Passie en geloof

Het is columntijd… Ik had mijn column netjes op tijd af: het onderwerp was het medium internet. Dit geeft een nieuwe dimensie aan journalistiek en maakt iedereen gelijkwaardig kwetsbaar. Het is net zo eerlijk als het marktplein in de middeleeuwen. Je hangt zo aan de schandpaal. (Column door Sam Stewart)

Zodra je dit gaat reguleren, maak je inbreuk op de vrijheid van meningsuiting. De aanleiding van mijn onderwerpkeuze was het dreigende verbod van geenstijl.nl. Maar bij nader inzien stond er zóveel in de krant hierover dat ik vanmorgen besloot over iets anders te schrijven. Over iets wat mij letterlijk aan het hart gaat: geloof in passie en eigen kracht.

Merkloyaliteit is een verschrikkelijke marketingterm van arrogante marketeers die via een achteruitkijkspiegel achter de waarheid proberen te komen. Ze kijken alleen naar het verleden en proberen zo de consumenten verslaafd te laten raken aan hun productje. Deze denkwijzen zijn gebaseerd op angst en hebberigheid, niet op passie en eigen kracht.

Veel marketingmanagers hebben het angstvirus. Ze kijken liever naar het verleden en naar onderzoeksrapporten dan dat ze gebruikmaken van het ‘nu’ en om zich heen kijken. Hun eigen intuïtie blijft ongebruikt en wordt zo ook niet ontwikkeld. De angst regeert, zo sterk zelfs dat de marketeer vergeet dat hij zelf ook consument is.

Van een goede collega/vriend die werkt bij Apple in de VS, hoor ik altijd fantastische verhalen over het onderzoek bij Apple. Het onderzoek voor innovatie zijn zij zélf. Het innovatieteam bestaat uit negen mensen, en zij bepalen zelf wat er op de markt komt. Zij zijn de doelgroep, hun slogan is: ‘als wij het mooi vinden, zijn er vast meer die dat ook vinden’.

Ooit waren er doelgroepen, nu zijn er miljoenen individuen. We leven in een tijd waar de loyaliteitsvraag is omgedraaid, merken moeten loyaal zijn aan de consument en niet andersom. Het is interessant om bedrijven erop te wijzen dat ze een rol in deze samenleving hebben, in hoe ze hun producten maken, hoe ze met service omgaan en welke verhalen ze te vertellen hebben. De mensen zijn benieuwd naar de verhalen van bedrijven, en naar hun dromen. Niet voor niets schieten de eco-verantwoorde bedrijven als biologische paddestoelen de grond uit.

Het wordt hoog tijd dat reclamebureaus verder denken dat tv-reclame, radio-reclame, guerrilla, internet en print/posters. Ja, guerrillamarketing behoort inmiddels tot het traditionele reclamedenken! Er zijn al boeken over geschreven en speciale reclameprijzen voor in het leven geroepen. De ‘creatieven’ zitten vast in hun prijzensysteem. Het wordt tijd dat die creativiteit ook vrijkomt om te bedenken hoe de kwaliteit van het leven te verbeteren, om te komen tot meer innovatie, zoals beter onderwijs, beter transport, beter media-aanbod. Wat te doen met het vele afval van de 6,2 miljard mensen en de producenten? Hoe kunnen we afvalproducten weer nieuw leven inblazen?

Daarbij komt ook dat er zoveel communicatiebureaus zijn, die veel op elkaar lijken, qua interieur, qua filosofie. Als het jezelf al niet lukt om zichtbaar te worden, hoe kun je dat dan voor anderen doen? Ondanks én dankzij de ‘onbekende naam’ John Doe, is ons bureau zeer zichtbaar met zijn werk en zijn eigen merk: From The Supermarket.