Felle Stutterheim tijdens debat over muziek

Tijdens de sessie over muziek en internet tijdens de Emerce Industry Day 2002 trok directeur Duncan Stutterheim van ID&T fel van leer. Hij vindt dat het maken van thuiskopieën ervoor zorgt dat er minder muziek wordt verkocht en er een perceptie ontstaat alsof muziek gratis zou zijn. "Als het gaat om muziekverkoop staat het water ons tot aan de lippen", aldus Stutterheim, die met zijn bedrijf per jaar 1,1 miljoen cd's verkoopt.
ID&T is een bedrijf dat bekend is vanwege de dance-evenementen die het organiseert, zoals Sensations. Het bedrijf is verder actief met ondermeer radio, een blad en de verkoop van cd's. Een eigen televisiezender staat op de planning. ID&T verwacht dit jaar een omzet van 32 miljoen euro, vertelde Stutterheim en zet aan cd-verkoop rond de 5,5 miljoen euro om.
Om de onvrede over het illegaal downloaden en kopiëren van muziek kenbaar te maken had ID&T al een site gelanceerd onder de alleszeggende titel: Ikbeneenparasiet.nl . Na enkele stichtelijke woorden krijgt iemand uiteindelijk toch via streaming media toegang tot gratis muziek.
Stutterheim wierp zich tijdens de sessie op als vertegenwoordiger van de platenindustrie. "Niemand heeft door dat het heel veel geld kost om een product te maken en een artiest te promoten." Stutterheim rekende voor dat van de verkoopprijs van een cd ongeveer 50 procent naar de winkel gaat, 12 tot 14 procent voor de artiest is, 5 procent naar Buma/Stemra gaat en het restant voor de platenmaatschappij is (31 procent). De marge voor een platenmaatschappij is niet zo hoog, wilde hij maar zeggen. ID&T hanteert twee prijspeilen, een budget verkoopprijs van 12,5 euro en een normale voor 24,95. Die prijs is terug te zien in de vormgeving en de verpakking van de cd's, aldus Stutterheim, die vertelt dat zijn bedrijf er veel aandacht aan besteed.
Dat een cd als 'duur' wordt ervaren komt alleen maar door internet en het thuiskopiëren, betoogde Stutterheim. Het uitgangspunt dat een cd duur is omdat hij ook gratis is te krijgen, maakt dat er minder verkocht wordt, kosten voor het uitbrengen van de muziek hoger worden en om die reden de prijs voor een cd weer omhoog gaat. Bovendien gaat de platenmaatschappij steeds meer het risico uit de weg. "We spelen meer op zeker." Verschillende collega-platenmaatschappijen zijn al kopje onder gegaan, aldus Stutterheim. "Als het gaat om muziekverkoop staat het water ons ook tot aan de lippen."
Distributie van muziek via internet heeft ID&T wel geprobeerd, vertelde Stutterheim, maar het sloeg niet aan. "Mensen willen er niet aan. Ze gaan de stad in om een cd te kopen. De helft van de cd- aankopen bestaat naar mijn idee nog steeds uit impulsaankopen."
Internetjurist Christiaan Alberdingk Thijm, werkzaam bij Solv Advocaten en ondermeer advocaat voor KaZaA, gaf Stutterheim wat weerwoord tijdens de sessie, waar verder aanwezig waren Rist Brouwer (ceo DMD Secure), Micel Mol (coordinator internet van de publieke omroep) en Paul Solleveld (NVPI, vertegenwoordiger van de platenindustrie en entertainmentbranche).
Alberdingk Thijm benadrukt dat downloaden en thuiskopiëren in Nederland wettelijk is toegestaan. Hij verwijst naar een recente uitspraak van het Hof waarbij KaZaA niet veroordeeld werd omdat het niet aansprakelijk gesteld kon worden voor hetgeen de gebruikers van zijn software met die software doen. Bovendien wijst Alberdingk Thijm erop dat degene die een blanco cd koopt er belasting voor betaalt, die weer ten goede komt aan de platenindustrie. Alberdingk Thijm betwijfelt ook of verspreiding van muziek via internet wel zo schadelijk is voor de platenindustrie als vaak gezegd wordt. Hij haalt een onderzoek aan van een Amerikaanse hoogleraar waaruit zou blijken dat dit niet het geval is.
"Het is onmacht van de platenindustrie om zelf online muziekdistributie op te zetten en afdoende de rechten te regelen", wat momenteel een groter probleem is, aldus Alberdingk Thijm. "De rechten zijn per land geregeld en vaak weten platenmaatschappijen niet eens of ze wel de internetrechten op die muziek hebben." Alberdingk Thijm vindt dat er meer nagedacht moet worden over een andere bedrijfsopzet voor de platenindustrie onder invloed van de opkomst van downloaden.
Rist Brouwer sluit zich hierbij aan. "De platenindustrie moet het product cd leren loslaten." Hij vindt dat er online gewerkt kan worden, waarbij er "volumes gedraaid" worden, oftewel lagere marge maar meer verkoop. Zijn bedrijf levert de techniek die het mogelijk maakt om de beveiliging van muziekbestanden te verzorgen, maar ook de toegang tot deze bestanden. Bijvoorbeeld wanneer iemand slechts betaald heeft voor twee keer downloaden of afluisteren.
