Deel dit artikel
-

MP3 is beter dan seks

Ongeveer een jaar geleden werd MP3 populairder dan seks. Inmiddels wordt de meest gebruikte zoekterm op Internet geplaagd door rechtszaken. MP3-grootgebruikers Napster en MyMP3 zijn twee weken geleden door verschillende Amerikaanse rechters veroordeeld wegens auteursrechtinbreuk. Onzin, vindt een groot deel van de Emerce-lezers. Als het aan hen ligt, wordt het auteursrecht vandaag nog afgeschaft. Dat blijkt uit de uitslag van de Emerce poll van afgelopen week. Velen menen dat het illegaal (sic!) distribueren van auteursrechtelijk beschermde muziek niet moet worden verboden.

Napster en MP3 zetten de muziekindustrie op zijn kop. Informatierechtdeskundige Christiaan Alberdingk Thijm meent dat de muziekindustrie maar eens moet uitleggen waarom een CD veertig gulden kost.

MyMP3.com biedt gebruikers van de dienst de mogelijkheid hun eigen muziek op verschillende plaatsen te beluisteren. De 'beam-it'-functie identificeert of de CD in de diskdrive een legaal exemplaar is, waarna de muziek via de MP3.com server bijvoorbeeld op het werk of het vakantieadres kan worden gedraaid. Dat voorkomt het meezeulen van plastic doosjes. Het heikele punt is dat de eigenaar zijn CD niet zelf kopieert naar de server, maar dat MP3.com dat al voor hem heeft gedaan. De muzieksite uit Santa F� heeft ongeveer 40.000 titels naar haar database gekopieerd. En dat is de muziekindustrie in het verkeerde keelgat geschoten.

Napster is van een geheel andere orde. Het heeft veel weg van een anarchistische leefgemeenschap van auteursrecht hooligans. Leden van Napster wisselen met behulp van speciale software MP3 files met elkaar uit. Met Napster 2.0 Beta 6 worden zoekopdrachten naar muziektitels gegeven om de gevonden MP3-bestanden vervolgens van de harde schijf van andere leden te downloaden. Napster kopieert noch distribueert dus muziek. Het is een tussenpersoon die slechts de mogelijkheid biedt om muziek uit te wisselen. Judge Patel heeft echter geoordeeld dat het bedrijf zich daarachter niet mag verschuilen om aansprakelijkheid voor haar inbreukmakende leden af te weren.

Het grote verschil tussen MyMP3 en Napster is dat de MyMP3 service alleen beschikbaar is voor de eigenaar van een CD. Alleen dus voor degene die al een paar tientjes heeft betaald om naar muziek te luisteren. Het is niet aannemelijk dat artiesten en platenmaatschappijen daardoor inkomsten mislopen. Niemand zal dezelfde CD een tweede keer kopen om deze ook in het vakantiehuisje op Texel af te draaien. MyMP3 is okay, Napster niet. Het bedrijf van de negentienjarige Shawn Fanning is een veel groter gevaar voor de muziekindustrie. Wie een CD via Napster heeft gevonden, zal hem waarschijnlijk niet meer aanschaffen.

De meerderheid van de bezoekers van de Emerce site vindt dat eerst de prijs van CD's naar beneden moet. Daarna willen ze wel overwegen om auteursrechten te erkennen. CD's zijn inderdaad veel te duur. Het is algemeen bekend dat het maar een paar dubbeltjes kost om een CD te maken. De prijs wordt kunstmatig hoog gehouden door platenmaatschappijen en winkeliers. Het is onterecht als muzikanten daar de dupe van zouden worden. Het is niet de schuld van de Marco Borsato's van deze wereld dat consumenten worden gedwongen veel te veel voor hun muziek te betalen. Voorlopig is het auteursrecht de enige manier waarmee muzikanten voor hun prestaties beloond kunnen worden. Het probleem is alleen dat de vermaakindustrie auteurs vaak dwingt hun rechten over te dragen, waarna ze met hun nieuw verworven titel 'auteursrechthebbende' de consument kunnen uitmelken. Dat is nooit de bedoeling geweest: het auteursrecht is er voor de auteurs, niet voor platenbonzen, softwareboeren en filmbobo's.

