Deel dit artikel
-

Flashback to the Middle Ages

Afgelopen woensdag is de Zweedse ISP Flashback afgesloten door MCI, UUNet en KPNQwest. Onbetaalde rekeningen zijn niet de oorzaak voor het verwijderen van Flashback. De service provider biedt al jaren een platform aan sites die niet overeenstemmen met de smaak van de gemiddelde burger. Alles wat shockeert en zich niet verdraagt met het politieke middenveld is welkom bij Flashback.

Techniek bepaalt steeds meer de content, en providers nemen plaats op de stoel van de wetgever. Internetjurist Christiaan Alberdingk Thijm gaat tegen hen in het geweer.

Het afsluiten van Flashback baseren de telecomboeren op hun acceptable use policy. Daarin staat dat hun diensten niet gebruikt mogen worden voor hetgeen naar het oordeel van de bedrijven illegaal is. Het gaat er dus niet om of iets naar de wet illegaal is, maar of de kabelaars menen dat het illegaal is. MCI, UUNet en KPNQwest op de stoel van wetgever en rechter.

Breedbandaanbieder UPC hanteert in Nederland een vergelijkbaar beleid. Klanten die zich niet gedragen overeenkomstig haar fair use policy kunnen zonder voorafgaande waarschuwing worden afgesloten. Pikant is overigens dat UPC's fair use policy onvindbaar is. In de algemene voorwaarden wordt verwezen naar de chello-site, waar ieder spoor van een policy ontbreekt. Navraag bij de UPC-winkel op de Amsterdamse Ceintuurbaan leert dat zij evenmin beschikken over het beleid.

Je hoeft geen cyberhippie te zijn om te begrijpen dat dit beangstigende ontwikkelingen zijn. Er blijft weinig van de vrijheid van meningsuiting over indien deze afhankelijk is van de grillen van een kabelbedrijf. De wetgever en rechter worden buitenspel gezet door eenzijdig opgelegde voorwaarden van de eigenaren van de infrastructuur. Het is de vraag of dit is toegestaan.

Er bestaat natuurlijk zoiets als contractsvrijheid. Indien partijen met elkaar afspraken maken, kunnen ze de inhoud daarvan zelf bepalen. Als je gebruik maakt van andermans eigendom, kan de eigenaar daaraan bepaalde voorwaarden stellen. De eigenaar van een huis kan bijvoorbeeld met zijn bezoekers afspreken dat in zijn woning geen extreem linkse of rechtse praatjes worden gespuid. Wie dat wel doet, wordt verwijderd. Dat is geen onredelijke eis. Als je het er niet mee eens bent, ga je maar bij iemand anders op visite.

Maar stel je voor dat dat niet mogelijk is. Stel je voor dat er maar ��n huis in Nederland is waar je op visite kunt gaan. Heeft de eigenaar dan ook de bevoegdheid de voorwaarden voor het bezoek te formuleren? Dat lijkt mij niet. In Holland House mogen fundamentele rechten niet overboord gegooid worden. Hetzelfde geldt voor de toegang tot het internet, die in de toekomst gereguleerd zal worden door een handjevol kabelexploitanten. Op de kabel moeten fundamentele rechten en vrijheden gegarandeerd zijn.

Het is na�ef te veronderstellen dat de UPC's van deze wereld zich om de vrijheid van meningsuiting zullen bekommeren. Zodra die een geschikte content koningin als fusiepartner hebben gevonden, kan het publiek genoegen nemen met informatie uit ��n bron. Ieder land zal binnenkort zijn eigen AOL/Time Warner of Telef�nica/Endemol hebben. Als de overheid prijs stelt op digitale pluriformiteit en informatievrijheid zal zij moeten ingrijpen.

In het rapport van de commissie Grondrechten in het Digitale Tijdperk, dat deze zomer is verschenen, wordt daartoe een aanzet gegeven. De commissie stelt voor een bepaling in de Grondwet op te nemen die de overheid verplicht zorg te dragen voor een pluriform informatieaanbod. Voorzover dat betekent dat telecomboeren de toegang tot de kabel niet mogen beperken, dient deze stelling te worden onderschreven. Het mag echter niet betekenen dat in plaats van de kabelaar de overheid straks bepaalt wie er op het net mag. Dan zijn we weer terug in de Middeleeuwen.

