VNO-NCW vraagt uitstel van kopieerheffing
De facturen zijn al de deur uit, maar vandaag suggereert VNO-NCW aan de Stichting Reprorecht om incasso van de nieuwe kopieerheffing vooralsnog op te schorten. De ondernemersorganisatie meent dat de stichting onvoldoende overlegd heeft alvorens de rekeningen te verzenden, een vereiste van de nieuwe Auteurswet. VNO-NCW stelt verder dat de nota's zijn gebaseerd op onduidelijke aannames over het aantal gemaakte fotokopieën. Daardoor maakt de kopieerheffing een onrechtvaardige indruk.
De bezwaren van VNO-NCW komen dinsdagmiddag aan de orde tijdens een afrondende bespreking over het marktonderzoek waarop de nota's gebaseerd zijn. Waarschijnlijk gaan de werkgevers voorstellen om de onderzoeksmethode en -conclusies door een onafhankelijk expert te laten herevalueren. Het prijskaartje van de kopieerheffing is te hoog (het Nederlandse bedrijfsleven zou volgens Reprorecht 75 miljoen moeten betalen om auteursrechterlijk beschermd materiaal te mogen fotokopiëren) zo stelde een woordvoerder van VNO-NCW afgelopen week. "Wij vinden het percentage waarover de heffing betaald moet worden aan de ruime kant, en we willen weten of het totale kopieervolume aannemelijk is"
Het kopieervolume van het Nederlandse bedrijfsleven is volgens onderzoeksbureau Veldkamp opgeteld 19,7 miljard pagina's. Per werknemer zou dat neerkomen op jaarlijks 4315 kopietjes, waarvan 8,6% onder het auteursrecht valt. Die getallen zijn afgeleid uit een steekproef waarin bijna vierduizend respondenten een week lang hebben bijgehouden hoeveel fotokopieën ze zelf maakten, of hebben laten maken door een ander. Een kleine afwijking in de steekproef of een verkeerde vraagstelling kan een groot verschil maken voor het eindresultaat. Die afwijking is al zichtbaar in de non-respons. Veldkamp NIPO beweert dat slechts een kwart van de steekproef afgevallen is. Maar in de verantwoording bij het onderzoeksverslag is te lezen dat in een voorselectie reeds de helft van de mensen die benaderd zijn niet wensten mee te werken. Dan is de non-respons al 63%.
Veldkamp signaleert bovendien een verband tussen kenniswerk en kopieergedrag. Naarmate het kennisgehalte van een branche hoger is, wordt er ook meer gekopieerd. Voor het onderzoek is echter gebruik gemaakt van het Capi@Home panel van NIPO, een bestand van circa veertigduizend huishoudens die bereid zijn om mee te werken aan online onderzoek. Bij de representativiteit van zo'n populatie mag je gerust een groot vraagteken plaatsen, bevestigt Peter van Westendorp, de nestor van het Nederlandse marktonderzoek. Voor pindakaasconsumptie maakt het waarschijnlijk niks uit, maar voor kenniswerk is het bezit van een computer wel relevant. Een panel van computerbezitters kopieert waarschijnlijk meer dan een panel van tractoreigenaars. "Dat haal je de donder. Voor een goeie statistische kritiek op dit onderzoek moet je echter niet bij mij zijn. Ze zouden het CBS eens om een second opinion moeten vragen."
VNO-NCW heeft verder de hulp van branche-organisatie Nederland ICT ingeroepen. Daarin zijn immers via de Vifkantec ook de leveranciers van kopieerapparatuur vertegenwoordigd. Zij beschikken echter niet over recente gevens die het onderzoek voor Reprorecht weerspreken. "De steekproef van Veldkamp is het meest diepgravende marktonderzoek naar kopiëren wat de afgelopen jaren gedaan is," reageert Peter van Schelven, jurist van Nederland ICT. "Persoonlijk komt mij het getal van 94 kopietjes per persoon per week desalniettemin buitensporig hoog voor. Bovendien is dat weektotaal volgens mij omgerekend naar een jaartotaal zonder rekening te houden met ziekteverzuim en trainingstijd. Dan krijg je dus een vertekend beeld van de realiteit."
28 miljard afdrukken
Franc Spaas van de NRG Groep, in de markt beter bekend als Nashuatec, beschikt daarentegen wel over recent marktonderzoek. Het betreft een Europese peiling van het Zwitserse bureau Infosource dat afgelopen voorjaar constateerde dat er in Nederland zo'n vierhonderdduizend kopieerapparaten staan, waarmee in 2002 grofweg 28 miljard afdrukken gemaakt zijn. Dat is inclusief overheid en onderwijs, waarschuwt de manager van Nashuatec. Bovendien maakt Infosource geen onderscheid tussen foto- en elektrokopieën. Maar die twintig miljard fotokopieën die Reprorecht als totaalvolume hanteert, zijn volgens Spaas geen extreem hoog aantal.
Als de conclusies van Veldkamp overeind blijven, richt VNO-NCW zijn pijlen waarschijnlijk op het incassobeleid van Reprorecht.
(zie ook deel 1 , deel 2 en deel 3 van de Emerce-serie over de kopieerheffing)
[Van de redactie, correctie op 24-06-2003: 32 miljard afdrukken veranderd in 28 miljard]
BIJLAGE
Kopieerheffing in internationaal perspectief
De kopieerheffing waarvoor het Nederlandse bedrijfsleven deze maand de eerste nota's ontvangt, heeft een lange voorgeschiedenis. Erkenning van het auteursrecht is al zo oud als de Franse revolutie. Bij de oprichting van de Verenigde Staten werd het intellectueel eigendom zelfs in de grondwet verankerd, als hoeksteen van het vrije ondernemerschap. Collectieve incasso van kopieerrechten (copyrights) vindt reeds plaats sinds in 1851 een maatschap van componisten en muzikanten opgericht werd in Parijs, de Sacem die ijverde voor vergoeding van publieke muziekuitvoeringen.
Het auteursrecht is een persoonlijk recht. Strikte naleving vergt dat iedere gebruiker zich verzekert van de instemming van de maker. Omdat zoiets in praktijk ondoenlijk is, heeft vrijwel elk beschaafd land regels opgesteld en instellingen opgezet voor collectieve verrekening van kopieerrechten. De gehanteerde modellen verschillen echter sterk. In het ene land laat de overheid het onderhandelen aan de marktpartijen over, met de wet als knuppel achter de deur om zwartkopieerders te straffen. In het andere land worden tarieven centraal vastgesteld. Ook het doelwit van heffing verschilt. Er zijn landen waar apparatuur extra belast wordt, maar meestal heeft een heffing op gebruik de voorkeur. Het model dat nu in Nederland ingevoerd wordt, heeft dan ook elementen die elders al jaren beproefd zijn. Opvallend is wel dat de beoogde inkomsten hier in Nederland relatief veel hoger zijn dan in omringende landen.
Frankrijk: 17 miljoen euro – De 'photocopieuse' is een gevaarlijk bezit, zo waarschuwt het Franse auteursrechten-incassobureau CFC in Parijs. Misbruik van die machine kan leiden tot hoge boetes en gevangenisstraffen van twee jaar. In Frankrijk worden volgens de CFC jaarlijks 90 miljard bladzijden gekopieerd, waarvan tien procent onder het auteursrecht valt – dat aandeel komt overeen met het percentage in het Nederlandse onderzoek. Gebruikers dienen daarover overeenkomsten af te sluiten met het centrum, dat verschillende tarieven hanteert voor verschillende gebruikersgroepen. Afgelopen jaar incasseerde het CFC zeventien miljoen euro.
Engeland: 41 miljoen euro – De Copyright Licensing Agency bestaat al meer dan twintig jaar. CLA sluit namens uitgevers en makers overeenkomsten af met bedrijven en instellingen over intern gebruik van auteursrechterlijk beschermde kopieën. Deze vergoeding bestaat uit een bedrag dat afhankelijk is van het aantal studenten of werknemers. CLA voert ook actief campagne tegen illegaal kopiëren. Onder het motto Copywatch wordt het Britse publiek uitgenodigd om zwartkopieerders aan te geven. CLA heeft een prijs op hun hoofd gezet van maximaal tienduizend pond. Afgelopen najaar zijn de copycatchers van CLA een copy-shop binnengevallen waar ze driehonderd reproducties van studieboeken in beslag namen. In het boekjaar 2001 incasseerde het agentschap een slordige 41 miljoen euro.