Ondertussen gaan woedende consumenten gewapend met de nieuwste technologie�n verder met het doorzagen van de belangrijkste pijler van de vermaakindustrie. Een dag nadat MyMP3 en Napster aan banden zijn gelegd, duiken alweer de volgende technologie�n op. Freenet en Gnutella zijn vergelijkbaar met Napster, maar maken geen gebruik van een centrale server. Daardoor is er geen spin die voor het web aansprakelijk kan worden gesteld. Rechters en wetgevers worden dus voortdurend door de techniek ingehaald. Moeten we het auteursrecht daarom maar afschaffen? Als boekwinkels worden geplunderd, moeten we dan voortaan de boeken maar weggeven? Indien niemand begrijpt waarom er voor een boek betaald moet worden, valt daar eigenlijk wel wat voor te zeggen. Wanneer de maatschappelijke legitimatie voor het auteursrecht wegvalt, heeft het geen bestaansrecht meer. Aan de muziekindustrie dus de taak uit te leggen waarom een CD veertig gulden kost.

Mr Christiaan Alberdingk Thijm is informatierechtdeskundige.

Links:
MP3.com
Napster
News.com
Wired

Deel dit bericht

11 Reacties

Mark Hissink Muller

Alberdingk Thijm heeft gelijk. Napster houdt muziekpiraten de hand boven het hoofd onder het motto dat er voldoende muziek beschikbaar is die volledig vrij is van auteursrechten. Er is op internet inderdaad een hoop “free music” te vinden. Probleem echter is dat het overgrote deel van deze muziek het aanhoren gewoon niet waard is, zeker als je gewend bent te luisteren naar “commerciële” nummers zoals die gedraaid worden op de radio en zoals je ze thuis van CD speelt. Omdat de “commerciële” nummers, die kwalitatief beter zijn, via Napster zó gemakkelijk beschikbaar zijn zien mensen het niet als stelen, wat het natuurlijk wel is. Voorstanders van Napster komen graag met onzinnige argumenten als “Information wants to be Free”. Mensen die zich van dergelijke dooddoeners bedienen dienen met gelijk wapenen om de oren geslagen te worden. “Guns want to kill, but we have a law against that” is naar mijn idee het juiste antwoord. My.MP3.com is, zoals Alberdingk Thijm al stelt, van een andere orde. Over de nummers die je door die dienst naar je toe kunt laten streamen heb je rechten betaald. Je hebt immers bewezen een exemplaar van de CD te bezitten. Hoewel een Amerikaanse rechter anders bepaalde is er natuurlijk geen verschil tussen een nummer op een CD van de Dire Straits die ík bezit en dezelfde opname op een Greatest-Hits CD, laat staan tussen de nummers op twee exact dezelfde CD’s. Als ik één keer rechten betaald heb over een nummer dan verwacht ik dat ik dat mag/kan luisteren waar en wanneer ik dat wil. Dat maakt de technologie van MP3.com nu mogelijk. Dat MP3.com te goeder trouw is blijkt wel uit het feit dat ze met verschillende CD-winkels op internet een overeenkomst gesloten hebben dat mensen die een CD bij die winkel kopen deze CD direct toegevoegd krijgen aan hun My.MP3.com-account en niet twee weken hoeven te wachten tot de postbode de CD eindelijk thuis gebracht heeft. De RIAA (Recording Industry Association of America) zou in plaats van MP3.com te bestoken met rechtzaken moeten zien dat de voortschrijdende technologie het speelveld drastisch veranderd heeft en dat MP3.com aan de goede kant van de (nieuw getrokken) lijn staat. 

