KPMG: uitgevers blijven worstelen met internet

Pff, heeft iemand die site van KPMG al eens bekeken: lege site nu dus met halve homepage (22-05-2004 om 14:09 uur). Met IE 6 welteverstaan. En dan zelf over internet onderzoekjes schrijven? Overigens kan ik beamen dat uitgevers inderdaad verdomd traditioneel bezig zijn: ze hebben de ballen verstand van Internet. Dat gaat trouwens op voor de gehele grafische industrie: die lopen echt enorm achter bij de ontwikkelingen. Digitaal papier? Wie doet er serieus wat mee?

Wat mij opvalt is dat de vraag niet wordt gesteld of uitgevers uberhaupt iets willen met internet, ik merk in de praktijk keer op keer dat uitgeverijen helemaal de behoefte niet hebben om hun papieren producten te vervangen. Je kunt daar tegenover stellen dat de consument wel behoefte heeft aan digitale informatie op maat en zo de marktwerking zou kunnen sturen, maar de uitgeverijen hebben hun papieren handel de afgelopne jaren toch prima weten te beschermen. Het wachten is op de eerste uitgeverij die het tradtionele model vervangt en dan ook nog even veel of meer geld gaat verdienen. Er liggen kansen genoeg, maar dan wel in samenwerking met leveranciers van ICT-voorzieningen en hoogwaardige software om de content ook zinvol te kunnen gebruiken. Deze partijen wachten al jarenlang tot de educatieve uitgeverijen wat gaan durven, net als de overheid overigens die ook niet bereid is een zetje te geven, en zo wacht iedereen al een hele tijd op elkaar.Het eerste samenwerkingsverband dat deze cirkel weet te doorbreken zal waarschijnlijk een mooi stuk van de markt kunnen pakken.

Onderzoekt en gij zult vinden, gaat dus hier niet op. Praat eens wat meer met de eindgebruiker, misschien dat deze nog wat kan inbrengen. Techno-marketing is leuk, maar er is maar een klein doelgroepje voor dit bubblefenomeen, terwijl uitgevers kunnen putten vanuit meer dan honderd jaar ervaring. Buk eens voor een dubbeltje, en de concepten liggen voor het oprapen.

Las dat de vingerafdruk met de smartcard geïntigreerd wordt. Lees: http://www.sa-jo.nl/mondex.pps

Mag ik het onderscheid maken tussen uitgevers van redactionele content en (vak)literatuur? de een moet het voor de helft van haar inkomsten hebben van advertentie inkomsten, de ander van dure schrijvers waar de lezer graag voor betaald (soms via zijn werkgever).  Nu weten we allemaal dat advertentieinkomsten op internet een kwetsbaar businessmodel is. Daarom wachten de uitgevers nog even met het uitrollen van hun digitale platforms. Ze hebben geen idee hoe ze de kosten moeten gaan dekken. Ook als ze daardoor elders flinke kosten kunnen besparen. Laten we niet vergeten dat het afslanken van de logistiek en drukwerk activiteiten ook de schaalvoordelen aldaar zal doen wankelen. Voorbeeld: De Telegraaf heeft een grote vloot bestelwagentjes om hun kranten ed te verspreiden. Hiervoor heeft het ook een eigen garage en reparatiedienst. Minder wagentjes door email is dus ook een duurdere of geen garage meer… daarmee dus weer genoodzaakt om uit te besteden en dus budgettair een uitdaging erbij….. lastig. De andere uitgevers weten het wel, die schuiven hun content middels teasers op een website en laten je alsnog het blad kopen (net als Emerce en Kluwer dat bijv. doen).  The Medium Is The Message .. en daarom heeft een Emerce op de salontafel meer appeal dan een in kleur geprint A4tje van een email .. ook als deze gepersonaliseerd is. Uitgevers snappen heel goed wat de meeleesfactor is en dat deze sterk leunt op de sociale erkenning die voortvloeit uit een interessante collectie bladen.  Het businessmodel moet gebouwd worden op consumenten behoefte… en die is er nog niet. 

