Marketingwereld kampt met breinen vol zelfprojectie
[Column] iPhone’s zien we werkelijk overal. Zo lijkt het. Maar hoeveel landgenoten zouden eigenlijk zo’n telefoon hebben? Tien procent, twintig procent…? Volgens onderzoek blijken het maar zo’n 400.000 mensen te zijn. Dus voor 2,5 procent van de bevolking worden de meest prachtige applicaties gemaakt.
Natuurlijk, als deze 2,5 procent van onze bevolking echt de kerndoelgroep is, is dat prima. Erg waarschijnlijk is dat echter niet. Wanneer we willen experimenteren met deze derde generatie interfaces is dat ook prima. Maar 2,5 procent is toch niet veel en waarschijnlijk een veel kleinere gebruikersgroep dan we initieel dachten? Waarom wordt dan toch soms een halve ton of veel meer aan een speciale iPhone-applicatie besteed?
Waarschijnlijk is er in veel gevallen sprake van zelfprojectie. We hebben zelf een iPhone en komen in omgevingen waarvan de halve populatie een iPhone lijkt te bezitten. Wie er nog geen heeft, loopt dan in onze perceptie achter en zal ooit nog wel eens tot inkeer komen en tot aanschaf overgaan, zo luidt al snel de gedachte. Immers, het komt niet overeen met ons gedrag, wat een afkeuring van onze keuze zou kunnen betekenen. Dit wordt psychologisch als potentieel bedreigend ervaren, waardoor we ons gaan verdedigen: geen iPhone kan geen goede keuze zijn. Laggards dus. Selectieve perceptie doet de rest: we nemen waar vanuit ons eigen referentiekader (een wereld vol met iPhones) en zien vooral wat we wíllen zien. Deze zelfprojectie blijft interessant, maar is dus voor ons allemaal een verradelijk verschijnsel.
De kern van marketing is ‘going to the market’, door uit te gaan van de doelgroep. Dat impliceert het feitelijk leren kennen van de doelgroep. Dat is wat anders dan van alles over de doelgroep te veronderstellen. Dus gaan we het vragen aan de klant! Maar wat de klant zegt blijkt om allerlei psychologische redenen vaak ook niet te kloppen. “Luister nooit naar een klant” is dan het adagium.
Er is niets mis met de meeste iPhone-applicaties: het is slechts een voorbeeld van een reeks veel voorkomende psychologische valkuilen in een marketingproces. Maar gelukkig praat ons brein de beslissing al snel goed door het ‘maar een experiment’ te noemen. En waren we ooit ook niet zo met websites begonnen? L’histoire, se répète!
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
11 Reacties
Marco van der Lingen
Het gaat niet zozeer over het aantal iPhones (inmiddels inclusief iPod Touch ruim over de 500.000 gebruikers) maar om de beweging. Devices zoals de iPhone dwingen marketeers na te denken over de kansen om relevanter te worden voor de klant. Geen ouderwetse pushreclame of websites waar je Google geld betaald om klanten naar je site te lokken maar echte relevante diensten waar klanten blij van worden. De mobiel zorgt ervoor dat je unieke diensten kunt leveren door gebruik te maken van de locatiegegevens, camera, 24/7 internetverbinding, communicatie, persoonlijke instellingen etc en deze in de juiste context kunt aanbieden. Het ontwikkelen van een applicatie hoort in mijn ogen dan ook meer bij product/dienstontwikkeling waarbij de iPhone een goede 'test' markt is. De resultaten van de meeste iPhone applicaties zijn trouwens nu al erg indrukwekkend met downloadcijfers van populaire apps die er niet om liegen en belangrijker nog na de download worden de applicaties ook nog eens gebruikt en vertegenwoordigen ze ruim de helft van het mobiele internet verkeer. Alle marketeer moeten dus in mijn ogen nadenken over hoe ze hun product of dienst relevanter gaan maken en het lijkt me verstandig daar nu al mee te beginnen. met meer dan een half miljoen actieve gebruikers op het Apple platform en platforms zoals Android die snel groeien is het niet alleen cool om in applicaties te denken nee het zal snel noodzakelijk zijn voor een goede marketeer.
Hay
Waar komt het cijfer van 400.000 vandaan? Overigens klopt dat percentage natuurlijk niet: 2.5% is als je de complete Nederlandse bevolking meeneemt (400.000 = 2.5% van 16 miljoen), en baby's en bejaarden hebben meestal geen telefoon. Je moet kijken hoeveel mensen er in Nederland een mobiele telefoon hebben en daar het percentage van nemen.
Martijn Verhoeven
Mobiele telefoon penetratie in NL tussen de 115 en 130%Aantal inwoners 16.621.800 (Wikipedia schatting)iPhone + iPod = 500.000 (scahtting o.b.v. dit artikel en de reacties)Aantal "telefoons": (115% van 16.621.800) 19.115.070.500.000 / 19.115.070 = 2.6% en dan telt de iPod als een telefoon in dit geval wat het natuurlijk niet is. Dat maakt het verhaal inderdaad compleet anders. Schande Emerce ;-) Als zouden de getallen niet kloppen en we gewoon uitgaan van 600.000 iOS gebruikers en 16 miljoen inwoners dan nog gaat de vraag op waarom veel geld uitgeven aan nog geen 5%. (doelgroep afhankelijk) terwijl een paar ?K extra uitgeven aan het bereiken van mensen met andere browsers of een fysieke beperking vaak buiten projecten wordt gehouden.
Arne
Hmm, er kunnen natuurlijk wel 19 miljoen mobiele telefoons zijn, maar een fractie daarvan (iPhone en Android en de rest laat ik buiten beschouwing) kan ?berhaupt Apps en Web 2.0 toepassingen aan. De iPhone is momenteel gewoon het makkelijkste platform om een mobiele dienst op te bouwen. De overige 14+ miljoen telefoons kunnen niets anders dan bellen… Logisch dan toch?
danny at easyconcepts dot com
goed artikel ronald, maar ben ook benieuwd net als huskyr naar t aantal iphones tov ''traditionele'' mobiele telefoons in .nl zodat we echt een goed beeld krijgen, wellicht intressant om eens verder in te duiken voor de NL marketeers
bernard van isacker
ik vrees dat jullie de bal misslaan… wie een iPhone heeft, heeft hoogstwaarschijnlijk ook een itunes account nietwaar? De rest zoeken jullie zelf maar uit, maar onze applicatie levert maandelijks flink wat op en het werd maar gedownload door 10.000 mensen. Een goed business plan staat of valt met een realistische en goed doordacht product dat constant value geeft aan de gebruiker. Hoeveel de penetratie dan bedraagt is dan eigenlijk irrelevant. Iets wat wij dagelijks ondervinden. Natuurlijk, hoe meer gebruikers hoe meer de omzet, maar je kunt met een relatief klein aantal gebruikers heus wat omzet cre?ren hoor 🙂
Ivo Wentholt
Stel nu dat deze 400.000 (of hoeveel het er ook zijn) gebruikers allen enorm actief zijn. Stel, 30% gaat je app gebruiken. En stel, deze 30% genereert 6x zoveel gebruik/bezoek/omzet/etc dan alle andere devices en mobiele websites bij elkaar. De meeste business cases -ook niet mobiel- zijn met deze cijfers prima rond te krijgen, zeker als je je beseft dat we nog aan het begin staan. Denken vanuit 100% bereik is verkeerd…dat lukt je niet. Dat is de echte valkuil, waar blijkbaar nog steeds velen intrappen.
Barrie de Vries
@Berend: Misschien wordt de Bal idd misgeslagen, het artikel slaat de plank in ieder geval volledig raak. In niches is het altijd mogelijk een goede boterham te verdienen met een nicheproduct (de basis van de longtail, duhuh). Maar schaalbaarheid, is naast de hoeveelheid producten die je kan aanbieden, afhankelijk van hoe groot de doelgroep is die de producten wil afnemen. Waar dit artikel over gaat is het grote aantal totaal onzinnige app's die worden gemaakt voor de iPhone, door bedrijven die hun basis marketing (inclusief kanalen/platforms) nog niet eens op orde hebben.
Emile Edwards
@Ivo: Bezoek, gebruik en omzet zijn drie verschillende grootheden. Heel veel veronderstellingen, weinig feiten. Bovendien wordt niemand in NL echt rijk van mobiele CPM-tarieven; dus veel bereik vertalen in veel omzet is een vraagteken. Vooral met 133.333 unieke bezoekers. En ja, 100% bereik is een hoax.
Kees de Jong
Wat is dit toch grappig. Het lijkt net als of er voor de iPhone geen slimme mobiele apparaten waren waar je applicaties voor kunt ontwikkelen. Sinds 2001 maakt mijn bedrijf applicaties voor het PocketPc platform. En ik ben niet de enigste. Als je wilt weten wat er te koop is op dit gebied ga dan eens naar een websie als http://www.handango.com waar duizenden applicaties worden aangeboden.
Wouter In t Velt
Zelfprojectie is zekerherkenbaar. In retail kom ik ook vaak formules tegen die vooral voor de ontwerper aantrekkelijk zijn en niet voor Henk en Ingrid. Maar mobiel is een ander verhaal. Tot nu is er juist wel veel mis met de applicaties. Ze genereren vooral PR en hebben weinig meerwaarde voor de consument. Zo begin het ook met internet.Maar mobiel is wel de toekomst. Het potenti?le nut voor voor de consument is enorm, en de groeicijfers liegen er niet om.Maar mobiel vraagt wel om een strategie.