijn. Het auteursrecht is getemd, maar het mededingingsrecht beleeft een wederopstanding. Twee weken geleden oordeelde het Hof Den Haag dat de NOS en RTL hun programmagegevens aan de Telegraaf moeten afstaan, zodat deze een eigen programmagids kan uitgeven. Dat de programmagegevens auteursrechtelijk beschermd zijn, maakte voor dat oordeel niet uit. De omroepen worden gedwongen de Telegraaf een licentie te geven omdat ze een economische machtspositie op de markt voor programmagegevens hebben.
Nu wordt het interessant. Want wie heeft er een economische machtspositie op de markt voor muziek? Juist. De vijf grote platenmaatschappijen en de Buma/Stemra. Dat betekent dat als iemand bij ze aanklopt voor een licentie ? laten we diegene voor het gemak Napster noemen ? ze verplicht zijn deze op grond van het mededingingsrecht een licentie te geven.
Het aardige is nu dat de door de muziekindustrie bejubelde Auteursrecht-richtlijn hier geen verandering in brengt. Integendeel, de richtlijn bepaalt expliciet dat ze geen afbreuk doet aan het mededingingsrecht. Napster kan dus spoedig aankloppen bij Paul Solleveld en consorten. Laat ik Shawn Fanning zelf maar even bellen met het goede nieuws. Wie heeft zijn telefoonnummer?
Christiaan Alberdingk Thijm is internetjurist bij Lawformation
(christiaan@lawformation.nl)
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
9 Reacties
Shawn Fanning
555-NAPSTER
Vincent Haman
Prikkelend verhaal. Maar ik vraag me wel af of het klopt. Iedere rechthebbende heeft een natuurlijk monopolie op zijn werk. Als je deze redenering volgt, zou dus iedereen onder dwang een licentie moeten geven aan anderen. Ben geen expert, maar zou het een rare maas in de wet vinden. Verder wel okay dat hier ook over Napster wordt nagedacht.
Frank
Zojuist hoor ik dat Napster een schikkingsvoorstel heeft gedaan. Wat betekent dat voor dit verhaal? Is de muziekindustrie verplicht hier op in te gaan? Graag uw reactie.
Napsterfan
Als de industrie deze deal niet accepteert, maken ze zich volstrekt belachelijk. Een miljard dollar, pfff… Er moet inderdaad een manier zijn om ze op de knieën te krijgen, als ze blijven weigeren. Dit verhaal klinkt plausibel.
Suzanne
Mag ik even? Napster is gewoon piraterij. Het is diefstal van de eigendommen van artiesten, die jaren van hun leven besteden in het maken van muziek. Iedereen die zegt dat Napster goed is, is gek. Het betekent heel simple dat er straks geen muziek meer is. Al dat juridische geneuzel vertroebeld waar het werkelijk om gaat: miljoenen mensen die stelen. Wees er maar trots op.
Ton van den Hoogen
Auteursrecht heeft geleid tot 'veel geld voor weinigen'. Ik ben tegen diefstal, en dus ook tegen het illegaal kopieren van muziek, software of wat ook, maar Internet en ook Napster hebben een interessante discussie losgemaakt. Want gaat het nu om bescherming van iemands werk, of gaat het er om dat iemand een gerechtvaardigde vergoeding voor zijn/haar werk krijgt? Wat mij betreft mag bijvoorbeeld een groep als Metallica best een uurloon ontvangen van f 1000,- per persoon, al maken ze weer eens een nieuwe cd. Net zoals Hi-Dramatic, al maken zij muziek van dezelfde kwaliteit. Maar het is toch wel heel gek dat de een uitkomt op een uurloon van tonnen, en de andere nog niet eens op guldens. Om maar te zwijgen van het circus van platenmaatschappijen er omheen. Die klagen dan wel dat ze maar aan een paar procent van hun artiesten verdienen. Maar al wisten een manier om dat percentage te verhogen, dan was het snel gedaan met degene die daar niet binnen vallen. Dat de muziekindustrie dus zoveel artiesten ondersteunt die niet 'doorbreken', heeft niets te maken met een 'Leger-des-Heils'-doelstelling, maar eenvoudigweg omdat ze blijkbaar niet beter vooraf artiesten commercieel kunnen inschatten.
Job
Eens met de laatste reactie. Oneens met Suzanne. Er is een groot grijs gebied tussen jatten en stinkend rijk worden. Velen zijn eerder rijk dan arm van intellectueel eigendom geworden. Ik noem een Bill Gates, alle popsterren, schrijvers etcetera. Hell, zelfs sporthelden verdienen vaak meer aan de rechten over hun beeltenis dan dat ze bijeen slaan, schoppen of fietsen. En terecht. Ik vind dat mensen die buitengewone prestaties leveren er ook voor beloond mogen worden. ECHTER: De platen- en filmindustrie floreert doordat ze de elementen marketing en distributie hebben. Nu wordt het distributie element ze door de gebruikers afgenomen en dan is de beer los. Het gestresste gedoe over dat geen enkele artiest meer kunst kan maken is natuurlijk onzin. Kunst is een uiting van creativiteit die naar mijn idee niet primair gevoed wordt door de wens er exorbitant veel geld mee te verdienen. Ik heb nog geen enkele kleine band bijvoorbeeld horen klagen over Napster. Wel de grote jongens. Hoe komt dat toch? Ik vind het jammer dat Napster niet heeft gewonnen.
Merel
De manier waarop er wordt gereageerd als het over muziek gaat is volstrekt belachelijk. Muziek is net als een huis je eigendom. Het alleen wat lastiger te bewaken doordat het vluchtig is. Wat dat betrfet kan je het vergelijken met een huis zonder slot. Maar een huis zonder slot mag je ook niet zomaar bezetten. De muziekindustrie is niet gezwicht voor de druk van de cowboys van Napster. De deal die ze werd aangeboden sloeg helemaal nergens op, was ongefundeerd, niets anders dan een media-stunt. Het is toch ook debiel om zoiets via de pers te spelen. Wie serieus wil praten over licenties kan dat altijd doen. artiesten willen ook hun geld verdienen. Maar wie eerst je moeder neersteekt en daarna zegt: ik wil praten over een omgangsregeling met je zus, daar praat je dus niet mee. Er is niets heiligs of romantisch aan muziek. Maar net als een appel moet je er eerst netjes voor betalen, als je erin wil bijten.
alewijn
Ik vind het echt geweldig dat je de meest niet passende vergelijkingen heb weten te vinden over dit onderwerp. Ik weet niet wat je probeert te bereiken met deze bijdrage, maar wat een wartaal. Succes met formuleren volgende keer.