Uitgeverijen hebben al jaren de mond vol van medium-onafhankelijke opslag en het daardoor creëren van extra waarde (door het eenvoudiger kunnen knippen en plakken van informatie) voor zowel afnemers als vooral ook henzelf. Tot op heden lijken vooral de universiteiten en hogescholen hierin te slagen bij het (ouderwets met schaar en lijm) samenstellen van readers en diktaten. Dit onderzoek toont aan dat uitgevers niet alleen intern (nog meer) orde op zaken moeten stellen om de digitalisering mogelijk te maken en de (interne) kosten te drukken, maar dat ze ook beter moeten inspelen op de kansen in en wensen van de markt. Wellicht dat de grotere uitgevers zich (moeten) gaan gedragen als Microsoft: succesvolle nieuwe concepten niet zelf bedenken maar vooral moeten 'aanschaffen' door agressief kleine innovators over te nemen.

>Het businessmodel moet gebouwd worden op consumenten behoefte… en die is er nog niet. integendeel: de consumentenbehoefte is er, maar de consument kan steeds beter kiezen wat zij wel of niet wil ontvangen. Een goede zaak, want dat maakt de meeste keuze mogelijk. dus ontvang ik geen reclame, maar wel informatie die ik wil. De klant is weer koning, zoals het hoort. de consumentenbehoefte is er wel, maar het businessmodel nog niet.

@Radja betaal je ook voor deze gepersonaliseerde informatie samenstelling? maw: heeft het een dusdanige meerwaarde dat je er ook meer voor zou betalen?  

ik gebruik vrije software, en ik doe zelf het werk voor de gepersonaliseerde info. Ik maak de selectie, dus daar hoef ik niemand voor te betalen. ik betaal voor toegang tot informatie, en maak daarvan zelf een selectie.

dan denk ik dat de definitie van "consumentenbehoefte" voor jou anders is dan voor mij. In mijn optiek:een behoefte verdient een antwoord en dat kost geld.. en dus moet de consument daarvoor betalen.  Een consumenten wens daarentegen is wat de consument en graag gratis bij zou willen hebben. En dan zie ik daar nog even geen business in… 

een behoefte verdient antwoord. maar een antwoord kan ook prima gratis, dat wordt te vaak vergeten of verdrongen. gratis is een reeel alternatief, en deze realiteit wordt bewezen door gratis software(linux, mozilla), gratis muziek(opnemen, downloaden, publiek domein), gratis nieuws(online kranten) en gratis films(weer downloaden, of uit publiek domein, of lenen uit bieb en overnemen).  als een behoefte niet vervuld wordt omdat het te duur is, is de behoefte er nog steeds. In uw optiek is er dan geen behoefte (tenminste, zo lees ik het..). in dit geval is mijn behoefte informatie. ik betaal voor de toegang tot die informatie aan de ISP, vergelijkbaar met een bibliotheekpas. daaruit maak ik dan, net als in een bibliotheek, zelf een selectie, of ik roep een bibliothecaris om mij te helpen. daarvoor hoef ik ook niet extra bij te betalen. doen/deden uitygeverijen ook zo moeilijk over bibliotheken?

Waar gaat dit allemaal over? Als een consument moet nadenken, heb je afhakers. Dus verdienmodel, Businessmodel, whatever, eerst een bewezen goed product, dan pas komt winstdeling aan de orde. Op dit moment lijkt het alsof we de consument kopschuw willen laten, 70 eurocent per ontvangen bericht, 1 Euro per minuut, enz. Spam, virussen, dragen ook nog een steentje bij. Goede concepten zijn er voldoende, maar niet alle zijn geschikt voor een beursgang.

Toch zijn er ook wel succesvolle voorbeelden. The Question Library (tql.nl), een soort geautomatiseerde faq voor de manager en professional, lijkt de afgelopen jaren volledig van print naar web gegaan. Volgens mij doen ze daar helemaal niets meer op papier. Nog goed voor het milieu ook;-)

In het verleden hadden uitgeverijen hun eigen drukkerijen. Die drukkerijen hebben ze los gelaten maar ze willen wel zelf hun internet initiatieven blijven ontwikkelen en uitvoeren. Dat is eigenlijk vreemd want er zijn goede ASP initiatieven in de markt die de 'last' van de techniek van de uitgever kunnen overnemen. Volgens mij kunnen uitgevers zich het beste concentreren op inhoud en marketing (naamsbekendheid, klantenbase) . Voor de vorm (het medium) kunnen ze eenvoudig samenwerkingsverbanden aangaan met derden die weten wat er op welke manier (kosten effectief) mogelijk is. Niet anders dus dan hoe ze dat nu doen met hun folio uitgaven. De schaal voordelen van de ASP (te vergelijken met de schaalvoordelen van de zelfstandige drukkerij) zullen er voor zorgen dat internet producten/uitgaven eerder rendabel te realiseren zijn. Deze producten hoeven zeker niet altijd een vervanging te zijn voor de folio uitgaven maar kunnen ook een alternatief bieden waarbij de uitgeverij de klant de keus laat.