Deze reorganisatie van de industrie wordt nu ten onrechte afgewenteld op de consument, betoogt Mol (van de publieke omroep). "De industrie moet die klap opvangen."
Stutterheim wil wel inzetten op online distributie, zegt hij. Hij zegt zich ook te ergeren aan de traagheid bij de platenindustrie waarmee het zoekt naar online distributie. De site van ID&T heeft per dag tienduizend unieke bezoekers, het bedrijf heeft een adressenbestand van zestigduizend e-mailadressen. Het zijn niet alleen de consumenten die er niet aan willen, geeft Stutterheim aan het eind toe. "We krijgen de rechten niet rond met de andere platenmaatschappijen om dit ook daadwerkelijk mogelijk te maken."
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
31 Reacties
Johan Kuijpers
Quote uit artikel: Dat een cd als 'duur' wordt ervaren komt alleen maar door internet en het thuiskopiëren, betoogde Stutterheim. Helemaal niet waar: de eerste keer dat ik een cd als duur ervaarde was na een bezoek aan Amerika, waar je toen voor $ 12,99 CD's kon kopen. "Niemand heeft door dat het heel veel geld kost om een product te maken en een artiest te promoten." Waarom zijn de CD's (en de meerderheid van de CD's die ik koop) van oudere artiesten uit het LP tijdperk (Meat Loaf, Dead Kennedys) dan bijna even duur als de CD's van de nieuwste artiesten?
Roelof Roos
Een jaar of 20 geleden was het kopieren van platen op cassettebandjes erg populair. Daarover ging toen ongeveer dezelfde discussie. Vervolgens werden de platen vervangen door cd's en werd, denk ik vanwege de relatief hoge geluidskwaliteit van de cd, de slechte geluidskwaliteit van de cassette en de mogelijkheid om cd's ook 'onderweg' te beluisteren het thuiskopieren een aantal jaren minder populair. Sinds een paar jaar is het weer zeer betaalbaar ook cd's te kopieren op een andere cd en gebeurd dat ook. In de periode dat het thuiskopieren minder populair was zijn de prijzen van originele cd's echter niet gedaald. Daar heeft de consument, dezelfde die nu illegaal kopieert in ieder geval niets van gemerkt. Dus of het verhaal dat thuiskopieren de verkoop vermindert klopt niet, en/of het verhaal dat meer thuiskopieren zou leiden tot hogere prijzen klopt niet. Als de muziekbranche meer orignele cd's wil verkopen zijn er vele manieren om de concurrentie met het 'gratis illegaal downloaden' aan te gaan. Wat er nu reeds gebeurd (rechtzaken, drama-verhalen vertellen, etc.) hoort daar bij. Iedereen met een beetje commercieel inzicht weet dat je een concurrent niet te lijf moet met hogere prijzen, dat is eenvoudigweg geen oplossing. Persoonlijk koop ik overigens veel meer cd's dankzij dat ik van alles via internet kan downloaden. Als ik iets goeds vind, dan koop ik het. Ik heb niet zo'n Top 40 smaak, vandaar, ik ben van het net afhankelijk om iets goeds te vinden.
Kees bakker
50 % van de verkoopprijs naar de winkelier? Tot aan 14 % naar de artiest ? Ik verwacht van een expert als Stuttterheim echte cijfers en geen leugens om de discussie naar zijn hand te zetten. Als ik 100 % marge als winkelier op een cd draai (dat zegt Stutterheim) begin ik morgen nog een CD-winkel. Wat een kolder! Nee meneer Stutterheim. De winkelier heeft een marge van 20-50% op een CD, en de artiest kan het met 1 of 2 euro doen (op een cd van 25 euro dus inderdaad maar 4-8 %.) De rest, u raadt het al, verdwijnt in die grote zakken van u. De grote verliezer van het downloaden is daarmee de muziekindustrie zelf, en zeker niet de artiest. Een sector, die door geheime prijsafspraken, kartelvorming en agressieve lobbies probeert hun eigen onterecht hoge kostenniveau te rechtvaardigen. Ik zou graag betalen voor een CD. Als van een gedownloade CD inclusief hoesje bv 2 euro naar de artiest gaat, 2 euro naar marketing en 2 euro naar de distributeur, kan ik op een sigarendoosje al een redelijk businessmodel neerzetten. Dan kost een CD gewoon * 6,- en wordt er goed aan verdiend door alle betrokkenen. Deze CD kan dan in de winkel worden verkocht voor * 9,-. Als je product te duur is, koopt of slikt de consument het niet. Dat wist Adam Smith al. Nu Stutterheim nog.
Mark Karsch
50% voor de winkelier, lijkt me een grappige situatie. Haha! Lijkt me een mooie reden om eens bij de platenzaken te gaan informeren. De laatste keer dat ik de mensen bij Polygram naar online distributie vroeg raden ze me eens aan na te denken wat er gebeurde met hun schappen in de winkel op het moment dat ze zelf muziek zouden gaan verspreiden. Online verkoop is goed te doen, maar dat moeten eerst wat meer mensen creditcards krijgen. Wanneer je nagaat dat alleen de meeste jongeren op HBO en Universiteit een creditcard hebben zul je misschien eerst de aanschaf mogelijkheden moeten verbeteren. Een site als http://www.cd-wow.nl is goed, goedkoop en makkelijk te vinden. Probleem is alleen dat je toch echt een creditcard nodig hebt.
