De week van Emerce (3) – De genante bijna-ondergang van Letsbuyit

Een spaghettistructuur. Zo omschrijft bewindvoerder Paul Schaink de bedrijfsvoering van Letsbuyit. De constructie – één hoofdkantoor met vijftien dochters – hangt van losse eindjes aan elkaar. Partners van het bedrijf weten niet wie hun rekeningen moeten betalen, en zelf weet Letsbuyit dat eigenlijk ook niet. Het bestuur had zelfs geen notie van balansen en financiële verplichtingen, zegt Schaink. In onze rubriek "De week van Emerce' halen we de prospectus er nog eens bij.

Niet het co-buyingmodel, dat in Nederland zo onbekend zou zijn, heeft het bedrijf de das omgedaan. Wanorde en exceptionele uitgaven hebben geleid tot een ondergang waarbij faillissementen als Boxman en zelfs die van Boo.com verbleken. De chaos blijkt een verzameling van bv's te zijn, waar sporen nauwelijks in zijn terug te vinden.

De ellende begon in 1999, toen PriceWaterhouseCoopers voorstelde een zogenaamde fiscale commissionairstructuur op te zetten: Zweden zou het hoofdkantoor worden, daaronder werden vijftien dochterbedrijven gehangen, per land één. Alle landen dragen de nationale opbrengsten af aan Zweden, Zweden draagt de kosten van de totale onderneming. Die structuur heeft één groot nadeel: Er ontstaat een "spinnenweb van financiele en administratieve kruisverbanden tussen alle vennootschappen", zoals de bewindvoerders schrijven.

De structuur is daadwerkelijk ingevoerd, doch zonder de bijbehorende overeenkomsten; In een aantal landen is er niet eens een fiscaal nummer aangevraagd. De Letsbuyit-groep heeft daardoor zelfs zes miljoen euro tegoed van de belasting. Dit is echter niet op te vragen omdat er simpelweg geen aangiftes zijn gedaan.
Hierop gaat John Palmer, oprichter en nu weer CEO van het bedrijf, niet in. Hij gaat nu proberen alsnog de vier miljoen euro op tafel te krijgen, vóór de zitting van volgende week.

De bewindvoerders die het bedrijf doorgelicht hebben, zeggen dat er eigenlijk geen afzonderlijke boekhoudingen werden verricht. Het bedrijf werd als één groep behandeld. De schulden zijn nu niet inzichtelijk; men moet afgaan op de eerste cijfers van KPMG en ramingen van het personeel.

Schuldeisers

Voor zover tot nu toe is na te gaan, hebben een aantal schuldeisers nog twintig miljoen euro tegoed. Grootste eiser is het Amerikaanse Sykes, de logistieke partner. Zij krijgen nog 7,5 miljoen euro. Andere eisers zijn ondermeer Hewlett Packard, WinEasy, BBDO, Carat, Braun, Pioneer en Icon Media.

Er is een nauwe band tussen LetsBuyIt en Icon Medialab. De co-buying-firma had een tweejarige raamwerkovereenkomst met het consultancybedrijf, zo meldt de prospectus , die per project ingevuld kon worden. De oprichters van Icon Medialab zijn ook de medeoprichters van LetsBuyIt.

In de prospectus die voor de beursgang van 21 juli is samengesteld, worden de volgende belangrijke aandeelhouders genoemd:

– Club de Development Pinault-Printemps-Redoute (0.8%, na de beursgang)
– FIORD S.A (0.3%)
– PPR Interactive S.A (0.5%)
– ProSieben Media AG (16.0%)
– Speed Ventures N.V. (6.6%)
– LetsInvestIT B.V. (6.0 %)

Individuele leden van de raad van bestuur en de raad van commissarissen hadden na de IPO bij elkaar 10,5% van de aandelen in handen met een lock-up van zes maanden, die op 21 januari afloopt.

Johan Stael von Holstein (6.7%) en Jesper Jos Olsson (3.1%) zijn daarvan de grootste aandeelhouders. Von Holstein is voorzitter van de Raad van commissarissen en daarnaast directeur van Icon Medialab en Speed Ventures. Olsson is commissaris bij LetsBuyIt en daarnaast directeur business development bij Icon Medialab.

Volgens de prospectus van afgelopen zomer hebben Von Holstein en Olsson allebei via een tussenliggende BV een belang van 13,72% in Think Big BV, dat weer 84,85% van Speed Ventures in handen heeft.

Een andere Stael von Holstein, Fredrik, had na de IPO 0,4% van de aandelen LetsBuyIt, beheerd door Premier Life (Bermuda) limited. F. von Holstein is Chief Operating Officer en werkte daarvoor bij de Modern Times Group, de uitgever van de gratis krant Metro.

LetsInvestIT BV is een gezamenlijk investeringsvehikel van Gilde en NeSBIC. Deze BV heeft 5.312.112 aandelen in handen.
Op 17 maart 2000 heeft LetsInvestIT 714.286 aandelen voor 7 euro per aandeel gekocht, volgens de prospectus. Wat er voor de overige aandelen is betaald, wordt niet exact vermeld. Waarschijnlijk bedroeg de prijs 3.45 euro per aandeel. Bij elkaar zou het dan gaan om 20,8 miljoen euro.

Toon de Heijer van Gilde bevestigt dat zijn firma 10,5 miljoen dollar in LetsBuyIt heeft geinvesteerd. Den Heijer zegt nooit iets te hebben opgemerkt over financiele wanprestaties. De rapportages zagen er goed uit, zegt hij. Of de commissarissen – een controlerende rol -nog onderzocht worden, wordt momenteel in het midden gelaten. Frank Verschoor – wel investeerder, geen commissaris – van NesBIC was vrijdagmiddag niet bereikbaar.

In de prospectus van juli 2000 wordt overigens al vermeld dat CEO Martin Coles (44 jaar, ex-Nike, ex-Proctor, ex-Pepsi) een eenmalige bonus heeft ontvangen van 3,6 miljoen euro. In totaal is er 4,7 miljoen euro voor het fiscale jaar 2000 gepland aan managementvergoedingen, inclusief de bonus voor Coles, zegt de prospectus. Verder konden de leden van het management-team ook deelnemen aan het uitgebreide optieplan. Coles wist een uitoefenprijs te bedingen van 3.45 euro.

De toekomst

Letsbuyit heeft voor komende week één zorg: vier miljoen euro bij elkaar krijgen om de rechter en bewindvoerders Schaink en Drop op 25 januari te overtuigen dat er nog een handelstoekomst voor Letsbuyit bestaat. Daarna zal een schuldsanering op gang moeten worden gezet. Ook gesprekken met partners moeten worden opgepakt, maar of dat goed verloopt is nog maar de vraag. Tot nu toe hebben zich geen serieuze kandidaten gemeld die op korte termijn willen investeren. Schaink hoopt dat het goed komt. Hij realiseert zich, ondanks dat hij ook maar benoemd is, dat hij als boeman wordt neergezet. "Maar ook wij gaan voor een nieuwe ronde. Wij willen ook gewoon dat Letsbuyit verder kan."