Rene Scholte

Eens iets heel anders, maakt niemand zich er nooit eens een beetje druk om dat artiesten miljoenen verdienen met het uitoefenen van hun hobby. Als Michael eens genoegen zou nemen met een normaal rijtjeshuis kan de prijs van zijn cd's al wat naar beneden.Zelfs een beetje artiest in Nederland schijnt al niet zonder huis in Zuid-Afrika te kunnen. Door werk van onbekende artiesten (gedeeltelijk) op Internet te zetten kan een groot publiek er kennis van nemen en gaat de wet van de marktwerking op, geliefd is wat duurder dan wat een klein publiek wil.De artiest moet dus water bij de wijn doen, niet alleen diegenen die al jaren veel te veel geld neertellen voor een cd en zo was het ook al toen we nog vinyl kochten. Nu er nieuwe kopieer-technieken zijn die niets aan de kwaliteit af doen begint men te piepen.Toegegeven: napster schiet misschien wat door maar het is goed dat er eens wat tegengas is gekomen.

frank janssen

De consument vindt de prijs van de cd te hoog en is tevens van mening dat het auteursrecht moet worden afgeschaft. Wie vindt dat nou niet? Ik vind alle prijzen van alle producten te hoog: benzine, spijkerbroeken, sigaretten, sterke drank, Nike's gymschoenen, Armani kostuums etc. etc. etc, allemaal te duur. Ook het merkenrecht moet meteen de prullenbak in. Weg ermee, dan kunnen de prijzen van alle merkproducten namelijk ook omlaag.Kortom, de column van de heer Christiaan Alberdingk Thijm neigt wel heel erg veel naar borrelpraat. Ik ga even niet in op zijn mening over Napster of MyMP3, maar ik wens even stil te staan bij zijn visie over auteursrecht en cd-prijzen. De aanname dat 'algemeen bekend is' dat cd's maar een paar dubbeltjes kosten is wel erg kinderlijk gesteld. Daarmee wordt waarschijnlijk bedoeld dat de kosten voor grondstoffen die nodig zijn voor de productie van een cd erg laag liggen. Dat is juist. Maar dan wordt voorbij gegaan aan alle andere bijkomende kosten die natuurlijk ook doorberekend worden. Denk aan studio- en opnamekosten of distributie- en marketingkosten of 17,5% BTW, om er maar een paar te noemen.Hoe zit dat eigenlijk met spijkerbroeken en gymschoenen? Daarvan weten we toch ook dat de productiekosten (slechts enkele knaken) bijzonder laag zijn? Maar toch betalen zonder meer een veelvoud daarvan in de winkel. Wie scoort hier nou marge? Natuurlijk mag van mij de prijs van de cd ter discussie staan, maar niet op grond van onzinnige argumenten. Want dat de prijs van de cd kunstmatig hoog gehouden wordt door platenmaatschappijen en winkeliers, geldt ook voor talloze andere producten waarover deze discussie nooit wordt gevoerd. Dat veel muziekgebruikers de cd te duur vinden, heeft alles met perceptie te maken. Muziek is immers gratis, toch? Je hoort het de hele dag op de radio, tv of internet. Muziek is van iedereen, voor iedereen. Dat internet, met alle technische mogelijkheden, de muziekwereld op zijn kop zet is duidelijk. En dat de muziekindustrie dientengevolge haar 'oude businessmodellen' ook op de kop moet zetten, is eveneens duidelijk.Bovendien blijkt de auteur van de column niet op de hoogte van de werking van het auteursrecht. Op zich niet zo vreemd, want de materie is complexer dan algemeen wordt verondersteld. Vreemder is dat dan toch het auteursrecht als uitgangspunt voor de discussie wordt genomen. Even kort: de artiest is niet noodzakelijk ook de auteur van een liedje. Marco Borsato ontvangt geen auteursrechten, want hij is geen auteur. Hij schrijft zijn eigen liedjes en teksten niet. De auteurs (componisten en tekstdichters) van de liedjes van Marco Borsato staan dan ook niet onder contract bij een platemaatschappij maar bij een muziekuitgever (publisher). Muzikanten worden eveneens niet beloond via het auteursrecht maar via het naburig recht, uitgekeerd door Sena. En dat de vermaakindustrie auteurs dwingt hun rechten over te dragen om vervolgens als auteursrechthebbende de consument uit te melken, lijkt mij een pertinent onjuiste voorstelling van zaken. Geen enkele muzikant of componist laat zich dwingen zijn rechten af te staan. Muzikanten die wel hun eigen nummers (muziek en teksten) schrijven hebben vaak een publishingcontract met een andere maatschappij dan waar ze een platencontract hebben. Voorbeeld is Blof-zanger Pascal Jacobsen die een platencontract heeft met EMI maar het auteursrecht via MCA/Polygram laat lopen. Voor de consument allemaal niet spannend, maar wel van belang als je een visie geeft over het auteursrecht en het daaraan gekoppelde prijsbeleid van maatschappijen.De vraag of het auteursrecht afgeschaft moet worden is natuurlijk wel een interessante. Dat raakt ook de kern van de discussie die muziekindustrie nu voert. Maar die zal zich nooit het auteursrecht laten ontnemen; het is namelijk de basis waarop de industrie haar bestaan fundeert. Met het verdwijnen van de cd als drager, wordt het 'recht' zelfs het enige goed dat ten gelde kan worden gemaakt. En het heeft er alle schijn van dat de entertainmentindustrie de wind voorlopig enigszins mee heeft. Want de gerechtelijke macht lijkt in zaken waar het auteursrecht in het geding vooralsnog de kant van de muziekindustrie te kiezen. Ook de in Brussel op te stellen EU Richtlijn lijkt het intellectuele eigendomsrecht, waarvan het auteursrecht deel uitmnaakt, wel degelijk te willen erkennen en beschermen.Overigens, vind je boeken ook niet erg duur? Die auteurs vangen ook veel te veel geld toch? En boeken moet je ook gewoon eindeloos kunnen kopieëren, toch? Wist je trouwens dat de boekenprijs is vastgelegd? En dat boeken niet onder een bepaalde verkoopprijs verkocht mogen worden? Hoezo een prijs kunstmatig hooghouden? Hoezo kartel?  Frank Janssenhoofdredacteur Muziek & Beeld

