Virtual human traint rechercheurs
Het trainen van rechercheurs in verhoorsituaties is kostbaar en tijdrovend. Bij de uitgebreide verhoortrainingen worden nu (nog) vaak acteurs ingeschakeld. Dat kan anders, dacht UT-promovendus Merijn Bruijnes. Hij ontwikkelt een virtual human, een soort digitale acteur die ondersteunt bij deze praktijktrainingen. De politie heeft serieuze interesse en wil de techniek, die geschikt is voor alle sociale trainingen, graag inzetten. In de Verenigde Staten worden dit soort simulaties al langer ingezet.
De virtual human van Bruijnes (29), ontwikkeld binnen de vakgroep Human Media Interaction (HMI) van de Universiteit Twente en het COMMIT-project Interaction for Universal Acces (waarin de politie ook participeert), is in staat sociale interacties op te zetten met mensen en ze daarbij te trainen. De avatar, zoals een virtueel persoon ook wel genoemd wordt, gebruikt sensoren als webcams en microfoons en meet daarbij de verhoortechnieken van de ‘ondervrager’.
“Die ondervrager kan bijvoorbeeld intimiderend, afwachtend of sympathiek overkomen”, vertelt Bruijnes. “Dat heeft uiteraard gevolgen voor de reactie van de ‘verdachte’. Het is niet de bedoeling dat deze avatar de geavanceerde verhoortraining van de politie compleet vervangt, maar het vormt zeker een belangrijke aanvulling. Politiestudenten worden hierdoor efficiënter getraind. Een training met een virtuele agent zorgt ervoor dat studenten beter voorbereid zijn op de oefeningen met de acteur. Ook kunnen politiemensen na de training hun skills onderhouden door met de virtuale agent te oefenen.”
Bundeling van wetenschap
Het onderzoek van Bruijnes brengt meerdere disciplines binnen de wetenschap samen. Bij de interpretatie en perceptie van de avatar worden psychologische modellen zoals Leary’s Rose gebruikt en komt dialoogkunde kijken. De virtuele en technische kant bestaat uit de sensoren voor spraakherkenning, redenering en graphics.
Bruijnes werkt momenteel aan de optimalisatie van de virtuele agent. Het concept is veelbelovend. “De verhoorder kan zelf kiezen bepaalde gesprekskanten op te gaan. Hij of zij kan expres fouten maken en daarvan leren. Als een gesprek ontspoort, kan je er ook voor kiezen terug te gaan naar een eerder moment. Op die manier kan je zien wat bijvoorbeeld een agressieve ondervragingsmethode of het ‘pappen en nathouden’ oplevert. Dit is de eerste versie van een dergelijke trainingstool die zo ver ontwikkeld is en waarbij je leerdoelen kan opgeven.”
De toekomst
Bruijnes vervolgt: “Ik denk dat dit soort virtual humans de toekomst heeft. Dat geldt voor alle sociale trainingen en verhoortraining in de politieopleiding in het bijzonder. In de Verenigde Staten zijn dit soort simulaties al heel normaal. Het Amerikaanse leger gebruikt ze om te communiceren met mensen uit andere culturen, zoals niet-Westerlingen. Het is hoe dan ook een waardevolle toevoeging. Er zijn recente voorbeelden van problemen met bekentenissen, ook in grote strafzaken. Een training als deze kan ervoor zorgen dat de kans daarop nog verder geminimaliseerd wordt.”
Meer informatie
De gerelateerde publicatie ‘The Recognition of Acted Interpersonal Stance in Police Interrogations’ van Spitters, Sanders, Op den Akker en Bruijnes zelf heeft recentelijk een Best Paper Award ontvangen.
Dit artikel is een ingezonden bericht en valt buiten de verantwoordelijkheid van de redactie.