Column: Afkicken van een papierverslaving?

Het is bekend dat de krantenbranche nogal worstelt met het medium internet. Maar het heeft geen zin om gefrustreerd te doen over het feit dat veel informatie op internet gratis beschikbaar is. Dit stelt Gijs Pelser, marketingmanager van de uitgeverij Utrechts Nieuwsblad/Haagsche Courant, in de Emerce Estafettecolumn.

Een veelgehoorde klacht vanuit de branche is: “We verdienen geen cent met internet. De consumenten zijn opgevoed met het idee dat informatie op internet gratis is; de internetwereld heeft ze zelf zo opgevoed…”.

Da’s waar, maar het heeft niet zoveel zin om daar gefrustreerd over te doen. Het betekent gewoon dat de lat hoger ligt: mensen zijn best bereid om te betalen, ook op internet, maar dan moeten ze ook echt waar voor hun geld krijgen.

Het aanbod van (nieuws)informatie is eindeloos. Maar wie zit daar nou echt op te wachten? U als lezer of bezoeker (lekker gratis…) van de Emerce? Wellicht, als u veel tijd over heeft. Of u die het leuk vindt om 283 RSS feeds te verzamelen van alle sites die interessant zijn voor u?

De meeste drukke medemensen vinden het maar wat prettig om een partij te hebben die uit de waanzinnige en almaar groeiende brij van informatie chocola weet te maken en dat prettig warm en voorzien van een toefje slagroom uitserveert. Zijn journalisten wat dat betreft niet de ultieme Googelaren avant-la-lettre?

Om die kracht ook echt te gebruiken en – niet onbelangrijk – te verzilveren, zullen de krantenuitgevers moeten afkicken van hun papierverslaving. We willen steeds meer content op maat, content-on-demand, match-my-mood content, content terwijl u wacht, hapklare take-away content en ga zo maar door.

Dat betekent voor de krantenuitgevers niet meer als uitgangspunt en eindpunt die ene verschijningsvorm, maar mediumvrij werken. Het nieuws vergaren, selecteren en duiden. Tegelijkertijd nadenken via welke kanalen, aan welke groepen afnemers dat nieuws (de content) verkocht kan worden.

Wat je aan generalisten geeft, kun je ophakken in meerdere specialistische delen en aan relevante liefhebbers geven. Tegen een meerprijs of juist gratis, omdat adverteerders extra geïnteresseerd zijn in scherp omlijnde doelgroepen.

Wat houdt de krantenuitgevers tegen? Vooral de angst om de eigen krant om zeep te helpen, dat straalt er vanaf. En misschien ook een generatiekloof. De branche heeft dezelfde gemiddelde leeftijd als haar lezers en dat helpt niet om echt doordrongen te raken van de enorme rol die internet speelt in het leven van de wat jongere groepen. Als laatste, medisch gezien is het nooit aangetoond, maar papier schijnt toch echt sterk verslavend te zijn. Wie kent een goed afkickcentrum voor papierverslaving?

Gijs Pelser is marketing manager van de uitgeverij Utrechts Nieuwsblad|Haagsche Courant. Hij geeft het estafettestokje door aan Diederik Bijlsma. Diederik doceerde afgelopen jaar e-commerce management aan Shandong University in China.