Second Life maakt software open source

Laatste strohalm of met een Mozilla-achtige reuzenstap de toekomst in? Softwarebedrijf Linden Lab geeft de broncode van Second Life vrij onder een liberale licentie. Iedereen die dat wil mag de broncode van de zogeheten Second Life Viewer downloaden, bewerken en herpubliceren. Critici zien het als een stap in de goede richting, maar zitten met smacht te wachten op Linden Labs serversoftware.

Het rumoer rondom de vraag naar de werkelijke gebruikscijfers van 3D-wereld Second Life is nog niet gaan liggen of softwarebedrijf Linden Lab weet de volgende golf media-aandacht naar zich toe te trekken. Het Amerikaanse softwarebedrijf maakt bekend de software van zijn veelbesproken virtuele wereld Second Life onder de open sourcee-licentie GPL te publiceren. Iedereen die dat wil kan de absolute basissoftware van Second Life downloaden, bewerken en uploaden, zelfs eventueel verkopen.

De broncode van de zogeheten client is hier te downloaden. Belangstellende programmeurs kunnen zich in op een speciaal ingericht wiki verdiepen in de softwarespecificaties en gebruiksvoorwaarden.

Teleporteren uit Skype naar virtuele wereld

"We omarmen het onvermijdelijke", schrijft het bedrijf in een toelicht op zijn besluit om het roer om te gooien. "We nodigen de wereld uit mee te bouwen aan een wereldomspannend gebied voor communicatie, vermaak en handel."

Weblog SecondLifeInsider.com beschrijft een voor de hand liggende nieuwe toepassing: "Je zou een knop 'Teleporteer' toe kunnen voegen aan een regulier chatprogramma. Als je met iemand een het chatten bent, zou hem met een muisklik in het chatprogramma kunnen ontmoeten in Second Life.

Uit de eerste reacties van een aantal programmeurs blijkt dat Linden Lab vrij nette broncode oplevert. Dat is niet altijd even gebruikelijk bij bedrijven die software in het publieke domein brengen. De 'schoonheid' van broncode kan bepalend zijn voor het toekomstige succes van een programma, of het uitblijven daarvan. Ook dienen er goede handleiding en digitale hulpmiddelen te zijn die programmeurs faciliteren bij het zoektocht door en werk aan de nieuwe software.

Voor softwarebedrijven als bijvoorbeeld Microsoft verleent de broncode van zijn software, zoals die van Windows en Office, bestaansrecht aan het bedrijf. Het exclusieve eigendom en de verkoop van gebruikerslicenties moeten een stabiele basis van inkomsten vormen.

Resultaten uit het verleden …

Linden Lab is niet het eerste bedrijf dat software in het publieke domein brengt die eerst beperkt of niet toegankelijk was voor derden. Zeer recentelijk publiceerde Sun Microsystems de broncode van Java () en Unix-versie Solaris. Sun hoopt het gebruik van zijn (gratis) software te bevorderen en daarmee meer hardware te verkopen. Linden Lab hoopt eveneens op een versnelling van de ontwikkeling van zijn programma. Immers, het programmeerteam groeit in theorie van honderden naar vele duizenden techneuten.

In januari 1998 begon softwarebedrijf Netscape Communications in te zien dat het de browseroorlog met Microsofts Internet Explorer niet zou kunnen winnen. Uit nood publiceerde het bedrijf daarom de broncode van zijn software. Een groep enthousiastelingen nam de kern van de software, de zogeheten Gecko Engine, en bouwde vanaf de grond een totaal nieuwe browser. Dat resulteerde uiteindelijk in de publicatie Mozilla Firefox. Firefox heeft nu een marktaandeel tegen de 15 procent.

De bedenker van Second Life hoopt een eenzelfde momentum met het vrijgeven van de broncode.

"Waar blijft de rest?"

Verscheidene kenners van virtuele werelden stellen dat Linden Lab hiermee nog maar de eerste stap zet. De broncode van de serversoftware namelijk is nog steeds besloten. En juist die software is hetgeen waar de Second Life-wereld echt om draait. Dat omvat de fundamenten van het transactiesysteem van Second Life en de simulaties van de stukken grond en eilanden die gezamenlijk 'het tweede leven' maken.

Op zijn site geeft Linden Lab te kennen, dat het overweegt de serversoftware te publiceren. Wanneer dat gebeurt, hangt af van het succes waarmee de nu vrijgegeven 'viewer' doorontwikkeld wordt. Als ook de serversoftware vrijkomt, wordt Linden Lab een gespecialiseerd hostingbedrijf. Daarnaast kan ieder individu zelf Second Life-land en -eilanden hosten, als hij de kennis heeft om een Second Life-server in te richten. Daarnaast zou het mogelijk worden om meerdere, onverbonden 'Second Lifes' te maken.

Er bestaan reeds verscheidene projecten die open source alternatieven voor of bruggen tussen virtuele werelden proberen te maken. LibSecondLife, Metaverse, MultiVerse, Open Crocquet en Areae zijn daar voorbeelden van. De ontwikkelaarsgemeenschap van MetaVerse is vooralsnog niet bijzonder enthousiast over Linden Labs beslissingen. "Een (open) client is niets zonder de ondersteuning van een server. Daarom zal het nooit wijdverbreid raken in gebruik."