Belgie: 13 miljoen euro – De verrekening van kopieerrechten gebeurt in België door Reprobel . Deze instelling is sinds 1998 actief. Belgische bedrijven en instellingen betalen een heffing bij de aankoop van scanners, fax- en kopieerapparatuur. Daarnaast moeten ze een jaarlijkse vergoeding overmaken voor auteurskopieën. Ze kunnen kiezen of ze op basis van eigen aangifte of een schatting van Reprobel willen betalen. Reprobel baseert die schattingen op marktonderzoek dat elke vijf jaar herhaald wordt. Branche en aantal medewerkers zijn factoren die de schatting beïnvloeden. Afgelopen jaar incasseerde deze copyrights-club ruim 13 miljoen Euro.
Duitsland: 79 miljoen euro – Copyrights worden in Duitsland ondermeer geïncasseerd door de VG Wort in München. Dit buurland kent geen heffing op individuele kopieën, althans niet voor elke onderneming. Duitsland geeft de voorkeur aan een eenmalige heffing op de aanschaf van nieuwe apparatuur. Ter illustratie: in de prijs van een Duitse pc is twaalf euro 'vergoedingsplicht' begrepen en bij printers varieert de heffing tussen tien en driehonderd euro. Duitse leveranciers vechten verbeten tegen deze kopieerbelasting. Zij zien meer heil in een heffing op gebruik. De hardware-opcenten die zij nu afdragen, zijn goed voor ruim een derde van de bijdragen die VG Wort krijgt. Scholen en bibliotheken dragen een vijfde bij. Een aparte groep vormen de kopie-postorderbedrijven, die een achtste van de geldstroom voor hun rekening nemen. Eén van deze leveranciers is uit protest naar Wenen verhuisd. In 2002 ontving de VG Wort 79 miljoen aan vergoedingen voor het voorgaande jaar, maar daar zijn ook audiovisuele media in begrepen.
Nuttige links
Deze landelijke instellingen werken samen in de International Federation of Reproduction Rights Organisations . De IFRRO heeft 35 leden , variërend van Argentinië tot Zimbabwe. Ook bij de World Intellectual Property Organization , onderdeel van de Verenigde Naties is veel kennis verzameld over internationale kopieerrechten. Wie interesse heeft in het economisch belang van auteursrechten vindt hier bij het Centre for Copyright Studies in Australië een recent rapport.
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
16 Reacties
Paul van Keep
Dit wordt weer een interessante affaire. We hebben al de Sena gehad die doodleuk facturen stuurde met dreigbrieven erachteraan. Die heb ik gewoon naast me neergelegd. We hebben geen radio's en zeker geen muzak voor de klanten, dus betaal ik geen cent.Tot mijn enorme frustratie moet ik wel de geweldige heffing thuiskopie betalen omdat mijn CD-R leverancier die in rekening brengt. Deze heffing betaal ik voor CDs waar ik onze eigen software op brand, voor onze eigen klanten en daarvoor moet ik geld afdragen aan muzieklabels en spelletjessoftwareboeren. De volgende batch CDs zullen we eens in het buitenland bestellen. Deze nieuwe heffing wordt helemaal een feest. Omdat softwarebedrijven op een hoop gegooid zijn met accountants, notarissen, advocaten en meer van die bedrijven die zich helemaal gek kopieren uit boeken, zouden wij mee moeten betalen aan hun copyright afdracht. En dat terwijl er in de softwarewereld werkelijk niets op papier staat wat het kopieren waard is. We doen alles online. Ik geloof dat we welgeteld 1500 kopietjes maken per jaar en dat betreft eigenlijk alleen maar kopiefacturen en af en toe een uittreksel, voorwaarden en dat soort spul. Van mij krijgen ze geen euro.
Gosse AdB
Weer een vreemde "belasting":Het lijkt veel op de heffing die voor blanco CD's ook wordt toegepast ter compensatie van het illegaal branden van muziek. Degene die CD's gebruikt voor een back-up van zijn PC betaalt deze heffing echter onterecht. Wel vreemd. Illegaal kopiëren mag niet maar toch bestaat deze heffing die auteurs een vergoeding geeft voor het kopiëren. Het mag niet – je betaalt toch – dus is het niet meer illegaal? Je zou het een beetje kunnen vergelijken met een extra heffing op autobrandstoffen omdat iedereen wel eens te hard rijdt maar niet altijd geflitst wordt. Déze heffing zou nooit geaccepteerd worden. Iets anders:Vervalt de heffing als een bedrijf helemaal geen kopieermachine heeft omdat het alles elektronisch opslaat en het enkel om niet auteursrechterlijke informatie gaat?
