Deel dit artikel
-

Knipseldiensten verweren zich tegen uitgevers

Drie digitale knipseldiensten, die door PCM voor de rechter zijn gedaagd, houden vol dat zij zich niet schuldig maken aan illegale praktijken. "Het is een laffe actie van de uitgevers."

Vorige maand werd bekend dat PCM, Het Financieele Dagblad en Telegraaf drie digitale knipseldiensten voor de rechter slepen. De aanklacht: de bedrijven overtreden de Auteurswet en de Databankenwet. Zij scannen de inhoud van dagbladen, slaan deze op en verkopen die vervolgens voor enkele guldens per artikel door. Onwettig, zeggen de uitgevers, want met hun copyrights wordt geen rekening gehouden.

Een rechtszaak kan nog wel drie tot vier maanden duren, maar dat weerhoudt drie digitale knipseldiensten er niet van nu al flink uit te halen naar de uitgevers. Voor Mark Reisz, directeur van Knipsel Info Service is het nog steeds niet duidelijk waarom de uitgevers uitgerekend nu met juridische stappen komen. "Het is een laffe actie van de uitgevers. Sommige knipseldiensten bestaan al 75 jaar, en de uitgevers hebben nooit eerder bezwaar gemaakt". Hij vindt niet dat met het scannen van een artikel de Databankenwet wordt overtreden. "Dat is een groot misverstand. Wij scannen wel de kranten maar wij houden geen database aan. Wij verkopen ook niet de inhoud van hele kranten door. Wij leveren alleen artikelen waar de klant om vraagt. Voor het werk dat wij doen vragen wij een vergoeding".

Onzin, vindt Joris van Manen, de advocaat van PCM. "Het digitaal opslaan van een artikel na het scannen geldt al als het aanhouden van een database, hoe kort deze ook wordt aangehouden. Ze zoeken na het scannen op trefwoord in het digitale artikel."

De handel in gedigitaliseerde artikelen blijkt een lucratieve zaak te zijn. De drie gewraakte bedrijven, Euroclip Knipseldienst, Knipsel Info Service en Antal Clipping Knipseldienst gaven vorige week enkele cijfers vrij over hun activiteiten. Gezamenlijk versturen zij 60.000 tot 75.000 artikelen per week. Die worden geleverd aan 5.500 klanten. Jaarlijkse omzet: vijftien miljoen gulden.

Geen wonder dat de uitgevers zelf met vergelijkbare initiatieven zijn gekomen. Via Krantenbank , een dienst van FactLANE , is het mogelijk online te zoeken in de archieven van Algemeen Dagblad, de Volkskrant, NRC Handelsblad, Het Parool en Trouw. FactLANE, onderdeel van PCM Interactieve Media, en het NBLC, de branchevereniging van openbare bibliotheken, hebben in februari 2001 een overeenkomst gesloten over het aanbieden van de archieven aan alle openbare bibliotheken. Per 1 mei zijn de eerste bibliotheken aangesloten op de Krantenbank.

Zo kan het dus ook. De bibliotheken betalen keurig een vergoeding voor de geleverde artikelen en overtreden daarmee niet de Auteurswet niet. Reizs voert aan dat hij met zijn knipseldienst deze wet ook niet overtreedt. "Wij geven de artikelen gemiddeld 1,2 keer door. Wat onze klanten er verder mee doen, of ze het nu intern verder verspreiden of niet, gaat ons niets aan. Als ze dat in een database stoppen ontstaat er een grijs gebied, waarvan niemand meer weet wat mag en wat niet mag", aldus Reisz.

Deel dit bericht

5 Reacties

Mark Reisz

Bij het bovenstaande artikel wil ik een drietal kanttekeningen maken. Het is geen 'laffe actie' (alinea 3) dat de uitgevers de Knipseldiensten nu aanpakken als wel dat de iutgevers de knipseldiensten uberhaupt aanpakken. Het zijn niet de Knipseldiensten die schade zouden veroorzaken voor uitgevers, maar de bedrijven die intern artikelen opslaan en wellicht vele knipsels intern doorsturen. Daar dat tevens hun adverteerders zijn, durven de uitgevers die natuurlijk niet aanpakken! De uitgevers zelf zijn niet met vergelijkbare diensten gekomen in tegenstelling tot wat in het artikel gesuggereerd word 'Geen wonder dat de uitgevers zelf met vergelijkbare initiatieven zijn gekomen' (alinea 6). Knipseldiensten lezen 1.500 a 2.000 uitgaven per week en filteren alleen relevante artikelen daaruit en sturen die door naar de klant, ze bewaren niets. Factlane (van PCM) geeft de mogelijkheid tot het zelf doorzoeken van het archief van een aantal kranten, dus absoluut geen gelijkwaardige dienst. Het is een totaal andere markt waar dit product zich op richt. De opmerking 'Zo kan het dus ook' is erg kort door de bocht. Ook bij de verwijzing naar bibliotheken geldt dat die archieven van een beperkt aantal kranten aanbieden. Daarbij geven ze de mogelijkheid zelf in een archief van meerdere jaren te zoeken. Dat doen de Knipseldiensten niet. Knipseldiensten selecteren uit de meer dan 1.500 geschreven media alleen die artikelen die voor de opdrachtgevers van belang zijn. Een bibliotheek kan en zal dat nooit kunnen bieden.

