Innovatie of imitatie?

Een Nederlandse uitvinder introduceerde een nieuwe smartcard voorzien van vingerafdrukherkenning. "Hij laat het product van een ander zien en claimt het zelf te hebben uitgevonden", zegt een Zweeds bedrijf.

Ingenieur Henny van der Velden was eind vorig jaar de gevierde man. Samen met enkele zakenpartners presenteerde hij een nieuw type smartcard, voorzien van een sensor om op de kaart de vingerafdruk te herkennen. Diverse media maakten melding van de vinding, waaronder het ANP, WebWereld en de Telegraaf.

Tien jaar heeft hij gewerkt aan de kaart, zegt Van der Velden tegen Emerce. "Ik heb er het huis voor verkocht." Later ging ook nog de tweede auto van de hand. "Dat vond mijn vrouw niet zo leuk", zegt hij lachend. De vinding is inmiddels herdoopt tot Paradisecard en wordt door Van der Velden en zijn zakenpartners via het bedrijf Biometrics Apoda International Ltd. op de markt gebracht. Van der Velden: "We spreken met overheden in Engeland, de Verenigde Staten en Singapore, en zitten rond de tafel met bedrijven als DaimlerChrysler en 3M."

De eerste?

De smartcard met vingerafdrukherkenning is niet nieuw. In 1983 kreeg de Zweed Löfberg hier al patent op. Enkele jaren geleden verstrekte zorgverzekeraar Zorg en Zekerheid een smartcard met sensor aan een groep Parkinson-patiënten, voor het bijhouden van de medicatie. Van der Velden claimt echter de eerste te zijn met een smartcard waarbij het gehele proces van identificatie op de kaart wordt uitgevoerd.

Het Löfberg-patent kwam in handen van het Zweedse beursgenoteerde bedrijf Fingerprint Cards. "Het patent is in Japan en Europa onlangs verjaard en zal in april ook in de Verenigde Staten verjaren", zegt Aage Rask Anderson, vice president Technology. Het bedrijf legt zich toe op het onder licentie verkopen van de technologie voor vingerafdrukherkenning, vertelt hij.

Herkenning

Anderson is wel benieuwd wat Biometrics Apoda heeft ontwikkeld en surft naar de website van het bedrijf. Hij herkent iets. "Die sensor, ik weet voor 99,99 procent zeker dat deze afkomstig is van Biometric Associates." Dit Amerikaanse bedrijf gebruikt onder licentie de technologie van Fingerprint Cards en introduceerde al in 2001 een kaart met sensor, waarbij identificatie op de kaart kan gebeuren.

Vanuit de Verenigde Staten beaamt CEO Douglas Kozlay van Biometric Associates Inc. (BAI) dat de afbeeldingen van de sensors overeenstemmen. "Het zijn ook onze sensors. We werken sinds een half jaar samen met Biometrics Apoda, zij kopen smartcards bij ons." Op de vraag of het hier de gehele kaart betreft, zegt Kozlay: "Het gaat om de gehele kaart en de daarin verwerkte technologie." Aanpassen van een dergelijke kaart is er niet bij, zegt Kozlay. "De chip en sensor zijn in het plastic geperst en niet te vervangen."

Geconfronteerd met de Zweden-Amerika connectie houdt Van der Velden voet bij stuk. Vanuit Japan ("samenwerkingscontract met wereldconcern afsluiten") betitelt hij Fingerprint Cards en BAI als toeleveranciers die in opdracht van Biometrics Apoda de kaart hebben gemaakt. Kozlay (BAI) ontkent dit, en zegt dat er "geen technologie van Biometrics Apoda is gebruikt in de kaart".

Algoritme

Van der Velden verwijst vervolgens naar het algoritme, de 'taal' op basis waarvan de communicatie op de kaart geregeld wordt. "Ik heb een nieuw algoritme ontwikkeld, dus ben ik de uitvinder van de smartcard met verificatie op de kaart." Van der Velden claimt "wereldwijd" patent op dit algoritme te hebben, maar in de praktijk is dit beperkt tot Nederland.

Degelijke patenten zijn bovendien al eerder vergeven, te beginnen in de jaren tachtig met Löfberg, via de Amerikaan Lane (1997) tot Fingerprint Cards (1999). De laatste vormt de basis van de BAI-kaart, die ongeveer anderhalf jaar geleden is gepresenteerd. Van der Velden zegt daarop als eerste een werkende kaart te hebben gemaakt. "Er is geen enkel ander bedrijf dat dit kan." Voor Anderson (Fingerprint Cards) is het duidelijk: "De BAI-kaart was er voordat Henny en zijn vrienden op het toneel verschenen. Van der Velden laat het product van een ander zien en claimt vervolgens dat hij het heeft uitgevonden." Bij BAI maakt men zich daar niet druk over. Kozlay: "Wij zijn blij dat we de kaart kunnen verkopen. De rest is niet zo relevant, daarover gaan we niet met de klant in discussie."