Frans Jan Boon
"ID&T hanteert twee prijspeilen, een budget verkoopprijs van 12,5 euro en een normale voor 24,95." 24,95 euro is meer dan 50 piek! Zo'n twee jaar geleden kostten nieuw uitgebrachte cd's nog rond de 40 gulden. Het is dus maar wat je normaal noemt. Maar bij ID&T schijnen we meer waar voor ons geld te krijgen: "Die prijs is terug te zien in de vormgeving en de verpakking van de cd's, aldus Stutterheim, die vertelt dat zijn bedrijf er veel aandacht aan besteed." Jaja, alsof de productie van een digipack of andere luxere uitvoering bijna 5 euro meer kost dan een cd in standaard jewelcase. "Stutterheim rekende voor dat van de verkoopprijs van een cd ongeveer 50 procent naar de winkel gaat, 12 tot 14 procent voor de artiest is, 5 procent naar Buma/Stemra gaat en het restant voor de platenmaatschappij is". Volgens mij missen we hier nog een schakel en dat is die van de groothandel/distributie waar ook het e.e.a. aan de strijkstok blijft hangen. "Distributie van muziek via internet heeft ID&T wel geprobeerd, vertelde Stutterheim, maar het sloeg niet aan." Laten mijnheer Stutterheim en andere platenbobo's zich eens iets meer verdiepen in de underground muziek scene waar nieuwe cd's door platenmaatschappijen rechtstreeks via mailorder (met internet als promotie- en bestelmedium en tante pos als distributiemedium) aan de consument verkocht worden voor prijzen die varieren van 10-12 euro voor een cd in normale uitvoering en 13-15 euro voor een cd in 'luxe' uitvoering. Maar ja, dan jaag je als platenmaatschappij natuurlijk de retail tegen je in het harnas die je nodig hebt als je zelf niet direct met je consumenten kunt communiceren. Overigens, met de wildgroei aan (digitale) home recording studio's van professionele kwaliteit, wat zeker binnen de dance scene gebruikelijk is, is de stap naar productie en distributie door artiesten in eigen beheer en promotie via de bekende muziek-sites en -portals niet ver meer.
Hans Bruinsma,
De klaagzang van de muziek-industrie wordt hoe langer hoe triester. En dus vervelender. Je zou denken dat men zich inmiddels gerealiseerd zou hebben de hele industrie zichzelf opnieuw moet uitvinden. Niet enkel de distributie ervan. In plaats daarvan blijven ze komen met vernieuwingen die vooral de eigen industrie dienen. In plaats daarvan zouden ze beter initiatieven nemen waarmee de consument werkelijk gediend is. Ik kan niet wachten om te horen met welke argumenten ze dadelijk de audio-dvd (een (nog!) duurdere versie van de gewone audio-cd met eventueel visuele extra's) door onze strot proberen te duwen. Nee, de inventiviteit van de muziekindustrie is op zijn zachtst gezegd teleurstellend. Nog altijd zijn ze meer bekommerd kanaalconflicten uit de weg te gaan en de promotie om hun produkten/artiesten aan de man te krijgen. En dat over de rug van de consumenten. Ik ben toch echt niet van plan de volgende videoclips van M&M, Jennifer Lopez etc. etc. te financieren. Mij gaat het tenslotte om muziek en waarom zou ik moeten betalen voor de hele neven-industrie die door hen zelf is gecreeerd? Zelf leer ik nieuwe muziek vaak kennen via het web. Meestal muziek die amper op radio of tv te horen is ( ik heb het niet zo op eenheidsworst). Vind ik iets echt goed dan koop ik de cd alsnog. En ik ben daarin echt niet uniek. Jammer genoeg kan de muziekindustrie daar nog niets mee aanvangen en blijf ik als consument vragende partij voor een goed alternatief van de huidige, veel te dure, cd. Maar ik vrees dat dat nog lang wachten wordt en we ondertussen nog de nodige (belachelijke) prijsverhogingen moeten ondergaan. Nee, de klaagzangen van platenmaatschappijen, artiesten en aanverwante entiteiten raken me niet echt, ze beginnen me hoe langer hoe meer te irriteren zelfs. Mij maken ze echt niet wijs dat ze te kort komen. 20 euro of meer voor een cd is eigenlijk al teveel van het goede. Als ze daar niet meer mee toekomen dan wordt het hoogste tijd eens iets anders te verzinnen dan telkens de consument te pesten met prijsverhogingen omdat bijvoorbeeld het maken van een videoclip zo duur is.