Robert van Genhuizen

Het is heel leuk dat u zegt dat het produceren van een cd maaar enekele dubbeltjes kost(zeg maar enkele kwartjes), maar dat zijn niet de enigste kosten die aan het product verbonden zijn.Muziek is een zeer commercieel product met een hoge marketingwaarde. Deze marketingwaarde maakt het produkt vrij duur. Zonder marketing zou het produkt helemaal niet verkocht worden. Door de overvloed van de dure marketingprodukten(top 40 produkten zeg maar), wordt de levenscyclus van een produkt korter en worden de marketingkosten nog hoger. Vandaar dat een produkt vandaag de dag zo duur is. Daarnaast moet men niet denken dat artiesten of de platenmaarschappijen veel over houden per product. Per verkocht product maakt de muziekindustrie ongeveer fl.1,50 winst(netto). Voor de rest zijn er nog kosten zoals overproductie en distributiekosten. Als je een cd gaat opdelen kom je ongeveer aan deze prijzen:Btw: 6,50Label: 2,50 (Bruto)Marketing: 6,00Bedrijfsmarge: 12,40 (Bruto)(Gaan dus nog een heleboel kosten af zoals distributiekosten e.d)Handelsmarge: 8,25 (Bruto)Componist: 2,50 (Bruto)Fabrikage: 2,00 (Bruto)Muzikant: 3,50 (Bruto)Label : 2,50 (Bruto)Totaal: (43,65)Nu zullen er natuurlijk weer een heleboel mensen zeggen dat er heelveel op verdient wordt, maar hou er dan rekening mee dat er niet veel overblijft omdat de kosten er nog afmoeten, gezien dat deze bedragen bruto zijn. Er zijn een heleboel platenzaken die misschien wel een hoge bedrijfsmarge rekenenen, maar hier relatief heel weinig aan overhouden. In een rapport dat hierover verscheen werd bekent dat een groot gedeelte van de platenwinkels nauwelijks winst en veel zelfs verlies maken. De free record shop is hier een uitzondering van. Hoe meer de consument illegale muziek zal consumeren, hoe hoger de prijzen van de legale cd's zullen worden. Uiteindelijk zal de markt dan inelkaar zakken door de lage verkoopcijfers. Het enigste wat dan overblijft zijn internetmuzieksites zoals mp3.com. Deze sites hebben producten die totaal geen marketing hebben en dus geheel onbekend zijn en vaak amateuristisch. Als mp3.com dan wil overleven moeten ze hun producten marketingwaarde gaan geven en zullen ze niet meer gratis zijn en zullen ze relatief duur worden(relatief omdat de consument minder waarde hecht aan virtuele producten) en zijn we weer op hetzelfde punt als we nu zijn. Daarnaast is het volkomen belachelijk om de auteursrechten af te schaffen. Als deze worden afgeschaft hebben de artiesten helemaal geen manier meer om hun materiaal(wat intelectueel eigendom is) te beschermen. Als de auteursrechten worden overgenomen door de platenmaatschappijen is dit niet de fout an de platenmaatschappij maar van de artiest. Die heeft de rechten in eerste instantie in handen, als ze er voor kiezen om deze over te dragen aan de platenmaatschappijen, valt dit niet aan de platenmaatschappijen te verwijten. Illegaal consumeren is dus alles behalve een oplossing om de muziekindustrie dwars te zitten.Ik kan melden dat er op dit moment een reorganasatieconcept is van de muziekindustrie dat producten niet alleen meer waarde en kwaliteit geeft maar ook ongeveer 33,3% goedkoper maakt. Een cd album wat nu ongeveer 44,95 kost zal dan ongeveer 27,95 kosten. Er is dus al een oplossing voor het huidige probleem van de muziekindustrie, een oplossing die de industrie uit dit dieptepunt zal halen(en naar een hoger niveau zal brengen dan ooit tevoren)en wat in het voordeeel van de consument de artiesten en de consument is.

