IFPI: ‘One-stop’ licentie voor online muziek
update Het in streaming media verspreiden van muziek via internet wordt aanzienlijk vereenvoudigd. De belangenbehartiger van de muziekindustrie IFPI en copyrightorganisaties hebben overeenstemming bereikt over het instellen van een 'one stop' licentie, die geldig is in meerdere landen.
De internationale belangenbehartiger van de platenindustrie IFPI heeft een nieuwe stap gezet in het stroomlijnen van de regels voor 'webcasting', het uizenden van muziek via internet. Daarvoor is het zowel nodig de auteursrechten af te dekken als een licentie te hebben voor naburige rechten, in Nederland wordt dit geregeld via respectievelijk Buma/Stemra en Sena .
IFPI en de platenindustrie hebben nu afgesproken dat het aanvragen van een licentie voor naburige rechten (gebruiksrecht van muziek) vergemakkelijkt wordt. Landen die het akkoord hierover onderschrijven geven aan dat ze de licenties die verstrekt zijn in de landen van de andere ondertekenaars ook erkennen. Wie muziek wil uitzenden via internet kan daarmee sneller en goedkoper een licentie verwerven voor meerdere landen.
IFPI verwacht dat de 'one stop' licentie het verspreiden van muziek via internet (in streaming media) zal stimuleren. Momenteel zijn er in de Verenigde Staten rond de 1250 'webcasters' actief met een licentie, terwijl in Europa er 30 grote partijen zijn en "enkele honderden" kleinere. Streaming (en downloaden) dient de dalende omzet aan cd-verkoop op te vangen, die nam in de eerste helft van 2003 af met 10,9 procent.
De nieuwe afspraak volgt op een eerdere overeenkomst tussen auteursrechtorganisaties en IFPI over 'simulcasting', waarbij een radio- of televisieomroep zijn programma's wil uitzenden in meerdere landen. In 2001 werd dit al met een 'one stop' licentie geregeld, 33 landen hebben aangegeven dat ze de licentie uit een van de andere landen die hebben ondertekend ook zullen aanvaarden. IFPI zegt te verwachten dat evenveel landen de overeenkomst voor 'webcasting' zullen ondertekenen. De afspraak geldt overigens niet voor het uitzenden van videomateriaal (met muziek).
Voor auteursrechten geldt eveneens het 'one stop' model, zegt Buma/Stemra. "Al in september 2000 is op initiatief van Buma/Stemra een vergelijkbaar one-stop-shop akkoord gesloten voor de auteursrechtelijke vergoeding bij online gebruik, het zogenoemde Santiago akkoord", zegt directievoorzitter Cees Vervoord van Buma/Stemra. Dit akkoord voorziet "in het in het recht om wereldwijd licenties te verstrekken voor online muziekgebruik." Het akkoord werd gevolgd door een soorgelijke overeenstemming over het mechanisch recht bij online muziekgebruik, het Barcelona-akkoord, zegt Vervoord.
"Beide akkoorden hebben er toe geleid dat alle deelnemende rechtenorganisaties integrale licenties kunnen verstrekken voor het online gebruik van het gehele wereldmuziekrepertoire, zowel voor wat betreft het uitvoeringsrecht als het mechanisch recht." Een wereldwijde licentie is te verkrijgen bij een nationale auteursrechtenorganisatie. "Alle vormen van online gebruik", zijn ermee gedekt, zegt Vervoord, "dus niet alleen simulcasting en webcasting."
Afgelopen weekeinde constateerde de Wall Street Journal in het artikel ' dat iTunes MusicStore overhoop ligt met Europese auteursrechtorganisaties over de hoogte van de vergoeding die zij vragen. In de Verenigde Staten betaalt de muziekwinkel per track 8 dollarcent aan auteursrechten, terwijl er in Europa landen zijn waar het tarief 24 dollarcent bedraagt. Eerder al bleek uit onderzoek van Emerce dat in Nederland de situatie zich voordoet dat er meer auteursrecht over een download betaald moet worden dan over een track op een cd.
—
Update woensdagmiddag: reactie Buma/Stemra toegevoegd. In een eerdere versie werd op plekken gesproken over auteursrechten waar het om naburige rechten ging. Dat is gecorrigeerd.
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
4 Reacties
Erwin van Lun
Ik vraag me af: als ik radio luister, dan zijn de auteursrechten toch ook netjes betaald? Hoeveel wordt er per track per luisteraar eigenlijk afgedragen? Is er iemand die dat weet? Dat geeft waarschijnlijk een totaal ander zicht op dit verhaal.
Emmanuel Gruijs
Het is interessant om te zien dat (eindelijk) gekeken wordt naar muziek op het web op een wat volwassener wijze. Alleen het blijkt dat nog steeds in ouderwetse termen wordt gesproken als "landen". Het www kent geen landen of grenzen in geografische zin. Die fout is al eerder gemaakt. De muziek business maakt de komende jaren een enorme kentering door. Als voorbeeld: steeds meer (beginnende) artiesten leveren hun muziek rechtstreeks aan de luisteraar; artiesten die geen contracten meer tekenen omdat je steeds meer zelf kunt (publiek zat en 100% van je eigen omzet). Moet daar straks ook voor betaald worden als je ze uitzendt? Ik denk dat de muziek-industrie en alle regulerende organen eens verder moeten kijken dan alleen naar op de bestaande situatie gebaseerde oplossingen. Loop weer eens voorop, lang geleden dat de muziek-industrie dat heeft gedaan.
Ludo Ubachs
Beste, Zijn de downloaders de oorzaak van de dalende cd verkoop ??? Wanneer een produkt niet of minder in de smaak dreigt te vallen van het grote publiek, is het aan de producent van het produkt om ervoor te zorgen dat men de gunsten van de consument voor zijn produkt kan terug winnen. Helaas merken we nog steeds op dat de grote platenmaatschappijen zich gaan keren tegen hun eigen publiek en het publiek als boosdoener ziet omdat men meer en meer afziet van de verkoop van cd's. Men kan de consument niet DWINGEN tot de aankoop van bepaalde produkten, maar het zijn de producenten die dienen in te spelen op een steeds minder pomulair produkt. Ter vergelijking: (wanneer een autoindustrie slechte verkoopcijfers heeft ligt dat NIET aan de consument, maar aan de producent van die auto's) Steeds meer worden de pc's gebuikt als jukeboxen. Helaas zijn er bij mijn weten nog steeds geen legale alternatieven om muziek bestanden te downloaden. Zolang het ontbreken van legale sits uitblijven kan de consument (met een steeds toenemende pc-verkoop)NIET inspelen op de nieuwe trend betreffende het legaal aankopen van muziekbestanden. Met het steeds aantal groeiende mp3-spelers dringen nogthans het aanbieden van legale sits zicht op. (of hoe kan een consument op legale wijze aan muziekbestanden geraken wanneer die niet worden aangeboden ???) Een voorbeeld uit Amerika kan zijn waar een merk als Coca cola gratis muziekbestanden aanbiedt aan zijn gebruikers. Een belangrijke doelgroep (tussen 12 en 17 jarigen)zijn niet in het bezit van een Visakaart. Ik kan mij perfect inbeelden dat het technisch gezien geen probleem kan zijn om betaalkaarten voor muziekdownloads te koop aan te bieden. Voor talloze bedrijven kan dit bij wijze van promotie voor hun produkt een stimulerende factor zijn, om gratis muziekbestanden aan te bieden bij de consument. Er zullen zeker nog andere moglijkheden bestaan om op de nieuwe trend in te spelen zonder dat dit daarom in het nadeel van de grote platenmaatschappijen hoeft uit te draaien. Alleen moet er de wil aanwezig zijn om zich aan te passen aan een andersoort van muziekgebuik. Ludo.
radja
>Helaas zijn er bij mijn weten nog steeds geen legale alternatieven om muziek bestanden te downloaden. jawel… genoeg: in nederland is het downloaden van muziek volledig legaal. als nu de platenmaatschappijen eens stoppen met zeuren en zich aanpassen aan dit nieuwe muziekgebruik, dan komt het allemaal wel weer goed. er zijn zeker nog andere manieren te bedenken die ook niet ten nadele van de consument zijn, want het draait uiteindelijk allemaal om de consument, die gewoon gebruik wil maken van zijn wettelijke mogelijkheid om op te nemen van radio, tv of ander medium. tot nu toe weigeren platenmaatschappijen zich neer te leggen bij de realiteit: downloaden mag, is heel normaal (en niks nieuws), en de bestaansreden van mensen is niet om portemonnee te spekken.