Hendricus
Wat een flauwekul verhaal van die Stutterheim zeg! Hij die samen met zijn broer een hele subcultuur wist over te nemen om vervolgens kunstmatig de prijzen van parties op te schroeven. Zodat we tegenwoordig geen FL30,- meer betalen voor een leuk feest maar vaak een verdubbeling van het bedrag en dan ook nog in euro's. En natuurlijk gaat de rest zoals een UDC daarin mee. Zie het een beetje zoals wanneer een Shell de prijzen omhoog gooit. "Die prijs is terug te zien in de vormgeving en de verpakking van de cd's, aldus Stutterheim, die vertelt dat zijn bedrijf er veel aandacht aan besteed." Laat me niet lachen Duncan! Je hebt (had iig) daar studenten voor je zitten werken. Ik ken enkele oud werknemers van je die na jaren nog steeds op hun poen zitten te wachten. En waarvan je zonder toestemming werk gebruikt hebt. Iets waar je niet vies van bent want het eerste logo van ID&T was ook een 1-op-1 kopie uit een boek over graffiti kunst. "Dat een cd als 'duur' wordt ervaren komt alleen maar door internet en het thuiskopiëren, betoogde Stutterheim. Het uitgangspunt dat een cd duur is omdat hij ook gratis is te krijgen, maakt dat er minder verkocht wordt, kosten voor het uitbrengen van de muziek hoger worden en om die reden de prijs voor een cd weer omhoog gaat." Luister hier; de introductie prijs van de cd was, als ik het goed heb, FL39,95. Er werd destijds verteld dat deze prijs zou gaan dalen zodra de cd en de cd-speler een voledig geintergreerd medium zou zijn. Mooi niet dus! Tegen de tijd dat er in ieder huishouden wel een cd-speler stond steeg de prijs al snel naar FL41,95, vervolgens werd dat FL42,95 en snel daarna FL43,95. En dit was nog lang voordat de cd-brander voor de consument te betalen was. Nu liggen de prijzen van een nieuwe cd tussen de 22 en 25 Euro. Dat is snel gerekend tussen de FL48,40 en FL55,- Is het dan erg vreemd dat de mensen hun muziek gaan dowloaden? Over de verdeling van de winsten nog maar te zwijgen. 50%… tssss Ik download regelmatig muziek. Veelal liedjes die ik maar een paar keer luister en ga dus geen hele cd kopen voor 25 euro omdat er 1 of 2 leuke nummers op staan. De cdees in mijn collectie die regelmatig terugkeren in de cd-speler zijn veelal origineel. Ik gebruik het internet vooral als een interactief radiostation. Wat je vroeger deed met een cassettebandje doe je nu digitaal. Dat heet vooruitgang! (deze digitale vooruitgang werd trouwens met open armen ontvangen door de platenindustrie) Maar als die muziek nou tegen een redelijke prijs verkocht zou worden, ik noem een prijs van 10-12 euro, dan ga ik thuis toch de moeite niet meer nemen om een cdeetje te downloaden en een hoesje te printen.
barry blanc
Ik mis in het verhaal van mijnheer Stuttenheim het centraal stellen van de twee belangrijkste partijen in deze markt: De eerste is de artiest, de creatief die iets heeft gemaakt dat verspreid moet worden. En de tweede partij ben ik zelf en met mij alle mensen die van muziek houden. Nu probeert hij mij duidelijk te maken dat de wereld minder mooi en kleurijk wordt als zijn bedrijfstak (de distributie) weigert met z'n tijd mee te gaan. Maar dat is de wereld op z'n kop! Zoals de taxichauffeurs ook steeds maar weer roepen dat de klant er zelf om vraagt om te mogen zitten in een Mercedes van een Euro-ton. Intussen laat ik me voor de helft van het geld vervoeren door niet-racistische snorders in een Fiat Ritmo en luister (zelfs in de taxi!) ook andere muziek dan hetgeen me (je hebt gelijk Hans Bruinsma) door de radiostations, dus platensindustrie door de strot wordt geduwd. Daar lijdt de artiestenwereld niet onder (want die maken veel meer kans om door te breken zonder de distributiemaffia). De radiostations en de videokanalen worden er niet minder van, want die komen wel rond van hun advertentiegeld. Ik wordt er beter van want die nieuwe muziek bereikt me sneller en veel goedkoper. En de industrie gooit de tarieven van de CD's nog maar eens omhoog. Veel succes toegewenst. Kijken wie de langste adem heeft. Jullie jagen de hoofdrolspelers tegen je in het harnas en maar krijsen dat je bestolen wordt. Van wie is die muziek eigenlijk? Dat vroeg Prince zich ook al eens af.
Theemuts
Altijd dezelfde klachten van de muziekindustrie, maar ze steken nooit de hand in eigen boezem. Een CD is gewoon veel te duur. Toen de CD net nieuw was kostte een LP nog 24 gulden en de CD 40. Dat was normaal want de CD was duurder om te produceren. Voor de betere kwaliteit had je dat over of niet. Nu is de CD veel goedkoper te produceren dan de LP ooit, maar de CD is sterk in prijs gestegen. Voor mensen die met mindere kwaliteit genoegen nemen biedt de muziekindustrie geen alternatief. Juist daar ligt de oplossing voor ze. Gooi een CD-tje op de markt voor hooguit 10 euro met iets mindere kwaliteit. Dan heeft de consument een keuze. Ik zal dan regelmatig die goedkopere CD's kopen en af en toe die duurdere. Net zoals ik nu vaak niks koop en soms zo'n dure. Kopieren? Ja dat mag in Nederland, mits voor eigen gebruik. Kijk maar {hier; http://www.thuiskopie.nl/thuiskopie/index.html }. Van het geld dat we betalen voor lege CDR's gaat daarom een klein deel naar de Buma. Dat de muziekindustrie dat diefstal noemt begrijp ik wel, maar het klopt niet helemaal.
Evert
CD's zijn te duur, dat is de heersende publieke opinie die ik afleid uit alle reacties op dit artikel. Ik denk dat de prijs te vaak als excuus wordt gebruikt door de consument voor het kopieren of downloaden. Benzine is namelijk ook te duur, toch gaat iedereen keer op keer weer naar de pomp. Ik denk dat het bij de mensen die de bovenstaande reacties hebben geschreven nog nooit is opgekomen om bij de pomp weg te rijden zonder te betalen. Benzine is duur maar daarom steel je het nog niet. Voor benzine is een goedkoper alternatief: de bus en de trein. Niet de meest comfortabele of efficiente optie, maar het is een alternatief. Datzelfde geldt voor muziek. Als je het niet wilt kopen kun je naar de radio luisteren, niet erg handig (het aanbod is beperkt) maar het is een volkomen legaal alternatief op kopieren. Waarom denkt iedereen dan dat je zomaar mag downloaden van internet? Omdat je niet gepakt kan worden misschien? Dat je als consument het recht hebt om een thuiskopie te maken is waar en helemaal terecht. De wet voorziet echter niet in mensen die kopietjes draaien voor al hun vrienden. "Heb je die CD nog niet, ik maak wel een kopie voor je". De consument wordt niet gedwongen om CD's te kopen, als de CD te duur is dan koop je hem toch niet? Koop maar een grote antenne en ga lekker naar radio 3 luisteren. CD's zijn duur, maar dat geeft iemand niet het recht om te stelen van de mensen die hun brood moeten verdienen met het maken ervan! Dan heb ik het niet alleen over de platenmaatschappij, maar ook over de artiest.
Richard
Bewijst de opensource opkomst niet gewoon dat de hele rechten-, certificerings- en vergunningen branche een gecreeerde behoefte (lees: werkverschaffing) is voor juristen, management bureaus en de licentie industrie? Een behoefte die ze nog krampachtig in stand proberen te houden? PS: als er geen vraag meer is naar platenzaakjes, kunnen die toch gewoon hun deuren sluiten? Waarom zouden we die lui een hand boven hun hoofd houden, wat hebben ze ons ooit gematst?
EraNova
Eindelijk eens een discussie met zinnige argumenten. Bij dit soort vraagstukken is het altijd goed om te kijken waar we vandaan komen, en waar we naar toegaan. Waar komen we vandaan? Mensen maken al eeuwen muziek. Om spirituele redenen, omdat ze het leuk vinden, omdat het bindt, omdat het verrijkt. Vroeger bleef dat binnen een gemeenschap, tot de troubadour verscheen: het eerste distributiekanaal. Met de komst van radio en geluidsdragers bleek het mogelijk een veel breder publiek te bereiken. Veel artiesten willen dat; je wilt erkenning voor je werk en je wilt mensen beroeren. Echter, veel artiesten en maar een paar distributiemogelijkheden maakt schifting noodzakelijk, je kunt immers niet alles draaien (afgezien van 'kwaliteit'). Ziedaar de opkomst van platenlabels en radiostations. Naarmate deze groter groeiden, werd het mogelijk in kwaliteit te investeren: artiesten de (financiele) ruimte geven om beter te worden en hier als label later op te kapitaliseren. Inmiddels bestaat er een optimaler distributiekanaal voor de artiest: Internet. In de (misschien verre) toekomst zal de fysieke geluidsdrager m.i. niet meer bestaan; deze biedt geen substantiele voordelen, maar wel veel nadelen (fysieke distributie, kostprijsverhogend etc). Daar gaan we naartoe. Wat betekent dit voor de platenmaatschappijen? 1) De toegevoegde waarde die met distributie werd gecreeerd verdwijnt, tendeert naar nul. Het argument dat consument altijd een fysiek produkt willen is in dit geval minder relevant: het fysieke produkt is bij de consumptie van muziek niet relevant.2) Schifting blijft belangrijk: een groot aanbod van artiesten maakt het noodzakelijk dat er partijen zijn die voor het gros van de consumenten muziek selecteren en categoriseren op kwaliteit en waarde3) Toezien op copyrights blijft belangrijk: niet waar het gaat om dupliceren van consumentzijde, maar van artiestzijde4) Spinoff wordt veel belangrijker: diensten en produkten rondom de muziek. Kijk naar wat ID&T doet, een goed voorbeeld. Concerten, boeken, infomatie, merchandise.5) Dit laatste maakt dat er altijd in artiesten geinvesteerd zal worden, wat platenmaatschappijen ook beweren: die spinoff kan dermate lucratief zijn, dat die investering hoogst lucratief zal blijven. Mijn verwachting: platenmaatschappijen worden service-organisaties rondom artiesten, waarbij de belangen van de artiest en de behoeften van de consument veel meer dan nu het geval is centraal staan. Er wordt momenteel een hoop toegevoegde waarde rondom het produkt muziek geleverd (van persen CD's tot marge winkelier) waar de consument steeds minder behoefte aan heeft en vaak niet meer voor wil betalen. Pure marktinefficientie.