Paul Thuis

Ik vind ook de CD-prijs te hoog. In de VS wordt standaard bij een nieuwe CD gestart met $ 11 of $ 12, en dat blijft zo de eerste 2 maanden. Daarna wordt de prijs wat hoger, maar nooit hoger dan $ 15 a 16 per CD.De nieuwe ontwikkelingen rond MP3.com en Napster, maar ook meer gerenommeerde versies waar de muziekindustrie geen bezwaar tegen kan hebben zoals LiquidAudio, hebben de grote zes uit de platenindustrie wakker geschud. Eindelijk gebeurt er weer eens wat daar.We hebben nog niet helemaal de goede route ingeslagen als het gaat om muziek via het Internet. Gratis muziek via het Net kan uiteindelijk natuurlijk nooit uit. Dat zou de doodsteek zijn voor de kleinere producties, artiesten en bands.De platenmaatschappijen hebben tenslotte toch veel ervaring met het postiioneren van artiesten in de markt, alleen was de invloed die ze hadden op de hele muziekketen veel te groot. Tot en met de schapprijzen! En daar komt door dit soort initiatieven misschien verandering in. 

Jonathan

Met grote interesse heb ik bovenstaande column gelezen. Alberdingk Thijm stelt aan de hand van de recente juridische ontwikkelingen rond de firma's Napster en MyMp3.com, een boeiend vraagstuk aan de orde: het bestaansrecht van het auteursrecht in het digitale tijdperk.Uiteraard gaat het wat ver om vanaf deze plek dit eeuwenoude recht overbodig te verklaren. Het is echter goed dat Alberdingk Thijm de toegenomen machtsconcentratie van auteursrechten in de huidige maatschappij signaleert en hier de nodige vraagtekens bij zet. Het auteursrecht, ooit bedoeld om creatieve geesten te belonen voor hun inspanningen en het scheppen van oorspronkelijke werken door anderen te bevorderen, komt tegenwoordig terecht bij een steeds kleinere, machtige groep: de grote jongens in de muziek-, film- en softwareindustrie. Deze tendens rechtvaardigt weliswaar niet dat het auteursrecht door gebruikers op grote schaal wordt genegeerd, maar wellicht is een herwaardering van de oorspronkelijke bedoeling van het auteursrecht op zijn plaats. Jonathan

