Telecom en TV: vriend of vijand?

Decennialang zijn kabelmaatschappijen en de PTT parallel opgetrokken om hun nutsdiensten aan de Nederlandse consument aan te bieden. De één leverde het TV- en radiosignaal, de ander de telefoonaansluiting. Ondanks het feit dat de wandcontactdozen zich vaak broederlijk naast elkaar in de muur bevonden, waren het volledig losstaande activiteiten, oftewel noch vriend noch vijand. Sinds enkele jaren is dit echter aan het veranderen en bevinden beide sectoren zich in een vergelijkbare fase van ontwikkeling: privatisering, deregulering, concentratie, internationalisering, digitalisering en toenemende concurrentie.

Ruud Smeets van {KPMG; http://www.kpmg.nl} ICE Advisory beschrijft hoe oppervlakkige kennissen, TV en Telecom, vrienden proberen te worden…

Beide sectoren bieden een steeds breder scala aan diensten aan die steeds meer op elkaars terrein liggen. Er ontstaat dus een concurrentieslag om de gunst van de consument te winnen. Een euro kan tenslotte maar ��n keer uitgegeven worden en de consument wil de beste en leukste diensten tegen een goede prijs. We hebben het dan al lang niet meer over radio, TV of telefoneren, maar over een veelvoud aan digitale diensten: portals, video-on-demand, on-line gaming, videotelefonie, surfen, chatten, picture messaging, etc. etc. Het gevecht om de 'share of wallet', 'share of attention' en 'share of budget' leek onherroepelijk losgebarsten tussen de TV en de telecom-wereld.
De consument was het echter worst. Voor hem of haar is alleen de volgende combinatie van belang: de juiste dienst, op het juiste moment, tegen de juiste prijs via het juiste kanaal. En dat is waar de oude vijand een vriend leek te gaan worden.

Laten we zeggen dat we grofweg twee soorten diensten hebben: communication services en content services. Bij de eerste vorm cre�ert de consument zijn eigen content, namelijk door te e-mailen, te chatten, te SMS-en, enzovoort. Het enige wat hiervoor nodig is, zijn minimaal twee mensen en een kanaal via welke er gecommuniceerd kan worden. Een massamedium als TV wordt momenteel zeer succesvol ingezet om mensen op te roepen tot communicatie (Call TV, SMS-acties). Een symbiose lijkt te ontstaan tussen TV en Telecom, aangezien het meest populaire onderlinge afrekenmodel het shared revenue model is.

Bij de tweede vorm wordt de dienst mogelijk gemaakt door een derde partij, de content provider, die de dienst ontwikkelt en exploiteert. Deze content provider heeft een distributiepartner nodig via welke hij de dienst aan een zo breed mogelijk publiek kan aanbieden. Dit kan zijn: een mobiel netwerk, een kabelnetwerk, een vast telefonienetwerk, een satellietverbinding, etc. Al deze netwerken hadden tot voor kort weer hun eigen devices om access mogelijk te maken voor de eindgebruiker (decoder, GSM, vaste telefoon, TV-toestel). Het op verstuurde en ontvangen data gebaseerde GPRS-model is ook hier een ideale voedingsbodem voor een succesvolle symbiose.

Het lijkt allemaal zo mooi: veel devices worden multi-channel ofwel netwerkonafhankelijk. Waarom dat TV-programma op je TV bekijken en waarom niet via je UMTS-telefoon en kijken waar en wanneer het jou uitkomt? Waarom internetten via je PC thuis als je dat ook via je PDA kan? Ofwel, Content Is King en het betreffende netwerk mag het distribueren.

Broadcasting organisaties (bijv. HMG of SBS6) zullen niet meer in onderhandeling hoeven met kabeloperators om het laagst mogelijke doorgiftetarief te bedingen, maar kiezen eventueel een ander netwerk, bijvoorbeeld het mobiele netwerk. Programmamakers zoals Endemol of Eyeworks hoeven niet meer alleen via broadcasting organisaties hun programma's aan te bieden, maar kunnen dit bijvoorbeeld ook rechtstreeks via Digitenne, Vodafone of KPN bij de kijker aanbieden. De hele waardeketen gaat op zijn kop en niemand weet meer wat zijn core-business is en stapt regelmatig in andermans tuintje. Schijnvriendschappen worden gesloten, om elkaar maar goed in de gaten te houden. Broadcasters gaan produceren (HMG's Holland Media House), producenten gaan uitzenden (Endemol), broadcasters willen een deel van de infrastructuur hebben (Digitenne consortium) en infrastructuur providers willen content gaan clusteren (I-mode, Vizzavi). Wantrouwen, ruzie en rechtszaken zijn het gevolg (HMG vs. Endemol, Veronica vs. Jamby) .

Een complete chaos van content en access dreigt te gaan ontstaan: GTST is vanavond van 20-20.30 op RTL4, maar de director's cut gaat daarna door op Vizzavi. Heeft u een I-mode dan kunt u de 'making of GTST' oproepen en op Endemol.com begint straks een IQ-test met Ludo Sanders�.gefaciliteerd door Eyeworks van Reinout Oerlemans. Kortom: disaster waiting to happen en de sfeer gaat heel grimmig worden totdat ieder zijn plekje weer heeft gevonden.

Ik verwacht dat we binnen tien jaar een paar grote multi-access portals overhouden, gerund door organisaties die van oudsher goed zijn in het clusteren van informatie voor een doelgroep (o.a. HMG, Veronica), die via allerlei apparaten (PDA, Telefoon, TV, PC) de diensten van diverse content creators (Endemol, Eyeworks, e.d.) via allerlei kanalen (Digitenne, UPC, KPN) naar de eindgebruiker (u en ik) doorsluizen. Pas dan is iedereen weer Vrienden voor het Leven. En al met al is er uiteindelijk dan niet zo heel veel veranderd. Maar we hebben elkaar wel weer een poosje lekker bezig gehouden, en laat dat nou volgens van Dale net de definitie van entertainment zijn.

Volgende maand: Virtuele TV-personalities – Avastars!