Roep om financiële steun voor dagbladsites
De internetactiviteiten van de Nederlandse dagbladen moeten vaker steun krijgen uit het Bedrijfsfonds voor de Pers. Dat vinden de voorzitters van een drietal belangenorganisaties voor de media.
Kees Spaan, voorzitter van de Vereniging Nederlandse Dagblad Pers ( NDP ), Pieter Broertjes, voorzitter van het Nederlands Genootschap van Hoofdredacteuren en Ron Abram, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Journalisten ( NVJ ) hebben vandaag een brief gestuurd aan Rick van der Ploeg. Daarin vragen zij de staatssecreatris (OC &W) te bevorderen dat internetactiviteiten van dagbladen worden ondersteund vanuit het Bedrijfsfonds .
De drie voorzitters wijzen er in hun brief op dat de publieke omroepen reeds "ruimhartig in staat worden gesteld op dezelfde internetmarkt te opereren". De dagbladen daarentegen hebben de afgelopen jaren "weinig beroep gedaan op de overheid of het Bedrijfsfonds". Nu de levensvatbaarheid van veel dagbladsites in het geding is gekomen, is een bijdrage van het fonds nodig voor "het behoud van de pluriformiteit en een vergroting van de kwaliteit van het media-aanbod", aldus de briefschrijvers.
De drie mediaorganisaties wijzen er verder op dat het voorstel enkel dagbladen betreft die onderdeel uitmaken van "op zich renderende bedrijven of concerns".
Het nieuws haakt in op de problemen rond de sites van PCM-dagbladen als De Volkskrant, NRC Handelsblad, Trouw en Algemeen Dagblad. De raad van bestuur van PCM beraadt zich momenteel over de toekomst van deze sites. Al eerder ging nieuwssite En.nl op zwart, omdat de kosten voor deze site het beschikbare budget overschreden.
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
9 Reacties
Reinier
Beste lezers, Deze oproep is belachelijk. Komt neer op concurrentievervalsing. Waarom zou een dagblad niet net als ieder ander informatieplatform op internet het eigen hoofd boven water moeten zien te houden. Het zou gaan om "op zich renderende bedrijven". Stop dan dus dat rendement er gewoon in…zou ik zeggen.
Harry de Koning
De dagbladuitgevers hebben een draai om de oren verdiend met al dat gestuntel van de afgelopen tijd en zeker geen subsidie.
K. de Wildt
Tenenkrommend de titel en het artikel gelezen. Hou je in, niet te veel woorden vuil maken aan zoiets belachelijks. Van wie zou die roep wel niet komen? Van consumenten die hun nieuws missen? Van werknemers die hun baan kwijtraken? Nee hoor, van drie voorzitters die nog meer (naast de renderende activiteiten) geld willen zien. En dat dan niet door fatsoenlijk hard te werken, maar te gaan bedelen. Ze hebben weinig beroep gedaan op de overheid of het Bedrijfsfonds. Achgut, werkt dat met een spaarsysteem ofzo? Ieder jaar geen beroep is na 10 jaar een kasopname van 10 mln? Er is een bijdrage nodig voor de pluriformiteit van het media-aanbod? Sorry, maar een aantal verschillende internetsites zijn niet verschillende media. Als ze echter doelen op verschillende sites die zich richten op nieuwsverschaffing voor verschillende doelgroepen, dan wil ik me hierbij opwerpen om een paar van die sites in elkaar te zetten, voor zover zij vinden dat die er al niet zijn! Hoeft niet te renderen, maar dan zijn we tenminste van dat gezeur af en komen ze hopelijk niet meer terug. Het voorstel betreft 'enkele' dagbladen van renderende concerns, voor de meerderheid gaat het zeker om toch al slechte uitgaves en bedrijven? P.S. op de site van het Bedrijfsfonds: 26 juli 2001: 582.000,-! uitgegeven voor een onderzoek naar de relatie tussen Internet en Journalistiek. Als ik de heren voorzitters was zou ik even de uitkomst van het onderzoek afwachten, kan nog wel eens verhelderend werken…
Roel
Subsidie is in ieder geval GEEN oplossing voor het probleem voor de internetsites van dagbladen. De concerns, waar die dagbladen deel van uitmaken, hebben dan nog minder reden om hun bedrijfsstructuur ter discussie te stellen. Want die structuren belemmeren innovatie. Dagbladen renderen nog steeds redelijk als gevolg van de inkomsten van hun folio activiteiten (abonnees en advertenties). Als de economische waarde van hun sites op zichzelf bekeken wordt, zijn de sites waarschijnlijk zwaar verliesgevend. Sterker nog, doordat het businessmodel (kopie van advertentiemodel in folio) niet werkt en het bereik nog steeds groeit, worden de sites steeds verliesgevender.De sites moeten echter beoordeeld worden in het kader van het totale merk. Wellicht kunnen dagbladen op deze manier doelgroepen aan zich binden die ze met folio niet bereiken. Bovendien kunnen dagbladen experimenteren met de aard van het medium in relatie tot het nieuws. (Want dat hebben ze nog niet ontdekt!) Dat betekent waarschijnlijk dat het mogelijk is om dezelfde doelgroep op meerdere momenten van de dag te bedienen.Dat het bijbehorende businessmodel nog niet is uitgevonden, is begrijpelijk. Innovatie kost tijd en geld! Maar je moet wel willen investeren. Bovendien moeten we rekening houden met het gegeven dat de komst van een medium gepaard gaat met het proces van hype, backlash en reality. Wat betreft internet zitten we voorlopig midden in die backlash. Dat is niet het moment om de rendementseisen aan te scherpen.
Peter Verkooijen
"Blaadjesmakers mond gesnoerd door webmalaise" sneerde Het Parool laatst in reactie op de problemen bij Tornado Insider en de overname van Emerce door Quote. Het Parool, dat al jaren verlies leidt en teert op vergane glorie, dat regelmatig nieuws uit Emerce zit over te schrijven. En nu jammeren die kranten zelf weer om subsidie?
Gosse AdB
Ik ben het deels met 'Roel' eens. Het distributiekanaal internet van een papieren uitgave hoeft op zich niet winstgevend te zijn. Ondersteunend kan en moet het echter wel degelijk zijn. Diepere analyses, ruimere vermelding van bronnen met links, overzicht van (oude) relevante artikelen en links naar verklarende teksten zijn zaken die echt toegevoegde waarde geven aan de web-uitgave van een krant. Wellicht kunnen de artikelen ook in onverkorte vorm worden gepubliceerd. De laatste jaren lijken de artikelen, zeker in het NRC, steeds meer de vorm te hebben van een persbericht: het bekende 'schaar-stuk'. Deze vorm van schrijven maakt het mogelijk om van onderaf alinea's we te laten zonder dat het stuk aan informatie (lijkt!) in te boeten. Het gevolg is dat in elke alinea een deel wordt herhaald. Dat is jammer. Pak eens een krant van 1990 en zie dat de artikelen veel informatiever en beter leesbaar zijn. Door deze herhalende vorm van schrijven (kolom-ruimte!) blijft veel informatie verborgen. Natuurlijk heeft een papieren uitgave (technisch en economisch) een beperkte omvang. Het internet heeft deze tekortkoming echter niet en daar wordt nog te weinig gebruik van gemaakt! Door een eenvoudige en slimme koppeling van het 'publishing-systeem' met de website zijn de kosten in de hand te houden. Het zijn kosten die waarde toevoegen aan het integrale merk voor de klant en deze tevreden houdt. Daar gaat het immers om?
Juriaan Pinkse
Ben het met de overige reacties volledig eens. Waarom zouden de activiteiten van een paar uitgevers ineens financieel gesteund moeten worden en de vele andere internet initiatieven die kampen met een rendementsprobleem, en die in vele gevallen ook nog eens véél innovatiever en vooruitstrevender zijn, niet?Een ding ben ik wel met de heren uitgevers eens, en dat is dat het inderdaad belachelijk is dat de publieke omroepen in staat zijn 60 miljoen per jaar in internet te investeren.Ik ben absoluut voorstander van deze investeringen – mits ze natuurlijk niet roekeloos gedaan worden – maar als de omroepen daar kennelijk 60 miljoen per jaar voor hebben, waarom worden wij burgers dan nog steeds gedwongen door de overheid om de "omroepbijdrage" te betalen? Belachelijk!Mijns inziens zijn dit pure mafiosipraktijken. Hebben wij namelijk een keus? Nee! Kunnen wij zeggen "sluit de publieke omroepen maar af, ik kijk alleen naar kabel stations waarvoor ik ook betaal"? Nee! Je wordt wettelijk verplicht een product af te nemen wat velen niet eens willen hebben, en bent nog verplicht om daarvoor te betalen ook.Zijn er misschien juristen bereid hier eens een leuk proefproces over aan te spannen tegen de staat?
Bert Wiggers
Jammer dat de krantenuitgevers na ál het proberen niet verder komen dan het aanvragen van subsidie. Uiteindelijk zijn er best aardige en succesvolle sites (Gelderlander, Utrechts Nieuwsblad, Telegraaf) die hebben bewezen in een behoefte te voorzien.Bij krantenuitgevers is de scheiding tussen commercie en redactie zó definitief, dat er op dit soort sites nooit andere 'verdienmomenten' zijn dan buttons en banners. Domweg omdat de commerciële afdelingen meer geïnteresseerd zijn in megacontracten voor papier dan een paar duizend gulden voor internet. Ergerlijker is de situatie bij de publieke omroep, die gewoon 60 miljoen naar hun kop krijgen gesmeten na bewezen nonperformance met de huidige internetactiviteiten (werkt ook zo'n 150 man aan…). Helemaal raar als je bedenkt dat de écht succesvolle nieuwssites tot nu toe geen enkele vorm van subsidie hebben gekregen (Telegraaf en NU.nl).
mark molenaar
Bijna al mijn gedachten zijn in het bovenstaande al verwoord. Subsidie is natuurlijk erg vreemd omdat ik niet geloof dat de consument hierbij echt gebaat is. Als je een site nu niet winstgevend kan maken, hoe lang heb je dan subsidie nodig om dit uiteindelijk wel te doen? Bovendien zal de drijfveer om het winstgevend te maken door de subsidie misschien wel minder sterk zijn. Ik moet bij bovenstaande verhalen altijd denken aan een verhaal dat ik ooit heb gehoord toen ik nog bij KPN Telecom werkte. Er bleek voor de privatisering een afdeling van de PTT te zijn waar men 2x zo hard werkte dan de rest van de PTT. Derhalve kon men een werkdag om 9 uur laten beginnen en al om 13 uur weer naar huis gaan (men had immers met 200% inzet gewerkt). Deze situatie heeft maanden voortgeduurd onder goedkeuring van de manager (die ook vaak halve dagen werkte). Aangezien ik zelf mensen bij PCM ken, hoop ik trouwens wel dat de sites heel snel winstgevend zullen worden. Ik heb misschien nog wel een aantal goede tips 😉