@Marten. Helaas zijn IT-uitvoerders veel te duur om uitbesteden kosteneffectief te maken. Een programmeur van Atos Origin kost 125 to 175 euro per uur. Eenzelfde programmeur intern is een kwart van dat tarief. Internet-initiatieven van uitgevers die IT extern hebben ingekocht zijn altijd mislukt. Omdat de kosten te hoog waren. Denk aan Amazon of desnoods marktplaats.nl: alle IT wordt intern uitgevoerd. Alleen zo is de technologie van digitaal uitgeven betaalbaar. @alle anderen. De concepten liggen helemaal niet voor het oprapen. Voor papieren informatie betalen de kopers. Voor digitale niet. Of zeer moeilijk. En als ze eenmaal betaald toegang hebben is (her)distributie gratis. Kopieeren was vroeger fysiek onmogelijk en duur (kopieerapparaat, 25 cent/pag, post). Nu is dat (save as of inlog doormailen) gratis.  Wolters Kluwer is rijk geworden van hun losbladige papieren kennis-systemen. Een ringband met elk kwartaal een pakketje blaadjes. Voor maar een dubbeltje per pagina. Altijd actueel en het lijkt niets te kosten. In de praktijk kost een ringband 3-600 euro per jaar. En moeten alle juristen ze hebben. Anders kunnen ze hun werk niet doen. Kijk nu eens digitaal. Informatie moet per dag actueel zijn. Vraagt om een groot en duur CMS. Voor eenmalige toegang willen juristen wel betalen. Maar kopieeren en delen is gratis. Dus daalt het aantal abonnementen. Tegelijk kannibaliseren de digitale uitgaven de papieren en neemt de inkomstenstroom van de laatste, waaruit de investeringen in digitale uitgaven moeten worden gefinancierd, af. Uitgeverijen weten niet hoe ze dat probleem moeten omzeilen. Ik begrijp dat best. Ik weet het antwoord ook niet. Wat ik wel weet dat de redenen die een ieder hier noemt elk maar een deel van het probleem benoemen en de kern niet raken.

Joke: "Uitgeverijen weten niet hoe ze dat probleem moeten omzeilen. Ik begrijp dat best. Ik weet het antwoord ook niet. Wat ik wel weet dat de redenen die een ieder hier noemt elk maar een deel van het probleem benoemen en de kern niet raken." Naar mijn mening raak je ook niet de gehele kern van het probleem. Het klopt dat de grote uitgeverijen grote winsten hebben behaald met losbladige uitgaven. Niet alleen de uitgaven die men nodig heeft, maar ook vooral die men denkt nodig te hebben en in de praktijk niet tot nauwelijks gebruikt. Ik denk dat voor veel uitgaven het nu juist pijnlijk duidelijk wordt dat het gebruik (en dus ook de noodzaak) niet zo groot is. Ook het probleem dat je één fysieke uitgave niet op twee plaatsen tegelijk kunt gebruiken (laat staan dat je deze elke keer door het pand moet verplaatsen) behoren met de ICT mogelijkheden tot het verleden. De mogelijkheden met ICT maakt dat de beslissing tot aanschaf van een uitgave geheel anders komt te liggen.  De mogelijkheden met ICT moet ertoe leiden dat er bij uitgeverijen een discussie losbrandt over hoe de nieuwe mogelijkheden te benutten in plaats van hoe gelte voorkomen dat er kannibalisme van uitgaven optreedt. Ook dit artikel vind ik qua focus wel wat eng: de uitgeverij zien als een verspreider van informatie.  In mijn ogen dienen uitgevers zich te bezinnen op hun definitie van uitgeven. De rol van de uitgever in de kenniseconomie is bijzonder belangrijk en wordt alleen maar belangrijker. De behoefte van 'kenniswerkers' is om op het juiste moment de juiste informatie te hebben. Globaal kan dit op drie manieren: hij weet het zelf, hij kan het makkelijk opzoeken of hij kent een expert die hem erbij kan helpen. Uitgevers kunnen prima een rol spelen in het voorzien van kenniswerkers van één van deze drie mogelijkheden waar het gaat om niet-bedrijfsspecifieke informatie. Uitgevers kunnen bedrijven tijd en geld uitsparen door middel van tal van concepten (meer dan alleen een opzoeksysteem van informatie).  De discussie draait naar mijn idee veel te veel om de inzet van het medium en niet de essentiële vragen die een bedrijf zich (van tijd tot tijd) moet afvragen. Het eindpunt van de mogelijkheden met Internet is toch niet dat maar liefst de folio-uitgaven zijn gedigitaliseerd?

