Octrooiprotocol voor uitvinder

Voor veel uitvinders draait de kennismaking met octrooien op een teleurstelling uit. De kosten zijn hoog en wanneer de bescherming van het octrooi nodig is, blijkt die vaak niet effectief. Het nieuwe octrooiprotocol wil dit verbeteren: kritische selectie aan het begin en alleen octrooieren als de uitvinding goede kansen heeft. Vooral in de eerste periode steeds opnieuw overwegen of de investering in octrooibescherming wel verstandig is en zonodig snel stoppen.

MKB Nederland, de Nederlandse Orde van Uitvinders (NOVU), de Orde van Octrooigemachtigden en Octrooicentrum NL hebben samen dit protocol ontwikkeld. VNO/NCW, CVO, WON en de Kamer van Koophandel hebben zich aangesloten. Omdat zoveel betrokkenen dit protocol ondersteunen is er goede kans dat aanzienlijke verbeteringen gerealiseerd kunnen worden.

Het initiatief is genomen door Gustave Corten, voorzitter van de NOVU, en Marianne Rots, toen voorzitter van de commissie Industriële Eigendom van VNO/NCW. Gustave Corten zegt: Het gebeurt te vaak dat een uitvinder die maar incidenteel met octrooien te maken heeft, veel investeert maar toch niet goed beschermd blijkt te zijn. Als er een concurrent op de markt komt met een sterk gelijkend product blijkt vaak dan pas dat het octrooi niet geldig is of dat er met een kleine aanpassing om de conclusies van het octrooi heen gewerkt kan worden.

Het protocol bestaat uit een stappenplan dat de uitvinder helpt bij de belangrijkste beslissingen. Het adviseert om vóór de uitvinder aan een octrooi begint, eerst grondig de nieuwheid te onderzoeken en de uitvindingshoogte vast te stellen. En als het tot een octrooi komt, dan adviseert het protocol steeds opnieuw af te wegen om verder te investeren in het octrooi of om ermee te stoppen. Ook wordt scherp in kaart gebracht hoe de octrooibescherming in het bedrijfsplan past: Als een octrooi zich niet op redelijk korte termijn terugverdient, dan moet je er niet aan beginnen. Door het zoeken naar een mede-investeerder te koppelen aan het tijdspad voor octrooieren, kunnen de kosten beter bewaakt worden. Dat scheelt allemaal veel tijd en geld. Het protocol helpt de uitvinder bovendien om tot octrooiclaims te komen die een algemeen principe beschermen in plaats van een speciale uitvoeringsvorm: zo kan een concurrent er niet meer makkelijk omheen.

Op deze manier zullen uitvinders vaker snel concluderen geen octrooi aan te vragen of een aanvraag niet door te zetten. Als de keus is wel te octrooieren zal dit in veel gevallen tot betere bescherming van de innovatie leiden.