Sjoerd van Geffen

Frank Janssen is wel erg kortzichtig om Alberdingk Thijm's argument 'borrelpraat' te noemen: alsof de amerikaanse Federal Trade Commission in een dronken bui de 5 grootste platenmaatschappijen (Sony, Universal, BMG, Time Warner en Capitol (EMI)) dreigt te vervolgen wegens het kunstmatig hoog houden van CD-prijzen. Jazeker: een ordinair prijskartel 'uit het boekje' (voor de liefhebbers: bekijk de schikkingen op http://www.ftc.gov/os/2000/05/index.htm#10 ). Bovendien weten insiders dat het 'boekenkartel' zijn langste tijd heeft gehad, en een uitzondering als deze is geen reden om de mededingingsregels te veranderen, maar eerder om de – niet te rechtvaardigen (zeker niet zolang ECI e.d. niet tevens wordt verboden alleen bestsellers te verkopen) – uitzondering te veranderen. Ook de hoge marketingkosten die Robert van Genhuizen noemt zijn geen verklaring, maar juist een kunstmatig instrument om de toetredingsdrempels te verhogen – althans voor zover ze het gevolg zijn van illegale afspraken een minimumbedrag aan promotie te besteden, iets wat zeer regelmatig voorkomt. Of bedoelt hij daarmee de transportkosten die nu eenmaal horen bij het heen en weer slepen van stapels plastic? Die heb ik namelijk niet gezien in zijn 'berekening' … die ik graag eens ergens in Oost-Europa of Zuid-Oost Azië zou willen laten narekenen voor een verhelderende 'second opinion'. Alberdingk Thijm raakt de kern van het probleem wanneer hij zegt: "het auteursrecht is er voor de auteurs, niet voor platenbonzen, softwareboeren en filmbobo's. Het is te hopen dat de techniek de mogelijkheid zal bieden tot rechtstreekse onderhandeling en betaling tussen de échte auteurs en de de échte consumenten om de hierboven vermelde tussenpersonen uit de economische produktieketen en daarmee meteen uit de culturele levenscyclus te elimineren.

Aad Havenaar

De auteurswet moet flink onder het mes. Bedoeld als bescherming van intellectueel eigendom, is het in de praktijk een middel geworden om allerlei kleine monopolies in stand te kunnen houden. Het produkt Borsato of Twain heeft namelijk niets te duchten van concurrenten. Vandaar het prijsniveau. Moeten dergelijke monopolies eerst de omvang krijgen van een Microsoft alvorens er ingegrepen wordt? Licentie verplichtingen koppelen aan de auteursrechten zou een begin kunnen zijn naar een meer gezonde muziek- en filmindustrie.