@Joke; Met ASP bedoel ik niet het inhuren van dure IT consultants maar service verleners die een generiek concept aanbieden dat door de uitgeven alleen nog maar gevuld hoeft te worden. Voorbeelden zijn Zinio en Memotrainer. Doordat deze partijen niet één maar meerdere uitgevers (en opleiders) van hun dienst voorzien kunnen zij zeer kosten effectief werken. Sommige leveren hun dienst zelfs op een ‘no cure no pay’ prin cipe waarbij de uitgever pas gaat betalen als er ook daadwerkelijk omzet wordt gemaakt.

Uitgevers hebben jarenlang goed geld verdiend met papieren informatie, vaak als monopolist, maar dat is hun goed recht. Via de acties van de stichting Reprorecht komt er sinds 2003 ook nog eens het nodige extra geld binnen; dit ondanks dat ze wel flink bakzeil hebben moeten hale ten opzichte van de eerste grondslag voor heffing. Door de razendsnelle groei van de hoeveelheid kopieerapparatuur zagen ze wel met lede ogen aan dat "hun" content voor het vaderland weg illegaal werd gekopieerd. Nu digitale verspreiding technisch mogelijk is geworden, zien ze het schip met geld weer aan de horizon opdoemen. Downloaden? Prima, maar dan wel per artikel afrekenen. En dat is voor de afnemer weer niet op te brengen. Door de uitspraak van de rechter inzake de digitale knipseldienst van de overheid, zien ze de mogelijkheden voor financieel gewin alleen maar verder toenemen. Digitaal je abonnement voor alle lezers beschikbaar stellen kan voor een bedrijf tot gevolg hebben dat de kosten per abonnement het 10- of 20-voudige worden. En dat kunnen en willen bedrijven in deze economisch moeilijke tijden niet ophoesten.Gevolg: een pat-stelling waarbij iedereen wacht op de ander.Wat nu?Alle partijen zijn gebaat bij een positieve insteek: de afnemer wil graag gebruik maken van digitale verspreiding. Dat stimuleert de kennis- en informatie-economie en bevordert economische groei. Daar moeten ze dus ook in willen investeren. Maar de aanbieder moet ook begrip opbrengen voor de mogelijkheden van de afnemer. Afnemers kunnen niet zomaar een verveelvuldiging van de kosten op zich nemen. Als uitgevers in de ivoren toren blijven zitten en roepen dat afnemers vanzelf het geld gaan terugverdienen, dan houden ze zichzelf voor de gek en ze blokkeren elke vorm van groei.Dus: uitgevers, ga in gesprek met afnemers en zoek naar een groeimodel waaraan beide partijen winst ontlenen. De gang naar de rechter levert misschien wel het gelijk op maar genereert geen voortgang van digitale verspreiding en de bijbehorende REDELIJKE winstmarges.

@ Walter: Samengevat komt het erop neer dat de uitgevers Internet moeten zie als een kans en niet als een bedreiging.  Ontwikkel visie op basis van de sterke punten van Internet. Wees niet bang voor gratis, want gratis bestaat niet. Gebruik de dynamiek van Internet, vang de klant en leer snel te reageren op kansen!  Helaas is snel reageren niet des uitgevers, het zijn hoofdzakelijk trage volgers. De huidige initiatieven slagen slechts mondjes maat, omdat men folio één op één ontsluit. Het is niet de content die waarde genereerd maar de interactie rond deze content.

Ik doe nu al zo'n acht jaar van alles op Internet. Mijn ervaring is dat, behalve in wetenschappelijke sfeer, het gebruik nog erg beperkt is, en dat betaalde toegang niet heel breed ontwikkeld kan worden. Gratis content als trafficgenerator is ook grotendeels niet interessant. Ik vind het jammer dat het onderzoek op Internet is gericht. E-mail en ook PDA worden m.i. veel interessanter.