J.

Beste heer Reisz, Zou u mij kunnen uitleggen wat er nu precies laf is? Ik dacht dat het was omdat men er uitgerekend *nu* mee komt, maar u zegt nu zelf dat het *uberhaupt* laf is. U zegt dat het hooguit uw klanten zijn die echt schade veroorzaken. Maar de uitgevers stellen toch slechts dat er auteursrechten geschonden worden, ongeacht of er uberhaupt sprake is van schade? Is het dan zo dat je auteursrechten gewoon mag schenden, zolang je maar geen schade veroorzaakt? Stel, u koopt een uitgave van het NRC, waarin een bericht staat over de Nederlandse politie. U heeft 6 klanten die op "politie" knippen, dus gooit u die krant onder de kopieermachine en maakt 6 kopietjes, die u dan vervolgens verkoopt. Dan heeft u dit auteursrechtelijk beschermde werk 6x verveelvoudigd en tegen betaling aan derden openbaar gemaakt (immers, het artikel is niet in het publieke domein verkrijgbaar, normaal moet je een krant kopen om het te kunnen lezen.)Vindt u het dan vreemd of laf dat de auteursrechthebbende vindt dat zijn rechten geschonden zijn? OK, nu iets genuanceerder: U koopt een NRC, scant deze in (kopieren naar een digitaal medium) zodat met behulp van een computer systematisch (dwz, in een systematische informatiestructuur aka database) gezocht kan worden naar trefwoorden. Het bovengenoemde politie-artikel wordt 6x uitgeprint (verveelvoudigd) en naar de klanten gestuurd (aan derden openbaar gemaakt). Dat u die database aan het eind van de dag weggooit, wil niet zeggen dat het geen database is. Bent u dan niet in overtreding? Ik heb geen diepgaande kennis van hoe knipseldiensten precies werken en ik ben zeker geen jurist, maar als leek lijkt het me helemaal niet vreemd dat de uitgevers hun rechten proberen te beschermen. Het feit dat de huidige situatie al 75 jaar lang voortduurt, heeft hierop geen enkele invloed. Je schendt andermans rechten of je schendt ze niet. Maar goed, als ik het verkeerd begrepen heb of als ik ergens fundamentele denkfouten heb gemaakt, dan hoor ik het graag. Succes met uw rechtzaak.

Rokin Kakes

Wat mij vooral verbaast is dat het kennelijk onmogelijk is om in de archieven van Nederlandse dagbladen te zoeken naar relevante informatie. Niet om de artikelen te downloaden maar om links te vinden naar de informatie die ik zoek.Voorbeeld : ik weet dat de Volkskrant de afgelopen twee jaar een aantal zinnige artikelen heeft gepubliceerd over scientology. Zoeken op dit trefwoord op hun site levert nul hits op. Dus zoek ik naar een webservice die de gearchiveerde content van meerdere dagbladen kan doorzoeken. De genoemde knipseldiensten voldoen niet omdat zij alleen in actualiteit doen.Het enige alternatief is krantenbank.nl en die service is alleen beschikbaar vanuit een bibliotheek?! Wordt eens wakker mensen : voor deze service op mijn desktop trek ik mijn creditcard ! En neem ik nog een banner op de koop toe als de service goed is. Dit is dus een gat in de markt en als je daar niet op inspeelt dan doen anderen dat voor je. Sterker nog : ik krijg zojuist een winstgevend idee.

Winfried Splinter

Beste Robin, Jouw goede idee bestaat al lang! Ik heb een abonnement op Library van Factlane.nl, waarmee ik overal in de archieven van alle kranten artikelen kan opzoeken. Van scientology tot de paus. Jammer dat het alleen Nederlandstalige kranten betreft en niet bijvoorbeeld ook de Washington Post, Times e.d. Zonder last te hebben van banners. Gouden tip?!

chefren

Via Factlane kan je wat kranten betreft alleen in wat ze zelf "DE 5 kranten" noemen zoeken. Op hun website staat: NRC Handelsblad, Trouw, de Volkskrant, Het Parool, Algemeen Dagblad, De Standaard, De Financieel Economische Tijd, Gazet van Antwerpen, De Morgen, Het Laatste Nieuws,Het Nieuwsblad, Het Belang van Limburg, ANP, Het Financiële Dagblad, Rotterdams Dagblad, Rijn en Gouwe, Dagblad Cobouw, Quote, Elle, de Staatscourant Dat is op zich niet slecht en er staat aanzienlijk meer in dan op de diverse websites is gepubliceerd (wat in mijn ogen voor de Staatscourant absoluut niet zo zou mogen zijn!). Het is ook handig dat het via internet kan maar het is onhandig dat je geen link naar artikelen kan rondsturen, niet-abonnees kunnen er niet bij, en dat je de inhoud niet domweg met Google kunt doorzoeken. In de praktijk blijkt Google dan toch vrij vaak handiger. Feiten van enig belang zijn in mijn ogen eigenlijk altijd via internet te vinden.

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond