De Fortuyn-methode

ICT-professionals kunnen heel wat leren van Pim Fortuyn. Of Fortuyn een goed bestuurder is of kan worden, dat weet ik niet. Maar hij snapt in ieder geval hoe hij een boodschap moet overbrengen. En ? veel belangrijker ? hij is in staat om standpunten zodanig te formuleren en te verpakken dat andere mensen er met elkaar over gaan praten. Wie succesvol ICT-vernieuwingen wil introduceren doet er goed aan om studie te maken van het mirakel van Rotterdam. Doet u even mee?
Waarom is Fortuyn zo succesvol? Er zijn natuurlijk allerlei redenen te verzinnen, maar ik denk dat hij buitengewoon goed snapt of aanvoelt hoe vernieuwingen zich door de maatschappij verspreiden. Ik leg uit wat ik bedoel. Iedereen die ooit een cursus heeft gevolgd in marketing of iets anders commercieels, kent de innovatie-diffusietheorie van Everett Rogers. Innovaties worden eerst opgepikt door de 'innovators', dan door de 'early adopters', vervolgens de 'early majority', de 'late majority' en tenslotte komen de 'laggards'. Bekend? Vast wel.
Wat veel mensen niet weten (tenminste, dat blijkt doorgaans als dit model ter sprake komt in colleges en workshops) is dat het grootste deel van de mensen een vernieuwing pas oppikt door de communicatie met anderen. Directe communicatie vanuit degene die de vernieuwing heeft bedacht, bijvoorbeeld de tv-commercials waarmee KPN Telecom Naambellen in de markt wilde zetten, verklaart doorgaans slechts tien tot twintig procent van de innovatie-adoptie. De rest van het gebruik van de vernieuwing komt tot stand op basis van onderlinge gesprekken. Of niet. In dat geval mislukt de introductie van een vernieuwing, zoals bijvoorbeeld Naambellen van KPN Telecom.
Maar niet alleen in de maatschappij als geheel werkt het zo. Rogers' theorie heeft betrekking op 'sociale systemen'. De manier waarop een vernieuwing zich verspreid in een wat grotere organisatie is precies dezelfde. Binnen slechts weinig ICT-projecten realiseert men zich dit.
Of Fortuyn zijn achtergrond als socioloog aanspreekt als hij nadenkt over zijn one-liners, weet ik niet. Waarschijnlijk is hij gewoon een natuurtalent als het om communicatie gaat. Maar in ieder geval is het jaren geleden dat gewone mensen met elkaar spraken over wat een politicus op de tv of in de krant heeft gezegd. Ronde, rollende retoriek als "Ik zeg wat ik doe en ik doe wat ik zeg", of "Als de boel overstroomt, moet je eerst de kraan dichtdraaien" wordt feilloos gereproduceerd bij de koffieautomaat op het werk, tijdens vergaderingen en op feesten en partijen. De boodschappen van Fortuyn zijn helder, leuk om door te vertellen (want altijd extreem, tegendraads of politiek incorrect) en doorgaans redelijk eenvoudig te reproduceren. Ook mensen die het politiek inhoudelijk helemaal niet of niet helemaal met hem eens zijn, werken mee aan zijn succes door overal zijn uitspraken te herhalen.
De les voor de ICT-professional: wie wil scoren met iets nieuws, of het nu een politieke partij is of een technische innovatie, moet een 'doorvertelbare boodschap' hebben. Dat valt doorgaans niet mee. Ga maar na: ten eerste moeten mensen je boodschap begrijpen, ten tweede moeten ze het leuk vinden om je verhaal aan iemand anders te vertellen en ten derde moeten ze het dan ook nog goed kunnen weergeven.
Let op: ik heb het hier niet over slogans en pay-offs uit de reclame. Connecting People, We're the dot in dotcom, HP Invent enzovoort. Dat is ook belangrijk, maar dat is meer de uitdrukking van zoiets als een merkgevoel. Ik bedoel echt de inhoudelijke voordelen die u wilt overbrengen in een kort verhaaltje.
Ik weet niet of u kinderen heeft of dat u zich nog iets herinnert van uw eigen tijd op de lagere school, maar u kent vast het spelletje wel waarbij een rij kinderen een zin aan elkaar door moet fluisteren. Meestal komt er aan het einde van de rij een heel ander verhaal uit dan waarmee was gestart.
Dit spelletje is voor u misschien een goedkope en aardige testmethode. Is uw nieuwe dienst, uw nieuwe technologie, uw geweldige nieuwe website samen te vatten in een eenvoudig, aantrekkelijk en doorvertelbaar verhaaltje van niet meer dan één of een paar regels?
Of misschien is het volgende aardig: zodra u heeft bedacht hoe u uw vernieuwing binnen het bedrijf of binnen de markt wilt overbrengen, legt u uw verhaal voor aan een kleine testgroep. Vervolgens vraagt u: wie zou dit gezegd kunnen hebben?
A. Balkenende
B. Melkert
C. Dijkstal
D. Fortuyn.
Is het antwoord A, B of C, dan moet u toch nog eens goed nadenken over uw verhaal. l
P.S. Ik stem niet op D. Ook niet op B, C of A. Dat u het maar weet?
Ben Tiggelaar is schrijver en onafhankelijk adviseur
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
5 Reacties
Vincent Everts
Ben, ik vind dat je het onderwerp goed aan de orde hebt gesteld. Jammer dat er zo weinig discussie op komt. Je analyse is interessant. Pim is zowel slim, goed geinformmeerd als uitgesproken. Om iets kort en krachtig en toch niet dom te maken is erg moeilijk. Ik struggle met zijn suggesties zoals 'er zijn te veel management lagen in de zorg' Gedachte: We hebben nu net in de IT een grote Pim Fortyn-achtige hause gehad, email, Internet, CRM, etc. Die waren erg populair en werden door de media doorverteld en bij de koffiemachine gerepereerd. Het is gecrashed maar wordt nu toch langzamerhand overal geimplementeerd met meer detail en minder supersnelheid. Zou het gedachtegoed van Pim Fortyn, het moet radicaal anders, simpeler en met minder respect voor de legacy ook eerst moeten crashen voordat de essentie wordt geimplementeerd? Ik voel me bij Pim zo bezwaard om hem aan te vallen. Moet ik altijd denken aan de opmerking dat je in Nederland je kop niet boven het maaieveld mag steken. Hij is irritant en interessant. Moeten we meer mensen van hebben, maar besturen?
giovanni
Over 'doorvertelbaarheid' gesproken. Ik wil niet flauw zijn maar Fortuyn roept: "… ik zeg wat ik DENK en ik doe wat ik zeg…"
Sebastiaan
Beste Ben, CIO staat regelmatig voor Career Is Over; wel de verantwoordelijkheid, maar niet de middelen. De middelen liggen meestal bij de CFO, terwijl de CEO de eindbeslissing wil hebben en daarvoor voornamelijk zijn persoonlijk netwerk raadpleegt. Bij Pim gaat dat anders. Hij staat aan de top van zijn eigen lijst, met zijn eigen boek en beheert zowel de acties als de middelen. Mooi is wel dat jij in jouw boeken altijd spreekt over een revolutie. Ik denk met recht dat Pim in onze politiek ook zorgt voor een (mini-)revolutie. Goed stuk!
Frank Braton
Een beetje veel: 'ik weet niet', 'weet ik niet' en 'misschien' in dit stuk. Flaneren met Fortuyn en dan besluiten met een verkapt stemadvies, als het toch al niet om de mans' ideeen ging kun je anders afsluiten. Ik vind het helemaal geen goed stuk, Ben weet niet meer wat hij moet schrijven dus klept hij maar wat om de brei heen. Zoals hij eerder al eens zei: 'irriteren en inspireren', heel goed Ben, lijkt je weer te zijn gelukt.
Henny van der Pluijm
Interessant, die opmerking van Vincent Evers over de mogelijke crash van het gedachtegoed van Pim Fortuyn. Er zijn zeker parallellen tussen de internethausse en de snelle opkomst van Pim Fortuyn te trekken. Zwaan-kleef-aan, nieuw geluid, frisse wind. Naast het feit dat bij het verschijnsel Fortuyn het vooral één persoon is die aan de touwtjes trekt, is een ander belangrijk verschil dat bij de internethausse sprake was van een belangrijke externe factor: de millenniumwisseling. De angst voor de millenniumbug – allang weer vergeten – droeg sterk bij aan de ICT-investeringen vanaf 1999, maar leidde wat investeringen betreft tot het spiegelbeeld nadat het jaar 2000 was aangebroken. Een belangrijke factor die door financiële commentatoren is toegevoegd is het ruimgeldbeleid van de Amerikaanse centrale bank in de periode tot vlak na de millenniumwende. Greenspan wilde een financieel kussen aanbrengen om te voorkomen dat de Amerikaanse economie door millenniumproblemen in de gevarenzone zou komen. De omvang van de geldhoeveelheid staat in directe relatie tot de hoogte van de aandelenkoersen, zodat met name de Nasdaq tot begin 2000 maar bleef stijgen. Na de eeuwwende trapten Greenspan en de zijnen op de rem, omdat de bug zich niet had voorgedaan. Vanaf dat moment was er minder geld in de Amerikaanse economie, zodat het opwaartse momentum op de beurzen tot een eind kwam. Vanaf maart stagnatie, boom voorbij, twijfel en daarna gestage afkalving.