Freeman
Wel idioot dat je in staat wordt geacht ruim 14000 kopieën te kunnen maken zonder kopieermachine. Bij ons is het factuurbedrag niet zo hoog, maar ik vind het een principezaak om niet te betalen voor goederen of diensten waarvan ik nooit gebruik maak of heb gemaakt. Ze geven ook de mogelijkheid om het werkelijke (relevante) kopieervolume in te vullen. Volgens mij is het zo dat wanneer je daar gewoon nul invult, je ook niets hoeft te betalen. Volgens mij levert dat geen problemen op met instanties. Ik vind het alleen wel vreemd hoe ze het aantal kopieën weten te berekenen. Het is zo bezijdens de waarheid dat ik van mijn stoel val van het lachen. Terecht dat VNO-NCW vraagtekens zet bij de berekening ervan.
Paul van Keep
Vandaag de factuur binnengekregen. We zijn zelfs op 34000 kopieën per jaar ingeschaald. En dat met een apparaat dat bijna tien jaar oud is en 55000 op de teller heeft staan… Ik vraag me af hoe ze die getallen verzinnen. Ik heb het hele onderzoek gelezen en daaruit alleen maar kunnen concluderen dat de schrijver houdt van het maken van Excel grafieken. Antwoordkaart en factuur zijn per kerende post retour gezonden.
Monique de Hoog
De vaststelling van het aantal copies dat een bedrijf maakt op basis van de activiteit omschrijving bij KvK is pas echt bijzonder als blijkt dat een bedrijf meerdere activiteiten c.q. diensten verleend.Zo worden wij aangeslagen voor ruim 38.000 kopietjes. Nu moet u weten dat ons kopierapparaat bijna 2 jaar oud is en ik vanmorgen zag dat er totaal 8.750 kopie exemplaren zijn gedraaid die voornamelijk bestaan uit het kopieren ten behoeve van de eigen administratie. Telkens denk ik weer, kan het nog gekker in dit land? En telkens wordt bevestigd dat het echt nog veel gekker kan, maar het eind duidelijk ook niet in zicht is. Ik ben dan ook reuze benieuwd hoe lang wij het allemaal nog pikken.
Leo
Ik weet niet of ik moet lachen of huilen. Krijg een aanslag van……. 359.000 (ja je leest het goed driehonderdnegenenveertigduizend) Als ik de machine het hele jaar laat draaien dan haal ik dat niet eens. Ze zijn echt diep in war en worden ook nog gesteund door onze overheid???? Nou de eerste kosten gaan dus al weer naar de accountant en de advocaat. Ben het helemaal eens met eerdere schrijvers als software bedrijf maken wij zeer amper kopieen en eigenlijk maken wij helemaal geen enkele kopie met copyright voor derden. Ik weet wel dat ik niet ga betalen voor diensten die ik niet afneem en ik stel voor dat iedereen eens goed gaat kijken welke boeken en vakbladen eigenlijk gelezen worden. Ik ga zeker uit protest een aantal tijdschriften afmelden en er duidelijk bij zetten waarom. OVERHEID copyright is te begrijpen maar dit is triest en bovendien een achterhoede gevecht van een bedrijfstak die net als de platenindustrie….
Nils Kievid
Ja hoor…bingo…Nederland is hard op weg om het al slechte ondernemersklimaat nog slechter te maken. Blijf vooral doorgaan met het geven van belastingvoordelen aan grote bedrijven en haal het geld weg bij de kleine MKB bedrijven. Waanzin! Ben net terug uit Japan, en hoewel de economie daar nog slechter draait dan hier, kennen ze niet van die oerdomme trucjes om hardwerkende ondernemers geld uit de zak te kloppen. p.s. lijkt me logischer om retailers van kopieermachine te benaderen en daar klantgegevens op te vragen dan zomaar elk bedrijf aan te schrijven. In de nieuwe economie werken we met databases en niet met kopieermachines!
RJ Kaper
Reactie op artikel over aannamen van stichting Reprorecht. Deze email is tevens naar de stichting gestuurd en is bedoeld om aan te geven wat mijns inziens de kern van de door reprorecht gekozen benadering is. Geachte heer,mevrouwUit onderzoek is gebleken dat particulieren jaarlijks gemiddeld 30x iets op STRAAT GOOIEN. Bijgaand treft u een factuur ad 75 EUR milieubelasting aan. Als u niet reageert binnen 30 dagen dan geeft u toe. Maar ook als u niet voor 8 juli reageert gaan wij ervan uit dat u het ermee eens bent. Vriendelijke groet, Sybilla Dekker en Pieter van Geel (namens het Ministerie van Justitie). Geachte heer,mevrouwUit onderzoek is gebleken dat particulieren jaarlijks gemiddeld 10 kopieën van CD's maken. Bijgaand treft u een factuur ad 200 EUR aan. Als u niet reageert binnen 30 dagen dan geeft u toe. Maar ook als u niet voor 8 juli reageert gaan wij ervan uit dat u het ermee eens bent. Vriendelijke groet, de gezamelijke musici (namens het Ministerie van Justitie). Geachte heer,mevrouwUit onderzoek is gebleken dat particulieren jaarlijks gemiddeld 2x een DIEFSTAL plegen. Bijgaand treft u een factuur ad 150 EUR aan ter compensatie. Als u niet reageert binnen 30 dagen dan geeft u toe. Maar ook als u niet voor 8 juli reageert gaan wij ervan uit dat u het ermee eens bent. Vriendelijke groet, de gezamelijke winkeliers (namens het Ministerie van Justitie). Geachte heer,mevrouwUit onderzoek is gebleken dat particulieren jaarlijks gemiddeld 3 kopieën van VIDEO's maken. Bijgaand treft u een factuur ad 75 EUR aan. Als u niet reageert binnen 30 dagen dan geeft u toe. Maar ook als u niet voor 8 juli reageert gaan wij ervan uit dat u het ermee eens bent. Vriendelijke groet, de gezamelijke videotheken (namens het Ministerie van Justitie).
Dirk Waals
Ik heb altijd geleerd me eerst te informeren. Iedereen in Nederland heeft het recht het niet eens te zijn met de nieuwe wettelijke regeling die voortvloeit uit de auteurswet die al sinds 1912 van kracht is maar om met feitelijke onwaarheden te strooien helpt niemand en zeker het bedrijfsleven niet. Lees de beschikbare informatie grondig en denk eens aan de intentie van de wet: het beschermen van de belangen (auteursrechten) van de makers van creatieve, wetenschappelijke en literaire werken. In feite dus ook de vastleggers van onze kennis. Iedereen eist toch dat de overheid zorg draagt voor de bescherming van onze kostbare (intelectuele) eigendommen. Maar als dat als gevolg heeft dat we daarvoor moeten betalen, zijn we tegen zo'n maatregel. Wat willen we nou eigenlijk? In ieder geval niet de indruk wekken dat het MKB / VNO-NCW niet in staat is op inhoudelijke, feitelijke gronden protest aan te tekenen. Wellicht een goed idee om het MKB / VNO aan te sporen zelf een onafhankelijk onderzoek – voor zover dat nu nog mogelijk is – te starten onder alle bedrijven in Nederland. Ik vraag me alleen af wie de kosten daarvan moeten opbrengen en wat de reactie zal zijn als blijkt dat de onderzoeksresultaten overeenkomen met die van Veldkamp. Een goed alternatief voor de huidige methodiek heb ik overigens ook nog niet gehoord.Zou het eens kunnen zijn dat er angst heerst dat de percentages weleens zouden kunnen kloppen en dat we ons collectief betrapt voelen?
toine van der heijden
"Ben net terug uit Japan, en hoewel de economie daar nog slechter draait dan hier, kennen ze niet van die oerdomme trucjes om hardwerkende ondernemers geld uit de zak te kloppen." Dit< http://www.jrrc.or.jp/> is de website van Japan Reprographic Rights Center (JRRC) en hier< http://www.cric.or.jp/cric_e/csj/csj_main.html> vind je een engelse toelichting op de Japanse regulering. Tenslotte een bericht dat het Japanse pressnet vorig jaar plaatste: >Newspaper Copyright Council Created Sixty NSK newspaper companies and news agencies met in Tokyo on June 14 to create the Japan Newspaper Copyright Council, a body to administer the copyrights on newspapers. <> The member companies empowered the copyright council to handle all requests for reproductions of up to 20 copies of any newspaper page. That copy limit has existed for some time at the Japan Reprographic Rights Center, or JRRC, a broader organization established in September 1991 to protect the rights to reproduction of any materials published by its member companies. The newly formed Japan Newspaper Copyright Council is to protect copyrights by managing and controlling rights related to the reproduction of newspaper contents. It is also to coordinate its activities with the JRRC. The council will simultaneously work to raise awareness and understanding of the concept of copyright protection. Among its more routine jobs, the council will handle the re-entrusting to the JRRC of rights to reproduction belonging to member companies, as well as the distribution of fees collected by the JRRC to member newspaper companies and news agencies. Each member company is to receive fees that the JRRC collects from registered users. The copyright council's board of directors is to propose rules for distributing the fees that must be approved at a general meeting by March in 2004, when the first revenues from reproduction permissions are due to start coming in.
Hans
Ik heb de oplossing. Zojuist namelijk mijn aanslag in de brand gestoken… heb je er tenminste nog wat aan: warmte, gezellig vuurtje bij een zomerzon… ach, zo'n instelling is dan opeens wel weer handig. Het vervelende is niet alleen dat ik een onterechte aanslag heb, maar dat daar -bij die stichting- een heel ambtenarenapparaat is opgetogen van onze centen… worden we nog eens dubbel genaaid! Gr., Hans
Antoon van der Werf
Een overigens uitstekende meubelmakerij zonder kopieermachine en met een totaal verbruik aan papier per jaar van 1200 velletjes,wordt aangeslagen voor het exact uitgerekende aantal van 14.076. Uit het moeizaam te vinden BIK nummer blijkt mij nu dat we eigenlijk mode-ontwerpers zijn. Maandag ga ik maar een bij de KvK langs.
Kasper Katje
[quote]Een goed alternatief voor de huidige methodiek heb ik overigens ook nog niet gehoord.Zou het eens kunnen zijn dat er angst heerst dat de percentages weleens zouden kunnen kloppen en dat we ons collectief betrapt voelen?[/quote] Waarom kom je zelf dan niet met een alternatief en waarom is het aan ons een alternatief aan te dragen voor een ziek hersenspinsel als deze regeling? Er heerst bij velen waaronder mijzelf helemaal geen angst maar puur ongeloof en woede omdat het, voor mezelf sprekend in ieder geval, overduidelijk is dat de percentages en bedragen wal noch schip raken.Ga aub iemand anders proberen een schuldcomplex aan te praten en draag braaf je aanslag af.
Joris Epema
We moeten niet vergeten dat het hier gaat om een aanbod van de Stichting Reprorecht om met de ondernemer overeenstemming te bereiken met betrekking tot de af te dragen vergoedingen. Dit aanbod kun je dus afwijzen. Deze afwijzing in combinatie met het op een bepaalde manier inrichten van de bedrijfsprocessen en de juiste juridische onderbouwing zou voldoende moeten zijn om onder betaling uit te komen. Zie bijvoorbeeld: http://www.vandergoen.nl/content/reprorecht.asp Joris
Henk
Het (wan)gedrag van de overheid begint steeds absurdere vormen aan te nemen. Door de aanpak van deze stichting wordt je geconfronteerd met extra werkzaamheden en kosten die moeten worden gemaakt om de effecten van onzorgvuldig beleid tegen te gaan. De energie die hierin gaat zitten overstijgt het bedrag dat werkelijk reeel is vele malen. Ik zie er geen been in om een factuur naar die stichting Reprorecht te sturen ter compensatie van de door mij gemaakte kosten om de effecten van haar gebrekkige vooronderzoek op te heffen.Tot nu toe hadden overheidsdiensten ten minste nog het fatsoen om een antwoordnummer voor reacties ter beschikking te stellen, maar in dit geval dien je zelfs zelf voor de portokosten op te draaien om de fout van de tegenpartij recht te zetten. De bedragen waar het om gaat zijn in mijn geval niet wereldschokkend, maar de wijze waarop men wordt benaderd deugt van geen kant.
Ray
We are a small consultancy company of English speaking people based in the Netherlands. We don't even read printed books, magazines, or newspapers in the Dutch language. We also have no photocopier. Despite this, it was suggested that we made 33000 copies per year, of which over 10% were subject to copyright protection. The truth is that we scan and then print around 500-1500 copies of our own reports and invoices for our administration. I filled in a 'zero' on the pre-printed form, rejected the Algemene Voorwaarden, and the unsolicited offer made by the Stichting Reprorecht.