Leo de Blaauw
Wat een onzin, cd's zijn in nederland gewoon vreselijk duur in vergelijking met de rest van de wereld. Waarom? Nog nooit een duidelijke en degelijke verklaring voor gehoord, ook nu niet.
radja
"De toegevoegde waarde die met distributie werd gecreeerd verdwijnt, tendeert naar nul. Het argument dat consument altijd een fysiek produkt willen is in dit geval minder relevant: het fysieke produkt is bij de consumptie van muziek niet relevant." Ben ik het helemaal mee eens. Het fysieke product CD is niet meer nodig "Schifting blijft belangrijk: een groot aanbod van artiesten maakt het noodzakelijk dat er partijen zijn die voor het gros van de consumenten muziek selecteren en categoriseren op kwaliteit en waarde." Dat kan de consument veel beter zelf bepalen, daar hoeft echt geen geldverspillende organisatie achter te zitten. Ik bepaal wat ik leuk vind, niet een of andere "marketing deskundige" "Toezien op copyrights blijft belangrijk: niet waar het gaat om dupliceren van consumentzijde, maar van artiestzijde" Dupliceren van consumentenzijde moet gewoon volledig ge-legaliseerd worden, van zowel software als muziek. "Spinoff wordt veel belangrijker: diensten en produkten rondom de muziek. Kijk naar wat ID&T doet, een goed voorbeeld. Concerten, boeken, infomatie, merchandise." Hmm, eerst was de opname de spinoff. Het wordt tijd om weer te gaan naar de bron: hoofdinkomsten uit optredens. "Dit laatste maakt dat er altijd in artiesten geinvesteerd zal worden, wat platenmaatschappijen ook beweren: die spinoff kan dermate lucratief zijn, dat die investering hoogst lucratief zal blijven." En dan hebben we de platenmaatschappijen ook niet meer nodig. Goede zaak, we rijden toch ook niet meer overal rond in paardenkoetsen?
DJ
Even wat cijfers rechzetten. 50% naar de winkelier? Dacht het niet. De winkeliers halen met veel geluk een marge van 50% en dat is heel wat anders mijnheer Stutterheim. Ik ben zelf winkelier (geluidsdragers) geweest en weet echt wel van de hoed en de rand. Net zoals het argument dat promotie van artiesten zo duur is. De reclameactiviteiten zoals tv spots en radiocommerials worden notabene betaald door de winkeliers zelf door op de inkoopprijs een toeslag te plaatsen! En goede muziek promoot zichzelf (en daar zal internet zeker een bijdrage in leveren) en behoeft niet te worden gepromoot door op commerciele zenders zogenaamde hitposities in te kopen voor veel te veel geld.Muziekindustrie, ben nu eens echt creatief en maak gebruik van de mogelijkheden die internet biedt om muziek te promoten maar ook tegen betaling te verspreiden.
Steenbergen
Sinds er bij mij in de buurt een Media Markt is verschenen, koop ik minstens 2 tot 3x zoveel cd's. Waarom? Omdat de MM altijd goede aanbiedingen heeft! Een top 50 cd kost daar max. 15 euro. Ook hebben ze heel veel andere aanbiedingen (ook wel dure cd's hoor, zoals oa soundtracks, maar het kan niet allemaal feest zijn). Ik koop nu cd's (en dvd's) die ik anders nooit gekocht zou hebben. Het zijn veelal impulsaankopen, waar al naar gerefereerd werd, maar die impuls bestaat wel uit de combinatie leuke muziek+leuke prijs. Downloaden van internet doe ik vooral om muziek uit te proberen, nieuwe artiesten te zoeken. Cd's in de winkel moeten het vooral hebben van de toegevoegde waarde van het medium, zoals mooi doosje, boekje, extra materiaal zoals video, collectors editions e.d.
Mo'Riche
De argumenten van Stutterheim kort samengevat: we spenderen absurd veel geld aan zaken waar u als consument geen enkele behoefte aan heeft (productionele overkill, promotie, verpakking, distributie etc), en wij vinden het volkomen normaal dat u daar lekker aan mee betaalt (inclusief de vette marges van alle betrokken partijen) als u alleen maar de muziek wilt beluisteren. Met de logica die de muziekindustrie hanteert kun je ook appels gaan verkopen voor 25 euro per stuk. Glanzend met de hand gepoetst, per stuk verpakt in goudfolie en gepromoot middels uitgekiende reclamespotjes op prime-time tv, dan kom je vast wel tot een punt waarop dat een 'reeele' prijs is.
Iwan
Voor mij is het allemaal veel eenvoudiger: het is de techniek die het mogelijk heeft gemaakt, middels de "geluidsdrager", om van de muziekindustrie een miljardenindustrie te maken. Nu is het werderom de techniek die dit afbreekt. De "geluidsdrager" is gewoon en verouderd concept! Nog niet zolang geleden verdiende een muzikant ook gewoon z'n geld met het maken van muziek en niet met het verkopen van platen. De techniek heeft hier (tijdelijk) verandering in gebracht.
Klaas Maaiveld
Wacht even, er flóppen ook wel eens CD's. En daar wordt een stuk minder op verdiend dan op succesvolle CD's. Dit hele forum wil de buit natuurlijk wel gunstiger verdelen op de winstmakers. Maar de winst voor een platenmaatschappij wordt ook bepaald door het aantal zeperds.
Peter
Ja, allemaal leuk en aardig, maar leg dit maar eens uit: De recentste cd van Anastacia (als willekeurig voorbeeld) bij:CDNow.com $9.09Amazon.com $11.99BOL.de * 14.99BOL.nl * 20.49FRS.nl * 21.99
Klaas Maaiveld
Ja, Silan wasverzachter (Silan Sensations Amazonia, 500 ml.) kost bij de Albert Heijn ook niet wat-ie bij de Dirk v/d Broek kost. Desalniettemin:1. Belasting voor VS-sites is een stuk lager.2. Volumes van CD's verschillen per winkelketen. Zodat ze ook andere prijzen kunnen berekenen.3. Winkels hebben een prijsbeleid. Dat betekent zowiso dat niet alles dezelfde prijs heeft. Verder: Soms maken platenmaatschappijen deals met de copyright houder. Bijvoorbeeld bij compilaties worden alleen de rechten voor een beperkte oplage afgesproken. Dat betekent dat de kosten lager zijn, maar ook dat die oplage bijna zeker helemaal verkocht wordt. En dat maakt dan weer een lagere prijs mogelijk.