Jochen van Westendorp

Met enige verbazing heb ik de onderstaande reacties bekeken.Persoonlijk vind ik CD's te duur. Hoe kan het anders zijn dat als ik een CD bestel bij Amazon.com (uit Amerika dus!) nog altijd goedkoper uit ben als ik dezelfde CD koop in Nederland? Ik hoef de deur niet eens uit, de CD wordt zelfs bij mij thuis afgeleverd.Kennelijk zijn wij in Nederland in staat om iets extra's toe te voegen waardoor het gerechtigd is om een hogere prijs te vragen. Volkomen bullshit dus. Het argument van marketing is ook bullshit want waarom is een CD van een onbekende band, waar géén marketing voor wordt gedaan, even duur als de CD van een Borsato of Froger. Of wordt dat geld gebruikt voor marketing van Borsato?Vaak wordt het argument gebruikt dat zonder bepaalde prijzen men niet in staat is om nieuwe bands te lanceren. Als je kijkt naar een site als mp3.com zijn hier allerlei initiatieven om jezelf te lanceren, voor gratis en voor niks.De muziekindustrie probeert wanhopig als een oude dinosaurus alle nieuwe technieken te verbieden om zo hun verworven posities te behouden. Als men nu eens slim is en kijkt wat de nieuwe mogelijkheden kan bieden. Nieuwe technieken hoeven namelijk niet alléén bedreigingen zijn, het kan juist kansen bieden. Ik vrees dat als de "oude" platenmaatschappijen dit niet inzien gedoemd zijn om failliet te gaan.Accepteer dat er ALTIJD illegale muziek zal zijn. Dit kan je niet uitbannen, dat zal je nooit lukken. Vroeger hadden we allemaal casettebandjes met muziek gekopieerd van vriendjes. Tegenwoordig hebben we CD's met muziek van vriendjes. Het enige verschil, de kwaliteit wordt steeds beter. Maar een gemiddelde consument is nog steeds blij met dat bandje. Alleen heeft niemand tegenwoordig meer een casettedeck maar een CD speler. Een gemiddelde consument is best bereidt te betalen voor de muziek als zijn prijs-beleving maar goed is. En deze beleving wordt niet gesteund als hij in omrigende landen CD's tegen een lager tarief kan kopen. Of via allerlei dot.com bedrijven voor een lager bedrag thuis bezorgt kan krijgen.Persoonlijk zie ik best iets in een programma a la Napster maar dan aangesloten op de databases van de verschillende platenmaatschappijen. Als het dan mogelijk wordt om online de gezochte nummers tegen gerechtvaardigde kosten te downloaden dan hebben zij mij direct als klant. De CD brand ik zelf wel :)Laat de platenmaatschappijen werken aan een goede compressie techniek met een goede beveiliging. Lever desnoods eigen brand- en afspeel-software. Als de 5 of 6 grootste platenmaatschappijen dit initiatief neerzetten dan pak je daar direct een groot marktaandeel mee. Iets waar een heleboel andere initiatieven tot nu toe op stranden; hoe wordt ik de standaard?! Je ziet dat het zelfs Microsoft met z'n WMA dat niet lukt. Puur ook omdat er nog te weinig content wordt aangeboden. Merendeel van de MP3 software is gratis, is beschikbaar voor alle platvormen en er is reeds een grote hoeveelheid aan MP3's beschikbaar.Maar realiseer je wel dat wat de standaard ook is, hoe deze ook beveiligd is. Altijd zullen er mensen zijn die deze beveiligingen weten te kraken. Maar dit is interessant voor een bepaalde groep gebruikers. Het gros van de consumenten zal gewoon blij zijn als hij zijn stukje muziek voor een rechtvaardige prijs kan krijgen. En misschien maakt hij dan eens een copietje voor een vriend of vriendin, dit zal de gemiddelde platenmaatschappij echt niet de kop kosten.

Emilie van de IJssel

Eindelijk eens iemand die helder het verschil tussen MP3 en Napster uitlegt. Het zijn dus twee verschillende diensten. Ik word er doodziek van dat die twee in de pers voortdurend op een hoop worden gegooid. Toch begrijp ik niet helemaal hoe het mogelijk is dat MP3 wel kan, terwijl Napster in strijd zou zijn met het auteursrecht. Ze zijn toch allebei wegens auteursrechtinbreuk veroordeeld? Erg goed ook dat de legitimatie van het recht aan de kaak wordt gesteld. Uiteindelijk moet alle recht een afspiegeling zijn van de wil van het volk. Als niemand het auteursrecht respecteert, moet men zich af gaan vragen of dat recht nog wel overeenkomt met die wil. Ook ik maak me grote zorgen om al die grote mediafusies. BSkyB, Time Warner, AOL: ze krijgen wel heel veel macht.

Leon Stijns

Wat MP3 betreft; ik vind dat dat helemaal vrij gegeven moet worden voor de echte muzikanten die zo een grote roem kunnen verwerven. De bestaande platenbonzen etc etc. willen toch alleen maar nog artiesten die of een babyface hebben of een goed figuur. Wat zingen en muziekmaken betreft kunnen ze de meeste artiesten wel naar huis sturen want zij hebben nou echt geen verstand van muziek. Ik gruwel bijvoorbeeld van Marco Borsato. Wat heeft die man nou voor iets interessants. Ik zou het niet weten.U wel? Zingen kan hij ook al niet.Ik denk dat de meeste mensen zich aardig door de platenbonzen om de tuin laten leiden en daarom maar die CD kopen omdat ze niks anders krijgen voorgeschoteld. Kijk, met MP3 is dat nu eindelijk eens anders. Misschien komen NU de echte artiesten aan de beurt en niet die zingende ik-ben-de-beste -en-wil-veel-geld-verdienen zangers.

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond