Kinderspel
Ton Cremers was netwerkbeheerder bij het Rijksmuseum en had een hobby. Hij was uitgever van een e-mail nieuwsbrief waarin hij rapporteerde over diefstal, fraude en vervalsingen van kunst. Wereldwijd werd de nieuwsbrief, de Museum Security Network, onder zo«n duizend liefhebbers verspreid. Cremers heeft zijn baan en hobby moeten beëindigen omdat hem een claim van tien miljoen dollar boven het hoofd hangt.
Het begon met een ingezonden e-mail voor de nieuwsbrief van ene Bob Smith. In de e-mail beschuldigt Smith, een klusjesman uit Asheville (USA), een voormalige opdrachtgever ervan een grote collectie geroofde kunst uit de Tweede Wereldoorlog te beziten: "Ellen Batzel has hundreds of older European paintings hanging on her walls… She told me she inherited them. I believe these paintings were looted during WWII and are the rightful legacy of the Jewish people."
Cremers neemt de e-mail van Smith, inclusief het adres en telefoonnummer van Ellen Batzel, ongewijzigd over in zijn nieuwsbrief. Wat Cremers niet weet, is dat Ellen Batzel een keurige belastingadviseur is, wiens leven al geruime tijd door Smith wordt verzuurd vanwege een onbetaalde rekening. Batzel eist nu tien miljoen dollar schadevergoeding van Cremers ter compensatie van de onjuiste beschuldiging in de e-mail en de verspreiding daarvan via het Museum Security Network. Ze beweert haar huis te hebben moeten verlaten en bijna haar baan te hebben verloren als gevolg van de e-mail.
Amerikaanse toestanden, zoveel is duidelijk. Maar dankzij het internet komen die wel akelig dichtbij huis. Wie in een internetomgeving actief is, stelt zich in beginsel bloot aan juridische procedures in ieder land dat aangesloten is op het wereldwijde net. Nationale rechters bepalen zelfstandig, op basis van hun nationale recht, of zij bevoegd zijn te oordelen over een bepaald geschil. In het geval van Batzel vs. Cremers heeft de Amerikaanse rechter zichzelf bevoegd verklaard en zal hij Amerikaans recht op de casus toepassen.
De Amerikaanse advocaat van Cremers heeft een beroep gedaan op de bijzondere wetgeving ter bescherming van internet service providers (ISP's). Ook in Europa zijn ISP's in bepaalde gevallen niet aansprakelijk op grond van de e-commerce richtlijn, die op 17 januari 2002 moet zijn omgezet in ons nationale recht. Zolang een ISP geen kennis heeft van feiten of omstandigheden waaruit blijkt dat door hem gehoste informatie onrechtmatig is, kan hij daarvoor niet worden veroordeeld. Met andere woorden: wat niet weet, wat niet deert.
Het is echter de vraag of Cremers beschouwd zal worden als een ISP. Hij kan beter vergeleken worden met de klassieke uitgever, die in tegenstelling tot een ISP wel een onderzoeksplicht heeft naar de rechtmatigheid van door hem verspreide informatie. Bovendien had Cremers een sterk vermoeden dat de informatie in de e-mail onjuist was: "I am convinced that most of our subsribers have enough common sense to see the difference between sane and insane… In this case I have not chosen to behave as a censor. What is worse: forwarding messages with strange contents or censoring messages?", schrijft hij naar aanleiding van reacties op de e-mail.
Enfin. Allemaal niet zo handig van Ton Cremers uit Rotterdam. Maar rechtvaardigt dat een claim van tien miljoen dollar? Alleen al de Amerikaanse advocatenkosten kunnen hem ruïneren. Het aardige van internet was nu juist dat iedereen voor uitgever kan spelen. Moeten we dan ook de regels voor professionele uitgevers op hen toepassen? Laat er alsjeblieft nog wat ruimte voor hobbyisme blijven.
Toen Time Warner een vijftienjarig Brits meisje, genaamd Claire Field, een sommatiebrief stuurde vanwege haar Harry Potter fansite, riep het bedrijf de toorn van de internetgemeenschap over zich af. Juridisch gezien had het bedrijf misschien wel gelijk. De site www.harrypotterguide.co.uk maakte waarschijnlijk inbreuk op de rechten van Time Warner. Maar zoals kinderen vroeger een plakboek hadden, hebben ze tegenwoordig een internetsite. Na alle kritiek heeft Time Warner haar bezwaren tegen de site snel laten varen. Hopelijk zegeviert het hobbyisme in het geval van Batzel vs. Cremers ook.
Christiaan Alberdingk Thijm is internetadvocaat bij SOLV Advocaten (thijm@solv.nl).
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
6 Reacties
Terrance Rey
Het is duidelijk uit bovenstaand verhaal dat wat belangrijk is om te weten over het uitgeven van een eigen emailnieuwsbrief is dat je zorgvuldig te werk moet gaan. Hobbyisme of niet, als het gedrukt staat – in dit geval digitaal – zullen mensen het geloven. Dus zelfs een hobbyistische uitgever van een blad of ezine moet zijn verantwoordelijkheid kennen. Er is onderzoek gedaan naar electronische nieuwsbrieven. Wie meer wil weten wat mensen belangrijk vinden in een emailnieuwsbrief moet deze onderzoeksresultaten lezen. Een aanrader voor ezine specialisten. http://www.2c.nl/nl/onderzoek_nieuwsbrieven.html Terrance ReyHobby uitgever van "Echomail"www.echomail.nl
M. Joey Lynch, attorney
Re: Kinderspel Nov. 8, 2001 Dear Sir:I have read your article regarding the Batzel vs. Cremers lawsuit with interest and would like to correct several facts. According to testimony of Robert Smith, corroborated by correspondence between Mr. Smith and Ton Cremers which we have obtained from Mr. Cremers' associates, in September 1999 Mr. Smith sent Mr. Cremers a private e-mail in which Mr. Smith made horribly untrue allegations regarding Ms. Batzel's ancestry and source of art collection. Mr. Smith did not 'post' his allegations on a bulletin board, or on a listserv, or on an ISP owned and operated by Mr. Cremers; instead, he sent a very private inquiry to Mr. Cremers personally at Mr. Cremers private email address at the Museum Security Network ("MSN"), a website devoted to issues of stolen artwork and museum security, owned and operated by Mr. Cremers. The email contained defamatory statements regarding Ms. Batzel's ancestry and integrity, falsely alleging that she possessed hundreds of paintings stolen by the Nazis from the Jews during the Second World War and inherited by her from an infamous Nazi, Heinrich Himmler. While Mr. Cremers later publically stated that Mr. Smith's email was 'strange,' he acted as though the statements were totally true. Mr. Cremers did not contact any of his many friends and colleagues in the international art theft law enforcement community or in organizations devoted to recovery of Nazi looted art to confirm Mr. Smith's allegations. Instead, Mr. Cremers promptly posted Mr. Smith's email on the MSN website and then republished Mr. Smith's email directly to over 1000 readers of Mr. Cremers personal MSN newsletter. Mr. Cremers did not even contact Mr. Smith first to verify whether or not he was a real person. He did not contact Ms. Batzel to determine what her response would be to these allegations. Mr. Smith learned almost immediately from MSN newsletter readers that Mr. Cremers had republished his letter world-wide, when angry readers contacted Mr. Smith themselves to verify his story. Mr. Smith immediately contacted Mr. Cremers and his associates and advised them that Ms. Batzel was a lawyer and that he, Mr. Smith, was afraid that Ms. Batzel would sue him if she discovered that he had made the horrible allegations which Mr. Cremers had republished. Mr. Cremers privately apologized to Mr. Smith and wrote Mr. Smith an email letter in which Mr. Cremers took full responsibility for his decision to republish Mr. Smith's allegations. In correspondence with his associates, Mr. Cremers acknowledged that Mr. Smith harbored great animosity towards Ms. Batzel, but he did not advise MSN readers of this fact. Nor did he ever contact Ms. Batzel to warn her of Mr. Smith's actions/allegations/animosity. Nor did he ever contact her to advise her that he had republished Mr. Smith's horribly untrue allegations world-wide, which would have given her an opportunity to consider how to lessen the impact of Mr. Cremers' unfortunate actions. While Mr. Cremers privately said he hoped no harm would come out of this, he did nothing to prevent harm and, in fact, he and his associates continued to republish the allegations about Ms. Batzel to third parties. In other words, Mr. Cremers did not just put Mr. Smith's letter on his website and in his MSN newsletter, Mr. Cremers and his associates also took it upon themselves to forward Mr. Smith's letter and allegations to third parties in circles frequented by Ms. Batzel and into the community in which she lived and worked. NO ONE has ever been able to prove that any of the allegations are indeed true and, in fact, they are false and baseless. In the 2 years since Mr. Cremers first began publishing and republishing the defamatory statements about Ms. Batzel, Mr. Cremers has had many opportunities to print a retraction, correction or apology to Ms. Batzel on both his MSN website and in his MSN Newsletter to try to mitigate the harm done to her. To date, he has refused. During this period, Ms. Batzel has been the subject of great personal humiliation and distress. She has suffered an attempt to get her disbarred from practicing law in North Carolina; she has suffered attempts to get her to leave her North Carolina home from fear of harm to person, reputation and property (which effort succeeded after the allegations were reprinted in letters sent to colleagues in her home town and the rumors about the allegations were repeated throughout the community). In September, 2000, after Ms. Batzel moved to California, Ms. Batzel resorted to litigation against Mr. Cremers as a final attempt to clear her reputation and name. While we understand that many persons and organizations world-wide are looking at this case to define Internet liability, we in fact see the case as a very simple case of defamation and invasion of privacy. The United States, and each state in the United States, including California, have significant laws to protect everyone's right to free speech, including Mr. Cremers' right to free speech in pursuing his business interests and 'hobbies' in the United States . The right to use the free speech laws, however, comes with the obligation to pay for any damages incurred by a victim of such use, such as when "free speech" is used to untruthfully defame and harm an innocent person, such as Ms. Batzel. M. J. Lynch, Attorney at law9100 Wilshire BoulevardSte 700-WestBeverly Hills, CA 90212phone: 310-285-9609
Justice for all
"In het geval van Batzel vs. Cremers heeft de Amerikaanse rechter zichzelf bevoegd verklaard en zal hij Amerikaans recht op de casus toepassen." Nederland is toch een zelfstandig land en geen satelliet van Amerika? Ik heb dan wel geen rechten gestudeerd, maar het lijkt mij toch niet dat een rechter een burger uit een ander land en in een ander land kan veroordelen. Moeten Amerikaanse militairen binnenkort advocaten in de arm nemen tegen Afghaanse rechters die zichzelf bevoegd hebben verklaard voor het toepassen van Afghaans recht op Amerikaanse bodem? Misschien is er een emerce lezer die enig licht hierop kan laten schijnen.
Stephen Newman
Mr. Thijm: Thank you for your fine report on the litigation against the Museum Security Network, and for helping to bring public attention to some of the legal issues created by the Internet age. I do wish to take issue with one comment, however, "The costs for the American lawyer alone may ruin him." Your readers should know that my firm, Latham & Watkins, is handling Mr. Cremers' case on a pro bono basis (without charge). We received a referral from California Lawyers for the Arts, which is a well-known public service organization, and we are proud to help Mr. Cremers in his time of need. I have also reviewed the comments of plaintiff's counsel, which were posted on the Kinderspel site. We are defending against the charges vigorously and we believe that the evidence and the law will show plaintiff's claims to be without merit. Best regards,Stephen J. Newman, Attorney-at-LawLos Angeles, CaliforniaUSA
Frank Braton
Dit is een perfect voorbeeld van hoe onzorgvuldig sommigen kunnen zijn en hoe klein de wereld is geworden met de komst van Internet. BB is watching you all.
Ton Cremers
In deze zaak is april 2005 een definitief oordeel geveld door de Amerikaanse rechter en ik (Ton Cremers) heb de door Batzel aangespannen zaak OP ALLE FRONTEN gewonnen. Batzel is in het ongelijk gesteld. Al met al is dit een landmark case geworden met belangrijke jurisprudentie waardoor de vrijheid van meningsuiting op het Internet een heel stevige basis heeft gekregen en moderators van mailing lists beschermd worden tegen het soort juridische rompslomp als waarmee ik geconfronteerd werd. Voor meer info: toncremers@museum-scurity.org