Danny
"Die maakt een lagere prijs mogelijk", misschien wel maar in de eerdere reacties heb je al kunnen lezen dat die lagere prijs nooit gehanteerd wordt. Jarenlang en zeker de laatste tijd heeft de platenindustrie zichzelf schandelijk verrijkt aan de consument en nu is het punt gekomen dat er alternatieven zijn. Het punt waar het om draait is dat de muziek inderdaad centraal moet staan en niet het medium. Misschien dat de Britney Spearsen van deze aardkloot niet meer doorstoten naar de hoogste regionen van de top 50, maar wie zal daar een traan om laten…ik niet.
Freddie
Cd's zijn duur. Dat staat wel vast. De vraag is alleen waarom. Aan de kostprijs (productie is 4 euro) ligt het niet. Als een winkelier genoegen neemt met 5 euro winst marge zit ik aan 9 euro. Als ook de platen- maatschappij 4 to 5 euro winst neemt wordt dat 13 of 14 euro. Geef de artiest/componist ook 3 euro en dan zou de maximumprijs dus zo'n 17 of 18 euro (=40 gulden) moeten zijn.Dus nu moet iemand eens uitleggen waar die overige euro's naar toegaan?Precies die 4 a 5 euro voor de platenmaatschappij is veel hoger omdat de kosten die deze maatschapijen maken helemaal niet efficient worden beheerst. Het is toch vreemd dat er artiesten op deze wereld rondlopen die meer geld te besteden hebben als platenmaatschapijen! En waarom is dat? Foute investeringen en contracten die platenmaatschapijen dus helemaal fout hebben afgesloten. Er is geen risicospreiding, alleen de gok om snel veel geld te verdienen (of te verliezen). Nu moeten platenmaatschappijen dat geld terugverdienen en dat doen ze door mensen (inclusief artiesten) te ontslaan. Maar gelukkig zijn er ook genoeg kleine labels die vaak goedkoper de Cd's op de markt brengen. Maar dat zijn dan inderdaad niet die bekende artiesten die veel geld verdienen.
Robert ten Veen
In het artikel wordt gesproken over de opbouw van de prijs van een cd en waarom ze bij ID&T vinden dat zij een hogere prijs mogen vragen voor hun producten (hoogwaardig design). Naar mijn mening ligt de echte stijging van de kosten niet bij zaken als verminderde omzet door illegaal kopieren, hoogwaardiger design en wat dan dan nog meer… Vroeger had je een veel kleiner aantal artiesten zoals Madonna, Michael Jackson etc, tegenwoordig zijn er enorm veel bandjes die maar een of twee keer iets van zich laten horen en dan weer verdwijnen. Echte suppersterren zijn er amper meer te vinden. Al deze eendagsvliegen moeten natuurlijk wel ondersteund worden en door het grote aantal moet men veel moeite doen om boven het maaiveld uit te steken. Daarbij komt dan ook nog eens dat vele 'varkens' de spoeling dun maken. In plaats van de muziekliefhebbers te bedienen met goede muziek, overlaad men de markt met muziek van soms (naar mijn mening) opmerkelijk slechte kwaliteit. Dit geldt niet alleen voor de gewone CD's, maar misschien nog meer voor de verzamelaars. Hoe veel verschillen al die verzamelcd's zou eigenlijk van elkaar qua inhoud?Aparte hebbedingetjes als een CD van Sensation, TranceEnergy of andere feesten van ID&T kunnen allang geen prettige herinneringen aan het feest meer oproepen. Vaak zijn de CD's in een studio aanelkaar gemixt (lijkt me duurder dan echt live opnames te maken waar meer gevoel (kleine foutjes e.d.) in zit). Om dan nu (ietswat verdekt) de schuld voor de hoge prijzen van CD's in de schoenen van de consument te schuiven…
michiel
Ik bezondig me er zo nu en dan aan MTV Cribs te kijken. De artiesten (ja, die arme schapen die zulke lage percentages krijgen) laten dan even hun gouden kroonluchters en perkamenten pleerollen aan ons (de betalers van dit alles) zien. Natuurlijk zijn dit uitwassen, maar volgens het artikel van Stutterheim verdienen de winkels en managers NOG meer. Wie vind het dan vreemd dat een flink aantal mensen de muziek gratis kopieert of binnenhaalt? Die prijs kan makkelijk omlaag, zeker bij artiesten met miljoenenoplages. Deze eenvoudige economische wetten hoef ik de heer Stutterheim hopelijk niet uit te leggen.
Voormalig ID&T artiest
Interessant, wat DJ zegt: "De reclameactiviteiten zoals tv spots en radiocommerials worden notabene betaald door de winkeliers zelf door op de inkoopprijs een toeslag te plaatsen!" Dat wist ik niet, wel dat in de contracten die ID&T haar artiesten voorlegt een clausule staat, dat indien de release via TV gepromoot wordt, de royalties voor de artiest gehalveerd worden. Geen 12 maar 6 procent dus. Dus aan twee kanten geld in rekening brengen voor de promotie, en toch nog klagen dat het allemaal zo veel kost.
Tom
Nooit gehoord van het kartel-paradijs Nederland? Nederland is een van de weinige landen waar kartelvorming is toegestaan, vandaar dus die hoge cd prijzen, boekenprijzen etc. het mooie is dat die kartels nog macht hebben ook en elk inititatief om onder dat kartel te duiken de kop in kan drukken. Bol is bv gewoon van een uitgever, met veel hogere boeken en cdprijzen dan een Amazon. Ga eens online shoppen in Canada, ik koop daar mijn dvd's incl verzendkosten voor 20 euro. Goedkoper dan een Skihut cdtje in NL., en prima te doen met de huidige EUR/$ koers. De overheid zou aan dit kartel beleid kunnen werken, maar ja, lagere prijzen is lager btw opbrengsten dus die zijn gek.Oplossing: gewoon buiten de grenzen kopen. (Portugal: 7 -14 euro voor een cd). Daar is internet toch voor, de hele wereld binnen handbereik.
Quest
Way 2 go Tom. Ik vind dit de meest zinnige opmerking van allemaal! Internet brengt de wereld bij u thuis! Was dat nu niet een spannende pay-off van een of ander failliet internetbedrijf. Desalniettemin. Er zijn genoeg mogelijkheden om je muziek goedkoper aan te schaffen. Niet naar die grote mediabeluste, verlieslijdende bedrijven als bol, amazon. cdnow etc gaan. Deze moeten immers al jaren zgn winstgevend worden. Hoe? Juist! Prijzen omhoog. Oplossing kijk eens over de virtule grenzen van het internet heen. En inderdaad, waar staan wij nu als consument? Is daar wel eens over nagedacht door alle betrokkenen?! De consument kijkt altijd naar de prijs-kwaliteit verhouding. Immers als de kwaliteit in winkel a en b hetzelfde zijn, maar de prijs in b goed koper. U raadt het al. Als daar winkel c (internet) bij komt en de kwaliteit wederom hezelfde blijf maar de prijs NOG goedkoper is. U raadt het al. Daarbij komt kijken dat je als internet consument alle touwtjes in handen hebt. Vaak middels een leuke interface. Je kunt al je muziek zelf ordenen, zoeken, vergelijken, unieke eenmalige nummers, niet greleasde nummers, bootlegs verzamelen. wat wil je nog meer?! En het werkt echt wel zo dat als een band/zanger/zangeres bevalt dat je de cd (inclusief alle ingesloten extras (extra's??) als songtekst, fotos, blabla) gaat kopen. Tip: koop hem dan niet in Nederland! Het wordt de hoogste tijd dat de hele keten een herbezinning doet op het (distributie)proces en dan met name kijkt naar 5 zaken:1. de artiest2. de consument3. de toegevoegde waarde van verschillende onderdelen in de keten4. de (kunstmatig hoge)kosten en marges(de kartelvorming)5. hoe internet echt kan bijdragen aan de wederzijdse muziekvreugde Misschien dat de consumentenbond hier eindelijk eens een rol met toegevoegde waarde gaat spelen! Go get them!
Olaf
Lang voordat cd's via Internet te downloaden waren vond ik de prijs van een cd in de winkel al veel te duur. Dus de opmerking dat mensen cd's alleen maar duurder zijn gaan vinden omdat ze ook gratis te downloaden zijn gaat voor mij, en velen van mijn vrienden, niet op! Er is ooit gezegd dat de prijs van een cd op het niveau van een elpee zou komen, nou dat is inmiddels aardig gelukt!
Johan
Als ik naar de winkel ga om een cdtje te kopen wil ik het eerst helemaal horen in de winkel, dus vraag ik in de winkel om de cd te kunnen horen. vervolgens probeer je de cd en koop je het of niet. Gratis downloaden zie ik als het zelfde als het cdtje fftjes luisteren in de winkel.Als het gratis luisteren van internet mij bevalt of mischien moet ik die betreffende nummers of wat dan ook een paar keer horen en ik vind het goed, dan koop ik de cd. Muziek die je echt goed vind die koop je, want je wil iets in bezit hebben dat (altijd) goed blijft, en dat doet een recordeble niet. En een mooi boekje is ook prettig dan. Het gratis downloaden van internet is volgens mij als de prijzen van de cd's met een tientje naar beneden gaan alleen maar positief, ik en vele andere mede internetgebruikers zullen op het internet kennis maken met meer artiesten als dat je op de radio zal horen die meestal de zelfde rommel uitzenden of op mtv o.i.d. Met gevolg dat je meer muziek in de winkel gaat kopen, want er is niets mooiers als je favoriete muziek in een mooi hoesje in je cd kast. en ik ga al helemaal niet de hele dag in de cd winkel rondhangen om nieuwe artiesten te leren kennen.
paultje panter
hallo, wat een gebral van de heer stutterheim, het niet voor niets dat dhr.Herman heinsbroek en dhr. Stutterheim er zo warmpje's bij zitten. de platenbonzen mogen best geld verdienen maar men moet zich eens realiseren dat men met kartelvorming en kunstmatig de prijzen hoog houden de mensen er creatief worden om op een goedkopere manier aan hun amusement te komen!!!!!!!!!!!!