Christiaan Alberdingk Thijm is internetjurist bij Lawformation en adviseur van XS4ALL

Deel dit bericht

6 Reacties

W. van Strij de Regt

Hi Christiaan, Hoe gaat ie nou? Leuk om een keer op deze manier met je te communiceren. Wordt het niet eens tijd om te komen werken voor een echt internet bedrijf? Je zit nu twee dagen in de week bij een dochter van de KPN, yuk (gratis bellen uit cellen is het niet meer). Wat die fair use policy van Chello betreft, dat is gewoon een truuk om abonnees die echt flink gebruik maken van de hen nieuw geboden mogelijkheden op het gebied van breedband (not) eraf te kukelen als het verkeer de spuigaten uitloopt. Heeft volgens mij verder geen ideële achtergrond. Verder kan ik het alleen maar met je eens zijn maar vraag me wel af in hoeverre de zaken die bij deze zweedse provider online werden gezet inderdaad wettig waren. Je kunt het namelijk ook omdraaien, het is wel prettig als je als kabelboer echt illegale zaken waarneemt om die zelf te kunnen opruimen. De vraag is dan natuurlijk in hoeverre zo'n bedrijf in staat is te bepalen wat wel en niet door de beugel kan en hoe de wet te interpreteren. Bij twijfel moeten ze gewoon jou even bellen, toch? groeten Wam

Mark Hissink Muller

Geachte heer Alberdingk Thijm, U doet een interessante observatie en heeft weer eens een leuke juridische casus bij de neus. Bij een beoordeling bv door de regulator/rechter zal natuurlijk ook aan de orde komen of het daadwerkelijk een monopoliepositie is die de kabelexploitant inneemt of dat er alternatieven aanwezig zijn voor internettoegang (PSTN/ADSL?). Concurrentie op infrastructuren, concurrentie tússen infrastructuren? Is er daadwerkelijk sprake van misbruik van die positie of hebben ze toch een beetje gelijk? De kabelexploitanten zijn natuurlijk commerciële bedrijven die op contractbasis diensten leveren en daarbij gebonden zijn aan tal van regels. Ze dienen hierbij een aantal beginselen in acht te nemen. Ze moeten echter ook denken aan hun goede naam of 'brand'. Gewild of niet, het aanbieden van dubieuze content zal de naam van de kabel-SP beïnvloeden. Wellicht dat u een juridische inschatting kunt maken van de uitkomst van een dergelijke zaak. Welke argumenten zou u aandragen bij de beoordeling van deze casus, en waarom wegen zij zwaarder dan het recht van de providers hun goede naam te beschermen als er immers mogelijkheden zijn content bij een andere (infrastructuur-)provider onder te brengen… Hartelijke groet,

Rob de Bruin

Dit is natuurlijk wel de toekomst. Al die monsterfusies die nu worden gesloten bepalen zometeen wat er op het net gebeurt. Het zou wel eerlijk zijn als er nu duidelijkheid komt over wat die mogen en niet mogen. Kijk, zij investeren natuurlijk ook enorm veel geld in zo'n kabel. Als de staat dat allemaal toelaat en dan later zegt dat ze wel iedereen erop moeten laten, is dat wel schijnheilig. Verder ben ik het er wel mee eens, dat de telco's niet zoveel macht moeten hebben dat zij de dienst uit kunnen maken op het net. Goed dat hier aandacht aan wordt besteed. Rob de Bruin

Jan Olde Loohuis

Stel nou eens…De telco's kunnen vrijelijk bepalen of ze bepaalde content wel of niet door willen geven, daartoe gemachtigd door hun "algemene voorwaarden". Zij bepalen wat wij (niet) zien – in feite een mogelijke dictatoriale bedreiging…simplistisch gezegd. Eenieder weet echter dat zij/hij die de media beheerst alle macht in handen heeft (zie een dictatuur). Een overheid die regels opstelt is heel aardig maar is haar reikwijdte wel voldoende, zeker gezien de doorgaande globalisering? Juist voor dergelijke grensoverschrijdende problematiek worden NGO's opgericht.Hoeveel vrijheid moet worden prijsgegeven om de democratie in stand te houden? Issues die, imho, beter door een internationale NGO kunnen worden onderzocht dan door tig verschillende overheden. Punt blijft natuurlijk wel de jurisdictie van de iNGO – in hoeverre zijn besluiten internationaal rechsgeldig (zie de VN).Ik ben benieuwd naar de ontwikkelingen… Jan Olde LoohuisStichting NoPapers – democratische digitale uitgeverS

Frank Wissels

Ik zie gewoon het probleem hier niet. Die kabels zijn toch van hen? Mogen zij toch ook het wel en wee ervan bepalen? Als men geen porno of fascistische praatjes wenst, moet dat toch kunnen. Of moet UPC alles en iedereen toelaten? Knappe jurist die ze daartoe kan dwingen.

Sjoerd van Geffen

Consumenten hoeven zich over de 'fair use policy' van Chello m.i. niet druk te maken, deze is namelijk vernietigbaar indien er voor of tijdens het sluiten van de overeenkomst met Chello geen redelijke mogelijkheid is geboden om kennis te nemen van de voorwaarden (art. 6:233b jo 234 BW) De voorwaarden zijn m.i. bovendien waarschijnlijk onredelijk bezwarend (art. 6:233a jo 236 en 237 BW).

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond