‘Web 2.0-sites letten amper op bruikbaarheid’
De nieuwe generaties websites nemen de bruikbaarheid van hun webaanbod te weinig in ogenschouw waardoor ze klanten en omzet mislopen. Usability-expert Jared Spool stelt, dat zelfs Amazon.com te veel nadruk legt op wat technisch mogelijk is, waardoor de bruikbaarheid verzandt. Experts menen dat het nog een tijd duurt voordat er ook op mobiele telefoons 'slimme' diensten zullen verschijnen.
Dat bleek gisteren tijdens het congres The Web and Beyond, georganiseerd door Sigchi. Sigchi is een vereniging van Nederlandse specialisten op het gebied van mens-machine-interactie, een professioneel en wetenschappelijk terrein dat machines optimaal aan wil laten sluiten op het menselijk gedrag. Meer dan 620 belangstellenden kwamen naar de Sigchi-lustrumbijeenkomst in het Amsterdamse Tuschinksi om naar bekende namen uit het vak te luisteren.
Openingsspreker Jared Spool lijkt niet onder de indruk van de recente ontwikkelingen op het web. Althans, wat de bruikbaarheid van veel sites betreft. "Vergeleken met tien jaar geleden zijn de nieuwe sites kleiner en specialistischer qua opzet. Ze stellen de gebruiker, en deze wijze waarop hij de site gebruikt, centraal." Er is echter een dunne scheidslijn tussen bruikbaarheid en overdaad van siteopties, features. Spool verwijst naar Amazon.com. Daar kunnen gebruikers tegenwoordig ook persoonlijke weblogs op het Amazon-domein aanmaken. Te weinig focus op de kernactiviteit, meent de Amerikaan.
"Makers van web 2.0-sites en, specifieker, mash-ups zijn geen specialisten op het gebied van design- en interfaceontwerp", aldus de oprichter van advies- en trainingsbedrijf Uie.com. "En kijk nou naar RSS. Wat een zooitje is dat. Als je een RSS-bestand aanklikt, wordt je overweldigd met informatie. Je kunt niet kiezen hoeveel items je wilt zien of, bijvoorbeeld, hoe vaak de feed bijgewerkt wordt."
Hoe eenvoudiger en intuïtiever een site in gebruik is, hoe aantrekkelijker deze voor zijn gebruikers is en hoe nauwer ze zich emotioneel of financieel aan de site binden. "Het gaat om de ervaring die je aan je gebruikers kunt bieden. Dat is een wezenlijk gespreksonderwerp geworden in de bestuurskamers van internetbedrijven. Apple heeft dat goed door. De iPod is op zich niet de beste MP3-speler die er bestaat. Maar de koppeling met iTunes maakt de gebruikservaring bijzonder. Apple zal 1 miljard liedjes per jaar verkopen, en dat voor een bedrijf dat een paar jaar geleden niet actief was in de muziekbranche."
Dat er nog veel te winnen is op zowel het vaste als het mobiele internet, blijkt ook uit de woorden van Jesse James Garrett. Garrett is oprichter van het Adaptive Path en is de bedenker van de internetterm Ajax. Ajax staat hierbij voor een wijze van programmeren. Het is een programmeertechniek om de browser op de achtergrond op voorhand taken te laten doen waardoor sites sneller lijken te werken. Het gebruik van tags bij Gmail en Flickr zijn daar voorbeelden van.
"Ontwerpprincipes die we al tien jaar voor gesneden koek nemen, blijken ineens niet meer te werken", zegt Garrett. "De gebruiker, die moet overal centraal staan. Een usability-onderzoek kun je al laten doen voor ergens tussen de 1.000 en 10.000 euro."
Vooralsnog richten Garrett en Adaptive Path zich louter op het 'vaste internet'. Onder ontwikkelaars is er weinig belangstelling voor mobiel internet en de bijbehorende portaalsites van bedrijven zoals T-Mobile en Vodafone. Garrett meent dat telecomaanbieders bij de inrichting van die portalen aan zichzelf en niet aan de gebruiker denken. Dat vertaalt zich tot slecht bruikbare toepassingen. Bovendien is ieder type mobiele telefoon anders. Programmeurs moeten rekening houden met afwijkende specificaties van tientallen typen telefoons en niet, zoals op het 'vaste web', met een handvol verschillende installaties. "De goudstandaard voor mobiel internet is nog ver, ver weg.
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
8 Reacties
Het Geweten
Web 2.0 is gewoon het volgende verzinsel van consultants en IT bedrijven om bedrijven er weer toe over te halen om geld te investeren. Net als je eentijdje geleden CRM had. CRM is door de consultancy bedrijven dusdanig misbruikt dat nu 80% van de mensen denkt dat CRM een software systeem is terwijl het zo veel meer is dan dat. Het is meer een "way of life".Met de introductie van de term Web 2.0 heeft men gewoon geprobeerd het onderwerp Internet weer een beetje sexy en "board-room-allowed" te maken. Als je namelijk in de afgelopen jaren iets wilde met internet kreeg je direct een knieschot als je alleen de term al noemde. Overigens herken ik wel wat Jared Spool zegt. Alleen beperkt een slechte usability zich niet alleen tot zogenaamde Web 2.0 sites. Het is volgens mij een probleem van veel websites in het algemeen. Men maakt vaak geen keuzes met betrekking tot wat men nu ECHT wil met een website. Je kunt niet op meerdere sporen tegelijk rijden.
Michel Jansen
Helemaal mee eens. Vernieuwing is dus niet altijd een verbetering. Met name het backbutton probleem is moeilijk af te vangen….
EJ
Jared zegt heel relevante dingen. Ik ben regelmatig verbijsterd over het gebrek aan inzicht rond online productinnovaties. Techniek lijkt keer op keer de leiding te hebben…zonde.Maar eenvoud is complexer dan je denkt 😉 http://www.creativefacts.nl/comments.php?id=1058_0_1_0_C
Freek
Inhoudelijk een goed verslag van 'the Web and Beyond', maar als we het toch hebben over usability: het stuk staat vol zinsfouten (…Jared Spool stelt, dat zelfs bij Amazon.com te veel nadruk legt op wat technisch mogelijk is…) en slecht Nederlands, iets wat wel vaker bij Emerce voorkomt…
Freek te Water
Verbazingwekkend… Veel Usability Experts, zoals deze zoveelste Jakob Nielsen-adept Jared (Nielsen was zeker te duur), lijken bewust voorbij te willen gaan aan de immer groeiende populatie van ervaren internetgebruikers. Deze voormalige dummies verwachten meer van het huidige en toekomstige internet dan alleen eenvoudig navigeren en is meer dan bereidt de oude usability grensen te verleggen. Bijvoorbeeld door een gratis weblog te beginnen bij een on-line boekhandel als Amazon of on-line dagblad als De Volkskrant. Ervaren internetters kijken juist reikhalzend uit naar de z.g. RIA's – Rich Internet Applications, die vaak met audio, animatie en video statische informatie en interactie tot leven wekken. De Nielsens lijken dit juist te verafschuwen, want het zou de gebruiker maar verwarren. Dat door de nieuwe mogelijkheden het internet enigzins complexer wordt, is voor ex-dummies niet meer dan logisch, zolang de eventuele leercurve of begripsvorming de moeite maar waard is. Het succes van RIA-toepassingen van bijvoorbeeld de Hi Bling Bling campagne (SpinAwards-winnaar) of de 'Take Off Fares'-toepassing van de KLM-site, zijn sprekende voorbeelden van het succes van nieuwe technische mogelijkheden e n usability volgens hedendaagse maatstaven.
Joerka Deen
De vereniging SIGCHI.NL heeft tijdens de conferentie haar nieuwe identiteit onthuld. We heten nu Chi-Nederland. Chi-Nederland wil het vakgebied van mens-machine-interactie versterken. Erwin, bedankt voor je snelle artikel, maar wil je onze nieuw naar gebruiken? Bedankt, Joerka Deen, voorzitter Chi-Nederland
Peter Boersma
Freek schreef:"zoveelste Jakob Nielsen-adept Jared (Nielsen was zeker te duur)" 1) Jared Spool is niet de zoveelste Jakob Nielsen-adept. Hij wordt zelfs regelmatig als de grootste tegenkandidaat gezien voor het usability-guru-schap. Zie bijvoorbeeld deze strip: http://www.ok-cancel.com/comic/21.html 2) Jakob Nielsen is vast duurder geworden sinds we hem in 1998 al bij de SIGCHI.NL conferentie hadden. We hebben hem dit jaar niet gevraagd omdat het lijkt alsof Jakob Nielsen nog niks te zeggen heeft over Web2.0… Net als vele andere ervaren internetters kijk ik uit naar goeie, bruikbare Rich Internet Applications, als ik tenminste zeker weet dat dat de beste oplossing is voor het probleem van de gebruiker.En daar zit hem nou net het probleem: we weten nog niet wat de beste oplossing is, en waarom. Ik zie twee mogelijkheden om daar wat aan te doen:1) research. Uitzoeken waarom bepaalde interfaces in bepaalde omstandigheden voor bepaalde gebruikers werken. Dat is de aanpak die de Jakob Nielsens en Jared Spools van deze wereld voorstaan.2) meten en aanpassen. Je ontwerpt wat, plaatst het online en meet wat er gebeurt. Als je een idee hebt hoe het beter zou kunnen plaats je dat ontwerp ernaast en kijk je welke het beter doet. A/B-testen of multivariate testing zijn hier de steekwoorden. Ook prima, maar je komt nooit verder dan lokale optimalisatie (of: garbage in, garbage out). Je bent nog steeds afhankelijk van stap 1 om tot het beste uitgangsontwerp te komen. In mijn praktijk als ontwerper ben ik afhankelijk van fundamentele research om de richtlijnen en redeneringen te krijgen die ik gebruik om mijn initiele best guess te maken. Een van de problemen in ons vakgebied is daarnaast dat we nog geen betrouwbare technieken hebben bedacht om complexe, dynamische interfaces voor (groepen) gebruikers te testen. Tot nu toe ben ik best bereid om te kijken naar user interfaces voor power users naast die voor beginners, en ook om te kijken of nieuwere technieken betere oplossingen voor beide doelgroepen kunnen opleveren. Maar ik ga niet ongecontroleerd complexe interfaces online gooien zonder aanwijzingen dat het de beste oplossing voor de doelgroep is en dat zij ermee kunnen werken.
Jan F
Inderdaad is web 2.0 gewoon een marketing term. Het internet ontwikkeld zich gewoon verder en de sales mannen moeten het verkopen. Richmedia is ook een oude term die al vele jaren bekend is. Nu gaan ze weer over usability zeuren terwijl elke techneut weet dat daar al aan gewerkt word. Maar eerst zijn de early adopters aan de beurt. En zodra mensen zien welke techniek het beste is zal er weer een hoop gekopieerd worden.